Νίκος Καρούζος: «Είμαι ένας παλαιός οραματιστής»

«Υπήρξα πότης. Γερός και συστηματικός. Πάντα».

[…] Είμαι ένας παλαιός οραματιστής… αλλά στην ποίηση, χωρίς να εγκαταλείπω την οραματική μου συνείδηση, περισσότερο έσκαψα την Υπόσταση, στο υπαρξιακό στοιχείο της ζωής. Αλλά δεν εγκατέλειψα ποτέ μου τα κοινωνικά μου οράματα. Δεν τα κραύγασα επίσης. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν ξέρουν ότι εγώ έχω πάει εξορία, Μακρόνησο,… -γιατί εγώ δεν τα λέω αυτά. Γιατί να τα πω; για να μου πουν «ευχαριστώ»; Δεν υπάρχει κανένας λόγος. Είχα αυτή την οραματική η οποία είχε αυτές τις συνέπειες μέσα σ’ ένα κράτος της Δεξιάς. Ούτε «ευχαριστώ» διανοήθηκα να ζητήσω, ούτε να εξαργυρώσω τίποτα […]

[…] Αν έφευγα αύριο το πρωί για ένα ταξίδι στο διάστημα θα έπαιρνα μαζί μου ένα δίσκο. Τα Κατά Ματθαίον Πάθη του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ. Ισως να μην έπαιρνα κανένα βιβλίο, αλλά τα Κατά Ματθαίον Πάθη οπωσδήποτε. Είναι ένα μεγαλούργημα. Και ξέρετε, ο Μπαχ ήτανε πολύ σπουδαίος. Άμα του έλεγαν τι σημαντικός, τι σπουδαίος, πόσο εξαιρετικός… – δεν έχουν σημασία τα επίθετα στην περίπτωσή του- … συνθέτης ήτανε, απαντούσε πως «οποιοσδήποτε δείξει τη δική μου επιμέλεια μπορεί να κάνει ανάλογα πράγματα»! Για να σκεφθείτε τι σεμνότητα είχε. Παραμέριζε τελείως τη μεγαλοφυία του και τα απέδιδε όλα στην επιμέλειά του. Τι τρομερό. Τρομερό. […]

[…] Υπήρξα πότης. Γερός και συστηματικός. Πάντα. Τα αγαπημένα μου ποτά ήταν ελάχιστα – δεν ήμουν ποτατζής. Στην αρχή έπινα κρασάκι – το διάμαντι που υπήρχε στις ταβέρνες πριν από τριάντα και σαράντα χρόνια. Όταν έπαψε να υπάρχει αυτό το διαμάντι έπαψε να μ’ ενδιαφέρει και το κρασί. Οπότε άρχισα να πίνω ουίσκι που μ’ άρεσε πάρα πολύ. Αυτό έπινα μέχρι πριν αρρωστήσω. Είχα όμως και περιόδους που έπινα μεγάλες ποσότητες ούζο. Περ’ απ’ αυτά είχα μια προτίμηση στη βότκα κι έχω πιει μεγάλες ποσότητες βότκα. Δεν θα πρόσθετα τίποτ’ άλλο. […]

[…]Είμαι άνθρωπος της απλής, λιτής, ελληνικής κουζίνας όπως την έχω μάθει από την οικογένειά μου. […]

[…] Δεν είμαι ταξιδιώτης. Δεν δίνω φροντίδα στις σχέσεις μου με το εξωτερικό περιβάλλον. […]

[…] Ξέρετε… σ’ όποιο σημείο κι αν ανοίξετε την Καινή Διαθήκη…, και πέντε αράδες να διαβάσετε ηρεμεί η ψυχή. Το έχω ζήσει κατ’ επανάληψη: άμα θέλω να ηρεμήσω ανοίγω την Καινή Διαθήκη, στην τύχη. Ηρεμώ. Όχι διότι είμαι εκνευρισμένος. Ηρεμώ με τη βαθύτερη πνευματική έννοια. Νοιώθω ένα φως. Ναι, αν επρόκειτο για βιβλίο, θα έπαιρνα την Καινή Διαθήκη. […]

//Τα επιλεγμένα αποσπάσματα είναι από το βιβλίο «Νίκος Καρούζος. Η τελευταία συνέντευξη στον Κωνσταντίνο Αν. Θέμελη που κυκλοφόρησε το 1991 από τις εκδόσεις Ύψιλον. 

Διαβάστε ακόμα: Τι γνώμη είχαν για τον Προυστ οι φίλοι του;

TAGS :
βιβλίο Νίκος Καρούζος Ποίηση

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook