Τα 10 πιάτα του καλοκαιριού και τα κρασιά που τους ταιριάζουν

Τα υλικά απλά: αυγά, ελαιόλαδο, ντομάτα, φέτα και ψωμί. Το ροζέ θα συνοδεύσει μια χαρά.

Αχ καλοκαιράκι με τα ωραία του! Η εποχή που η ντομάτα δίνει ρέστα και πρωταγωνιστεί, τα φασολάκια είναι τρυφερά και γλυκά, η σαρδέλα είναι χοντρή και λιπαρή και ο κολιός παχύς και λαχταριστός. Ναι ναι καλά καταλάβατε, σε αυτό το άρθρο θα περάσουν μπροστά από τα μάτια σας τα 10 πιο καλοκαιρινά πιάτα και τα ιδανικά τους ταίρια. Προτείνω να ξεκινήσετε την ανάγνωση αυτού του άρθρου φαγωμένοι.

1. Αυγά καγιανά και ρετσίνα

Το πιάτο που είναι πάντα το γρήγορο μεσημεριανό μετά τη θάλασσα και το οποίο μέσα στην απλότητα του κουβαλάει όλη την comfort γιαγιαδίστικη μαγειρική. Τα υλικά απλά: αυγά, ελαιόλαδο, ντομάτα, φέτα και ψωμί. Την ίδια στιγμή, τα ίδια υλικά είναι αρκετά απαιτητικά στο συνδυασμό με κρασί. Θα πήγαινα σε ένα έντονο και εξίσου ντοματένιο ροζέ όπως η Ρόζα του Κεχρή. Για όσους δεν αγαπούν τη ρετσίνα έχω και άλλη επιλογή, εξίσου αντισυμβατική βέβαια. Cuvee Skaperdas από Κυρ Γιάννη (αν και όπου το βρείτε) ή Brut Rose του Καρανίκα.

Για το πιάτο αυτό το ζήτημα είναι το κρασί να έχει οξύτητα, φρούτο, μέτριο σώμα και φυτικά αρώματα. Σε όλα τα παραπάνω κάνει τικ το Amuse ροζέ του Κτήματος Μουσών.

2. Φασολάκια γιαχνί και Sauvignon Blanc

Αυτά τα φασολάκια που μας κυνηγούσε η μάνα μας να φάμε παιδιά και ξινίζαμε τα μούτρα αυτά τα ίδια φασολάκια επιθυμούμε τόσο πολύ μεγαλώνοντας και όντας μακρυά από την οικογενειακή θαλπωρή. Τα σωστά φασολάκια είναι αυτά που έχουν μελώσει και έχουν μείνει με το πορτοκαλί λαδάκι τους και που η πατάτα λιώνει στο στόμα. Εγώ φέτα δεν τρώω αλλά μου αρέσει να βάζω μια κουταλιά κατίκι ή τσαλαφούτι στο φασολάκι μου. Δοκιμάστε το. Για το πιάτο αυτό το ζήτημα είναι το κρασί να έχει οξύτητα, φρούτο, μέτριο σώμα και φυτικά αρώματα. Σε όλα τα παραπάνω κάνει τικ το Amuse ροζέ του Κτήματος Μουσών, από Sauvignon Blanc και Μούχταρο (πανέξυπνο χαρμάνι).

Σε αυτό το ιδιαίτερο πιάτο επιλέξτε ένα “αριστοκρατικό” orange κρασί, όπως ο Ροδίτης Orange Nature του Τετράμυθου.

3. Χάντρες με τομάτα και πορτοκάλι και Ροδίτης

Έχουν τον κόπο τους οι χάντρες γιατί πρέπει κάποιος να κάτσει και να τις καθαρίσει μια μια, πριν βάλει κατσαρόλα στη φωτιά. Το φαγητό ζητάει κρεμμύδι μπόλικο που το γλυκαίνει, φρέσκια ντομάτα και λίγο ξύσμα πορτοκάλι, που τους δίνει αυτό το κάτι. Σε αυτό το ιδιαίτερο πιάτο θα επέλεγα να βάλω δίπλα ένα “αριστοκρατικό” orange κρασί, όπως ο Ροδίτης Orange Nature του Τετράμυθου. Αριστοκρατικό γιατί είναι πολύ clean cut και καλοφτιαγμένο και ενώ είναι εκ φύσεως έντονο, είναι παράλληλα και κομψό.

Συνδυάσετε αυτό το πιάτο με ένα ελαφρύ κόκκινο όπως ο Κομψός Λιάτικο του Καραβιτάκη.

4. Κοτόπουλο με μπάμιες και Λιάτικο 

Σε αυτή τη συνταγή η σκέψη μου είναι “κρίμα το κοτόπουλο”. Εγώ δεν γουστάρω πολύ τις μπάμιες (δε μου αρέσει η υφή) αλλά μάλλον εγώ είμαι μειονότητα γιατί όλοι οι υπόλοιποι τις λατρεύετε. Το πιάτο και πάλι έχει την οξύτητα της ντομάτας, φυτικότητα αλλά και περισσότερο “βάρος” μιας και έχουμε και το κοτόπουλο. Θα σας πρότεινα λοιπόν να συνδυάσετε αυτό το πιάτο με ένα ελαφρύ κόκκινο όπως ο Κομψός Λιάτικο του Καραβιτάκη. Το κρασί έχει δροσιστική οξύτητα, πικάντικο χαρακτήρα και μπόλικο φρούτο που θα ταιριάξει ιδανικά με το πιάτο.

Το συγκεκριμένο ψάρι ταιριάζει με το μπόλικο φρούτο και τις νότες αλμύρας του Ασύρτικου του Ρούβαλη.

5. Σαρδέλα ψητή και Ασύρτικο 

Κλείνω τα μάτια μου, ακούω το κύμα να σκάει στα βότσαλα και προσγειώνεται μπροστά μου ένα πιάτο φιλεταρισμένες σαρδέλες στα κάρβουνα, με μπόλικο μαϊντανό και λεμονάκι. Η ζουμερή και κρουστή σάρκα του ψαριού έρχεται σε αντίθεση με το κάπνισμα του κάρβουνου και αποζητά λίγη οξύτητα για να ζωηρέψει. Αυτή η οξύτητα αλλά και μπόλικο φρούτο και νότες αλμύρας θα βρεθούν στο Ασύρτικο του Ρούβαλη. Με το χέρι στην καρδιά ένα από τα καλύτερα δείγματα της ποικιλίας εκτός Σαντορίνης, με πολύ Riesling like χαρακτήρα και φοβερή ισορροπία. Εύγε Θεοδώρα!

Τι θα πιούμε με τα γεμιστά; Ροζέ από το Sancerre, με οξύτητα, δομή, βοτανικότητα και φρούτο.

6. Γεμιστά και Pinot Noir 

Ακολουθεί αφοριστικό παραλήρημα. Όταν λέμε γεμιστά εννοούμε γεμιστά με ρύζι και μόνο. Τα γεμιστά με κρέας δεν έχουν κανένα λόγο ύπαρξης. Είναι βαριά και δεν αφήνουν τα μυριστικά και τα λαχανικά της εποχής να λάμψουν, που είναι και το ζητούμενο. Επίσης τα γεμιστά τα σωστά είναι τα πολίτικα, τα μερακλίδικα, με σταφίδα και κουκουνάρι. Και όχι, τα γεμιστά δεν είναι καλύτερα κρύα, που έχει γίνει σαν στόκος το ρύζι μέσα και έχει παγώσει το λάδι τους. Τα είπα και ηρέμησα. Τι θα πιούμε; Ροζέ από το Sancerre, με οξύτητα, δομή, βοτανικότητα και φρούτο. Εγώ αγαπώ το Sancerre Rosé του Vacheron αλλά και του Francois Cotat.

Καρπούζι, ντοματίνια, δυόσμος, φέτα και ίσως λίγο ξύσμα lime και ένα ροζέ σαν την Τομή.

7. Σαλάτα με καρπούζι και φέτα και Μοσχοφίλερο 

Κοιτάξτε να δείτε τώρα πως έχει η κατάσταση. Εγώ αυτό το συνδυασμό τον κορόιδευα πάντα αλλά εδώ (στο Λονδίνο) αποτελεί σταθερή καλοκαιρινή επιλογή παντού άρα, ξέρω ’γώ, ίσως και να είναι cool απλά εγώ δεν τρώω τη φέτα και είμαι αρνητική. Καρπούζι, ντοματίνια, δυόσμος, φέτα και ίσως λίγο ξύσμα lime είναι μια καλή συνταγή αν αγαπάτε αυτό το συνδυασμό. Θα του πήγαινε μοναδικά ένα αρωματικό κρασί με οξύτητα, λεμονάτα αρώματα και κόκκινο φρούτο όπως η αγαπημένη Τομή Ροζέ του Τρουπή.

Iμάμ και Ξινόμαυρο κάνουν καλό «χωριό».

8. Ιμάμ μπαϊλντί και Ξινόμαυρο 

Λουκούμια μελιτζάνες με μπόλικο κρεμμύδι που έχει γίνει σαν μαρμελάδα και από πάνω ένα κομμάτι γραβιέρα. Ηδονικό πιάτο και η επιτομή του λαδερού (γιατί θέλει μπόλικο λάδι) που μέσα στην απλότητα του φωνάζει καλοκαίρι για μένα. Είναι οι μνήμες στην κουζίνα της γιαγιάς μου, που Παρασκευή, μετά τη λαϊκή που ο παππούς κουβάλαγε τα ζαρζαβατικά, την έβλεπα να στήνει το ταψί της και να ετοιμάζει τη σύβραση (έτσι έλεγε τη σάλτσα με το κρεμμύδι). Αυτό το πιάτο θέλει ένα κρασί με αντίστοιχο ταπεραμέντο, πληθωρικό, πολύπλοκο και ντοματένιο. Αν έχετε κάπου μια φιάλη Rose de Xinomavro 2013 ή ακόμα καλύτερα 2007 είναι η ώρα να τη βγάλετε και να την απολαύσετε παρέα με ένα πιάτο μερακλίδικο ιμάμ. Αν έχετε καλό κλιματισμό μπορείτε να ποντάρετε και σε ένα κόκκινο Ξινόμαυρο φρουτώδες και φίνο όπως το Invicta από Noema ή η Νάουσα Μπουτάρη.

Τι θα βάλουμε δίπλα; Το Te Muna Craggy Range για πιο premium καταστάσεις.

9. Κολοκυθοκεφτέδες και Sauvignon Blanc 

Άμα πετύχει ο κολοκυθοκεφτές τύφλα να ‘χει ο κεφτές. Πρέπει να είναι τραγανός απέξω, να μην έχει τραβήξει λάδι, να έχει μπόλικο άνηθο και μαϊντανό και να είναι αφράτος. Ακούγεται εύκολο αλλά αν κάνετε μια γύρα εκεί έξω θα διαπιστώσετε πως είναι ένα από τα πιο κατακρεουργημένα πιάτα της ελληνικής κουζίνας. Αν όμως πετύχετε καλό είναι συνήθως πολύ καλός. Τι θα βάλουμε δίπλα; Sauvignon Blanc από τη Νέα Ζηλανδία, με φυτικότητα, ηλεκτρική οξύτητα και πλούσιο φρούτο. Σας προτείνω το λατρεμένο μου Astrolabe ή το Te Muna Craggy Range για πιο premium καταστάσεις.

Κολιός τον Αύγουστο και Chenin Blanc του Naude.

10. Κολιός γούνα και Chenin Blanc 

Αχ και τον Αύγουστο κολιός! Killer ψάρι για αυτούς που ξέρουν, λιπαρό, κρεάτινο, με βαθιά γεύση η οποία ενισχύεται με αυτή τη συνταγή. Γούνα είναι όταν το ψάρι ανοίγεται στα δυο και η σάρκα του πασπαλίζεται με αρκετό αλάτι και “στεγνώνει” στον ήλιο. Μετά ψήνεται στα κάρβουνα και σερβίρεται με λαδολέμονο και ρίγανη. Μεζές πρώτης κλάσης που αν δεν το ρίξετε στα τσίπουρα αξίζει να βάλετε δίπλα του ένα κρασί αντίστοιχης κλάσης, όπως το Chenin Blanc του Naude. Πρόκειται για ένα Chenin από παλιά κλήματα, που ζυμώνει με γηγενείς ζύμες και παλαιώνει σε παλιά δρύινα βαρέλια. Η οξύτητα, η στιβαρή δομή, το λεμονάτο φρούτο και ο λιπαρός χαρακτήρας του θα ταιριάξουν απόλυτα με αυτό το πιάτο.

Διαβάστε ακόμα: Φιλιά, ρετσίνα και λαϊκό τσα τσα.

TAGS :
wine vixen κρασί

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook