Η Εύα Μαρκάκη, ακόμα κι όταν βρισκόταν στο εστιατόριο Trivet του Λονδίνου και των 2 αστεριών Michelin, δοκιμάζοντας το Gran Coronas Reserva Torres του 1995, εμάς σκεφτόταν και με τι κρασί θα συνοδεύσουμε το πασχαλινό αρνάκι. Δεξιά, το κομψό Comando G La Bruja de Rozas.

Έρχεται η μέρα που θα μας πιάσει τρέλα και θα τρώμε κρέας σαν να έχουμε να φάμε μήνες, θα γεμίσει τσίκνα όλος ο ελλαδικός εναέριος χώρος και θα τρώτε (εσείς, εγώ ούτε καν, τα έχουμε πει αυτά) αρνί με ρύζι, αρνί με πατάτες, πίτα με αρνί, σοκολατένια αυγά με αρνί και τα σχετικά, μέχρι του Αγίου Πνεύματος.

Το κρεατικό όμως χρειάζεται και κάτι για να γλιστράει παιδιά μου και φυσικά δεν μιλάω για τζατζίκι αλλά για κρασί. Το καλό σας vixenακι σας μάζεψε λοιπόν 10 εξαιρετικά και ζουμπουρλούδικα κρασιά για τις μέρες τις Πασχαλινές και τα εδέσματά τους.

Πότε ξανά το Grenache δεν ήταν πασπαλισμένο με τόση χρυσόσκονη και μαύρη γαλλική δαντέλα.

1. Comando G La Bruja de Rozas

Έφαγα περίπου ένα σαββατοκύριακο με τον αγαπημένο μου partner in crime (Δημήτρη Σκούρα) να δοκιμάζω τα κρασιά των Comando G (μεταξύ άλλων, γιατί ήταν μεγάλο Σαββατοκύριακο). Πότε ξανά το Grenache δεν ήταν πασπαλισμένο με τόση χρυσόσκονη και μαύρη γαλλική δαντέλα. Και εξηγώ: Ετούτο το Grenache προσφέρει απλόχερα ηδονή σε όλους τους λάτρεις της Βουργουνδίας και του Pinot Noir, στους φανατικούς της κομψότητας και της καθαρότητας του φρούτου, χωρίς να χρειάζεται να μπει το χέρι πολύ βαθιά στην τσέπη. Ελαφρώς δροσισμένο μπορεί να συνοδεύσει λιλιπούτεια παϊδάκια ψημένα medium ή ένα μοσχαρίσιο συκώτι γάλακτος κομμένο tagliata. Επίσης ένας φίλος μου (sommelier) το συνδυάζει και με κοκορέτσι αλλά δεν έχω άποψη επί του θέματος (never been there, never done that).

Η Ρετσίνα του Χρήστου Κουλουριώτη έχει και φοβερή δομή και εντυπωσιακή πολυπλοκότητα.

2. Sol Invictus The Knack Project

Ρετσίνα με αρνάκι στις κληματόβεργες έχετε δοκιμάσει ποτέ; Αν όχι σας περιμένει μια πολύ ευχάριστη γευστική έκπληξη. Τα βοτανικά στοιχεία του κρασιού δένουν με αυτά του πιάτου (δεντρολίβανο, ρίγανη) και κάπως παρφουμάρουν την «αρνίλα» (πως φαίνεται ότι δεν τρώω αρνί ε;). Επίσης στην συγκεκριμένη περίπτωση η οξύτητα του Σαββατιανού κόβει κάπως τη λιπαρότητα του πιάτου. Πέραν αυτού όμως η συγκεκριμένη Ρετσίνα, του Χρήστου Κουλουριώτη, έχει και φοβερή δομή (επαφή με τα στέμφυλα για μερικές ημέρες και παραμονή με τις φίνες οινολάσπες) και εντυπωσιακή πολυπλοκότητα (18 μήνες σε μεγάλο βαρέλι) που θα τα σπάσει με το αμνοερίφιο.

Η Σαντορίνη του Βασάλτη έχει μπόλικο, εκφραστικό φρούτο και κρεμώδη υφή.

3. Σαντορίνη Βασάλτης

Το έχω πει 165382929 φορές πως το αρνάκι στη σούβλα πάει καλύτερα με κοφτερά Ασύρτικα παρά με Ξινόμαυρα (ναι, έπεσαν αρκετοί να με φάνε αλλά όπως βλέπετε δεν ίδρωσε το αυτάκι μου). Η οξύτητα του Ασύρτικου δένει καλύτερα με τη λιπαρότητα του κρέατος κατ’ εμέ και φυσικά η δομή και η υφή της Σαντορίνης μπορεί να κοπανήσει το αμνοερίφιο κάτω αλύπητα. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, η Σαντορίνη του Βασάλτη έχει μπόλικο, εκφραστικό φρούτο και κρεμώδη υφή. Ιδανικά την προτιμώ με 1-2 χρονάκια στην πλάτη για να τονιστεί το «αλμυρό» στοιχείο της. Ποντάρετε σε Σαντορίνη και δεν θα χάσετε.

Ξινομαυρίσια δομή, κόκκινο φρούτο και τα κλασικά βοτανικά και φυτικά αρώματα.

4. Νάουσα Διαμαντάκου

Έχοντας πει τα παραπάνω, σας έχω και ένα Ξινόμαυρο, μια κομψή και ζουμερή Νάουσα από το Κτήμα Διαμαντάκου. Ξινομαυρίσια δομή, κόκκινο φρούτο και τα κλασικά βοτανικά και φυτικά αρώματα της ποικιλίας θα ταιριάξουν καλύτερα με ένα αρνάκι κλέφτικο παρά με τη σούβλα, κατά την ταπεινή μου άποψη. Αν βέβαια είστε φανατικός της σχολής αρνί του Πάσχα με Ξινόμαυρο, do as you please (που λένε και στο χωριό). Το ζητούμενο είναι να πίνετε και να τρώτε αυτό που γουστάρετε.

Το ιδανικό ξεκίνημα για το τραπέζι και τις πράσινες σαλάτες (μαρούλι, άνηθο, κρεμμυδάκι π.χ.), τις γλυκιές γραβιέρες και τις χορτόπιτες.

5. Κυδωνίτσα Οινοποιείο Ασλάνη

Η Κυδωνίτσα μου αρέσει πολύ και ειδικά αυτή, από το οινοποιείο Ασλάνη, που πατάει σε μια πιο βοτανική έκφραση της ποικιλίας, με λεμονάτη οξύτητα. Είναι λοιπόν το ιδανικό ξεκίνημα για το τραπέζι και τις πράσινες σαλάτες (μαρούλι, άνηθο, κρεμμυδάκι π.χ.), τις γλυκιές γραβιέρες και τις χορτόπιτες.

Ξινομαυρίσιο ροζέ με μεσογειακό ταπεραμέντο και μπόλικα κότσια.

6. F by Foivos One Off Xinomavro Rose Φοίβος Παπαστρατής – Χλόη Χατζηβαρύτη

Πόσο… δέρνει αυτό το ροζέ ρε παιδιά; Αν δεν το έχετε δοκιμάσει χάνετε. Η σύμπραξη της Χλόης και του Φοίβου έδωσε ένα Ξινομαυρίσιο ροζέ με μεσογειακό ταπεραμέντο και μπόλικα κότσια (δεν είναι αυτή η ιδανική λέξη που σκεφτόμουν αλλά με εννοείτε). Λουκούμι τριαντάφυλλο, φλούδα από πορτοκάλι, φράουλα και γλυκό τοματίνι δημιουργούν μια έκρηξη στο στόμα. Μπορείτε σαφώς να συνοδεύσετε με αυτό το αρνάκι σας (ιδίως με τη ζέστη που θα έχει) ή να το σερβίρετε με τα πρώτα μεζεδάκια που βγαίνουν από την ψησταριά. Εγώ θα το χτύπαγα άνετα με ψητό χαλούμι με chutney τομάτας (μας κάνει και το μποουγιουρντί αν είστε του παραδοσιακού) ή με μια focaccia με τοματίνια.

Οξύτητα δυναμίτης, ωραίες τανίνες και φρεσκάδα παρά τα 29 του χρόνια.

7. Gran Coronas Reserva Torres

Το ίδιο ΣΚ που αναφέρω πιο πάνω είχα την τύχη (και την ευτυχία) να δοκιμάσω το Gran Coronas του 1995. Μιλάμε ότι έπαθα μεγάλο κοκομπλόκο. Οξύτητα δυναμίτης, ωραίες τανίνες και φρεσκάδα παρά τα 29 του χρόνια. Το καλύτερο όμως ήταν που έσκαγε από τη γωνία αυτή η Καμπερνεδίλα του Παλαιού Κόσμου. Τώρα του 1995 εσείς μπορεί να μην μπορείτε να βρείτε αλλά, πρώτον, σας δίνω μια ιδέα για να στοκάρετε και δεύτερον και φρέσκο θα είναι ταμάμ και με αρνί/κατσίκι και με πρόστυχα λουκάνικα στα κάρβουνα ή ακόμα και με μπιφτέκια προβατίνας για τους σκληροπυρηνικούς.

Το κρασί έχει τραγανή οξύτητα, ελαφρώς mineral χαρακτήρα και πλούσιο λιπαρό και φρουτώδες στόμα.

8. Ορειβάτης Wild Σαββατιανό Ακριώτου

Γενικά δεν είναι μυστικό ότι εκεί τα παιδιά κάνουν καλή δουλειά. Το καλύτερο όμως είναι ότι δε σταματάνε ποτέ να μας εκπλήσσουν. Στη σειρά με τους Ορειβάτες λοιπόν ήρθε να προστεθεί ένας «άγριος» από Σαββατιανό, που έχει πολλά να πει. Το κρασί έχει τραγανή οξύτητα, ελαφρώς mineral χαρακτήρα και πλούσιο λιπαρό και φρουτώδες στόμα. Επειδή δεν τρώμε μόνο κρέας (έχουμε και vegetarian στην οικογένεια) θα του πήγαιναν πολύ σουβλάκια με πλευρώτους, μαριναρισμένα με λαδολέμονο, στα κάρβουνα ή μια τυρόπιτα με 3 τυριά και μαστιχωτή υφή.

Το βαρέλι κουμπώνει τέλεια με το σχεδόν τροπικό του φρούτο και η οξύτητα μπαλατζάρει τεχνηέντως με τη λιπαρότητα του κρασιού.

9. Όβηλος λευκός Βιβλία Χώρα

Σε ότι αφορά τη Βιβλία Χώρα υπάρχουν δυο κατηγορίες ανθρώπων. Αυτοί που δε θέλουν ούτε να την πλησιάσουν μιας και έχουν πιει μια θάλασσα και κάπως έχουν βαρεθεί και εκείνοι που τη λατρεύουν σταθερά. Σε όποια κατηγορία κι αν ανήκετε όμως δεν υπάρχει περίπτωση να δοκιμάσετε Όβηλο λευκό και να μην αναφωνήσετε «Ναι ρε φίλε, κρασάρα». Το βαρέλι κουμπώνει τέλεια με το σχεδόν τροπικό του φρούτο και η οξύτητα μπαλατζάρει τεχνηέντως με τη λιπαρότητα του κρασιού. Υπέροχο με μαγειρίτσα κλασσική ή μανιταριών για εμάς τους φλώρους.

Είχε πιπέρια, δέρματα, κακάο, μαύρα κεράσια, μια νύξη μωβ λουλουδιού και μια «αγριάδα» που πάντα με ψήνει στο Syrah.

10. Granite Syrah Mullineux

Με αυτό το κρασί κόπηκα στα δυο λέμε. Είχε τη φινέτσα του Ροδανού αλλά με ένα φρούτο νεοκοσμίτικο. Είχε πιπέρια, δέρματα, κακάο, μαύρα κεράσια, μια νύξη μωβ λουλουδιού και μια «αγριάδα» που πάντα με ψήνει στο Syrah. Εμείς το συνοδεύσαμε με σιτεμένη μοσχαρίσια κόντρα με κόκκαλο και έδινε ρέστα οπότε θα σας πρότεινα να παίξετε μπάλα με μοσχαρίσιες κοπές που θα παίξουν είτε στην αρχή είτε σόλο για όσους δεν τρώνε αμνοερίφια.

Καλό Πάσχα!

 

Διαβάστε ακόμα: Τι κρασί πας στο δεύτερο, κρίσιμο, ραντεβού;

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top