Στον απόμερο Λημνιώνα.

Δεν φτάνεις εύκολα στα Κύθηρα, ούτε το νησί αποκαλύπτει τις χάρες του αμέσως.  Όταν το πλοίο πλησιάζει στο Διακόφτι, βλέπεις μόνο την ξερή γη και το χέρσο χωράφι που περιέγραψε ο Μποντλέρ, να υψώνεται πέτρινο τείχος. Τα Κύθηρα, όμως, όπως υποδηλώνει το αρχαίο όνομα τους που παίρνει τη ρίζα του από το ρήμα κεύθω, κρύβω, είναι γεμάτα από μυστικά και η περιπετειώδης ιστορία του νησιού, η λατρεία της ουράνιας Αφροδίτης, οι μύθοι για το ερωτικό καταφύγιο του Πάρι και της Ωραίας Ελένης, η Ενετική κατοχή, τα αιματηρά κουρσέματα από τους πειρατές, το ερήμωμα του νησιού από τους κατοίκους του που έφυγαν μετανάστες στην Αυστραλία και την Αμερική χωρίς ποτέ να ξεχάσουν τον τόπο τους,  ρίχνουν τις σκιές τους μέχρι σήμερα πάνω του. Η επίσκεψη στα Κύθηρα είναι πάντα μια περιπέτεια κι ένα ταξίδι στο χρόνο:

Η προσωπική ανάμνηση της πρώτης άφιξης στα χρόνια του 70, όταν τα  πιο πολλά χωριά ήταν έρημα, με τα σπίτια τους σφαλιστά φαντάσματα, οι κάτοικοι λιγοστοί και οι ανέσεις του πολιτισμού μη δεδομένες.

Το μυστήριο εκείνης της εποχής παραμένει στις ερημιές του νησιού μέχρι σήμερα, στη μυρωδιά του μάραθου και του θυμαριού, στο αινιγματικό μαύρο πρόσωπο της εικόνας της Παναγίας στα Μυρτίδια.

Η αύξηση των επισκεπτών στα Κύθηρα  δεν αλλοίωσε την παρθένα φύση του νησιού.

Η Παλαιόχωρα, η μεσαιωνική πολιτεία χτισμένη πάνω σε έναν απόκρημνο βράχο, κρυμμένη μέσα σε μια βαθιά χαράδρα, που έκαψε ο πειρατής Μπαρμπαρόσα, με τις αγιογραφίες να αχνοφαίνονται ακόμη στα ερείπια, των εκκλησιών και των σπιτιών, που επικοινωνούσαν το ένα με το άλλο για να προσφέρουν διαφυγή στους κατοίκους.

Η Κάτω Χώρα Μυλοποτάμου που δεν κάηκε ποτέ αλλά παραδόθηκε στο πέρασμα του χρόνου, τα σπίτια της με τα γοτθικά παράθυρα στέκουν τυλιγμένα πια από αγκάθια και πουρνάρια.

Πριν το κρυμμένο λιμανάκι του Αβλέμονα με τα γαλάζια λουτρά της Αφροδίτης  και τις μικρές ψαροταβέρνες, στους λόφους πάνω από την Παλαιόπολη ένα μονοπάτι μέσα από βοσκοτόπια και ξηροληθιές οδηγεί στο Παλαιόκαστρο, όπου κάποτε στεκόταν η Μυκηναϊκή πρωτεύουσα του νησιού. Κίονες και  αρχαία μέλη κρύβονται στο έδαφος και τους μισογκρεμισμένους πέτρινους τοίχους του κακοτράχαλου μονοπατιού. Στο τέλος του μια εκκλησία στην κορυφή του ανεμοδαρμένο λόφου κρύβει μέσα της τους  κίονες ενός αρχαίου ιερού.

Στη «Φόσσα» για αυγά με ρόκα, μπέικον και τσίλι.

Λίγα χωριά είναι κοντά στη θάλασσα στα Κύθηρα. Το Διακοφτι με το Λιμάνι, ο Αβλεμονα, η Αγία Πελαγία. Τα περισσότερα είναι χτισμένα στις πτυχώσεις του οροπεδίου στο εσωτερικό του νησιού, αιώνες πριν με το φόβο των πειρατών και των εισβολέων. Κάθε ένα έχει κάτι το ξεχωριστό: Τα Μητάτα με την θέα σε ένα πράσινο φαράγγι, ο Ποταμός με τα νεοκλασσικά του σπίτια, ο Καραβάς με τις φυσικές πηγές  να αναβλύζουν  στους πρόποδες των πεύκοφυτεμένων λόφων του.

Ο Μυλοπόταμος με τον καταρράχτη της νεράιδας και  το παγωμένο του  νερό που ταξιδεύει προς τη θάλασσα μέσα από μια διαδοχή από μικρές και μεγάλες φυσικές πισίνες που κρύβονται κάτω από τα πλούσια  φυλλώματα της βαθιάς κοιλάδας κάτω από το χωριό.

Στο Σπαραγαρίο την bohemian παραλία του νησιού με τα πιο καθαρά νερά, δίπλα στο Καψάλι.

Ο δρόμος που περνά μέσα από τα αιώνια σπίτια του κάτω χωριού στο Κεραμωτό και οδηγεί στο γοτθικό Εγγλέζικο σχολείο  στο λόφο της Μηλαπιδέας με τα αψιδωτά παράθυρα.

To διάσημο Ενετικό κάστρο το οποίο δεσπόζει πάνω από τη Χώρα του νησιού με τις κυκλώπειες πολεμίστρες και τη μοναδική στρατηγική θέα που έκανε το νησί μήλο της έριδος ανάμεσα σε πόλεις κράτη και ισχυρές αυτοκρατορίες, καταλήγοντας στην κυριαρχία της Αγγλίας πριν ενωθεί με την Ελλάδα.

Σταθερή αξία παραμένει η «Φιλιώ» στον Κάλαμο με προϊόντα και γεύσεις από τα περιβόλια της.

Ένα μεγάλο ρέμα κάτω από το κάστρο καταλήγει στο Σπαραγαρίο την bohemian παραλία του νησιού με τα πιο καθαρά νερά, δίπλα στο Καψάλι με το μικρή λωρίδα δρόμο  μπροστά από την πάντα ήρεμη του θάλασσα, τα μπαρ και τα εστιατόρια για όσους αναζητούν τα Κύθηρα της νυχτερινής ζωής και την επαφή με τον κόσμο που ζει και παραθερίζει στο νησί.

Τα Κύθηρα έχουν τις δικές τους γεύσεις: τραγανά παξιμάδια και ανάλαφρα  ξεροτήγανα με το διάσημο θυμαρίσιο μέλι του νησιού,-αγαπημένο των Ρώσων τσάρων- και σουσάμι, την φατουράδα με την κανέλα το τσίπουρο, τους ροζέδες με μέλι και αμύγδαλα.

Η «Φαμίλια» στα Φράτσια είναι μια από τις πιο δελεαστικές γαστριμαργική πρόταση του νησιού, με δημιουργικές παραδοσιακές γεύσεις σερβιρισμένες σε μια πράσινη βεράντα στην πλατεία του χωριού. Σταθερή αξία παραμένει και η «Φιλιώ» στον Κάλαμο με προϊόντα και γεύσεις από τα περιβόλια της.

Στη «Φαμίλια» για ριζότο με κοκκινιστό κοτόπουλο.

Η εμπορική καρδιά του νησιού χτυπά στο Λιβάδι. Δεν γίνεται να μην καθίσεις για φαγητό στον “Πιέρρο”, το παλιότερο, κλασικό εστιατόριο του νησιού με την μοναδική εξυπηρέτηση του Μανώλη Λουράντου που κληρονόμησε όλη την φυσική ευγένεια και το charm του πατέρα του, ο οποίος δημιούργησε το εστιατόριο δεκαετίες πριν κρατώντας το ανοιχτό τους δύσκολους χειμώνες, πριν το  τουριστικό άνοιγμα των τελευταίων δεκαετιών.

Στο φούρνο «Κασιμάτη» στο Λιβάδι βρίσκεις και τα καλύτερα και πιο αφράτα Τσιριγωτικα παξιμάδια. Στο εβδομαδιαίο παζάρι στο χωριό βρίσκεις και τα πιο ενδιαφέροντα παραδοσιακά προϊόντα. Τα πιο νόστιμα homemade γλυκά του νησιού, τα τρως στη βεράντα της «Φόσσας» στη Χώρα. Λίγο πιο κάτω είναι το Mercato, το μπαρ- πέρασμα του νησιού με το διαχρονικό καλοκαιρινό playlist και τα καλύτερα cocktail. Κατηφορίζοντας προς το Καψάλι θα σταθείς στον «Κούκο» με τη θέα στο ηλιοβασίλεμα και την alt rock μουσική.  Φρέσκο ψάρι θα φας στο Καψάλι στον «Μάγο» και στον «Σωτήρη» στον Αβλέμονα. Και οι δυο ψαροταβέρνες έχουν γράψει τη δική τους ιστορία στο νησί.

Για τους λάτρεις της περιπέτειας υπάρχει το Καλάμι, μια «κρυφή» παραλία στα δυτικά του νησιού.

Στη φυσική πισίνα του Αβλέμονα.

Η αύξηση των επισκεπτών στα Κύθηρα  δεν αλλοίωσε την παρθένα φύση του νησιού. Η μακριά παραλία της λίμνης στην Παλαιόπολη εξακολουθεί να είναι σπαρμένη με λιγοστούς λουόμενους και παραμένει αγαπημένο hot spot των όσων λατρεύουν  το ελεύθερο κάμπινγκ και τον γυμνισμό. Οι ελεύθερες από ομπρέλες και καντίνες παραλίες- με βότσαλα οι περισσότερες- είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση.

Η Φυρή Άμμος, η Κομπονάδα, η Λαγκάδα είναι οι πιο «οργανωμένες» παραλίες ενώ για τους λάτρεις της περιπέτειας υπάρχει το Καλάμι, μια «κρυφή» παραλία στα δυτικά του νησιού στην οποία κατεβαίνεις με σχοινί.

Η ανακήρυξη του μεγαλύτερου μέρους του νησιού σε παραδοσιακό οικισμό,  ήταν φυσικά η σωτηρία των Κυθήρων και ο λόγος που διατηρούν τη γοητεία τους και το μυστήριο τους. Και αυτή τη σπάνια αίσθηση που σου δίνει η μοναξιά σε έναν τόπο συχνά έρημο και ανέγγιχτο από το χρόνο, βάζοντας όλα τα πράγματα στη θέση τους στην ψυχή του ταξιδιώτη και χαρίζοντας του μια άλλη προοπτική.

Οι «Καμάρες» στο Λιβάδι είναι το new entry της χρονιάς με gourmet γεύσεις- ο σεφ τους έχει προϋπηρεσία σε haute cuisine εστιατόρια του Βελγιου- σε μια μεγάλη βεράντα με θεά το Κατούνι, το όμορφο πέτρινο γεφύρι του Λιβαδιού χτισμένο τον 19ο αιώνα επί Αγγλοκρατίας.

Αριστερά: για ποιοτική πίτσα στο Tony’s pizza. Δεξιά: Στο Choraki που προσφέρει μια ενδιαφέρουσα ποικιλία από κοκτέιλ.

Το Tony’s pizza στη Χώρα, πάνω από τη Fossa προσφέρει τις πιο νόστιμες Italian style πίτσες του νησιού σε μια ταράτσα με θέα το Κάστρο και τη Χύτρα. Δημιουργός του νέου hot spot είναι ο Αντώνης που έχει τη Fossa, όποτε και αυτό το μαγαζί χαρακτηρίζεται από την ίδια προσοχή στη λεπτομέρεια, τα υψηλής ποιότητας υλικά, τις λαχταριστές γεύσεις τη φιλική ατμόσφαιρα κ το εξαιρετικό service. Όλοι θέλουν να πάνε, οπότε ίσως χρειαστεί να περιμένετε για τραπέζι.

Ο Μιχάλης Αργυρόπουλος στους καταρράκτες Μυλοποτάμου.

Το Choraki προσφέρει μια ενδιαφέρουσα ποικιλία από κοκτέιλ τόσο σε καθίσματα πάνω στο γραφικό στενό για μα δείτε όσους περνούν από τη Χώρα του νησιού όσο και σε μια όμορφη βεράντα με θέα.
Και το Mercato όμως έχει επεκταθεί με μια βεράντα με τραπέζια για όσους δεν θέλουν την πολυκοσμία της περατζάδας. Οι καταρράκτες του Μυλοποτάμου έχουν κάτι από το βασίλειο των ξωτικών με φυσικές πισίνες, πέτρινα γεφύρια, μυστικά μονοπάτια και μεσαιωνικά ερείπια κρυμμένα μέσα στην καταπράσινη βλάστηση.

Στα μυστηριώδη Αντικυθήρα.

Αντικύθηρα: Ο Μηχανισμός των απόμερων διακοπών

Αξίζει να επισκεφτείτε και τα Αντικύθηρα ή Τσιριγότο. Το μικρό νησί  που έγινε γνωστό  από το αρχαίο ναυάγιο όπου βρέθηκε ο Έφηβος των Αντικυθήρων και ο μηχανισμός των Αντικυθήρων ή αλλιώς ο υπολογιστής των Αντικυθήρων. Είναι μικροσκοπικό, άγριο και παρθένο.

 

Διαβάστε ακόμα: Στη μαγική Μυτιλήνη, ο χρόνος υποκλίνεται στο «οικείο».

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top