Το Πήλι Ευβοίας του Κυριάκου Χαρίτου

Εκεί που η θάλασσα παίρνει διάφορα χρώματα.

Εμείς εξοχικό δεν είχαμε. Μέρος επιστροφής τα καλοκαίρια. Το γεγονός πως μεγαλώναμε στη Χαλκίδα δεν έκανε επιτακτική την ανάγκη διακοπών ούτε τη δίψα μας για θάλασσα επικίνδυνη. Οι περισσότερες παιδικές διακοπές που θυμάμαι σχετίζονται με τα μέρη που δούλευε σε κάποιο δημόσιο έργο ο θείος μου ο Θανάσης και μας καλούσε κοντά η θεία μου, η θρυλική θεία Σοφία.

Θυμάμαι να κοιμόμαστε στρωματσάδες με τα ξαδέρφια μου και να μας ξυπνά η μυρωδιά από μαρμελάδα βερίκοκο που έβραζε στην κατσαρόλα. Μέσα στα χρόνια αυτών των περιπλανήσεων (Αταλάντη, Πόρτο Μπούφαλο, Πάλερος) που πολλές φορές κοιμόμασταν σε καρότσες φορτηγών ένα μέρος κατάφερε ριζώσει: το Πήλι στην Εύβοια.

Το βουνό σκιάζει τη θάλασσα.

Εκεί πηγαίναμε συχνά μέχρι που πήρε ένα οικόπεδο ο θείος και έχτισε εξοχικό. Το Πήλι είναι χτισμένο στα αχαμνά του βουνού και βγαίνει στη θάλασσα. Εχει μια μεγάλη μαύρη παραλία που δεν θα ονόμαζες φανταστική και το βουνό -τον Πυξαριά- που σα να σωριάστηκε γίγαντας μπεκρής με πέτρινη κοιλιά γεμάτη κρασί στην άκρη της.

Το βουνό σκιάζει τη θάλασσα και μαζί με τα πεύκα την βάφει πρασινόμαυρη. αν περπατήσεις βέβαια μέχρι την άκρη του λιμανιού και πας από τα βραχάκια μπορείς να βγεις στη δίπλα παραλία -τα Κάρβουνα- που είναι πιο όμορφη με πιο ανοιχτόχρωμο βότσαλο.

Στα Βαλκάνια για φρέσκα θαλασσινά.

Στο Πήλι πολλά πράγματα δεν κάνεις και έτσι πρέπει. Κολυμπάς, τρως, κοιμάσαι και κυρίως δροσίζεσαι. Δροσίζεσαι γιατί πάντα έχει εφτά με δέκα βαθμούς πιο κάτω από τη Χαλκίδα. Το χωριό έχει ωραίες ταβέρνες. Τα Βαλκάνια, την Ευθυμία με την ωραία κληματαριά και τις γλάστρες και το Πέτρινο πιο κάτω. Εχει ωραίο ψωμί στον φούρνο του Σταύρου. Μίνι μάρκετ με ό,τι μπορείς να ζητήσεις. Μπουζάλας ή το Μάρκετ του Κωνσταντίνου.

Για ντολμαδάκια και προσεγμένο κρέας στην Ευθυμία.

Βρίσκεις επίσης πολύ ωραία λαχανικά και φρούτα στον Γιώργο και κρέατα στον Παντελή ή στον Δήμου ή στον Αχιλλέα. Καφέ πίνεις στον Κάβο. Όπως πας να βγεις στην παραλία έχει ένα μικρό εκκλησάκι με καμένες(;) τις αγιογραφίες του. τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο που τον γιορτάζουν με πανηγύρι.

Στο Πέτρινο με την ωραία αυλή για φέτα ψητή (και όχι μόνο).

Προφανώς γίδα βραστή με μακαρόνια. Εχει κι άλλα μικρά πανηγύρια. και ένα μεγάλο μέσα στο βουνό για την Παναγία τον Δεκαπενταύγουστο. Για πολλά χρόνια το σπίτι δεν είχε ρεύμα. Ανάβαμε πυροφάνια για να βλέπουμε και τα τρόφιμα τα είχαμε σ΄ ένα μεγάλο μπλε βαρέλι με παγοκολόνες. Συνθήκη που έκανε το μέρος ακόμα πιο μαγικό. Κάποια στιγμή έχτισαν ένα ακόμα όροφο και η θεία μου φύτεψε δυο αρσενικές μουριές που πια έχουν περάσει το σπίτι σε ύψος. όταν φυσά παίζουν την πιο ωραία μουσική.

Διαβάστε ακόμα: H Πάρος της Ευτυχίας Γιαννάκη.

TAGS :
Διακοπές ταξίδι

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook