Οι ποιητές μας για το φεγγάρι του Αυγούστου

«Κι είναι πανσέληνος του Αυγούστου οι μνήμες λάμπουν». (φωτογραφία: Sooc).

Σωτήρης Σαράκης, «Πανσέληνος»

Στον Κώστα Στεργιόπουλο

Σαν κάτι λες να λείπει απ’ το φεγγάρι.
Κι είναι πανσέληνος του Αυγούστου οι μνήμες λάμπουν
πουλιά μακραίνουν τις φωνές τους, σημαδεύουν
τη σιωπή της νύχτας
αγέρας δροσερός του θυμαριού, του πεύκου
οι λόφοι
όπως μισάνοιχτες φτερούγες
ο Υμηττός
αργά κατηφορίζοντας στη θάλασσα
όμως
σαν κάτι λες να λείπει απ’ το φεγγάρι
ποιος να τό βρει

ποιος να το βρει, ποιος να το πει
ποιος να τ’ αντέξει
θάλασσα τα καράβια σου ποιος άνεμος τα παίρνει
πουλιά της νύχτας πού βυθίζονται οι φωνές σας
ποια σκιά
βαραίνει τις σκιές των λόφων

ποια αχτίδα
χάθηκε σε βαθιά νερά και πότε

τι λείπει απόψε απ’ το φεγγάρι

ποιαν έρημο κοιτάζεις
δίχως τέλος;

(Από τη συλλογή «Αγγειογραφία», εκδ. Ελληνικά Γράμματα, 2000. Περιλαμβάνεται και στη συγκεντρωτική έκδοση «Σωτήρης Σαράκης, Δοκιμασίες και δοκιμές – Ποιήματα 1971-1998», εκδ. Κουκκίδα, 2011.)

Στην επόμενη σελίδα: «Ερωτικό της αυγουστιάτικης σελήνης».

1 2 3 4 5

TAGS :
Ποίηση ποιητές

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook