Ο Κρίτωνας Πουλής και η Κατερίνα Χάρου, οδηγώντας μια DS 4, μας ξεναγούν στην οδό Πολυδεύκους στον Πειραιά.

Πολυδεύκους μοι έννεπε

Για ένα διάστημα ήταν γνωστός στους μη Πειραιώτες ως «ο δρόμος του Paléo» ή «εκεί που πήγε το Bon Bon» ή «αυτός ο δρόμος στον Πειραιά με τις μοντέρνες γκαλερί», αλλά σιγά-σιγά απέκτησε για όλους όνομα: οδός Πολυδεύκους. Δηλαδή το ανέκτησε, γιατί όνομα προφανώς είχε από την αρχή.

Η Πολυδεύκους διατηρεί πολλά από τα παλιά εργαστήρια και καταστήματα βιομηχανικού και βιοτεχνικού χαρακτήρα, αλλά εδώ και μερικά χρόνια έχει μεταμορφωθεί σε πόλο σύγχρονης τέχνης και γαστρονομίας. Παράλληλη των σιδηροδρομικών γραμμών, βρίσκεται «κρυμμένη» πίσω από το πολύβουο λιμάνι. Την επισκεφθήκαμε με την νεότευκτη γαλλίδα DS 4, και οδηγούς μας τους γαλλοτραφείς Κρίτωνα Πουλή -μετρ της νέας ελληνογαλλικής ζαχαροπλαστικής- και Κατερίνα Χάρου, μια ταλαντούχα εικαστικό με αξιόλογο (και υποσχόμενο) βιογραφικό σε Παρίσι και Αθήνα.

Στο τιμόνι της DS 4. (Η Κατερίνα Χάρου φοράει φόρεμα Kimalé, και ρολόι Breitling).

Ο Κρίτων Πουλής επέλεξε τον Πειραιά γιατί χρειαζόταν μια θέση κοντά στο λιμάνι, ώστε να τροφοδοτεί τα καταστήματά του σε Μύκονο και Κύθηρα.

Η patisserie Bon Bon

Τι έκανε, όμως, καταρχάς τον χαρισματικό Κρίτωνα Πουλή να διαλέξει αυτόν τον δρόμο για να εγκαταστήσει το εργαστήριο του Bon Bon Fait Maison, όταν επέστρεψε στην πατρίδα μετά την πολύχρονη παρουσία στο πλευρό του διάσημου παρισινού ζαχαροπλάστη Pierre Hermé; Υποπτεύομαι δεν ήταν το όνομα, μολονότι το δεύτερο συνθετικό του Πολυδεύκη είναι το -δευκής, που είναι εναλλακτική μορφή του γλυκύς.

Οι δύο δημιουργοί είχαν παράλληλες διαδρομές στο Παρίσι και συναντήθηκαν στα Κύθηρα, όπου ένωσαν τις πορείες τους. (Η Κατερίνα Χάρου φοράει κόσμημα Kimalé).

Ο ίδιος μας εξηγεί ότι ήταν ένας συνδυασμός πρακτικών και αισθητικών κριτηρίων. Αφενός χρειαζόταν μια θέση που να είναι κοντά στο λιμάνι, για να τροφοδοτεί τα καταστήματά του σε Μύκονο και Κύθηρα. Από την άλλη, δεν ήθελε ένα οποιοδήποτε κτίριο, ένα τυχαίο ισόγειο πολυκατοικίας, όπως μας είπε χαρακτηριστικά. Με ένα σκεπτικό που δεν διαφέρει πολύ από τον τρόπο που η DS 4 συνδυάζει χρηστικότητα και αισθητική, έτσι και αυτός, συνηθισμένος από τα παρισινά πρότυπα, ήθελε έναν χώρο με χαρακτήρα και ιστορία. Και τον βρήκε σε αυτόν τον απόμερο πειραϊκό δρόμο. Από τότε η ευωδία των φρέσκων μακαρόν προσελκύει τακτικά ταξιδιώτες και επισκέπτες.

Tις καινοτομίες της DS 4 τις καταλαβαίνεις όταν την οδηγείς όπως κάνει ο Κρίτων Πουλής. Μπορείς, φυσικά, πάντα να την θαυμάσεις εξωτερικά, είναι ένα κομψοτέχνημα του σύγχρονου γαλλικού ντιζάιν.

Tο ιδιοσυγκρασιακό wine bar Paléo βρίσκεται σε ένα πρώην σιδηρουργείο. Είναι τόσο καθιερωμένο, που η παλαιότητα του κτιρίου σε κάνει να πιστεύεις ότι βρίσκονταν πάντα εκεί.

Tο wine bar Paléo

Ακριβώς δίπλα στο Bon Bon, επίσης στον αριθμό 39, βρίσκεται ένας άλλος γευστικός προορισμός, το ιδιοσυγκρασιακό wine bar Paléo. Παλαιό κτίσμα και αυτό, κάποτε σιδηρουργείο, από το 2016 στεγάζει τις φιάλες του Γιάννη Καϋμενάκη. Το κατάστημα είναι τόσο καθιερωμένο, που η παλαιότητα του κτιρίου σε κάνει να πιστεύεις ότι ήταν πάντα εκεί. Ένα ανεπιτήδευτο στέκι που θα μπορούσε να κάνει καριέρα σε κάθε πόλη με πάθος όπως το Παρίσι ή η Λισαβόνα, αλλά ανήκει δικαιωματικά στον Πειραιά.

Αν φτάσετε στο Paléo την ώρα που πέφτει το φως, αξίζει να πιείτε το πρώτο ποτήρι κρασί εν μέση οδώ, στα βαρέλια που στέκουν όρθια έξω από το κατάστημα, επί της Πολυδεύκους. Ο Γιάννης Καϋμενάκης προτείνει ελληνικά και διεθνή κρασιά της δικής του επιλογής και συχνά δικής του εισαγωγής, μεταφέροντας την προσωπικότητα του από φιάλη σε φιάλη.

Η DS 4 συνδυάζει με μοναδικό τρόπο την γαλλική αισθητική και την παγκόσμια συνδεσιμότητα και λειτουργικότητα.

Το ομορφότερο αυτοκίνητο της χρονιάς

Εδώ ίσως πρέπει να γίνει μια παρένθεση για αυτό το αυτοκινούμενο τεχνούργημα, την DS 4, και τον μοναδικό τρόπο που συνδυάζει αισθητική και λειτουργικότητα.

Γιατί; Διότι ορισμένα πράγματα είναι υπερβολικά καλά. Oπως είναι η DS, δηλαδή déesse, “η θεά”, μιας και στα γαλλικά τα αυτοκίνητα είναι θηλυκού γένους – μόνο στην Ελλάδα είχαμε μια κάπως πιο πεζἠ προσέγγιση στο θέμα, και το ονομάσαμε “βάτραχο”.

Το ημιατρακτοειδές σχήμα και ο υδραυλικός μηχανισμός ανύψωσης του αμαξώματος στο επίπεδο των πίσω τροχών έπαιξαν σίγουρα τον ρόλο τους σε αυτό το προσωνύμιο.

Μπροστά στο ατελιέ ζαχαροπλαστικής Bon Bon της Πολυδεύκους. (Ο Κρίτων Πουλής φοράει πουκάμισο, σακάκι και παντελόνι Anthony Morato. Κεντρική διάθεση: Shop & Trade).

H DS 4 βραβεύτηκε στο 37ο Festival Automobile International ως το πιο όμορφο αυτοκίνητο του 2022.

Η νέα DS 4 χαρακτηρίζεται από σημαντικές τεχνολογικές καινοτομίες. Όπως το DS EXTENDED HEAD-UP DISPLAY με χρήση επαυξημένης πραγματικότητας (augmented reality) με προβολή των ενδείξεων των οργάνων στο παρμπρίζ, όπως στα μαχητικά αεροσκάφη, με ρεαλιστική εικόνα των πληροφοριών.

Οι σχεδιάστικές και μηχανικές του καινοτομίες το οδήγησαν στον να βραβευτεί στο 37ο Festival Automobile International ως το πιο όμορφο αυτοκίνητο του 2022! Διότι η DS 4 συνδυάζει κορυφαία λειτουργικότητα και μορφολογία: δεν είναι απλώς αυτοκίνητο, είναι ένα κινούμενο έργο ντιζάιν, και το απολαμβάνετε καθήμενοι στα δερμάτινα καθίσματα με κρυφές ραφές από έμπειρους γάλλους τεχνίτες.

O Κρίτων και η Κατερίνα συνεχίζουν να ανταλλάσσουν καθημερινά τεχνογνωσία και να παρακινούν ο ένας τον άλλο στις δημιουργικές πορείες τους. (Ο Κρίτων φοράει μπλούζα, σακάκι και παντελόνι Falconeri και sneakers Converse. Η Κατερίνα φοράει sneakers Converse και φόρεμα Trussardi από τη Shop & trade).

Μπορεί η ζαχαροπλαστική να «ενωθεί» με τα εικαστικά; Η Κατερίνα Χάρου λέει «ναι».

Η Κατερίνα και ο Κρίτων

Οι δύο ξεναγοί μου μού μιλούν, από τη θέση του οδηγού, για τις πρόσφατες επιτυχίες τους και τα νέα πρότζεκτ τους: Ο Κρίτων Πουλής λανσάρει τώρα το νέο του παγωτό, στηριγμένο στον ασυνήθιστο συνδυασμό χαμομηλιού, καρύδας και ανανά. Ο ίδιος θεωρεί ότι από τότε που ξεκίνησε να καταθέτει τις επηρεασμένες από τη Γαλλία γευστικές του προτάσεις στην Ελλάδα, μπορεί σταδιακά να τεστάρει όλο και περισσότερο τις αντιδράσεις της εγχώριας αγοράς απέναντι στο καινούργιο.

Καθώς δοκιμάζω τα καταπληκτικά μακαρόν του, αρχίζω να σκέφτομαι ότι η ελπίδα και η προσπάθειά του το ευρύ κοινό της χώρας μας να καλλιεργήσει σοβαρά το γευστικό κριτήριο στην καλλιτεχνική ζαχαροπλαστική δεν είναι ουτοπία. Όταν γνωρίζεις αυτές τις γεύσεις, καταλαβαίνεις. Αρκεί να δοκιμάσεις. Πρέπει.

Mια στάση για ένα ποτήρι κρασί στο μποέμικο στέκι Paléo που δημιούργησε οοινολάτρης Γιάννης Καϋμενάκης στην Πολυδεύκους. (Ο Κρίτων φοράει σακάκι, παντελόνι και πουκάμισο Scala και snekaers Converse. Η Κατερίνα φοράει μεταξωτό κοστούμι Falconeri, και πέδιλα Pedro Garcia).

Ο πειραματισμός και η διάθεση για εξερεύνηση φυσικά δεν είναι έννοιες άγνωστες για την εικαστικό Κατερίνα Χάρου, η οποία μόλις παρουσίασε τη δική της πρόταση στους παρισινούς φιλότεχνους, στα πλαίσια της έκθεσης Coup d’Eclats με έργα απόφοιτων της Σχολής Καλών Τεχνών του Παρισιού στο μουσείο του Λούβρου. Το έργο της Θάλασσα · Σχετικά με την αιωνιότητα, είναι μια ψηφιακή μεταξοτυπία κυμάτων επάνω σε μάρμαρο Θάσου. Πώς όμως σχετίζεται η δική της δουλειά με τη ζαχαροπλαστική;

Δύο Παριζιάνοι στον Πειραιά.

Η Κατερίνα και ο Κρίτων είχαν παράλληλες διαδρομές στο Παρίσι και συναντήθηκαν στα Κύθηρα, όπου ένωσαν τις πορείες τους. Οι δυο τους αλληλοπροσκλήθηκαν ο ένας στον κόσμο του άλλου και κατέγραψαν μια σημαντική επιτυχία συνεργαζόμενοι επάνω στους χρωματικούς συνδυασμούς στην περίφημη βασιλόπιτα του Bon Bon (με τυχερό φλουρί του κοσμηματοποιού Γιάννη Σεργάκη).

Όντας ζευγάρι και στη ζωή, συνεχίζουν να ανταλλάσσουν καθημερινά τεχνογνωσία και να προκαλούν και να παρακινούν ο ένας τον άλλο. Άλλωστε η ζαχαροπλαστική υπήρξε μια τεχνική και μια τέχνη που παραδοσιακά κατακτούσε το μάτι πριν απευθυνθεί στην όσφρηση και στη γεύση. Όμως και τα εικαστικά πλέον ξεπερνούν την παραδοσιακή προσέγγιση της απλής θέασης και επικοινωνούν πολυεπίπεδα, ενίοτε παρεμβατικά μηνύματα χρησιμοποιώντας ποικιλία μέσων και πολυμέσων, απευθυνόμενα σε περισσότερες αισθήσεις.

Η DS 4 έξω από την πρωτοποριακή γκαλερί Intermission της Πολυδεύκους.

Ο Κρίτων Πουλής και η Κατερίνα Χάρου είχαν παράλληλες διαδρομές στο Παρίσι και συναντήθηκαν στα Κύθηρα. Έκτοτε, ένωσαν τις πορείες τους.

Στην ανεξάρτητη συνεργατική γκαλερί Noucmas (Κάσου 3, Κυψέλη), την οποία η Κατερίνα Χάρου τρέχει με άλλους δύο συνεργάτες, παρουσίασε, αυτή τη φορά ως επιμελήτρια, την έκθεση Totems. A sound landscape με καλλιτέχνες από το Diyarbakir, την Αθήνα και τα Τίρανα. Μια έκθεση στην οποία τα έργα είχαν ακριβώς ηχητικό χαρακτήρα. Μετά την κατάκτηση της ακοής, θα έχουμε και βρώσιμα έργα; Το ερώτημα επικρέμαται ανοιχτό. Ίσως τα επόμενα αθηναϊκά ή παρισινά της βήματα να περιέχουν και μια απάντηση σε αυτό.

Η Κατερίνα Χάρου μόλις παρουσίασε τη δική της πρόταση στους παρισινούς φιλότεχνους, στα πλαίσια της έκθεσης Coup d’Eclats στο Λούβρο.

Οι αβάν γκαρντ γκαλερί του Πειραιά

Προς το παρόν όμως μπορείτε να χαζέψετε και την εικαστική επικαιρότητα στις τρεις πολύ προβεβλημένες γκαλερί που συνυπάρχουν σε μικρή μεταξύ τους απόσταση στην οδό Πολυδεύκους: Στον αριθμό 41 βρίσκεται η Rodeo Gallery η οποία προσφάτως εγκαινίασε μια διπλή έκθεση: ΧΡΟΝΟΣ. ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΣ ΞΑΝΑ, της Κούλας Σαββίδου. Η καλλιτέχνης από την Κύπρο  δημιουργεί γλυπτά σε τόνους μιας γης που τη λούζει το έντονο φως του ήλιου, του φεγγαριού και των άστρων. Η δεύτερη έκθεση είναι τα ΘΑΥΜΑΤΑ του Θανάση Τότσικα. Στον καλλιτέχνη αρέσει να ζωγραφίζει με χρώματα φανοποιείου, σε επιφάνειες από αλουμίνιο.

Η DS 4 σε προτρέπει να παρατηρήσεις ακόμη και την πιο μικρή λεπτομέρεια.

Στο 37Α της Πολυδεύκους, η γκαλερί The Intermission και η γκαλερί Balice Hertling (Παρίσι) παρουσιάζουν την πρώτη  ατομική έκθεση του Camille Blatrix στην Ελλάδα με τίτλο “in the attic”: στη σοφίτα δηλαδή, ή στον αττικό, αν προτιμάτε, αφού η αγγλική λέξη attic προέρχεται από το αττικό ύφος στην αρχιτεκτονική. (Με τον καιρό, η λέξη έφτασε να σημαίνει τον χώρο αποθήκευσης κάτω από τη δίρριχτη στέγη στο τρίγωνο που δημιουργούσε στις στέγες των σπιτιών η μίμηση της αρχαίας ελληνικής αρχιτεκτονικής, όταν τα αγγλικά μέγαρα απέκτησαν αετώματα. Είναι επίσης γεγονός ότι εκεί κατέληγαν και πολλά έργα τέχνης, όταν ήταν πολύ πρωτοποριακά, ή όταν αργότερα ξέμεναν πίσω από την εξέλιξη της εποχής τους).

Εξω από την αβαν γκάρντ Carwan Gallery. Στον αριθμό 39 της Πολυδεύκους.

Στον αριθμό 39 της Πολυδεύκους, η Carwan Gallery αναδεικνύει τη λειτουργικότητα των μαρμάρινων επίπλων της συλλογής Achromia της India Mahdavi (Εκτέλεση: Δέλτα Μάρμαρα). Ο όρος είναι ίσως λίγο παραπλανητικός, αφού άχρωμο είναι το νερό, ενώ το ολόλευκο είναι περισσότερο μονοχρωμία – θα αποκαλούσατε φερ’ ειπείν άχρωμη μια λευκή DS 4; Όμως η αχρωμία, που ως ιατρικός όρος δηλώνει την έλλειψη χρωστικής στο δέρμα, εδώ δηλώνει ακριβώς την έλλειψη οποιασδήποτε χρωστικής επάνω στο μάρμαρο, του οποίου η λευκότητα προκύπτει από την ίδια του την ύλη στη φυσική της κατάσταση.

Το σίγουρο είναι πως αν περπατήσεις την Πολυδεύκους θα σε αγκαλιάσει η μυρωδιά από τα μακαρόν του Κρίτωνα Πουλή.

Δοκιμάζοντας τα μακαρόν διά χειρός Κρίτωνα Πουλή. (Ο Κρίτων φοράει πουκάμισο Anthony Morato, κεντρική διάθεση: Shop & trade και t-shirt Les Deux. Η Κατερίνα φοράει πουκάμισο και κοσμήματα Kimalé).

Η πρόθεση της γαλλοϊρανής σχεδιάστριας είναι να εξερευνήσει την τρισδιάστατη φόρμα εν τη απουσία χρώματος, έτσι δηλαδή όπως φαντάστηκαν την κλασική ελληνική γλυπτική οι νεοκλασικιστές ρομαντικοί ιστορικοί της τέχνης, ξεκινώντας από τον ιδιοφυή Johann Joachim Winckelmann (1717-1768). Στον αυτόν οφείλουμε την εναργή διάκριση ανάμεσα στην αρχαία ελληνική και στη ρωμαϊκή τέχνη και την αναβίωση του ενδιαφέροντος για την πρώτη σε βάρος της δεύτερης. Ως τότε λόγιοι και καλλιτέχνες αντιλαμβάνονταν γενικά την αρχαιότητα ως κάτι ενιαίο, αφού ούτως ή άλλως η κλασική ελληνική τέχνη ήταν γνωστή σχεδόν αποκλειστικά από αντίγραφα της ελληνιστικής και ρωμαϊκής εποχής.

Ένα wine bar, ένα ατελιέ ζαχαροπλαστικής, τρεις πρωτοποριακές γκαλερί και δύο νέοι δημιουργοί με Γαλλικό στυλ και Ελληνικό πάθος.

Ζαχαροπλαστική και εικαστικές τέχνες. Δύο κόσμοι που ο Κρίτωνας Πουλής και η Κατερίνα Χάρου τους ενώνουν.

Βέβαια, όπως κάθε πρωτοπόρος, έτσι και ο Βίνκλεμαν έκανε και αυτός τις παρανοήσεις του. Καθώς στην ύστερη αρχαιότητα επικράτησε η συνήθεια τα μαρμάρινα αγάλματα να μην χρωματίζονται αλλά να καλύπτονται με βερνίκι, κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι οι ναοί, τα γλυπτά και τα ανάγλυφα της κλασικής εποχής, αλλά και πολλά μεταγενέστερα, καλύπτονταν με χρώμα. Έτσι δημιουργήθηκε η αισθητική της λευκής μονοχρωμίας, πάνω στην οποία βασίστηκε όλη η νεοκλασική τέχνη. Κι όμως, η κλασική αρχαιότητα δεν ήταν πάλλευκη όπως νομίζουμε αλλά είχε πολλά χρώματα, σαν ένα κουτί μακαρόν.

Τα οποία μακαρόν απέκτησαν χρώμα σχετικά πρόσφατα, στις αρχές του 20ου αιώνα, περίπου την ίδια εποχή που ξεκίνησε να φτιάχνει αυτοκίνητα ο πρωτοπόρος André Citroën. Το όνομα του οποίου, παρεμπιπτόντως, προέρχεται από τα κίτρα που συχνά αρωματίζουν τα μικρά γλυκά του Κρίτωνα Πουλή. Στο Bon Bon Fait Maison, στην οδό Πολυδεύκους 39, στον Πειραιά.

 

//Αποκλειστική φωτογράφηση για το Andro: Νικόλας Μάστορας.

Styling: Σπύρος Σαββίνος.
Make up & Μαλλιά: Δόμνα Λυκούρη.

Αυτοκίνητο: DS 4, DS Automobiles.

 

Διαβάστε ακόμα: Νέα DS 4. high tech και Παριζιάνα.

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top