Χλόη Κουτσουμπέλη, «Ομφάλιος λώρος» Όταν από σώμα βγαίνει άλλο σώμα, μες απ’ την αρχέγονη λάσπη και το αίμα, η πρώτη χελώνα απ’ το νερό, το νέο πλάσμα που αποκαλείται γιος περπατάει στην αρχή στα τέσσερα, χορεύει με το κεφάλι του στο χώμα, αναπνέει χωρίς βράγχια,... Περισσότερα
Οι ποιήτριες για τη μητρότητα
Ήμουν 15 χρόνων όταν ορφάνεψα διπλά. Τον πατέρα δεν τον θυμάμαι. Εξαφανίστηκε στα δυο μου χρόνια, χωρίς ποτέ κάποιος να μου εξηγήσει τους λόγους. Κάποτε ήρθαν στην κατοχή μου, οι αιτιολογήσεις του διαζυγίου. Πολύ σκληρές, παράξενες. Ζήσαμε στο σπίτι με τη μαμά και τη θεία.... Περισσότερα
Η ιστορία ενός γιου
Χρίστος Λάσκαρης, «Στην κλινική» Την ετοίμασαν και με φώναξαν να ασπαστώ. Ήταν ένα δωματιάκι στο υπόγειο της κλινικής καμωμένο για την περίσταση. Ξαπλωμένη σ’ ένα μαρμάρινο πάγκο μου φάνηκε πως κοιμόταν. Τόσο είχε γαληνέψει. Καθώς την κοίταζα μες στο καλό της φόρεμα τη θυμήθηκα στο... Περισσότερα
Οι ποιητές για τον θάνατο της μάνας τους
Πώς ξεκίνησα την περιπέτεια του προσωπικού μου blog “Julia Loves Romeo”; Ας πούμε πως οι συνθήκες της ζωής μου εκείνη την εποχή ήταν περίπου οι εξής: single mom, με δύο ανήλικους γιους, δούλευα σε ένα μαγαζί στην Κηφισιά, έφτιαχνα κοσμήματα. Η κρίση, όμως, οδήγησε τους... Περισσότερα
Τζούλια Παπαδοπούλου: «Τα εσώρουχα είναι μικρά έργα τέχνης»
1. Γιώργος Ιωάννου, «Σαν τη μητέρα, αλήθεια» Πηγαίνει αργά στο σινεμά, μάλιστα στον εξώστη. Σ’ έργα κατά προτίμηση, βουβά και θαμπωμένα. Κι εκεί – μέσα στους τόσους εξευτελισμούς – η μόνη του χαρά να βλέπει τις γυναίκες της γενιάς γύρω απ’ το τριάντα. Με κείνα... Περισσότερα
Top 5 ποιήματα για τη Μητέρα
Βρέθηκα στο άδειο διαμέρισμα της μητέρας μου αργά ένα απόγευμα –αν και η ώρα δεν έχει σημασία–, τα παράθυρα ήταν όλα κλειστά, το μόνο φως ήταν εκείνο του λαμπατέρ στο σαλόνι. Έκλεισα πίσω μου την πόρτα και ο ήχος της κλειδαριάς σηματοδότησε το όριο της... Περισσότερα
Όταν η μητέρα δεν είναι εδώ…
Γιατί το λένε πατρικό και όχι μητρικό; Ποιος είναι ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης κάθε ελληνικού νοικοκυριού; Η μάνα. Στυλοβάτης της ελληνικής οικογένειας, αυτή που ξενυχτούσε στο πλάι σου όταν ήσουν άρρωστη, αυτή που σου έχει κάθε πρωί τον καφέ στο κρεβάτι. Αχάριστη! Το μόνο «πατρικό» στο... Περισσότερα
Η αστή επιστρέφει. Στο πατρικό.
Σήμερα είναι πάλι σαν χτες. Μόνο που είναι αύριο. Και πάλι θα πάμε με τη μαμά μου στην πισίνα. Γιατί η μαμά μου λέει πως είμαι καλός για κολυμβητής, κι άμα σταματήσω να τρώω τέσσερα με πέντε τσίζμπουργκερ και πατάτες με ροκφόρ, άμα χάσω είκοσι... Περισσότερα
Με τη μαμά μου στην πισίνα!
Button to top