Δεν φτάνει μόνο η διείσδυση (όσο δυνατή κι αν είναι) για να “επιβληθεί“ ένας άντρας σε μια γυναίκα (Milo Manara).

Η σωστή απάντηση είναι το «σχεδόν πάντα», αλλά για αυτό το πάντα χρειάζονται κατάλληλες προϋποθέσεις. Τα πράγματα, εδώ, δεν είναι και πολύ απλά.

Όλες όσες γράφουμε για σεξ αυτήν την στιγμή στον πλανήτη (καλά, και όλοι όσοι γράφετε, αν και οι γυναίκες υπερτερούμε) δυσκολευόμαστε ιδιαιτέρως να αγγίξουμε μερικά ζητήματα, τα οποία, η πολιτική ορθότητα και η πρόοδος που ευτυχώς έχει επέλθει στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται η γυναίκα και η θηλυκότητα εν γένει, καθιστούν αόρατα ή ακατάλληλα να συζητηθούν.

Οι άντρες τα έχουν κάνει μαντάρα, πραγματικά, και ιστορικά να το δει κανείς. Και τώρα, οι σύγχρονες γυναίκες έχουμε επιτέλους σηκώσει ανάστημα σε βαθμό που όχι απλά θα τους κάνει να εμπεδώσουν την ισότητά μας-έχουμε δρόμο ακόμα-, αλλά ίσως και την ανωτερότητά μας σε αρκετούς τομείς της κοινωνικοικονομικής δράσης. Αυτός ο δίκαιος αγώνας έχει φέρει τα τίμια και όμορφα αρσενικά σε εξαιρετικά δύσκολη θέση (“να της την πέσω;” , “να το πω αυτό ή να μην το πω;”, “να επιμείνω κι άλλο στο να κεράσω εγώ ή να μην την πιέσω αφού επιμένει με τον κίνδυνο να με κακοσχολιάσει τελικά;” κι άλλα τέτοια), αλλά τα τίμια και όμορφα θηλυκά βρίσκονται σε πολύ χειρότερες θέσεις από αυτήν εδώ και αιώνες, οπότε fair.

Όσες γυναίκες αφέντρες κι αν έχουν ξαμοληθεί, το αρχετυπικό σεξ μεταξύ ετεροφυλόφιλων βασίζεται εν πολλοίς στην υποταγή της γυναίκας.

Η ανατομία των φύλων, πάντως, είναι ασφαλής και προστατευμένη από τις εξελίξεις που έχουν επέλθει στις σχέσεις μας. Ο άντρας με τον φαλλό του μπαίνει στο σώμα της γυναίκας, το οποίο ανοίγει για να τον υποδεχτεί. Αυτό δεν μπορεί να το αλλάξει καμία νεότερη θεώρηση φεμινιστικού περιεχομένου ας πούμε. Όσα σεξουαλικά παιχνίδια και να παίζουμε στο κρεβάτι, όσα δάχτυλα σε αντρικούς πωπούς, όσες γυναίκες αφέντρες κι αν έχουν ξαμοληθεί και μαγκιά τους, το αρχετυπικό σεξ μεταξύ ετεροφυλόφιλων βασίζεται εν πολλοίς στην υποταγή της γυναίκας από μεριάς του άντρα, με το που εκείνος εισβάλλει μέσα της.

Ακόμα και το σεξ μεταξύ ομοφυλόφυλων έχει «κλέψει» στοιχεία από το straight και, ενίοτε, θέτει τους δύο παρτενέρ σε ρόλους άντρα και γυναίκας, ή, για να το προχωρήσω κι άλλο, βαπτίζει τον πρωκτό του ενός “αιδοίο” το οποίο βατεύει ο φαλλός του άλλου.

 

Η καύλα δεν υπακούει στην πολιτική ορθότητα

 Σκέφτομαι τον πιο καλό, στοργικό άντρα, αυτόν που με σέβεται όπως κάνει και με όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους, αυτόν που χαϊδεύει τα κεφάλια των ζώων, αυτόν που είναι ευγενικός και γλυκός, να συνεχίσει το ίδιο τροπάρι καλότητας στο κρεβάτι. Και ξενερώνω. Θέλω ο άντρας να με βάλει κάτω χωρίς καλοσύνες και αβρότητες. Κι ας είμαι εγώ από πάνω του, σε κάποια από τις στάσεις μας. Θέλω να είναι ενεργητικός ο άντρας κι εγώ παθητική. Κι ας είμαι σε θέση να ζητήσω τα πάντα και να πάρω τις πρωτοβουλίες μου. Είναι στιγμές που θέλω ένας άντρας να με κάνει να αισθανθώ σκέτη σάρκα, να νιώθω ότι δεν τον ενδιαφέρει το μυαλό, η ψυχή μου, τα πτυχία μου, η προσωπικότητά μου. Κι αυτό μου το βγάζουν οι άντρες που, εκτός κλίνης, ενδιαφέρονται για όλα αυτά. Δεν είμαι η μόνη, φυσικά. Οι γυναίκες για να αφεθούμε στα χέρια σας απολύτως, θέλουμε να δούμε πρώτα αν εσείς είστε αρκετά ώριμα αγόρια ώστε να μας εκτιμάτε για τις εσωτερικές μας χάρες, εκτός της εξωτερικής μας εμφάνισης. Αλλά αυτό δεν είναι καν ο κανόνας.

Παντρεμένες κυρίες ονειρεύονται μια άγρια περιπέτεια των δέκα λεπτών με τον πιτσαδόρο ή τον κηπουρό τους γιατί βαρέθηκαν να είναι μόνο μάνες.

Γνωρίζω προσωπικά παντρεμένες κυρίες που ονειρεύονται μια άγρια περιπέτεια των δέκα λεπτών με τον πιτσαδόρο ή τον κηπουρό τους, τον νεαρό σερβιτόρο στο μαγαζί όπου συχνάζουν ή τον κούκλο εργοδότη τους, γιατί βαρέθηκαν να νιώθουν ότι ο άντρας τους τις αντιμετωπίζει σαν μάνες των παιδιών του ή σαν συζύγους που αξίζουν σεβασμό και αξιοπρέπεια. Θέλουν να τις πάρει ένας άντρας στα όρθια χωρίς ούτε καν να νοιαστεί αυτός να μάθει το όνομά τους.

Εκεί είναι που οι άντρες χάνετε το παιχνίδι μαζί μας. Ως εραστές, σας γνωρίζουμε ατίθασους και λάγνους και μόλις συγκατοικήσουμε μαζί σας ή σας παντρευτούμε σας βλέπουμε να κάθεστε με τις ώρες στον καναπέ και να νυστάζετε από νωρίς. Νυστάξτε ελεύθερα, προς Θεού! Όμως πώς προσδοκάτε να μην έχουμε μάτια για άλλον όταν έχετε καιρό να μας ζητήσετε να κάνουμε σεξ και, όταν το κάνουμε, να μοιάζει ίδιο με όλες τις προηγούμενες εκατοντάδες φορές;

Πλανώνται πλάνη οικτρά οι άντρες που νομίζουν ότι οι σύντροφοί τους επιζητούν αποκλειστικά σταθερότητα, ευγένεια και σεβασμό. Εμείς οι γυναίκες δεν είμαστε λιγότερο δυστυχισμένες από ό,τι εσείς, όταν δεν νιώθουμε ποθητές ή όταν δεν κάνουμε ωραίο σεξ που οδηγεί σε οργασμό. Δεν μας αρκεί που αγαπάτε τα παιδιά μας ή που είστε σωστοί κύριοι με εμάς και την οικογένειά μας. Περηφανευόμαστε που οι φίλοι μας σας κοσμούν με τα πιο κολακευτικά επίθετα και χαιρόμαστε που βρήκαμε ένα ταίρι να βαδίσουμε στην ζωή με αξιοπρέπεια, όμως, μέσα μας, αυτά όλα δεν είναι αρκετά. Θέλουμε την ίντριγκα, το πάθος, το παιχνίδι, θέλουμε να μας δείξετε ότι μπορείτε ακόμα να μας κατακτήσετε, να μας υπενθυμίσετε γιατί επιλέξαμε εσάς και μόνο εσάς, ειδικά όταν άλλοι άντρες, έξω στον δρόμο, στην δουλειά, στα social media, μας φλερτάρουν αδυσώπητα και μας βάζουν σε πειρασμό.

Εμείς οι γυναίκες μπορούμε πολύ πιο εύκολα να υποταχθούμε για χάρη αυτού που αγαπάμε, παρά για κάποιον άγνωστο, φευγαλέο εραστή.

Μας πληγώνει που εσείς φαίνεται να μπορείτε να διχάζεστε ως σεξουαλικά όντα: σε εμάς, τις συντρόφους σας, με περισσό σέβας και απαλότητα κάνετε τρυφερό έρωτα μια στις τόσες κι ύστερα αρχίζετε να ροχαλίζετε, αλλά σε οποιαδήποτε άλλη ερωμένη μπορείτε να βγάλετε τον δράκο από μέσα σας και να της κάνετε όσα κάνατε σε εμάς παλιά κι ακόμα ονειρευόμαστε και ζητάμε από εσάς. Εμείς οι γυναίκες μπορούμε πολύ πιο εύκολα να υποταχθούμε για χάρη αυτού που αγαπάμε, παρά για κάποιον άγνωστο, φευγαλέο εραστή. Κι εδώ υπάρχει ένα ακόμα από τα χάσματα των δύο φύλων, που κάνουν πολύ ενδιαφέρουσα βέβαια την συνύπαρξη και την εξέλιξή μας μέσα και έξω από τις σχέσεις.

 

Θέλω να νιώσω κτήμα σου

Η “υποταγή” μιας γυναίκας στο κρεβάτι είναι οπωσδήποτε μια τόσο σύνθετη όσο ενδιαφέρουσα διαδικασία role playing. Μπορεί να συνοψιστεί σε ένα “σκίσε με δίχως έλεος” ή και σε ένα “μην μου ζητάς εδώ τους καλούς τρόπους που είχα στο εστιατόριο προηγουμένως”. Η γυναίκα απελευθερώνεται και αγγίζει το βάθος της ερωτικής της ύπαρξης, αποδέχεται στιγμιαία τον ζωώδη της ρόλο ως θηράματος και εγκαταλείπει γλυκά τις αντιστάσεις της στα χέρια του κτήνους, του κυνηγού, του αφέντη, του άντρα.

Βρείτε το «κουμπί» της (Μilo Manara).

Ο Μ. ήρθε στο δωμάτιό μου, ώρα πολύ περασμένη. Ξάπλωσε δίπλα μου και αρχίσαμε να φιλιόμαστε. Είναι από τους άντρες που αγαπά τα χάδια και τα φιλιά, είναι άριστος στα προκαταρκτικά. Λίγες φορές είχαμε συναντηθεί και νόμιζα πως τον είχα καταλάβει, τι θέλει και πώς. Πάντα τελείωνα μαζί του, αλλά κάτι μου έλειπε. Εκείνη τη νύχτα, με έβαλε επιτέλους στα τέσσερα και τον είδα να περνά πραγματικά καλά, για πάρτη του. Τα χέρια του ταξίδευαν με πίεση πάνω στην πλάτη μου και μου τραβούσε δυνατά τα μαλλιά. Δεν τελείωσα, όμως ήταν το καλύτερο σεξ που είχαμε κάνει ποτέ. Γιατί αισθάνθηκα για πρώτη φορά ότι με έκανε δική του, αισθάνθηκα «υποταγμένη» κι έμεινα ερεθισμένη ώρες μετά που έφυγε, χωρίς να με φιλήσει και να με αγκαλιάσει. Απλώς κούμπωσε το παντελόνι και έφυγε. Δεν κατάλαβα αν ήταν απλώς ένα παιχνίδι ή αν στ΄ αλήθεια, για μια φορά, του βγήκε έτσι. Αισθάνθηκα φτηνή, άναψα τσιγάρο, ύστερα με είδα λες και βγήκα από τις σελίδες κακοτυπωμένου Αρλεκιν, αναμαλλιασμένη στο κρεβάτι με το εσώρουχο πάνω μου να κολλάει, μια γυναίκα χρησιμοποιημένη, τώρα μόνη, τώρα πιο ξαναμμένη από πριν. Την επόμενη μέρα, τον ήθελα πιο πολύ από ποτέ.

Το να “υποτάξει” ερωτικά κάποιος μια γυναίκα δεν είναι θέμα βιαιότητας στην διείσδυση. Είναι θέμα attitude.

Ουσιαστικά, σε πολλές από εμάς αρέσει να κάνουμε ό, τι υποπτευόμαστε πως σας αρέσει, να φωνάξουμε πόσο πολύ το ευχαριστιόμαστε και να ζητήσουμε κι άλλο-κι άλλο-κι άλλο, επειδή το θέλουμε εμείς, επειδή πηγάζει από μέσα μας, επειδή από όταν το πρωτοτολμήσαμε, ίσως κάποτε στην εφηβεία μας, είδαμε ότι έτσι το σεξ είναι περισσότερο απολαυστικό και για τους δυο μας. Κάποιες γυναίκες μπαίνουν στον ρόλο της υποταγμένης για χάρη ενός άντρα που θέλουν να γοητεύσουν -κι αυτό πιθανόν θεμιτό. Δεν το ζουν, όμως, με τον τρόπο που το ζει το θηλυκό το πραγματικά απελευθερωμένο, αν και υπάρχουν και οι περιπτώσεις έκπληξη κατά τις οποίες συναντάς γυναίκες με συντηρητικές απόψεις, που δεν φοράνε εσώρουχο κάτω από τη midi φούστα και που θέλουν να τα ζήσουν όλα με τον πρώτο ομορφάντρα που θα συναντήσουν στον διάβα τους. Πίνω στην υγειά σου, Φ. μου!

Το να “υποτάξεις” επιτυχώς στον έρωτα μια γυναίκα δεν είναι θέμα βιαιότητας στην διείσδυση. Είναι θέμα attitude: το βλέμμα, η φωνή ή, ακόμα καλύτερα, η σιωπή. Α, οι σιωπηλοί άντρες που αργά και σταθερά μπαινοβγαίνουν στο κορμί μου με το βλέμμα καρφωμένο στο δικό μου μπορούν να με τρελάνουν. Το θεωρώ απίστευτα σέξι και δυναμικό: επιβάλλονται δια του σώματός του, δια του πέους τους, δια της ματιάς τους που κι αυτή βυθίζεται αργά και ηδονικά μες στην δική μου.

Η Τ. έζησε ένα απίστευτο ειδύλλιο στην εταιρεία που εργάζεται, το οποίο διέκοψε βάναυσα η καραντίνα. Παντρεμένη αυτή, παντρεμένος και ο εραστής της. Κάθε Πέμπτη, στις 3 το μεσημέρι, αυτός της έστελνε ό, τι προστυχόλογα μπορείτε να φανταστείτε και απαιτούσε παράλογα πράγματα από αυτήν, τα οποία όμως, σαν υπνωτισμένη, τα έκανε όλα, ένα προς ένα. Έβγαζε το εσώρουχό της και το φωτογράφιζε πάνω στον κεντρικό εκτυπωτή, πήγαινε στην τουαλέτα και τραβούσε βίντεο τον εαυτό της να αυτοϊκανοποείται και του το έστελνε, άλλοτε πήγαινε στα γρήγορα στο γραφείο του και του επέτρεπε να βυθίσει τα δάχτυλά του μέσα της ίσα για να πάρει την γεύση της. Έκαναν σεξ σπανιότατα, όλο επιδίδονταν σε τέτοια παιχνίδια. Στους διαδρόμους καλημερίζονταν πολύ τυπικά και μια φορά που περπατούσε στον δρόμο και τον πέτυχε, αυτός έκανε ότι δεν την είδε. Ήταν με την οικογένειά του. Η Τ. είναι μια γυναίκα που μπορεί να έχει όποιον θέλει, όμως έζησε για μερικούς μήνες αυτό το παιχνίδι και την θυμάμαι να μου γράφει στο messenger: “Με ξεφτιλίζει κι εγώ γουστάρω, λιώνω, καίγομαι γι’ αυτόν”. Εγώ παρακολουθούσα το story της με ενδόμυχη ζήλια.

 

The real alpha males

Οι αληθινά κυρίαρχοι άντρες, αυτοί που μας κάνουν να παραληρούμε και να πέφτουμε στον έρωτά τους ξανά και ξανά, είναι οπωσδήποτε καλοί εραστές. Μας εντυπωσιάζουν με την φαντασία τους, τον τρόπο που μας αγγίζουν, την ικανότητά τους να μας ικανοποιούν και με άλλους τρόπους εκτός από τον δεδομένο, την επιθυμία τους να μας βλέπουν να τελειώνουμε κι εμείς, κυρίως εμείς.

Φυσικά, είναι φορές που τα αρσενικά κομπλάρουν απέναντι στην οικειότητα που έχει μια γυναίκα με το κορμί της (έχει συμβεί σε όλες μας!) και την επιθυμία της να τον ευχαριστήσει. Ο Ν. μου εξομολογήθηκε ότι δεν απολαμβάνει την πίπα, αν δεν έχει προβάλει λίγη αντίσταση η άλλη πρώτα και ο Ε. μπλοκάρει όταν η σύντροφός του -είναι λίγους μήνες μαζί- του ζητά πρώτη εκείνη έρωτα, μέσα από χάδια και φιλιά.

Για τους άντρες, μια γυναίκα που αφήνεται στις ορέξεις τους ή που κάνει αυτά που της ζητούν, είναι φαντασίωση κι ίσως χωλαίνουν λίγο στην πράξη. Γι’ αυτό διαχρονικά οι άντρες παθαίνουν με τις φερόμενες ως αθώες και λιγομίλητες-υπολογίζουν, λανθασμένα καμιά φορά, ότι θα βρουν μικρότερες αντιστάσεις στα θέλω τους, όταν οδηγηθούν στο κρεβάτι μαζί τους. Από την άλλη, πάμπολλοι άντρες χάνουν τα μυαλά τους με δυναμικές γυναίκες, δραστήριες και επιτυχημένες, οι οποίες στο κρεβάτι απεκδύονται τους ρόλους τους μες στην κοινωνία και υπάρχουν, ορθάνοιχτες και υγρές, μόνο για αυτούς, γεμάτες πόθο και υποταγή, έτοιμες να ικανοποιήσουν κάθε φαντασία του εραστή τους.

Οι σύγχρονοι «πρίγκιπες» δεν έρχονται καβάλα σε άσπρα άλογα, έρχονται με τα πόδια και δεν είναι λεβεντομαλάκες.

Από όλους τους άντρες που έχω συνευρεθεί μόνο ένας κατάφερε να με κάνει να νιώθω έτσι συνεχώς για αυτόν. Ήμουν διατεθειμένη να κάνω ό, τι μου ζητήσει, να σταθώ γυμνή στην μέση της Σόλωνος και να αυνανίζομαι για χάρη του, να σκαρφαλώσω σε δέντρα και να φωνάξω πόσο πολύ τον θέλω. Ένας άντρας που συγκέντρωνε όλες τις χάρες που ήθελα, που ήξερε τα κουμπιά μου από την πρώτη στιγμή, που μια ματιά του με έστελνε στον διάολο αν ήθελε. Όλη τη μέρα δούλευε, έκανε δυο δουλειές, και κάθε νύχτα ήταν αλύγιστος, σωστός επιβήτορας-κάπως έτσι, τον ερωτεύτηκα κιόλας. Μια μέρα, πήγα σπίτι του και μου είχε μαγειρέψει. Τα’ χασα. Αυτός ο άντρας μαγειρεύει κιόλας; Κι όμως. Μην ρωτάτε γιατί δεν τον παντρεύτηκα, αυτό είναι μια άλλη ιστορία-μακάρι η άριστη σεξουαλική χημεία να στεκόταν εχέγγυο μιας υπέροχης σχέσης που διαρκεί.

Πάντως, οι σύγχρονοι «πρίγκιπες» δεν νομίζω πως έρχονται καβάλα σε άσπρα άλογα, έρχονται με τα πόδια και είναι ικανοί να “δαμάσουν” μια γυναίκα με τον τρόπο που πρώτα η ίδια από την σεξουαλική της φύση θέλει, χωρίς να είναι λεβεντομαλάκες ή ανεξέλεγκτοι με τις ορμές και τις επιθυμίες τους, απλώς ωραία -ψυχή και σώματι- αρσενικά.

Αν τώρα, την επόμενη μέρα του… δαμάσματος, ένας τέτοιου τύπου άντρας στείλει και λουλούδια στο γραφείο, ακόμα καλύτερα. Ειδικά αν στην κάρτα γράφει κάτι σε στιλ διαταγής την οποία δεν με παίρνει να παρακούσω.

 

Διαβάστε ακόμα, Γεωργία Δρακάκη: Οι ερωτικές μου περιπέτειες στην Τουρκία.

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top