«Περνάω μια από τις ωραιότερες περιόδους της ζωής μου, αλλά πιστεύω ότι ήρθε η στιγμή να εξερευνήσω και άλλες περιπέτειες» δήλωσε στην αποχαιρετιστήρια ανακοίνωσή του. (Φωτογραφία: Renaud Corlouer)

    «Μετά από 17 υπέροχα χρονιά σε αυτό το καταπληκτικό άθλημα ήρθε η στιγμή να γίνουν κάποιες αλλαγές και να προχωρήσω στη ζωή μου». Με αυτά τα λόγια ο Fernando Alonso ξεκίνησε τον αποχαιρετισμό του τόσο στην McLaren όσο και στη Formula 1. Κι όπως ήταν αναμενόμενο σκόρπισε μια θλίψη πάνω από το γρηγορότερο άθλημα του πλανήτη.

    Βλέπετε ο 37χρονος Ισπανός (μαζί με τον Kimi Räikkönen για να μην ξεχνιόμαστε) είναι ο τελευταίος από τους «παλιούς» πιλότους, που δεν οδηγούσαν μόνο με τις δυνατότητες του μονοθεσίου τους, αλλά σύμφωνα με το ταλέντο τους. Από τους «παλιούς» εκείνους πιλότους που δεν δίσταζαν να ρισκάρουν για τη νίκη.

    Ο Alonso έπιασε για πρώτη φορά τιμόνι καρτ σε ηλικία 3 ετών. (Φωτογραφία: fernandoalonso.com)

    Ο Alonso γεννήθηκε τον Ιούλιο του 1981 στο Οβιέδο και ανήκει στην κατηγορία εκείνων των ανθρώπων που μεγάλωσαν μέσα στις πίστες. Έπιασε τιμόνι στα καρτ σε ηλικία 3 ετών, χάρη στην παρότρυνση του πατέρα του (ερασιτέχνης οδηγός καρτ) και πρώτου μηχανικού του, που ήθελε να μεταδώσει το πάθος του στα παιδιά του. Μάλιστα δεν δίστασε να φτιάξει ο ίδιος ένα καρτ για την μεγαλύτερη αδερφή του Fernando, την Lorena. Η 8χρονη όμως δεν ενθουσιάστηκε με το νέο της παιχνίδι, σε αντίθεση με τον 3χρονο αδερφό της. Το νερό είχε μπει στο αυλάκι.

    Τα οικονομικά της οικογένειας Alonso αρχικά δεν επέτρεπαν στον νεαρό Fernando να ονειρεύεται καριέρα στον μηχανοκίνητο αθλητισμό. Όμως ήταν τέτοιο το ταλέντο του, αλλά και οι νίκες που πέτυχε, που γρήγορα τα φώτα της δημοσιότητας στράφηκαν πάνω του και έκαναν την εμφάνισή τους διάφοροι χορηγοί. Και πέτυχαν διάνα: σε όποιο πρωτάθλημα κι αν συμμετείχε δεν ήταν απλά ανταγωνιστικός, ήταν καταιγιστικός.

    Κάτω από τις οδηγίες του Flavio Briatore θα κατακτήσει 2 πρωταθλήματα οδηγών, σπάζοντας τα 5 χρόνια κυριαρχίας του Michael Schumacher, ενώ έγινε τότε ο νεαρότερος σε ηλικία πιλότος που κερδίζει τον τίτλο.

    Δεν είναι τυχαίο ότι οδήγησε -έστω και δοκιμαστικά- το πρώτο του F1 μονοθέσιο σε ηλικία 17 ετών. Ωστόσο η είσοδός του στο γρηγορότερο πρωτάθλημα του κόσμου θα έρθει το 2001, όταν η Minardi θα τον εμπιστευτεί για πιλότο της. Στην Ιταλική ομάδα θα μείνει μόλις δύο χρόνια – ήταν πολύ μικρή για να χωρέσει το ταλέντο και της φιλοδοξίες του Ισπανού.

    Το 2006, πανηγυρίζοντας τον 2ο -και τελευταίο του- παγκόσμιο πρωτάθλημα στην Formula 1. (Φωτογραφία: fernandoalonso.com)

    Επόμενη στάση η Renault. Και τι στάση. Κάτω από τις οδηγίες του Flavio Briatore θα κατακτήσει 2 πρωταθλήματα οδηγών, σπάζοντας τα 5 χρόνια κυριαρχίας του Michael Schumacher, ενώ έγινε τότε ο νεαρότερος σε ηλικία πιλότος που κερδίζει τον τίτλο. Ο Fernando Alonso είναι και επίσημα ο νέος βασιλιάς της F1.

    Και όχι μόνο χάρη στις νίκες του. Ήταν το οδηγικό του στυλ που έκανε τους λάτρεις της F1 να τον θαυμάζουν – ένα στυλ που πολλοί είπαν ότι θύμιζε κάτι από Ayrton Senna. Ο Alonso ήταν ένας πιλότος που δεν είχε ποτέ πρόβλημα να ρισκάρει, να οδηγήσει στα άκρα, να βουτήξει στα φρένα, να κάνει το προσπέρασμα εκείνο που λίγοι θα τολμούσαν. Η οδήγησή του είχε φαντασία, αλλά και ρεαλισμό. Στο πρόσωπό του όλοι έβλεπαν έναν πιλότο που θα κυριαρχούσε στην F1 τα επόμενα χρόνια.

    Ο Alonso λατρεύτηκε από τους τιφόζι για το πάθος του και το οδηγικό του στυλ. (Φωτογραφία: fernandoalonso.com)

    Όμως όσο τυχερός (εκτός από ικανός) είχε σταθεί στην έως τώρα πορεία του, άλλο τόσο άτυχος στάθηκε μετέπειτα. Η επιλογή να πάει στην McLaren το 2007 αποδείχθηκε καταστροφική – έστω κι αν έχασε το πρωτάθλημα μόλις για 1 βαθμό. Ο Alonso δεν έδεσε ποτέ με την βρετανική ομάδα και το πουλέν της Lewis Hamilton, με αποτέλεσμα ένα χρόνο μετά να επιστρέψει στη Renault – μια Renault που δεν ήταν όμως η δύναμη του παρελθόντος. Όπως άλλωστε και η Ferrari το 2010 που έψαχνε έναν πιλότο-μεσσία για να την οδηγήσει στην κορυφή αλλά δεν είχε το κατάλληλο μονοθέσιο. Ο Fernando λατρεύτηκε από τους τιφόζι, το πάλεψε όσο μπορούσε, έφτασε δύο φορές μια ανάσα από τον τίτλο (2010 και 2012) αλλά έτυχε να βρει απέναντί του τον Sebastian Vettel.

    Και κάπως έτσι επέστρεψε στη McLaren το 2015 – στην λιγότερο ανταγωνιστική McLaren όλων των εποχών, έχοντας ένα μονοθέσιο που δεν πάλευε για τη νίκη αλλά στην καλύτερη των περιπτώσεων να μπει στην 15αδα. Οι συζητήσεις του Alonso στο team-radio με τους μηχανικούς του έχουν προκαλέσει πολλά γέλια στους σπορτκάστερ και αρκετή θλίψη στους οπαδούς του που έβλεπαν αυτόν τον πιλότο να τρέχει με ένα από τα χειρότερα μονοθέσια.

    Η αλήθεια είναι ότι προσωπικά περίμενα τον Alonso να έχει όχι απλά εγκαταλείψει την McLaren, αλλά την F1 εδώ και δύο χρόνια. Άλλωστε αυτή την περίοδο έδειχνε πάντα με το ένα πόδι εκτός. Όχι ότι έπαψε να παλεύει σε κάθε αγώνα, αλλά έδειχνε να απολαμβάνει περισσότερο τους άλλους αγώνες όπου συμμετείχε – όπως στα Indy και στον 24ωρο Αγώνα του Le Mans.

    Και όπως όλα δείχνουν εκεί στρέφει πλέον το ενδιαφέρον του. Άλλωστε όπως είπε «περνάω μια από τις ωραιότερες περιόδους της ζωής μου, αλλά πιστεύω ότι ήρθε η στιγμή να εξερευνήσω και άλλες περιπέτειες».

     

    Διαβάστε ακόμα: Jim Clark – 50 χρόνια χωρίς τον καλύτερο οδηγό όλων των εποχών

     

     

    x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

    Button to top