Και όταν λέμε πάντα, εννοούμε εδώ και μερικά -αρκετά- χρόνια. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Μικρή παρένθεση: Κατά έναν περίεργο λόγο, ήμουν πάντα μεγάλος οπαδός της Formula 1. Και λέω περίεργο λόγο, γιατί δεν είμαι fan του αυτοκινήτου – δηλαδή ο ορισμός του δεν είμαι fun, δεν οδηγώ. Αλλά την F1 την λάτρευα: για την επιστήμη πίσω από τα μονοθέσια, για τα brand αυτοκινητοβιομηχανίες που έξι μήνες τον χρόνο οι μηχανικοί τους έλιωναν στα γκαράζ για να φτιάξουν το απόλυτο όχημα που θα τα σαρώσει όλα, για τους πιλότους που έκαναν την οδήγηση στα όρια τέχνη, για τις περίεργες καιρικές συνθήκες και τις σουρεαλιστικές προσπεράσεις, για το lifestyle και την πίστα του Μονακό. Θυμάμαι τα καλοκαίρια στα nineties, να «καίμε» το μπάνιο τις Κυριακές για να βρεθούμε μπροστά στην τηλεόραση για να δούμε το -όποιο- Grand Prix. Κλείνει η παρένθεση.
Η F1 δεν είναι μόνο το πιο ακριβό άθλημα του πλανήτη. Είναι ένα άθλημα για… πλούσιους. Δεν είναι μόνο ακριβό ως άθλημα, είναι ακριβή και η εκπαίδευσή του, ώστε να φτάσεις να μπεις σε αυτή την ελίτ των 20 πιλότων. Πολλοί το δοκιμάζουν, λίγοι τα καταφέρνουν. Πάντα έτσι ήταν. Αλλά σε όλα τα παραπάνω, για εμάς τους λάτρεις της Formula 1, μόνο ένα έκανε τη διαφορά. Ότι λίγοι τα κατάφερναν – και τα κατάφερναν γιατί αυτή η ικανότητά τους πίσω από το τιμόνι τους έκανε διαφορετικούς. Αυτή η ικανότητά τους ήταν αρκετή για να αλλάξει την πορεία ενός αγώνα. Να φέρει τα πάνω κάτω με εντυπωσιακές προσπεράσεις, που θα μπορούσαν από τη μια στιγμή στην άλλη να έχουμε έναν νικητή από το πουθενά. Φυσικά πάντα σε συνδυασμό με την ομάδα – πόσο καλά οι μηχανικοί είχαν στήσει το μονοθέσιο για το εκάστοτε Grand Prix, πόσο έτοιμο ήταν το team για τα pit stop και -εννοείται- τι κέφια είχε ο καιρός.
Ακόμα θυμάμαι αγώνες στα nineties να κρίνονται στα χιλιοστά του δευτερολέπτου, ένα πρωτάθλημα να χάνεται για ένα κακό pit stop, ένα βάθρο να κερδίζεται για μια «βουτιά» στα φρένα, που έφερε και το προσπέρασμα. Ακόμα τα θυμάμαι και ακόμα να ανατριχιάζω.
Που θέλω να καταλήξω με όλο αυτό; Έχω πολύ καιρό να ανατριχιάσω με τη Formula 1. Οκ, πάντα η αδρεναλίνη θα βρίσκεται στο κόκκινο, από την ώρα που βλέπεις τα μονοθέσια να πηγαίνουν με 250+ χλμ/ώρα σε ευθείες και θα σου κόβεται η ανάσα στην έναρξη ενός Grand Prix, όταν όλοι θέλουν να κερδίσουν έστω και μια θέση, με τα τρακαρίσματα να είναι πιο πιθανά από ποτέ. Αλλά, εδώ και μερικά χρόνια, το πιο γρήγορο άθλημα του πλανήτη μοιάζει να έχει χάσει κάτι από τη μαγεία του.
Καλύτερο παράδειγμα από πότε; Το φετινό πρωτάθλημα της F1, το μεγαλύτερο ενδιαφέρον που παρουσιάζει είναι το τι θα γίνει… του χρόνου. Το 2024 είναι κατά 99,9% ξεκάθαρο ότι ανήκει στον Max Verstappen. Ήταν ξεκάθαρο προτού καν ξεκινήσει το πρωτάθλημα. Το ξέραμε εμείς, το ξέρανε οι ομάδες. Φάνηκε, άλλωστε, στους δύο πρώτους αγώνες της χρονιάς σε Μπαχρέιν και Σαουδική Αραβία, εκεί που ο 26χρονος Ολλανδός πιλότος κυριάρχησε λες και οδηγούσε μόνος του στις πίστες. Δεν την ίδρωσε τη φανέλα, επειδή απλά και μόνο δεν χρειάστηκε. Και όπως όλα δείχνουν έτσι θα πάει (και) η φετινή χρονιά – περίπατος για το 4ο σερί πρωτάθλημα.
Θα μου πεις -και δεν θα έχεις άδικο- όταν ο Michael Schumacher έπαιρνε τα πέντε συνεχόμενα πρωταθλήματα με τη Ferrari, δεν σε ενοχλούσε; Όχι, δεν με ενοχλούσε. Γιατί, κατά έναν περίεργο λόγο, πάντα υπήρχε η αίσθηση ότι μέχρι το τέλος κάτι μπορούσε να πάει στραβά. Κάτι να το στερήσει τη πρωτιά στον αγώνα. Δεν σου λέω ότι γινόταν, απλά είχες την αίσθηση ότι θα μπορούσε να συμβεί. Σήμερα, ούτε καν αυτό δεν έχεις.
Για αυτό και είπα, πως το μεγαλύτερο ενδιαφέρον φέτος είναι το τι θα γίνει του χρόνου. Δεν είναι τυχαίο πως μετά από δύο αγώνες, όλοι συνεχίζουν να ασχολούνται με το τι θα γίνει το 2025 – και δυστυχώς αυτό κόβει την ανάσα περισσότερο από τα 24 Grand Prix που θα δούμε φέτος.
Ο Lewis Hamilton την έριξε νωρίς τη βόμβα και έκανε γνωστό ότι στο τέλος του πρωταθλήματος αποχωρεί από τη Mercedes μετά από 11 χρόνια ώστε να φορέσει τα κόκκινα της Ferrari. Την ίδια ώρα, άλλη μια έκπληξη φαίνεται πως βρίσκεται προ των πυλών, με τις φήμες να θέλουν τον Max Verstappen να είναι σε κόντρα με τον ισχυρό άνδρα της της Red Bull Christian Horner και να σκέφτεται τη μετακόμισή του στη Mercedes. Ή μήπως ο Horner θα είναι αυτός που θα δει την πόρτα της εξόδου από τα αφεντικά της ομάδας; Ένα όμορφο και προβοκατόρικο χάος.
Και κάπως έτσι φτάσαμε το 2024 να θεωρούμε δεδομένο το πρωτάθλημα του Verstappen και της Red Bull, να μας νοιάζουν περισσότερο οι κόντρες στο παρασκήνιο με φόντο το 2025 και όλο μας το ενδιαφέρον για τα φετινά Grand Prix να αρχίζει και να τελειώνει στο τι θα συμβεί στην εκκίνηση των αγώνων. Κρίμα για ένα άθλημα που τρέχει με 250+ χλμ/ώρα.
Διαβάστε ακόμα: Κάποτε στην Αβάνα – Το γκραν πρι που είχε απαγωγή, σεξ και, φυσικά, τον Κάστρο