Ο Γιώργος Πυρπασόπουλος μέσα σε 8 ημέρες διένυσε 3.500 χιλιόμετρα, στο πλαίσιο του απαιτητικού event Nordkapp 2017.

Ήταν την άνοιξη του 1995. Θέλαμε λίγες εβδομάδες για να δώσουμε πανελλήνιες και να πούμε αντίο στο σχολείο μια και καλή. Στην καλύτερη θα περνούσαμε σε κάποιο πανεπιστήμιο, στη «χειρότερη» θα δίναμε εξατάσεις το επόμενο έτος και θα κάναμε έναν χρόνο «διακοπές». Αλλά το σημαντικό είναι ότι με το τέλος του σχολείου νιώθαμε «μεγάλοι». Ήταν η ευκαιρία μας να κάνουμε πράγματα που για τόσο καιρό απλά ονειρευόμασταν.

Όπως; Από το να μείνουμε μόνοι μας και να κάνουμε διακοπές όπως θέλουμε μέχρι να πάμε ένα road trip στην Ευρώπη, χωρίς να έχουμε να δώσουμε λογαριασμό σε κανέναν. Το τελευταίο αποτέλεσε μεγάλο «κόλλημα» της ζωής μου. Τελικά το καλοκαίρι του 1995 έκανα road trip στην… Κρήτη, κάποια χρόνια αργότερα στην Πελοπόννησο, αλλά road trip στην Ευρώπη όχι.

Αρχικά ήταν η σκέψη «κάτσε να έχουμε λεφτά να το κάνουμε σούπερ». Μετά που ήρθαν τα λεφτά, ήρθαν και οι επαγγελματικές υποχρεώσεις: «κάτσε να πάρουμε μια καλή άδεια μην το κάνουμε με την ψυχή στο στόμα» ήταν η εύκολη δικαιολογία. Με αυτά και με εκείνα το road trip έμεινε στα χαρτιά.

«Αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο ήταν το τοπίο. Δεν θα ήταν υπερβολή να το χαρακτηρίσουμε επικό».

Το «καλό» είναι ότι με όσους μιλάω, είχαν αντίστοιχα σχέδια που για τους περισσότερους έμειναν… σχέδια. Αλλά όταν μιλάω με ανθρώπους που έκαναν το όνειρο πραγματικότητα, με πειράζει. Με πειράζει για μένα που δεν το δοκίμασα – όχι ότι τώρα είναι αργά. Ένας από αυτούς τους ανθρώπους είναι και ο Γιώργος Πυρπασόπουλος.

Ο γνωστός ηθοποιός πριν λίγο καιρό συμμετείχε στο Nordkapp 2017, ένα event που διοργάνωσε η Honda Europe και ακολούθησε με μια Africa Twin την ακτογραμμή της Νορβηγίας, φτάνοντας μέχρι το Βόρειο Ακρωτήρι.

«Ξεκινήσαμε να ανεβαίνουμε ένα βουνό, είχε πολύ πυκνή ομίχλη, χιόνιζε, ο δρόμος ήταν στενός, δίπλα σε μια παγωμένη λίμνη με πολλά τουριστικά πούλμαν παρκαρισμένα» θυμάται για την πιο δύσκολη στιγμή του.

«Ξεκινήσαμε από το Όσλο με στόχο να φτάσουμε στο Nordkapp. Μιλάμε για μια απόσταση 3.500 χιλιόμετρα» μου λέει στο τηλέφωνο, καθώς πλέον έχει γυρίσει στο καλοκαίρι της Ελλάδας. «Σε αυτό το road trip συμμετείχαμε 40 άνθρωποι, κυρίως από την Ευρώπη, αλλά μέσα στο team υπήρχαν και αναβάτες από διάφορες άλλες χώρες, όπως την Ινδονησία, την Ιαπωνία και την Αργεντινή».

Δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πώς όταν μιλάς με έναν άνθρωπο που διέσχισε 3.500 χλμ στη Νορβηγία φτάνοντας μέχρι την… άκρη του κόσμου, έχεις πολλές απορίες. Πρώτη και καλύτερη, πώς προετοιμάζεσαι για κάτι τέτοιο; «Κατά το παρελθόν δεν είχα κάνει μεγάλα road trip, μόνο διαδρομές εντός Ελλάδας. Έτσι το πρώτο μου μέλημα ήταν να βελτιώσω τη φυσική μου κατάσταση. Γενικά μου αρέσει ο αθλητισμός και αθλούμαι στη ζωή μου, απλά αυτή τη φορά το έκανα πολύ πιο εντατικά. Ξεκίνησα να κάνω αρκετό ποδήλατο, μια άσκηση που βοηθάει πολύ για τέτοιο road trip» μου εξηγεί ο Γιώργος Πυρπασόπουλος για την προετοιμασία του, προτού με ταξιδέψει στη Σκανδιναβία και την καθημερινότητά του στο Nordkapp 2017.

«Όπως είπε ένας φίλος μου, τον χρόνο τον φτιάχνεις, δεν τον βρίσκεις. Οπότε στο χέρι σου είναι να τον φτιάξεις και να βρεις τρόπο να το δοκιμάσεις».

«Σηκωνόμασταν στις 6 το πρωί, στις 6.30 τρώγαμε πρωινό, στις 7.15 είχαμε ενημέρωση για την διαδρομή της ημέρας και τι να προσέχουμε, ενώ στις 8 ξεκινούσαμε. Οδηγούσαμε μέχρι τις 7.30 το απόγευμα, ενώ το πρόγραμμά μας περιελάμβανε δύο στάσεις για ανεφοδιασμό, μια στάση για μεσημεριανό, ενώ όσοι ήθελαν σταματούσαν και σε κάποια προκαθορισμένα σημεία συνάντησης» λέει και συμπληρώνει: «Κατά μέσο όρο κάναμε περίπου 450 χλμ. την ημέρα».

«Η φύση ήταν λες και βρισκόταν σε οργασμό – ποτάμια, καταρράκτες, χιονισμένες βουνοκορφές, λίμνες, υπέροχη βλάστηση, δάση. Τέτοιο πράγμα δεν είχα δει ξανά στη ζωή μου. Ήταν κάτι το παραμυθένιο».

Όπως μου λέει το road trip ήταν πολύ καλά οργανωμένο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έλειψαν και κάποια απρόοπτα: όπως ο τραυματισμός μιας αναβάτη ή η στιγμή εκείνη που δεν κατάφεραν να επιβιβαστούν σε ένα φέρι και έμειναν 5 ώρες στο κρύο περιμένοντας το επόμενο. Απρόοπτα, όμως, που δεν είναι αρκετά για να χαλάσουν τη μαγεία. «Πάνω από όλα αυτό το ταξίδι είναι μια περιπέτεια. Και είναι λογικό να έχει τέτοιες προκλήσεις, ώστε να βρεις τρόπο πώς θα τις αντιμετωπίσεις. Το ενδιαφέρον είναι να έρχεσαι αντιμέτωπος με άγνωστα πράγματα».

«Αυτή η διαδρομή είναι το όνειρο πολλών οδηγών μηχανής και τώρα κατάλαβα το γιατί. Το τοπίο εναλλάσσεται συνεχώς, δεν υπάρχει κάποια βαρετή διαδρομή, ενώ κάθε μέρα συναντάς διαφορετικές καταστάσεις».

Και το κατάλαβε καλά αυτό την πρώτη μέρα του ταξιδιού, ίσως την μοναδική στιγμή που ένιωσε έναν μικρό φόβο. «Ξεκινήσαμε να ανεβαίνουμε ένα βουνό, είχε πολύ πυκνή ομίχλη, χιόνιζε, ο δρόμος ήταν στενός, δίπλα σε μια παγωμένη λίμνη με πολλά τουριστικά πούλμαν παρκαρισμένα. Η αλήθεια είναι ότι εκεί λίγο ζορίστηκα. Θόλωνε η ζελατίνα του κράνους μου, δεν έβλεπα καλά μπροστά μου, είχε γκρεμό δίπλα και αποφάσισα να κάνω μια μικρή στάση για να επαναπροσδιορίσω τον τρόπο της οδήγησής μου».

«Σε αυτό το road trip συμμετείχαμε 40 άνθρωποι, κυρίως από την Ευρώπη, αλλά μέσα στο team υπήρχαν και αναβάτες από διάφορες άλλες χώρες, όπως την Ινδονησία, την Ιαπωνία και την Αργεντινή».

Τι είναι όμως αυτό που του έμεινε του Γιώργου Πυρπασόπουλου από αυτό το road trip; «Αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο ήταν το τοπίο. Δεν θα ήταν υπερβολή να το χαρακτηρίσουμε επικό. Η φύση ήταν λες και βρισκόταν σε οργασμό – ποτάμια, καταρράκτες, χιονισμένες βουνοκορφές, λίμνες, υπέροχη βλάστηση, δάση. Τέτοιο πράγμα δεν είχα δει ξανά στη ζωή μου. Ήταν κάτι το παραμυθένιο».

Ενώ τώρα που επέστρεψε στην Ελλάδα, στο μυαλό του στριφογυρνάει ήδη το επόμενο road trip. «Σίγουρα θα ήθελα να δοκιμάσω τον δρόμο του μεταξιού, που είναι Βενετία – Κίνα. Γύρισα πολύ ενθουσιασμένος από αυτό το ταξίδι και θα ήθελα να οργανώσω κάτι τόσο ωραίο στο μέλλον».

«Ένα τέτοιο ταξίδι σε φέρνει κοντά, αλλά και αντιμέτωπο με τον εαυτό σου, καθώς πρέπει να διαχειριστείς διάφορα πράγματα μόνος σου και ζυγίζεις τα πράγματα διαφορετικά».

Και εγώ, αλλά ξέρεις τώρα, η δουλειά, οι υποχρεώσεις, τα λεφτά. Ή μήπως όχι; «Πάντα υπάρχει τρόπος να κάνεις αυτό που θέλεις αν βρεις τον χρόνο. Και τον χρόνο, όπως είπε και ένας φίλος μου, τον φτιάχνεις. Δεν τον βρίσκεις. Οπότε στο χέρι σου είναι να τον φτιάξεις και από εκεί το κόστος ενός τέτοιου road trip είναι στο χέρι σου. Εμείς είδαμε ανθρώπους που έκαναν αυτή την διαδρομή με ποδήλατα και σκηνές. Άρα, το συμπέρασμα είναι, πώς πάντα υπάρχει τρόπος» είναι το μήνυμα του Γιώργου προς όλους εμάς που θέλουμε, αλλά δεν το κάνουμε. Λέτε;

Ένα όνειρο που το έκανε πραγματικότητα.

 

Διαβάστε ακόμα: Ο γύρος της Ευρώπης με ένα Audi A5 Sportback

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top