Γεωργία Δρακάκη: Τα ερωτικά μου απωθημένα και οι φαντασιώσεις των φίλων μου

Η sex editor Γεωργία Δρακάκη στα ανατολικά της Αττικής, μια μέρα του Οκτώβρη που έμοιαζε με ντάλα καλοκαίρι. Φωτογραφίες: Εμμανουήλ Παπακορδάτος.

Zούμε δύο ζωές: την πραγματική και αυτή μες στο κεφάλι μας. Καμιά φορά, η δεύτερη έχει περισσότερη αξία απo την πρώτη. Φτιαγμένη από από τα όνειρά μας, τα θέλω μας, τις προσωπικές μας ερμηνείες για το Θαύμα και τον Χαμό εκεί έξω, τις φαντασιώσεις μας.

Αν, μάλιστα, διακρίνουμε την σεξουαλική ζωή που βιώνουμε και αυτήν που φαντασιωνόμαστε, τότε η κουβέντα ανοίγει ευχάριστα. Κάποτε, είχα διαβάσει ότι μια γυναίκα έμεινε παντοτινά πιστή στον σύζυγό της, επειδή η φαντασία της ήταν αρκετά πλούσια και δεν είχε ανάγκη να κάνει στ΄αλήθεια σεξ με κανέναν άλλον. Πολλές φορές, έκανε έρωτα με τον άντρα της και σκεφτόταν κάτι άλλο, κάποιον ή κάποια άλλη, ακόμα και τον ίδιο της τον εαυτό αλλιώς: με άλλο χρώμα μαλλιών, με άλλη εθνικότητα, με άλλο ύψος και ιδιότητα.

Της μοιάζω κάπως αυτής της γυναίκας. Με έχω πιάσει να κάνω σεξ με τον δικό μου και να σκέφτομαι ότι κάποιος μας κοιτάζει από την χαραμάδα της πόρτας, ένας άντρας, ίσως, μεγάλης ηλικίας που αυνανίζεται στην θέα της συνουσίας μας. Άλλοτε, μες στο μυαλό μου παίζουν σκηνές από την αγαπημένη μου αισθησιακή ταινία, την Εμμανουέλα που από έφηβη με άναβε πολύ. Δεν μου έχει συμβεί να υποκαταστήσω εγκεφαλικά κάποιον παρτενέρ μου με άλλον άντρα, αλλά, ποιος ξέρει, είμαι μικρή ακόμα. Θα είναι έγκλημα αν συμβεί; Και αν το μοιραστώ, στην συνέχεια, με τον παρτενέρ θα συμβεί κάτι κακό, θα τον πληγώσω;

Προφανώς δεν είμαι η μόνη. Τους μήνες που γράφω αυτή την στήλη, λαμβάνω εκατοντάδες μηνύματα μες στα οποία διαβάζω υπέροχες ιστορίες και εξομολογήσεις ανθρώπων που δεν θα μπορούσα καν να φανταστώ. Καθηγητές πανεπιστημίου, επιστήμονες, αθλήτριες και νεαρές φοιτήτριες επανέρχονται τακτικά σε έναν κεντρικό, άφραστης σημασίας, πυρήνα: την φαντασία.

Ειδικά στις περιπτώσεις μονογαμικών ζευγαριών φαίνεται να παίζει σημαντικό ρόλο η θαυματουργή δυνατότητα του μυαλού να χαράζει δικούς του δρόμους και να αφήνεται. Το μυαλό μας, τα θέλω μας είναι ακόμα ανεπηρέαστα από νόμο, τάξη και Μεγάλους Αδερφούς. Μες στο κεφάλι μας, πλέουμε ελεύθεροι και ωραίοι, συχνά αντιλαμβανόμαστε τους εαυτούς μας αφημένους για πάντα στην ακμή της νεότητάς μας ή τον εκάστοτε παρτενέρ μας με χαρακτηριστικά που εμείς γουστάρουμε και χρειαζόμαστε να του αποδώσουμε είτε για να είναι είτε για να παραμείνει θελκτικός στα μάτια μας.

Role Playing και βρώμικα μυαλά

Το παιχνίδι των ρόλων βασίζεται ακριβώς στην ικανότητα των ανθρώπων να υπάρχουν με αυτό τον διττό, αν όχι διπολικό καμιά φορά τρόπο. Μου αρέσει να υποδύομαι την πόρνη, καμιά φορά. Κι ο άντρας μου, ο πελάτης που με ακριβοπληρώνει και με απολαμβάνει με περιορισμό κινήσεων και ώρας. Η φίλη μου η Ζ. φαντάζεται καμιά φορά ότι τον εραστή της τον “βατεύει” ένας άλλος άντρας, την ώρα που εκείνος μπαινοβγαίνει δυνατά μέσα της. Οι γυναίκες έχουμε ταλέντο στις φαντασιώσεις, έχουμε κλίση στην δημιουργία εικόνων πέρα και πάνω από αυτές που στέλνουν τα μάτια μας ως σήμα στον εγκέφαλό μας.

Για τους περισσότερους άντρες, έχω την εντύπωση ότι τα πράγματα είναι πιο απλά: βλέπουν, θέλουν. Ή θέλουν, βρίσκουν. Καμιά φορά, ακούω ότι ο τύπος κάποιων αντρών είναι οι κοντούλες μελαχρινές ή οι αδύνατες με γαλάζια μάτια. Κι αυτό, βέβαια, τείνει να παλιώσει. Από την άλλη, οι γυναίκες που γνωρίζω δεν έχουν στάνταρ τύπο. Η καλύτερή μου φίλη έχει υπάρξει ερωτευμένη στα είκοσί της με άντρα που την περνούσε σχεδόν σαράντα χρόνια και στα εικοσιπέντε της με άντρα πέντε χρόνια μικρότερό της, Και με τους δύο, κατάφερε να πλάσει το δικό της σεξουαλικό και ερωτικό σύμπαν, θέλησε και οι δύο να την δουν όπως αυτή βλέπει τον εαυτό της: εύθραυστη, τρυφερή, σχεδόν διάφανη. Το πέτυχε. Και όχι μόνο επειδή είναι καλλονή και πανέξυπνη, αλλά επειδή αφήνεται στην φαντασία της, εξερευνά τον εαυτό της και την σχέση της με τον Άλλο, καταλήγοντας συχνά σε δοκιμασμένα μονοπάτια ηδονής.

Μερικοί στιλάτοι, ευειδείς και ευκατάστατοι κύριοι που κυκλοφορούν στα καλύτερα μαγαζιά και είναι νυμφευμένοι με αντίστοιχες κυρίες, κοιτούν με λαγνεία τις κοπέλες που σερβίρουν στα σουβλατζίδικα και τις λουλουδούδες. Άντρες του κάματου, χωρίς πτυχία και προοπτικές, με “αργασμένα χέρια” που έλεγε και η θεά Μίρκα Παπακωνσταντίνου στην καλύτερη κωμωδία του ελληνικού σινεμά κατά την άποψή μου, γοητεύονται ανεπανόρθωτα από σικάτες κυρίες γραμματείς με αυστηρούς κότσους και κουμπωμένα πουκάμισα, γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας ή χίπστερ σπουδάστριες κάποιας δραματικής σχολής.

Ο κανόνας είναι-ω, πόσες φορές θα το πούμε- ότι δεν υπάρχουν κανόνες. Υπάρχει κι ένας άλλος κανόνας: όλοι και όλες έχουμε βρώμικο μυαλό. Αυτή η ακαθαρσία του νου μας, συνδεδεμένη φυσικά με κοινωνικές και θρησκευτικές νόρμες, τείνει να χάσει το πρόστυχο φορτίο της, να θεωρηθεί-και καλώς- απολύτως φυσιολογική και όλα καλά. Τα ζευγάρια, πλέον, συνομιλούν περί των φαντασιώσεών τους, αρκετά μάλιστα τις πραγματοποιούν και μαζί, ενώ η πολυσυντροφικότητα αρχίζει να μην θεωρείται πια κάτι «χίπικο» και «έξω από εδώ». Η πολιτική ορθότητα έχει ανοίξει άπειρες δέσμες φωτός ικανές να κάνουν την ερωτική ζωή ενός ανθρώπου οποιουδήποτε φύλου και σεξουαλικότητας να λάμψει και να ανθίσει, την ίδια στιγμή όμως, οφείλει να μένει τελείως έξω από την ιερή ή ανίερη στιγμή μιας οποιασδήποτε σεξουαλικής πράξης.

Όταν ένας Έλληνας άντρας κάνει σεξ με έναν Τούρκο μπορεί να θέλει να του πει «σε σκίζω, χανουμάκι μου και σ’ αρέσει» και πρέπει να το πει αν το επιθυμεί, χωρίς να φοβάται μην θεωρηθεί ρατσιστής ή ισλαμοφοβικός. Μια γυναίκα που αισθάνεται δυνατό θηλυκό και δεν δέχεται τα κάθε λογής σεξιστικά σχόλια στην καθημερινότητά της πρέπει να μπορεί να είναι ελεύθερη να ζητήσει από τον γκόμενό της να την βάλει κάτω και να της αλλάξει τα φώτα.

Όταν κάνουμε σεξ, απεκδυόμαστε τους ρόλους μας, είμαστε εμείς και μάλιστα «όλοι οι εμείς», οι πραγματικοί και οι φαντασιακοί, οι υπαρκτοί και οι δυνάμει. Το σεξ, μάλιστα, αυτό καθαυτό δεν είναι μια έννοια που πραγματώνεται μόνο όταν συμβαίνει ανάμεσα σε δύο, τρεις ή περισσότερους ανθρώπους, αλλά και όταν συζητιέται, γράφεται, αναλύεται ή απολαμβάνεται κατά μόνας, με μια παλάμη και ένα γεννητικό όργανο.

Στην εποχή της εικόνας, υπάρχει περιθώριο για φαντασιώσεις;

Πληκτρολογώ σε ένα site με πορνό βίντεο “άντρας στο λεωφορείο δαχτυλώνει μια μιλφ” και έχω εκατοντάδες αποτελέσματα. Δοκιμάστε το (σιγά που δεν το έχετε ήδη δοκιμάσει). Αν θέλω να δω δέκα μαύρους γυμνούς με τα πέη τους σε στύση μπορώ. Αν θέλω να δω έναν άντρα που μου θυμίζει τον πρώτο μου έρωτα να κάνει σεξ με μια γυναίκα που μου μοιάζει και να συγκινηθώ καθώς τελειώνω στα δάχτυλά μου, πάλι μπορώ. Ακόμα, μπορώ να γίνω εγώ η ίδια αντικείμενο φαντασιώσεων, καθώς φωτογραφίζομαι όλο λαγνεία γυμνή, έτσι επειδή μου κάπνισε. Μπορώ να κάνω χιλιάδες στόρι με τα πόδια μου, τον αφαλό και τα χείλη μου. Ναι, είναι αυτή η εποχή μου.
Και, όχι, δεν είναι όλα αυτά λόγοι να εκθρονίσουν την φαντασίωση από το τερέν της σεξουαλικής χάρης και χαράς.

Ίσα ίσα, μπορούν να την πάνε ένα βήμα παραπέρα. Από την άλλη, χρήσιμο είναι να διατηρείται και ένα κάποιο μυστήριο. Κάποια πράγματα, επιλέγουμε να είναι αποκλειστικά δικά μας. Και αυτά μας βοηθούν να εξελισσόμαστε ως όντα και ως εραστές.
Δεν είναι όμορφο να μας μένουν απωθημένα, όμως κάποια αναπόφευκτα απωθημένα μπορούν να ρίξουν νερό στον μύλο της αυστηρά προσωπικής μας σεξουαλικής ζωής. Έχω ένα απωθημένο: έναν πανέμορφο, ξανθό συμμαθητή από το γυμνάσιο που ποτέ δεν μου έδωσε σημασία, αλλά με βρήκε πρόσφατα στο Instagram.

Είναι το πιο όμορφο αγόρι του κόσμου, τα χείλη του αν μπορούσα θα τα έκοβα να τα φάω και θα έδινα και στις κολλητές μου να δοκιμάσουν. Αλλά, φοβάμαι πως αν πάω μαζί του, κάτι όχι και ιδιαίτερα δύσκολο, πλέον, θα χαθεί από τις σκέψεις μου ως αυτός που δεν με άγγιξε ποτέ, ως αυτός που δεν είδε ποτέ το πρόσωπό μου σε στιγμιότυπα οργασμού. Ακόμα και τα απωθημένα μπορεί να είναι ευεργετικά. Άλλωστε, χάρη σε αυτό το πανέμορφο πλάσμα, διαμόρφωσα εν πολλοίς τα κριτήριά μου για να θεωρήσω έναν άντρα όμορφο και ποθητό. Μεγάλη δουλειά!

Αστείρευτη πηγή, ατελείωτες ευκαιρίες απόλαυσης

Πόσο ευτυχισμένοι θα ήμασταν αν τα είχαμε δοκιμάσει όλα; Μήπως πολλά που λέμε ότι θέλουμε μας κάνουν, να δειλιάζουμε όταν τυχόν τα συναντάμε μπροστά μας; Ή μήπως αυτά που θέλουμε είναι κυρίως τα απαγορευμένα; Η συνάδελφός μας που δεν μας δίνει σημασία, ο άντρας της κουκλάρας γειτόνισσας που “σιγά μην τον ικανοποιεί όπως θα μπορούσα να τον ικανοποιήσω εγώ”, εκείνος ο γοητευτικός ζεν πρεμιέ που βλέπουμε στα talk shows, γνωρίζοντας ότι δεν έχει ιδέα για την ύπαρξή μας;

Οι φαντασιώσεις μας, τα κρυφά μας και λιγότερο κρυφά μας θέλω, οι ελπίδες μας για την πραγματοποίησή τους μια μέρα προσκρούουν με εξαιρετικά ενδιαφέροντα τρόπο πάνω στην καθημερινότητά μας, γιατί συχνά η πραγματικότητα ξεπερνά κάθε φαντασία. Όταν έκανα για πρώτη φορά στην ζωή μου σεξ με δύο άντρες συγχρόνως, κάτι που ονειρευόμουν από μετέφηβη, βίωσα κάτι συγκλονιστικό, κάτι που ούτε καν είχα μπορέσει να διανοηθώ. Και πέρασα φανταστικά. Έκτοτε, δεν το επανέλαβα, τόσο πολύ με ξεδίψασε αυτή η μοναδική εμπειρία. Υποψιάζομαι ότι το αποφεύγω για να μην μου σπιλωθεί η ομορφιά της μίας εκείνης συνάντησης. Τώρα, όμως, που το έχω ζήσει και κάτι ξέρω, δομώ την φαντασίωσή μου για έρωτα με δύο αρσενικά σε εντελώς άλλη βάση. Και νομίζω πως έχω γίνει καλύτερη ερωμένη για τον εαυτό μου, αλλά και για άλλους παρτενέρ.

Ζήστε με θάρρος, με τόλμη, κατακτήστε αυτά που επιθυμείτε, η ζωή είναι μία και είναι δική σας, Αλλά, μην ξεχνάτε ότι έχει πολύ γούστο να επιλέγετε κάποια πράγματα να τα αφήσετε αποκλειστικά στην φαντασία σας, να πορευτείτε μαζί τους και να τα χρησιμοποιήσετε ως εργαλεία επιπλέον απόλαυσης στις υπαρκτές σεξουαλικές σας εμπειρίες.

Κάτι που θα σας προέτρεπα να σκεφτείτε είναι αν αν εσείς οι ίδιες, οι ίδιοι αποτελείτε φαντασίωση, αν είστε αρκούντως περιπετειώδεις ή κινηματογραφικοί για να ξεσηκώσετε πάθη σε άτομα που σας αφορούν. Μπορεί, φυσικά, αυτό να μην αφορά εσάς, αλλά για σκεφτείτε λίγο: γιατί να πρέπει η γυναίκα σας να σας περιμένει κάποιο βράδυ ολόγυμνη στο κρεβάτι σας, όπως διακαώς επιθυμείτε ή φαντασιώνεστε, αν εσείς πρώτα δεν την κάνετε να θέλει να το πράξει για χάρη σας; Πώς θα σας σηκώσει στα χέρια του ο σέξι βοηθός σας και θα σας κάνει δική του, αν εσείς θεωρείτε για εσάς ότι δεν είστε ενδιαφέρουσα;

Νομίζω ότι οι φαντασιώσεις μας πρέπει να περιλαμβάνουν λίγο και εμάς τους ίδιους και νομίζω ότι, αν το κάνουν, τότε έχουν περισσότερες πιθανότητες να γίνουν κάποτε, αργά ή γρήγορα, απτές και μυρωδάτες, έτοιμες να τις ζήσουμε με όλες μας τις αισθήσεις.

Διαβάστε ακόμα: Ζούμε την τελευταία εποχή του σεξ όπως το ξέραμε.

TAGS :
sex editor

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook