O Aμαζόνιος φλέγεται: πώς ο Μπολσονάρο εγκληματεί κατά της ανθρωπότητας

O Ζαΐρ Μπολσονάρο καταφέρε να γίνει πιο επικίνδυνος ακόμη κι από τον Ντόναλντ Τραμπ, τον οποίο άλλωστε έχει ως πρότυπο (Photo by Chris Kleponis-Pool/Getty Images/Idealimage).

Ο Αμαζόνιος καίει τα μπατζάκια μας. Αυτό από μόνο του θα έφτανε για να μας βάλει σε κατάσταση εγρήγορσης. Ενδεχόμενα κάποιοι θα νομίζουν πως είναι πολύ μακριά μας, πού να σκέφτεσαι τώρα τη Βραζιλία, για να μας απασχολεί.

Ή ακόμα χειρότερα, θα υπάρξουν και κάποιοι που θα αποφανθούν: «Αρκετά με τον ανερμάτιστο διεθνισμό ενίων επαναστατών, αρκετά κλάψαμε για τη Νικαράγουα και το Κουρδιστάν». Θυμάμαι τον Bono των U2 να μιλάει από τη δεκαετία του ’90 για την καταστροφή που συντελείται στα βάθη του Αμαζονίου (τότε που ακόμη είχε αντισυστημική φωνή, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας).

Αυτό που συμβαίνει εδώ και δύο εβδομάδες στον μεγαλύτερο πνεύμονα του πλανήτη μας (να γιατί μας ενδιαφέρει άμεσα) είναι grosso modo η καταπάτηση κάθε λογικής και η επιβολή της αυθαιρεσίας ενός τραγικού και επικίνδυνου πολιτικού. Ο πρόεδρος της Βραζιλίας, Ζαΐρ Μπολσονάρο, είναι ο κατεξοχήν υπεύθυνος για την οικολογική καταστροφή – ανεπίστρεπτη το δίχως άλλο. Όχι μόνο δεν κάνει κάτι για να περιορίσει τη μαύρη τρύπα που δημιουργείται με την αποψίλωση του Αμαζονίου, αλλά διαδίδει με αναίσχυντο τρόπο πως όλες οι ειδήσεις που μεταδίδουν τα ξένα ΜΜΕ είναι fake news.

Τούτος ο «Τραμπ των Τροπικών», όπως τον έχουν ονομάσει, είναι απείρως χειρότερος από τον πρωτότυπο. Μπορεί ο αμερικανός πρόεδρος να είναι η επιτομή της υπερφίαλης κενότητας, όμως, διαθέτει έστω ένα έσχατο πολιτικό έρμα που τον κρατάει μακριά από τη ζώνη της επικινδυνότητας. Ο Μπολσονάρο, αντίθετα, έχει σπάσει όλα τα κοντέρ.

Ολοι οι διεθνείς οργανισμοί που ασχολούνται με το περιβάλλον και ιδιαιτέρως με το οικοσύστημα του Αμαζονίου αναφέρουν ρητά και κατηγορηματικά πως η αποψίλωση στην περιοχή έχει αυξηθεί κατακόρυφα από τις αρχές του 2019 και ιδιαιτέρως από τη στιγμή που ο ακροδεξιός ολετήρας πήρε στα χέρια του τα ηνία της χώρας.

Πίσω από κάθε αποτέλεσμα υπάρχει μια αιτία. Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με απλό εμπρησμό, αλλά με συμπεφωνημένο και άρτια εκτελεσμένο πλάνο. Ο Μπολσονάρο, θέλοντας να φανεί αρεστός στους αγροτικούς και κτηνοτροφικούς συνεταιρισμούς της Βραζιλίας, που ζητούν εδώ και χρόνια να τους δοθούν περισσότερες εκτάσεις εκμετάλλευσης του δάσους, κάνει τα στραβά μάτια και τους αφήνει να κατατρώνε δασικές εκτάσεις ωσάν να είναι χάρτινοι πύργοι.

Το αποτέλεσμα, εκθετικό όσο δεν μπορεί να φανταστεί κανείς, όχι μόνο δεν του προκαλεί ηθικά ερωτήματα, αλλά τον κάνει ακόμη πιο επιθετικό. «Ο Αμαζόνιος ανήκει στη Βραζιλία», απαντάει με θράσος σε όσους τον κατηγορούν για ενορχηστρωμένο σχέδιο καταστροφής. Αντί να είναι σε θέση άμυνας και να προσπαθεί να μαζέψει τα αποκαΐδια, επιτίθεται στον Μακρόν και τους λοιπούς ηγέτες κατηγορώντας τους ότι μιλούν στο όνομα των πολυεθνικών εταιριών. Φευ, ο λαϊκισμός δεν έχει πάτο. Ούτε και ο Μπολσονάρο.

Εδώ και χρόνια η αποψίλωση του Αμαζονίου είναι γεγονός. Επί ημερών Μπολσονάρο όμως το πράγμα έχει γίνει επικίνδυνο (Photo by Mario Tama/Getty Images/Idealimage).

Προφανώς και δεν τον ενδιαφέρουν οι οικολογικές επιπτώσεις των πολιτικών του. Ούτε και σκέφτεται ότι τον επερχόμενο χειμώνα θα ισοπεδωθούν ολόκληρα χωριά στη χώρα του, αποτέλεσμα της αποψίλωσης του δάσους. Ίδιον των επικίνδυνων πολιτικών είναι να βλέπουν έως τη μύτη τους. Η λογική τους είναι υποταγμένη στο στρεβλό τους συμφέρον.

Δυστυχώς δεν είναι η πρώτη φορά που ο Αμαζόνιος γίνεται βορά από τους Βραζιλιάνους με την επίρρωση της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας. Μιλάμε, άλλωστε, για μια χώρα που έχει δεινοπαθήσει από τους εξωνημένους που έχουν αναλάβει τις τύχες της. Ακόμη κι έτσι, όμως, έστω για τα μάτια του κόσμου, κάποιες κυρώσεις επιβάλλονταν στους παραβάτες. Τώρα, επί εποχής Μπολσονάρο, οι θύτες στεφανώνονται με δόξα.

Από όποιο διεθνές δικαστήριο κι αν περάσει ο Μπολσονάρο θα κριθεί ένοχος όχι για αμέλεια, αλλά για άμεση συνέργεια. Είναι ο ηθικός και φυσικός αυτουργός της καταστροφής. Φευ, δεν πρόκειται να τον πειράξει κανένας. Ο αγαπημένος του Τραμπ δεν πολυνοιάζεται για την οικολογία και οι διεθνείς οργανισμοί φαντάζουν ξεδοντιασμένοι για να τον σύρουν στα δικαστήρια. Στο μεταξύ, ο Αμαζόνιος θα συνεχίσει να καίγεται και μαζί του πολλές από τις ελπίδες των κατοίκων αυτού του πλανήτη. Κάποια στιγμή η φύση θα μας εκδικηθεί με τόσο σκληρό τρόπο που θα μας αξίζει πραγματικά.

Διαβάστε ακόμα: Η φωτιά αυτή να μας ξυπνήσει από τον Ευρω-μηδενισμό.

TAGS :
αμαζόνιος βραζιλια πυρκαγιά

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook