Κατακόκκινοι και καταϊδρωμένοι

Για ένα σεντόνι αδειανό…
Φωτό: http://www.flickr.com/photos/albertosanfer/

Eγραφα κάποτε –μια φορά κι έναν καιρό– για ολόκληρο Θωμά Μαύρο: «Αν ο Μαύρος δεν παίζει κάθε, μα κάθε Κυριακή μπάλα, την Κυριακή που θα πρέπει να παίξει οπωσδήποτε, δεν θα μπορεί να παίξει»… Γιατί ανέκαθεν το ελληνικό πρωτάθλημα έκανε νερά, κι ο ανταγωνισμός του χώλαινε, είτε από την ανισορροπία των δυνάμεων, είτε από τη βαρβαρότητα των αμυντικών δρεπανηφόρων τότε –που κι αυτοί μένανε ατιμώρητοι, είτε βέβαια από τους συνήθεις υπόπτους: τους διαιτητές με τα πένθιμα μαύρα μες στη μέση, τους σχεδόν πάντα κατώτερους των περιστάσεων, υπηρέτες πολλών αφεντάδων, εκτελεστές των πιο βρώμικων εντολών του παρασκηνίου, των εκάστοτε παραγκών των… Μητροπόλεων.

Και σήμερα; Στην πιο δύσκολη στιγμή μας, οικονομική και όχι μόνο, μετά τον Πόλεμο, διαμαρτύρονται οι πύρινοι κόσμοι, λέει, που η ομαδάρα τους στην Ευρώπη είναι ανύπαρκτη, ενώ εδώ μέσα, στα καθ’ ημάς, …βαράει και παίρνει.

Μα πώς να είναι δυνατοί εκτός, όταν εντός οι αλλοιώσεις είναι πια καρκινικές, όταν οι αγώνες είναι για τον δεύτερο πια μόνο και κάτω, όταν η τηλεόραση διακινεί ληγμένα προϊόντα λόγω της άστοχης μονοφαγίας του ισχυρού, που σαν γερμανός καταδικός μας δεν καταλαβαίνει πως όλοι πρέπει να είναι καλά για να δουλέψει το σύστημα, για να σωθούμε, για να πάμε κάποτε επιτέλους προς τα πάνω, κι όχι όλο και πιο χαμηλά, όλο και πιο κάτω; Για να μην καταστραφούμε όλοι μαζί μια ωραία πρωία, και οι ανίσχυροι, και εκείνοι που εξακολουθούν να νομίζουν πως αυτοί αρκεί να είναι μόνο καλά, άντε και κάνα… Αιγάλεω Σίτυ.

Ύστερα, για να μιλήσω ακόμα πιο παραβολικά καλού-κακού, τα ξέρετε, δεν τα ξέρετε; Όποιος σκάβει το λάκκο του αλλουνού, πέφτει τελικά ο ίδιος μέσα. Κι αύριο-μεθαύριο, ο πρωταθλητής Ελλάδος, πού θα πάει, αν συνεχίσουμε έτσι, από τον τρίτο προκριματικό γύρο του Champions League και αν θα ξεκινάει. Κατακόκκινος και καταϊδρωμένος…

Ο Σωτήρης Κακίσης είναι ποιητής.

TAGS :
Ποδόσφαιρο

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook