Σίφνος: πού τρώμε, πού κολυμπάμε, πού διασκεδάζουμε

Στα στενά της Απολλωνίας.

Είναι εκείνο το μέρος, που ονειρεύεσαι τις Τρίτες του Φλεβάρη. Είναι εκείνο το μέρος, που σε φαντάζεσαι ελεύθερο. Είναι εκείνο το μέρος, που για σένα σημαίνει καλοκαίρι.

Είναι εκείνο το μέρος, που… (τώρα που το σκέφτομαι) δεν έχω. Άκυρος όλος ο (αναίτια και άτεχνα μελιστάλακτος) πρόλογος!

Το μαγευτικό Κάστρο.

Πάμε ξανά…

Όλο και πιο συχνά συνειδητοποιώ πλέον πως θέλω κάθε φορά ν’ ανακαλύπτω καινούργια μέρη. Να ονειρεύομαι την καινούργια περιπέτεια, να ερωτευτώ τον επόμενο τόπο που θα συναντήσω ( μου ‘χε συμβεί το ίδιο κάποτε και με ανθρώπους – λες να έχω το ίδιο ανυπόμονο βλέμμα με τον έφηβο εαυτό μου; ).

Ο πιο πρόσφατος έρωτας λέγεται Σίφνος. Τη γνώρισα, κοιταχτήκαμε και δάγκωσα λαμαρίνα (για την ακρίβεια δάγκωσα μαστέλο, το παραδοσιακό σιφνέικο αρνάκι στη γάστρα).

Ονειρεύομαι να μένουμε στου Γιάννη, στις Καμάρες (κάνω διαφήμιση, αλλά τ’ αξίζει το Villa Areto – είναι και τρελά pet friendly) ν’ αράζουμε μπροστά στην παραλία, να ‘χουμε κλείσει κινητά και social media κι όλη μας η έγνοια να είναι αν μετά το 5^ο ούζο και τον μεσημεριανό ύπνο θα πάμε τελικά για απογευματινό μπάνιο στη Φασολού.

Στη Φασολού.

(Ναι, ρε φίλε, σήμερα θα κοιμηθούμε μεσημέρι, αυτή θα είναι η μεγαλύτερη εκδίκηση του αληθινού εαυτού μας απέναντι στην πολυάσχολη, διαρκώς τσιτωμένη κι υστερική αστική εκδοχή μας!)

Στις Καμάρες.

Ονειρεύομαι να πηγαίνουμε με τη Σοφία στον Γλυφό κι από εκεί ν ακολουθούμε το μονοπάτι μέχρι τη Χρυσοπηγή.

Στο Μονοπάτι της Χρυσοπηγής.

Εδώ δίνουν όρκους οι ερωτευμένοι, ε! Ας δώσουν. Ο Έρωτας Υπόσχεται. Υπόσχεται το πιο όμορφο Τώρα του κόσμου.

Η απέριττη Χρυσοπηγή.

Ονειρεύομαι να ‘μαστε μόνοι μας στα Σεράλια και το σούρουπο να μας βρίσκει στο Κάστρο.

Μόνοι στα Σεράλια.

Να δύει ο ήλιος και να μεθάμε από τα χρώματα και τα ποτά στον Κουβανό, στο πιο τρελό bar των Κυκλάδων.

Ο Κουβανός. Το πιο τρελό μπαρ των Κυκλάδων..

Κι οι μέρες να κυλάνε με ατελείωτες βόλτες στον αρχοντικό Αρτεμώνα, καφέ και γλυκό στο Κίτρινο ποδήλατο και μετά μπάνιο στο Βαθύ και να τρώμε πάνω στο κύμα στο Τσικάλι. Μας ζηλεύω…

Στη Τσικάλι τρως δίπλα στο κύμα.

Τ’ απόγευμα να κάνουμε παρέα με Τρεις Ξανθούς Αγγέλους (ακούγεται κάπως, το ξέρω…)

Και πάνω κάτω περατζάδα όλο το βράδυ στο περίφημο Στενό της Απολλωνίας, για ποτά και φίλους και τη φιγούρα του Κρίτωνα στο Cosi να ξεχωρίζει.

Στο Cosi στα στενά της Απολλωνίας.

Και το μεγάλο μου κόλλημα, η Χερρόνησος, να με περιμένει το επόμενο πρωί.

Στην Χερρόνησο.

Σαν να το είχα κάνει παραγγελία (από κάπου, δεν ξέρω από που) αυτό το μικρό απάνεμο λιμανάκι. Εδώ δεν έχει σήμα. Εδώ δεν έχει ανθρώπους σκυμμένους πάνω στα κινητά. Εδώ γαληνεύουμε. Δεν είναι σχήμα λόγου, ούτε ωραίες λέξεις. Αληθινά γαληνεύουμε.

Ζεματιστοί ρεβυθοκεφτέδες.

Και τρώμε ζεματισμούς τους ρεβυθοκεφτέδες – κάηκε το είναι μου, αν κοιτάξω τον ουρανίσκο μου θα χει άλλο σχήμα πια, αλλά μόλις βγήκαν απ’ το τηγάνι, τι να κάνω, δε φταίω…

Και φυσικά χοιρινό με την σάλτσα και το ρυζάκι του.

Δεν μπορώ να πω αν φέτος θα με γοητεύσει άλλο νησί. Αν θα μου δημιουργήσει αυτή την έξαψη, αυτό το χτυποκάρδι. Μα κι αν συμβεί, θα ξέρουμε κι οι δυο μας.

Και η Σίφνος. Και εγώ. Πως άξιζε. Και θα ξαναβρεθούμε. Κάτι σαν υπόσχεση. Ερωτευμένων.

Ο Πέτρος, η Σοφία και η αγαπημένη τους Σίφνος.

//O Πέτρος Κουμπλής είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας. Παρουσιαστής ενημερωτικών, ψυχαγωγικών και ταξιδιωτικών εκπομπών στη δημόσια και ιδιωτική τηλεόραση. Έχουν εκδοθεί δύο βιβλία του και δύο έργα του έχουν ανέβει σε θεατρικές σκηνές. Είναι συνιδρυτής του βραβευμένου (Best In Digital, Best Vertical Content, Best Innovation Service) travel site Welove2travel.gr. Διατηρεί καθημερινή ραδιοφωνική εκπομπή, τα τελευταία 18 χρόνια ( κάθε μεσημέρι 12.00-15.00, στον Red 96.3).

Διαβάστε ακόμα: Tα Τop 5 φαγάδικα στην Πάρο.

TAGS :
τα στέκια των διακοπών

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook