Ιβάν Γιοβάνοβιτς: ο «στρατηγός» του Παναθηναϊκού που αξίζει τα γαλόνια του

Ο Γιοβάνοβιτς από νωρίς έδειξε ποια είναι η προπονητική λογική του (φωτογραφία: shootandgoal.cyprustimes.com).

Οι παλαιότεροι τον θυμούνται και ως παίκτη του Ηρακλή. Μικρός το δέμας, λίγο ατσούμπαλος, ελάχιστα αθλητικός, αλλά τόσο εγκεφαλικός που αντιπαρερχόταν τα ελάχιστα σωματικά του προσόντα με άψογο διάβασμα του παιχνιδιού. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, θαρρεί κανείς, ήταν προπονητής από την εποχή που ήταν παίκτης. Απλώς δεν το είχε (και δεν το είχαμε) συνειδητοποιήσει.

Το 1989 έφτασε στη Θεσσαλονίκη για λογαριασμό του Ηρακλή και μπορεί κανένας τότε να μην περίμενε πως θα έκανε ευκλεή καριέρα, εντούτοις τα πεπραγμένα του έδειξαν άλλα. Έμεινε στον Γηραιό 13 συναπτά χρόνια και σήμερα, έχοντας περάσει αρκετά χρόνια από τότε που κρέμασε τα παπούτσια του, εξακολουθεί να θεωρείται ένας από τους καλύτερους ξένους που φόρεσαν τη φανέλα της ομάδας.

Δύο χρόνια αφότου σταματάει το ποδόσφαιρο αποφασίζει να ασχοληθεί με την προπονητική. Στη δική του περίπτωση, η εξέλιξη ήταν αναπόφευκτη. Το μυαλό του Ιβάν ήταν κουρδισμένο στα γυρίσματα της μπάλας. Πώς γινόταν να σταματήσει τον μηχανισμό επειδή δεν χρειαζόταν να τρέχει ο ίδιος να την προφτάσει;

Η διαδρομή του ήταν προσεγμένη: Νίκη Βόλου, Ηρακλής, ΑΠΟΕΛ, Παναχαϊκή, πάλι Ηρακλής, πάλι ΑΠΟΕΛ, Αλ Νασρ και τώρα Παναθηναϊκός. Την εποχή που έλειπε από τα μέρη μας, δεν πέρασε καλοκαίρι που να μην ακούστηκε το όνομά του για κάποια ελληνική ομάδα. Κάποια στιγμή είχε ακουστεί έντονα ότι θα κατέληγε στην ΑΕΚ.

Η παρουσία και το έργο του στον ΑΠΟΕΛ ήταν ο καταλύτης. Αυτά που έκανε με την κυπριακή ομάδα δεν έχουν προηγούμενο. Συνολικά εννέα τρόπαια σήκωσε στις δύο θητείες του στον ΑΠΟΕΛ: τέσσερα πρωταθλήματα, ένα κύπελλο και τέσσερα Σούπερ Καπ, ενώ το 2009 οδήγησε τον κυπριακό σύλλογο στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ για πρώτη φορά στην ιστορία του.

Μάλιστα, εκείνη η «θητεία» στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση όχι μόνο σε απογοητευτική αγγαρεία δεν εξελίχθηκε, αλλά έδωσε το δικαίωμα στον «πολύ» Ζοζέ Μουρίνιο να αναφωνήσει: «Σε λίγα χρόνια ο κόσμος της Κύπρου θα καταλάβει τι πέτυχε φέτος ο ΑΠΟΕΛ. Ήταν το μεγαλύτερο επίτευγμα. Αν εμείς ή η Μπαρσελόνα ή η Μπάγερν πάρουμε το Τσάμπιονς Λιγκ δεν θα είναι τόσο σπουδαίο όσο αυτό που έκανε ο ΑΠΟΕΛ, διότι το κάναμε ξανά. Είναι καταπληκτικό αυτό που έκανε ο ΑΠΟΕΛ και ελπίζω να πάρει το πρωτάθλημα για να παίξει ξανά στο Τσάμπιονς Λιγκ».

Ο «Στρατηγός», όπως είναι το προσωνύμιό του, είχε δώσει ήδη το προπονητικό του στίγμα: δουλειά, πολλή δουλειά, όχι άσκοπες κινήσεις μέσα στο γήπεδο, όχι πανικός αν κάτι δεν πάει καλά κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού και επιμονή στο στιλ που έχει επιλέξει να παίζει η ομάδα του ανεξάρτητα από το πώς αντιδράει ο αντίπαλος.

Στον Παναθηναϊκό πέρυσι κλήθηκε να συμμαζέψει μια ομάδα με πολλές παθογένειες και μικρό μπάτζετ σε σχέση με τους λοιπούς μεγάλους διεκδικητές των εγχώριων τίτλων. Κοινώς: να βγάλει από τη μύγα ξίγκι. Το αποτέλεσμα ήταν η κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας. Φυσικά, αν είσαι Παναθηναϊκός δεν πετάς από τη χαρά σου κατακτώντας τον δεύτερο τη τάξει τίτλο.

Ως παίκτης του Ηρακλή κόντρα στον Παναθηναϊκό.

Μόνο που ο Παναθηναϊκός των τελευταίων ετών δεν έχει καμία σχέση με εκείνη την προ πολλών ετών ομάδα που πρωταγωνιστούσε στην Ελλάδα και αποτελούσε τον καλύτερο πρεσβευτή μας στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Είναι μια ομάδα που κρατάει μεν το brand name, αλλά δεν μπορεί να το επιβάλει στο γήπεδο.

Μάλλον, δεν μπορούσε. Διότι φέτος δείχνει ολοκάθαρα πως οι πράσινοι δεν σκοπεύουν να το παίξουν φτωχοί συγγενείς. Μπορεί η κούρσα του πρωταθλήματος να έχει ακόμη δρόμο, αλλά αυτή τη στιγμή αν έπρεπε να ποντάρεις τα χρήματά σου σε μια ομάδα ότι θα κόψει πρώτη το νήμα, τότε αυτή θα ήταν ο Παναθηναϊκός.

Η ΑΕΚ έχει πάρει δύναμη από την έδρα της, αλλά δεν θα παίζει πάντα εντός. Επομένως, πρέπει να αποδείξει ότι παραμένει ισχυρή και εκτός έδρας. Ο Ολυμπιακός έχει χάσει έδαφος, το οποίο βέβαια μπορεί να καλυφθεί, αλλά προηγουμένως πρέπει να γίνει ομάδα κι αυτό μπορεί να πάρει καιρό. Οσο για τον ΠΑΟΚ μάλλον για λίγα πράγματα είναι φτιαγμένος.

Η μόνη ομάδα που επιβεβαιώνει τον όρο «ομάδα» είναι ο Παναθηναϊκός. Το ρόστερ δεν έγινε άνω κάτω το καλοκαίρι. Αντίθετα, έγιναν κάποιες υπερβάσεις, αλλά κυρίως κάποιες «έξυπνες» επιλογές που δεν κόστισαν πολύ, αλλά βοήθησαν την ομάδα να ανέβει status.

O φετινός Παναθηναϊκός είναι φτιαγμένος για μεγάλα πράγματα (φωτογραφία: από την επίσημη σελίδα της ομάδας στο Facebook).

Ο Γιοβάνοβιτς αποδεικνύει πως δεν βλέπει μόνο γήπεδο, αλλά ξέρει να επιλέξει καλούς παίκτες στο παζάρι. Δεν είναι πάντα δεδομένο αυτό. Υπάρχουν προπονητές που είναι καλοί στη διαχείριση του υλικού, αλλά δεν τα καταφέρνουν μέσα στο γήπεδο. Υπάρχουν εκείνοι που ξέρουν να κάνουν καλές επιλογές παικτών, αλλά χάνουν τα αποδυτήρια.

Ο Ιβάν μοιάζει να είναι το ιδανικό «πακέτο», καθώς ως τώρα στην καριέρα του ως προπονητής έχει δείξει ότι μπορεί να καταφέρει σ’ αυτόν τον πολυδιάστατο ρόλο μέσα και έξω από το γήπεδο.

Ως τώρα η «πράσινη» οικογένεια είχε γνωρίσει έναν «στρατηγό», τον μέγιστο Μίμη Δομάζο. Φαίνεται πως σιγά σιγά τα γαλόνια θα μπουν και στη «στολή» του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Είναι νωρίς ακόμη, αλλά φοράει δικαίως τα παράσημά του.

Διαβάστε ακόμα: O Γιάννης είναι τόσο Έλληνας όσο και Νιγηριανός. Μας πειράζει;

TAGS :
παναθηναϊκός Ποδόσφαιρο

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook