Γιάννης Παπαδόπουλος: «Τριάντα χρόνια δούλευα 100 ώρες την εβδομάδα»

«Πέρασα σχεδόν 30 χρόνια δουλεύοντας μέχρι και 100 ωρες κάθε εβδομάδα, εκ των οποίων 8-10 σχεδόν κάθε Σαββατο και 3-4 ώρες κάθε Κυριακή επίσης».

– Πιτσιρικάς, τι δουλειά λέγατε ότι θα κάνετε «όταν μεγαλώσω»;

Πρώτα ραλίστας και στη συνέχεια μουσικός!

– Πότε συλλάβατε το όραμα που σας κατευθύνει μέχρι σήμερα;

Σίγουρα όχι νωρίς και σταδιακά μέσα σε 10-15 χρόνια, από το 2000 ως το 2015 περίπου.

– Ποιο είναι, με δυο λόγια, το mission statement της επιχείρησής σας;

Να ικανοποιούμε κάθε αναγνώστη που επέλεξε ένα βιβλίο μας, να είμαστε περήφανοι για τους συγγραφείς μας, να διαδίδουμε όσο μπορούμε το ελληνικό βιβλίο στο εξωτερικό.

– Τι ήταν αυτό που σας ενέπνευσε περισσότερο να συνεχίσετε παρά τις αντιξοότητες όταν στήνατε την επιχείρησή σας;

Δεν την έστησα εγώ, είναι οικογενειακή επιχείρηση 70 ετών, από το 1953. Εγώ τη συνέχισα και τη μεγάλωσα. Με ενέπνευσε περισσότερο η αναγνώριση κάποιων βιβλίων μας από το αγοραστικό κοινό, στην Ελλάδα αλλά και σε πολλές άλλες χώρες, τα οποία εξέδωσα προσωπικά εγώ.

– Τι σημαίνει για εσάς επιτυχία;

Η αναγνώριση από το αναγνωστικό κοινό, το “brand awareness”.

– Η προσωπική σας ευτυχία συνδέεται με την επαγγελματική σας επιτυχία;

Κατά ένα μεγάλο μέρος.

– Ποια ήταν η μεγαλύτερη σας επαγγελματική αποτυχία; Τι σας έχει διδάξει;

Είναι πολλές οι αποτυχίες, κάποιες πολύ ακριβές. Ξανασκεφτόμενος και συζητώντας με συνεργάτες τι πήγε στραβά, νομίζω ότι κοινή συνισταμένη σε όλες τις αποτυχίες ήταν η μη επαρκής προετοιμασία. Υπάρχει και το γενικό ποσοστό ρίσκου βέβαια πάντα, ό,τι και να κάνεις στις εκδόσεις θα έχεις μεγάλο ποσοστό αποτυχημένων τίτλων.

– Για ποια απόφασή σας έχετε μετανιώσει;

Έχω μετανιώσει αποκλειστικά και μόνο για κινήσεις και βήματα που δεν έκανα (ή άργησα να κάνω), από ατολμία κατά βάση.

– Τα χρήματα που έχετε κερδίσει έχουν βελτιώσει την ποιότητα ζωής σας;

Αρκετά. Δεν ξεκίνησα από το μηδέν βέβαια, αλλά μέσα στα χρόνια μια βελτίωση υπάρχει.

– Τι έχετε «επιστρέψει» στην κοινωνία ως «μέρισμα» για την επιτυχία σας;

Ομολογώ ότι σε αυτή τη φάση της ζωής μου αυτή η σκέψη με απασχολεί πολύ. Σχεδιάζουμε με την αδελφή μου μια υποτροφία προς τιμήν και στο όνομα του πατέρα μας Κυριάκου Παπαδόπουλου (μαζί με τον παππού μας Ιωάννη συνιδρυτή της επιχείρησης, απεβίωσε το 2020), που θα δίνεται κάθε χρόνο σε μια/έναν επιμελή απόφοιτο ελληνικού ΑΕΙ, με περιορισμένη οικογενειακή οικονομική κατάσταση, για να την/τον βοηθήσει στη συνέχεια των σπουδών σε μεταπτυχιακό επίπεδο, σε πανεπιστήμιο του εξωτερικού. Ελπίζω πολύ σύντομα να μπορέσουμε να την ανακοινώσουμε.

– Τι ώρα ξυπνάτε το πρωί και ποιο είναι το πρώτο πράγμα που κάνετε;

7:00 ως 7:30. Δυο ποτήρια νερό, καφές φίλτρου, email και ενημερωτικά websites για μισή ώρα. Μετά γυμναστική.

– Μιλάτε στο τηλέφωνο στο εστιατόριο; Τσεκάρετε τα email σας τη νύχτα;

Δεν μιλάω ποτέ στο τηλέφωνο στο εστιατόριο, και το θεωρώ μεγάλη αγένεια να το κάνει κάποιος από το τραπέζι (τώρα, αν τον καλέσει ο πρωθυπουργός, ας ζητήσει συγνώμη και θα τον δικαιολογήσουμε). Τελευταίο μέιλ τσεκάρω κατά τις 9:00-10:00μμ, εκτός αν υπάρχει κάτι σοβαρό που περιμένω, βέβαια.

– Πηγαίνετε στο γραφείο το Σαββατοκύριακο; Παίρνετε δουλειά μαζί σας στις διακοπές;

Πέρασα σχεδόν 30 χρόνια δουλεύοντας μέχρι και 100 ώρες κάθε εβδομάδα, εκ των οποίων 8-10 σχεδόν κάθε Σάββατο και 3-4 ώρες κάθε Κυριακή επίσης. Το τίμημα του να σου αρέσει η δουλειά σου (κι επίσης του να είσαι το #1 σε μια ελληνική μεσαία επιχείρηση με 30-50 εργαζόμενους). Τώρα βέβαια έχω κόψει ρυθμό, αλλά κανένα 4ωράκι minimum μέσα στο Σαββατοκύριακο δεν το αποφεύγω… Παίρνω δουλειά στις διακοπές πάντα, αλλά σε πιο χαλαρό ρυθμό, λίγες ώρες κάθε μέρα (δουλειά μου είναι και το διάβασμα, θυμίζω).

– Γιατί, κατά τη γνώμη σας, η επιχειρηματικότητα έχει δαιμονοποιηθεί στη χώρα μας;

Επειδή ιστορικά ποτέ δεν είχαμε την κουλτούρα της συνεργασίας και της ομαδικότητας (που αυτό είναι μια επιχείρηση, μια ομάδα με ιεραρχία και καθορισμένους στόχους, απλώς χρειάζεται κάποιος να βάλει το κεφάλαιο); Επειδή η αριστερά διατήρησε την ιδεολογική ηγεμονία στη διάρκεια της Μεταπολίτευσης κι έπεισαν τον Ελληνα ότι τα λεφτά φυτρώνουν σε ένα δέντρο, στην πίσω αυλή του Υπουργείου Οικονομικών;

Αντί η επιχείρηση να φέρει την αυτοτελή ηθική αξία που δικαιούται (καθώς τα κέρδη μιας επιχείρησης είναι ο μόνος τρόπος παραγωγής χρήματος και αύξησης του πλούτου μιας οικονομίας / κοινωνίας), εδώ στην Ελλάδα φέρει αντίθετα ηθική Απαξία… Αυτή η (ψυχική πλέον, γιατί «έχει περάσει στο DNA μας») στρέβλωση είναι μια από τις κύριες αιτίες των δεινών μας, με άπειρες επιπλοκές (πχ δεν στηρίζεται ουσιαστικά η ιδιωτική επιχειρηματικότητα, αφήνεται κοινή συνενέσει όλη την οικονομία στον άμεσο έλεγχο και ασφυκτικό εναγκαλισμό του κράτους, κλπ και έτσι φυσιολογικά, η οικονομία περνάει σιγά σιγά στα χέρια των ισχυρών φίλων του κράτους…).

– Ποιο θα έπρεπε να είναι, κατά τη γνώμη σας, το μοντέλο ανάπτυξης της Ελλάδας;

Πραγματικά ανοιχτή οικονομία: χωρίς γραφειοκρατικά και νομικά βαρίδια, και χωρίς την πλήρη κυριαρχία των με κάθε τρόπο επιδοτούμενων μεγαλοπαραγόντων στους πιο ζωτικούς και κερδοφόρους τομείς της αγοράς. Συνεχής επένδυση, ανάπτυξη και προστασία (sustainability) των μεγάλων asset μας, της φήμης, του πολιτισμού, και της γης μας.

– Τι εκτιμάτε περισσότερο στους ανταγωνιστές σας;

Τις σχέσεις που έχουν χτίσει με αξιόλογους συγγραφείς, τη φήμη που έχουν στο αναγνωστικό κοινό, τη συνέπεια και σταθερότητα μέσα στο χρόνο.

«Με ενοχλεί ειδικά η έλλειψη ειλικρίνειας και παραδοχής λαθών (δεν έγινε τίποτα, όλοι κάνουμε λάθη)».

– Πότε γίνεστε σκληρός με τους συνεργάτες σας;

Πολύ σπάνια. Δυστυχώς δεν έχω 100% ψυχοσύνθεση επιχειρηματία. Με ενοχλεί ειδικά η έλλειψη ειλικρίνειας και παραδοχής λαθών (δεν έγινε τίποτα, όλοι κάνουμε λάθη). Προσπαθώ να μην έχω τιμωρητική κουλτούρα στην επιχείρηση. Επίσης, με τα χρόνια έχω μάθει να επιλέγω συνεργάτες ουσιαστικότερα,να ταιριάζουν καλύτερα στους στόχους αλλά και στον χαρακτήρα μου.

– Ποιο είναι το βασικό γνώρισμα του δικού σας επιχειρηματικού στυλ; 

Μακροχρόνιος σχεδιασμός, σχετικό risk aversion. Συντηρητικό στυλ θα το έλεγα, που πολλές φορές το έχω μετανοιώσει, αλλά γνωρίζω τον εαυτό μου πλέον.

– Ποια επαγγελματική αρετή ξεχωρίζετε σ’ έναν άντρα; 

Την ειλικρίνεια, την εργατικότητα, την φερεγγυότητα.

– Ποια επαγγελματική αρετή ξεχωρίζετε σε μια γυναίκα; 

Ακριβώς τα ίδια, γιατί με ρωτάτε ξανά;

– Πώς καταφέρνετε να διαχειρίζεστε καλύτερα το ανθρώπινο κεφάλαιο στην εταιρεία σας και να κρατάτε ψηλά το ηθικό των συνεργατών σας;

Προσπαθώντας να διατηρώ ένα εργασιακό κλίμα ομαδικό και παραγωγικό, target oriented, με εμπιστοσύνη προς τους συνεργάτες, χωρίς εντάσεις όσο γίνεται, επιβραβεύοντας την ειλικρινή και συνεχή προσπάθεια, πάλι όσο μπορώ. Είναι μια συνεχής διαδικασία.

– Ποιο μειονέκτημά σας στο μάνατζμεντ σαρκάζετε;

Δυστυχώς το ότι άργησα να ανακαλύψω και να εμπεδώσω τις αρχές της ορθολογιστικής / επιστημονικής διοίκησης, κάτι το οποίο πλήρωσα πολλές φορές ακριβά με τους αυτοσχεδιασμούς μου. Επίσης την συγκεντρωτικότητα μου, δείγμα ανασφάλειας προφανώς, από την οποία προσπαθώ συνέχεια να απαλλαγώ.

– Αν δεν ήσασταν στο τιμόνι της εταιρείας σας, ποια άλλη δουλειά θα σας γοήτευε να επιχειρούσατε; 

Στέλεχος σε μεγάλο οργανισμό, μέλος μια ομάδας από την συσσωρευμένη εμπειρία της οποίας οποία θα μάθαινα.

– Όταν πρόκειται να πάρετε μια σημαντική απόφαση, λειτουργείτε περισσότερο με τη λογική ή με το ένστικτο;

Προσπαθώ να βάζω τη λογική και την ανάλυση όσο μπορώ στο παιχνίδι, γνωρίζω όμως ότι το 80% των επιχειρηματικών αποφάσεων λαμβάνεται με βάση το συναίσθημα («ένστικτο»).

– Ποια είναι τα πρόσωπα που επηρεάζουν την κρίση σας και με ποιον τρόπο το πετυχαίνουν;

Η οικογένεια μου (είμαστε οικογενειακή εταιρεία), μέσω της ψήφου τους στις Γενικές Συνελεύσεις! Όχι, πλάκα σας κάνω. Στην πραγματικότητα οι έμπειροι και έμπιστοι συνεργάτες μου. Με ποιον τρόπο με επηρεάζουν; Πολύ απλά, εκφέροντας γνώμη και τεκμηριώνοντας την!

– Ποιο είναι αγαπημένο σας ρητό; Πώς σας έχει επηρεάσει στις αποφάσεις σας;

Nihil humani a me alienum (Τερέντιος, Ρωμαίος θεατρικός συγγραφέας, 2ος αιώνας μΧ): «Τίποτα το ανθρώπινο δεν μου είναι ξένο». Με τα χρόνια, γνωρίζοντας και συνεργαζόμενος με εκατοντάδες, ίσως χιλιάδες ανθρώπους (συγγραφείς, μεταφραστές, επιμελητές, εικονογράφους, επαγγελματίες στο εξωτερικό, συμβούλους, εταιρικά στελέχη, προσωπικό κλπ κλπ κλπ), δεν ξέρω αν μπορώ  ακόμα να πω ότι τα έχω δει όλα, αλλά σίγουρα έχω δει πολλά!

– Ποιος επιχειρηματίας σάς έχει εμπνεύσει με το success story του;

Θα παραμείνω στην αγορά του βιβλίου κι θα αναφέρω τον Sir Allen Lane, τον θρυλικό ιδρυτή του εκδοτικού οίκου Penguin και εμπνευστή της ιδέας του φτηνού βιβλίου με υψηλής ποιότητας περιεχόμενο, του paperback, που έφερε επανάσταση και άλλαξε την ιστορία του βιβλίου.

«Χρειαζόμαστε πραγματικά ανοιχτή οικονομία: χωρίς γραφειοκρατικά και νομικά βαρίδια».

– Πώς μοιάζει το γραφείο σας εσωτερικά;

Σαν χώρος είναι ήπια μοντέρνος, και με προσπάθεια το κρατάω «καθαρό» να μην υπάρχουν δηλαδή άπειρες στοίβες χαρτιά (τα «χειρόγραφα») παντού. Που επί δεκαετίες υπήρχαν, αλλά τώρα η δουλειά γίνεται κυρίως με meetings, με teams, με email, με messaging, με ραντεβού στο γραφείο, σε εστιατόρια και σε καφέ.

 -Πείτε μας ένα βιβλίο για τη διοίκηση ή το επιχειρείν που σας έχει βοηθήσει στην πορεία σας.

Η αυτοβιογραφία του Λη Ιακόκα, μεγάλου μάνατζερ της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας, ήταν η πρώτη βιογραφία ανθρώπου των επιχειρήσεων που διάβασα πριν 30 χρόνια και από αυτήν θυμάμαι πράγματα ακόμα.

– Με ποιες ιστορικές προσωπικότητες νιώθετε πνευματική συγγένεια; 

Με τον Σίγκμουντ Φρόιντ, που έχω μελετήσει και αρκετά το έργο του.

– Με ποιο έμφυτο ταλέντο θα θέλατε να είστε προικισμένος;

Με καλή φωνή για τραγούδι! Και με πιο σταθερή διάθεση για κοινωνικότητα…

– Ποια είναι η φθηνότερη και ποια η ακριβότερη επένδυση που έχετε κάνει στην επιχείρησή σας;

Η ακριβότερη είναι σίγουρα σε ανθρώπους, και αμέσως μετά σε τεχνολογία. Συνεχίζεται, διαρκώς αυξανόμενη. Η φτηνότερη; Να πω την αλλαγή της καφετιέρας του ορόφου γιατί δεν έβγαζε καλό καφέ;

– Αποκαλύψτε μας μια από τις μυστικές διευθύνσεις σας, όταν ταξιδεύετε για επαγγελματικούς λόγους ανά την Ελλάδα ή στο εξωτερικό.

Το Dolphin House στο Pimlico, στο Λονδίνο.

– Τι σας δίδαξε ο πατέρας σας και θα θέλατε μια μέρα να κληροδοτήσετε ως γνώση στο παιδί σας;

Σταθερότητα, αντοχή στις δυσκολίες (resilience), να είσαι δίκαιος, να είσαι «καλός άνθρωπος».

– Πιστεύετε ότι η επιχείρηση που δημιουργήσατε θα διαρκέσει και αφού φύγετε από τη ζωή;

Ποιος ξέρει…

– Πώς θα επιθυμούσατε να σας θυμούνται;

Σαν κάποιον που προσπάθησε να κάνει καλά τη δουλειά που έτυχε να κάνει. Σαν κάποιον που προσπάθησε να μην αδικήσει κανέναν.

Διαβάστε ακόμα: Θάνος Ψυχογιός, ιδρυτής των εκδόσεων Ψυχογιός.

TAGS :
βιβλία εκδότης εκδοτικός οίκος λογοτεχνία

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook