Οι ποιητές μας για τα φύλλα του φθινοπώρου

«Το φθινόπωρο τα φύλλα σπαρταρούν./ Ο χάρτης επάνω τους αλλάζει». (Andrew Wyeth, «Walking in her Cape Coat»).

Χλόη Κουτσουμπέλη, «Φθινοπωρινά φύλλα»

Το φθινόπωρο τα δέντρα σ’ αναβρασμό.
Ασφυκτικά τυλίγονται οι ρίζες,
στενά παπούτσια σε χορό.
Όλο και πιο καχύποπτα.
Σε συστάδες μεταξύ τους.
Ο κορμός χελώνα που ζαρώνει.
Οι ρυτίδες διατρέχουν τα κλαδιά.
Διάφορες φήμες στην ατμόσφαιρα.
Φουντωτή ουρά
ανάμεσα στους θάμνους.
Τα κυνηγόσκυλα οσμίζονται.
Ολόγυρα σκίουροι ξεψυχούν
τον πρώτο κιόλας χρόνο της ζωής τους.
Το γράμμα σου σε τέλος εποχής.
Η φωτοσύνθεση σταμάτησε.
Δεν γνωρίζω αν, για πόσο ακόμα.
Το φθινόπωρο τα φύλλα σπαρταρούν.
Ο χάρτης επάνω τους αλλάζει.
Η πυξίδα δείχνει προς το χώμα.
Θα τηλεφωνηθούμε για τελευταία φορά.
Κανείς απ’ τους δυο μας δεν το ξέρει ακόμα.
Έντεχνα κόβεις τον ομφάλιο λώρο απ’ το δέντρο.
Σχεδόν δεν θα καταλάβουμε την πτώση.

(Το ποίημα της Χλόης Κουτσουμπέλη συμπεριλήφθηκε στην ανθολογία «Leaves of Autumn», Editions Gino Leineweber).

Ακούστε: Giovanni Marradi – Falling Leaves.

Στην επόμενη σελίδα: «Φύλλο μοναχό».

1 2 3 4 5

TAGS :
Ποίηση

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook