Οι ποιητές μας για τα φύλλα του φθινοπώρου

«αλήθεια ήτανε εκεί, δεν ήταν όνειρο». (Marzena Salwowska, «Autumn Girl»).

Δημήτρης Παπακωνσταντίνου, «Φύλλο μοναχό»

Αχ, μεθυσμένο φύλλο μοναχό στο μονοπάτι
χορεύοντας στον άνεμο αφέθηκες
για μια στιγμή κι έπειτα πάνω στα μαλλιά
στους ώμους της θαρρώ, στην αγκαλιά της
–αλήθεια ήτανε εκεί, δεν ήταν όνειρο
θυμάμαι απαλά σε είχε αγγίξει–
τότε που στάλαζε βροχή κρυφά στα μάτια της      
τ’ Οκτώβρη μήνα κι η σιωπή κρυφό μαχαίρι.

(Από τη συλλογή «Ο Μέσα Ήλιος», εκδ. Εντύποις, 2018)          

Ακούστε: Thomas Bergersen – Autumn Love.  

Στην επόμενη σελίδα: «αθώα κι όμορφα πολύ είναι τα φύλλα τα νεκρά».  

1 2 3 4 5

TAGS :
Ποίηση

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook