Ο Ken Follett στο νέο του μυθιστόρημα «Και εγένετο Εσπέρα και εγένετο Πρωί» μας μεταφέρει στα χρόνια του Πρώιμου Μεσαίωνα.

Πίσω στα 70’s, ο Κen Follett είχε έρθει στο λογοτεχνικό προσκήνιο ως ένας κλασικός «μπεστ-σελερίστας» των θρίλερ με το κλασικό και βραβευμένο «Mάτι της Βελόνας». Θα μπορούσε να ακολουθήσει μια προδιαγεγραμμένη πορεία που σαφώς θα τον εδραίωνε στο είδος, όμως, ο ίδιος αποδείχθηκε πως κάτι άλλο είχε στο μυαλό του.

Οταν εξέδωσε τους «Στυλοβάτες της Γης», ένα έπος χιλίων σελίδων, που μας μετέφερε με εύγλωττο τρόπο στη μεσαιωνική Αγγλία, αίφνης, καταλάβαμε πως η πρόθεσή του ήταν άλλη. Εκείνο το συγγραφικό στοίχημα που έβαλε ήταν υψηλό, αλλά, τελικά, επικερδές. Το εν λόγω βιβλίο έκανε τεράστια επιτυχία, πούλησε εκατομμύρια αντίτυπα και αποτέλεσμα πρότυπο για άλλους συγγραφείς που επιθυμούσαν να γράψουν ανάλογες επικές ιστορίες με φόντο ιστορικές δράσεις.

Το μυθιστόρημα ξεκινά με βίαιο τρόπο με μια επιδρομή των Βίκινγκ στο παραθαλάσσιο χωριό Combe.

Στο τελευταίο -επίσης πολυσέλιδο μυθιστόρημά του- «Και εγένετο Εσπέρα και εγένετο πρωί» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Bell σε μετάφραση της Μαρίας Παπανδρέου, ο Follett πραγματοποιεί ένα prequel των Στυλοβατών. Στην ουσία το μυθιστόρημα τελειώνει εκεί που αρχίζουν οι Στυλοβάτες, δίνοντας έτσι μια διάσταση συνέχειας και συνομιλίας ανάμεσα στα δύο βιβλία. Κάτι που θα δελεάσει ακόμη περισσότερο τους πολυπληθείς θαυμαστές τους και μπορεί να αποτελέσει το έναυσμα για τους καινούργιους έτσι ώστε να αναζητήσουν και τα άλλα έργα του.

Η πλοκή ξεκινάει από 997 μ.Χ., σαν να λέμε στα τέλη του Πρώιμου Μεσαίωνα και τελειώνει δέκα χρόνια αργότερα, μια σχετικά συμπιεσμένη χρονική περίοδος για ένα κλασικό μυθιστόρημα του Follett που αρέσκεται να απλώνεται στα βάθη του χρόνου.

Το μυθιστόρημα ξεκινά με βίαιο τρόπο με μια επιδρομή των Βίκινγκ στο παραθαλάσσιο χωριό Combe. Η επιδρομή αναγκάζει τον νεαρό Έντγκαρ, τον πρωταγωνιστή, να μετακομίσει με την οικογένειά του σε ένα αγροτικό παρασκήνιο γνωστό ως Dreng’s Ferry, όπου θα αρχίσει να αναπτύσσει τα εξαιρετικά ταλέντα του ως οικοδόμος. (Οι οικοδόμοι, και η ίδια η σχεδίαση και η κατασκευή, είναι πρωταρχικής σημασίας για ολόκληρη την ακολουθία του Kingsbridge, η οποία στο βαθύτερο επίπεδο της αφορά τη στοιχειώδη δημιουργία της ίδιας της Αγγλίας).

Ο Follett, εν συνόλω, καταφέρνει να δημιουργήσει ένα μυθιστόρημα που ξεφεύγει από τη σκόπελο της τυποποίησης και να μην κουράσει παρά το μέγεθός του.

Ο Έντγκαρ θα βρει έναν σύμμαχο στον αδελφό Άλντρεντ, έναν μοναχό του οποίου οι πνευματικές φιλοδοξίες βρίσκουν το αντίστοιχο τους στους πιο ρεαλιστικούς στόχους του Έντγκαρ. Μαζί, και ενόψει αδιάκοπων εμποδίων, θα μετατρέψουν το Dreng’s Ferry σε ένα κέντρο πνευματικής μάθησης και εμπορίου, χτίζοντας τελικά τη γέφυρα που θα δώσει στην πόλη έναν νέο σκοπό και, με την πάροδο του χρόνου, ένα νέο όνομα.

Ένα άλλο αφηγηματικό νήμα αφορά την Ράγκνα, μια γαλλίδα ευγενή γυναίκα που μετακομίζει στην περιοχή του Έντγκαρ μετά τον γάμο της με τον Wilfwulf, έναν τοπικό αρχηγό. Αυτός ο -τελικά- καταστροφικός γάμος την φέρνει στην τροχιά του κεντρικού κακοποιού του μυθιστορήματος, του αδελφού του Wilfwulf, τον Wynstan, έναν διεφθαρμένο επισκόπο που έχει εμμονή με τη δύναμη, τον πλούτο και τις απολαύσεις.

Σ’ αυτή την εξόχως ταραγμένη περίοδο, αυτοί οι τρεις ήρωες θα συμπλεύσουν με έναν αξεδιάλυτο τρόπο. Η σύγκρουσή τους με τον αδίστακτο επίσκοπο θα είναι καθοριστικής σημασίας στην εξέλιξη του μύθου. Ο Follett, εν συνόλω, καταφέρνει να δημιουργήσει ένα μυθιστόρημα που ξεφεύγει από τη σκόπελο της τυποποίησης και να μην κουράσει παρά το μέγεθός του.

Ο Follett φωτίζει τις σκοτεινές γωνίες της βρετανικής ιστορίας προσφέροντας άπλετη ψυχαγωγία στον αναγνώστη.

Χρησιμοποιεί κοινά αφηγηματικά στοιχεία, εύκολα αναγνωρίσιμα από τους αναγνώστες. Πολλαπλές και εναλλασσόμενες γραμμές ιστορίας, ένα μεγάλο καστ χαρακτήρων από όλα τα επίπεδα της κοινωνίας και μια χαρακτηριστική ικανότητα να «χτίζει» κόσμους που ενώ απέχουν χιλιετίες από τον σημερινό μεταφέρονται σε εμάς με θαυμαστή ενάργεια.

Πάνω από όλα, όμως, ο Follett, κι αυτό είναι το μεγάλο του ατού, καταφέρνει να μπολιάζει το στοιχείο του θρίλερ σε ένα δράμα που έχει ιστορικές καταβολές. Οι κόσμοι που φτιάχνει ο Follett είναι λεπτομερείς, δεν στερούνται βάρους, οι αφηγήσεις είναι μακρές και γεμάτες. Κάθε κεφάλαιο αναδεικνύει ένα στοιχείο αιχμής: άλλοτε έχουμε να κάνουμε με ένα δράμα εν εξελίξει, άλλο με κάτι τρομακτικό και κάποιες άλλες φορές με ένα γεγονός που ανεβάζει αρκετά τη θερμοκρασία της ιστορίας και των συναισθημάτων.

Βιασμοί, δολοφονίες, εμπρησμοί, προδοσίες: όλοι οι λογής εξανδραποδισμοί λειτουργούν προσθετικά διαμορφώνοντας μια αδιάκοπη διαδοχή. Ο Follett φωτίζει τις σκοτεινές γωνίες της βρετανικής ιστορίας προσφέροντας άπλετη ψυχαγωγία στον αναγνώστη. Θαυμαστή είναι η μεταφραστική δουλειά της Μαρίας Παπανδρέου.

 

Διαβάστε ακόμα: «Θηράματα»: το βιβλίο που θα σας δώσει λίγη παραπάνω ένταση.

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top