Στα σεξ κλαμπ της Γερμανίας τη δεκαετία του ’70

Ολες οι φαντασιώσεις καταυγάζονται από τον φακό του Gelpke (fotomuseum.ch, © André Gelpke).

Σεξ απύθμενης σφοδρότητας, αλογόκριτο, ζωώδες. Ουσίες σε διάφορες προσμίξεις και συνδυασμούς που προκαλούσαν ψυχότροπες ενατενίσεις. Ποτά που έρεαν σε στεγνούς φάρυγγες λες και έπεφτε ποτιστική βροχή σε μιαν έρημο.

Το Βερολίνο της δεκαετίας του ’20 ήταν ένα μουσείο ωμοτήτων του σώματος και του νου. Το «πείραμα» της Βαϊμάρης, η σκιά των ναζί που ολοένα έζωνε, η ανάγκη να ζήσει κανείς στα άκρα, έπειτα από τον αιματηρό Μεγάλο Πόλεμο, ο τρόμος ότι η ζωή τελειώνει, τα νιάτα χάνονται και οι απολαύσεις δεν επαρκούν για να κορέσουν την ανάγκη του ανθρώπου για χθόνια χαρά.

Ερωτόπληκες στο ακραίο όριο του κιτς (fotomuseum.ch, © André Gelpke).

Ολα ήταν ένας τεχνητός Παράδεισος που είχε το καψάλισμα της Κόλασης. Μια ρόδινη σταύρωση που έλεγε και ο Χένρι Μίλερ αναφερόμενος στη δική του ζωή. Εκείνο το Βερολίνο του περιθωρίου, της υποκουλτούρας, του αχαλίνωτου μύθου, της ακολασίας και της χαρωπής προστυχιάς, έχει θρέψει ουκ ολίγους καλλιτέχνες τα κατοπινά χρόνια.

Οι χορεύτριες-αμαζόνες (fotomuseum.ch, © André Gelpke).

Οι Γερμανοί, αν και γνωρίζουν πού τους οδήγησε εκείνη η in extremis αποσάρθρωση, δεν μπορούν να ξεχάσουν πως η κοινωνία εκείνης της εποχής έζησε την παρακμή της με την ευωχία του σεξομανούς και του εμμονικού ρέκτη κάθε απόλαυσης. Αν ζούσε τότε ο Ιερώνυμος Μπος, σίγουρα, θα άλλαζε πολλά στον γνωστό του πίνακα «Ο κήπος των επίγειων απολαύσεων».

Το «ζωντανό« σεξ ήταν μέρος του προγράμματος (fotomuseum.ch, © André Gelpke).

Ο γερμανός φωτογράφος André Gelpke, ένας από τους πλέον γνωστούς στη χώρα του για τους νεοτερισμούς του, παρήγαγε τη δεκαετία του ’70 μια σειρά θεματικών φωτογραφιών υπό τον γενικό τίτλο «Sex-Theater». Για τις ανάγκες της φωτογράφησης μπήκε σε καταγώγια του Αμβούργου, περιδιάβηκε υπόγεια στο St. Pauli. Είδε από κοντά τον έκλυτο βίο ενίων. Άντρες και γυναίκες σε όλες τις εκδοχές του σεξουαλικού συνταιριάσματος. Ζευγάρια, αλλά και ομαδικές ακολασίες. Στάσεις κοινές και πρωτόγνωρες. Φαντασιώσεις που ξεπερνούν κάθε όριο.

Ερωτικός εξπρεσιονισμός (fotomuseum.ch, © André Gelpke).

Ο Gelpke άφησε την ωμή πραγματικότητα να μιλήσει με έναν εξπρεσιονιστικό που δεν γίνεται να μην φέρει στο νου την εποχή της Βαϊμάρης. Το 1981 το βιβλίο του «Sex-Theater» εκδόθηκε για πρώτη φορά και μέσα σε πολύ μικρό διάστημα έγινε ανάρπαστο.

Από το ερωτικό γαϊτανάκι ουδείς είναι αποκλεισμένος (fotomuseum.ch, © André Gelpke).

Ήταν τέτοια η υποδοχή του έργο του που το βιβλίο εξαντλήθηκε και χρειάστηκε να περάσουν αρκετά χρόνια μέχρι να το δούμε ξανά στη δημοσιότητα.

Ο Gelpke δεν λογόκρινε τίποτα. Αφησε τις ωμές εικόνες να μιλήσουν μόνες τους (fotomuseum.ch, © André Gelpke).

Αυτή τη φορά έχουμε μια νέα εκδοχή του. Την επανέκδοση ανέλαβαν οι εκδόσεις Spector Books περιλαμβάνοντας περισσότερες φωτογραφίες και συνοδευτικά κείμενα. Οι εικονιζόμενοι πλέον έχουν γεράσει, οι ορμές τους έχουν καταλαγιάσει.

Το εξώφυλλο του βιβλίου «Sex Theatre.

Άλλοι έχουν γίνει σκόνη και αέρας. Ακόμη κι εκείνα τα ονομαστά club, πλέον, δεν αποτελούν μέρος της νυχτερινής ζωής της Γερμανίας. Ούτε καν το σεξ δεν λογίζεται μ’ αυτόν τον τρόπο. Η εξτραβαγκάνζα εκείνης της εποχής έχει ξεπεραστεί από την πνιγμένη ιδιωτικότητα του cyber-sex. Φευ, ακόμη και το τότε ακραίο, στις μέρες μας έχει γίνει μια νόρμα.

//Sex-Theater, Spector Books 

Διαβάστε ακόμα: Ex libris eroticis, γυμνές αναγνώστριες και παθιασμένοι βιβλιόφιλοι.

TAGS :
Βαϊμάρη βερολίνο σεξ φωτογραφία

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook