Επιστρέφεις συχνά από το γραφείο μέσω της οδού Κλεισθένους, στην Αγία Παρασκευή. Το φανάρι στη διασταύρωση Κλεισθένους και Ακροπόλεως σε πιάνει 9 στις 10 φορές, ακόμα και τον Αύγουστο. Χαζεύεις έξω μέχρι να ανάψει πράσινο, δεξιά έχει ένα ξενοίκιαστο γωνιακό χώρο που περιμένει να νοικιαστεί και που μάλλον θα εμπορεύεται κάτι που μάλλον δε σε αφορά άμεσα, σωληνώσεις καλοριφέρ, ταπετσαρίες αυτοκινήτου, πόμολα…
Το φανάρι σε πιάνει μια ημέρα του Αυγούστου. Έχει τοποθετηθεί ένα υφασμάτινο σκίαστρο, με το ωραίο logo FROM PARIS και σήμα κάτι που μοιάζει με πολύτιμο λίθο αλλά και με κομμάτι τυριού. Κάπου πάει το μυαλό σου. Με καλεί το γαστρονομικό καθήκον, σπεύδω!
Μπαίνοντας στο FROM PARIS αντικρίζεις μια μεγάλη ποικιλία γαλλικών τυριών, προερχομένων από την περιοχή της Λυών, τυριά διαφόρων μεγεθών, υφών, τιμών και σχημάτων (υπάρχει και τυράκι σε σχήμα καρδιάς! – Neufchâtel Fermier). Και υπάρχει κάτι για κάθε γούστο, σκληρά γαλλικά κίτρινα τυριά (Cantal, Compte, Mimolette, Gouda καπνιστό), κάποια με μετρίως μαλακή υφή, (Morbier, St Hectaire) και κάποια κρεμώδη (Camembert, Brie, Reblochon κλπ).
Στην πρώτη- αλλά σίγουρα όχι τελευταία- επίσκεψη στο FROM PARIS, έπαιξα σχετικώς εκ του ασφαλούς, επιλέγοντας ένα από τα SOS, δηλαδή ένα από τα λίγα του οποίου γνώριζα την ονομασία, ήτοι το camembert, ένα bleu d’auvergne (ήθελα να είχα και στο χωριό μου bleu d’Auvergne) και ένα St Marcellin, ένα μικρούλι κρεμώδες, ιδανική περίπτωση για να ξεκινήσεις τη σχέση σου με τα Γαλλικά τυριά στη σωστή βάση, χωρίς να τρομάξεις με έντονες γεύσεις, έντονες οσμές.
Ορισμένα είδη, όπως τα κατσικίσια St Maur, Poivre d’Ane, Picodon, πωλούνται με κομμάτι, λόγω μεγέθους, ενώ σε κάποια, λίγο μεγαλύτερα όπως το camembert, μπορείς να ζητήσεις μισό κομμάτι. Τα ωραία αυτά τυράκια τυλίγονται στα ωραία αυτά λευκά χαρτάκια που σου τα τυλίγουν και στη Γαλλία, όταν ψωνίζεις από fromagerie και μπαίνουν στην πάρα πολύ κομψή χάρτινη σακούλα ώμου που σου μένει μετά και λυπάσαι να τη χρησιμοποιήσεις για άλλα πράγματα για να μην την χαλάσεις.
Δε χρειάζεται να είναι κανείς μύστης των Γαλλικών τυριών για να επισκεφθεί και να δοκιμάσει ό,τι του γυαλίσει. Ούτε βέβαια σας εξετάζει κανείς στα ονόματά τους. Επίσης όλα τα γαλλικά τυριά δεν ‘μυρίζουν’ το ίδιο, αν αυτό τρομάζει και αποτρέπει κάποιους. Ρώτησα την ιδιοκτήτρια ποια είναι τα πιο ‘μυρωδάτα’, υπάρχουν και τέτοια στο FROM PARIS και φυσικά θα τα τιμήσω. Βέβαια ίσως χρειαστεί ομόφωνη συναίνεση της οικογένειας για να δεχθούν όλοι να μπουν στο κοινό ψυγείο του νοικοκυριού.
Εκτός των τυριών, στο FROM PARIS, θα βρει κανείς chutney, μουστάρδες, κρασιά, όλα γαλλικής προέλευσης, τα οποία θα ολοκληρώσουν και θα απογειώσουν τη γευστική εμπειρία. Και αν νιώθετε έτοιμοι και για γαλλικό αληθινό βουτυράκι, από αυτά που αν δε σε έβλεπε κανείς, αφού το εισπνεύσεις, θα το έτρωγες και σκέτο, έχει και από αυτό, σε ανάλατη και σε αλατισμένη έκδοση.
Με μια στάση για φρέσκο ψωμί, έφτασα στο σπίτι, τα τυριά είχαν την ιδανική θερμοκρασία για κατανάλωση και με κόπο κρατήθηκα να μην τα τελειώσω και τα τρία και να φυλάξω ένα αξιοπρεπές κομματάκι και για τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας.
Ξεχώρισα το Bleu d’Auvergne και αυτό μου δημιουργεί το εξής πρόβλημα: ενώ έχω αποφασίσει κάθε φορά που θα πηγαίνω, να ψωνίζω νέα είδη τυριών, έτσι ώστε σύντομα να τα έχω δοκιμάσει όλα, τώρα, είμαι εκ των πραγμάτων αναγκασμένη να αγοράζω, εκτός από τα νέα είδη, και λίγο Bleu d’auvergne, γιατί θα είναι κρίμα να έχω πάει εκεί και να μην το έχω ξαναγοράσει.
Διαβάστε ακόμα: Στο νέο ζαχαροπλαστείο της Feyrouz, το βουτυράτο άρωμα της Ανατολής σε αρπάζει από τη μύτη.