Η Κυδωνίτσα σε νέες περιπέτειες: τόσο ντελικάτη που σε συνεπαίρνει

Nέες Κυδωνίτσες: η απολαυστική από το Κτήμα Παλυβού και η Sparkling εκδοχή του Πάνου Παπαγιαννακόπουλου (φωτογραφία: Andro).

Πολλοί λένε πως η Κυδωνίτσα είναι το next big thing του ελληνικού αμπελώνα. Αν περάσατε μια βόλτα από το Οινόραμα φέτος θα είδατε σίγουρα πως όλο και περισσότερα οινοποιεία καταπιάνονται με την ποικιλία ακόμα και αν δεν είναι αυτό που λέμε δίπλα στη γενέτειρα της, τη Λακωνία. Θυμάμαι κάτι παρόμοιο να συμβαίνει και με την Μαλαγουζιά πριν περίπου 10-15 χρόνια.

Γιατί όμως μας αρέσει τόσο η Κυδωνίτσα; Τι την κάνει να ξεχωρίζει; Αρχικά θα σας πω πως πρόκειται για μια αρωματική ποικιλία και εδώ που τα λέμε τα αρωματικά κρασιά έχουν σαφέστατα πολύ φανατικό κοινό. Καλά και δεν υπάρχουν άλλες αρωματικές ποικιλίες; Φυσικά και υπάρχουν αλλά η Κυδωνίτσα είναι φίνα αρωματική, με ντελικάτα αρώματα, έτσι καταφέρνει και πατάει σε μια λεπτή γραμμή που μπορεί να προσελκύσει και όσους αγαπούν τα αρωματικά κρασιά και εκείνους που δεν τρελαίνονται.

Η Κυδωνίτσα του Τσιμπίδη φωνάζει… καλοκαίρι.

Το άλλο της ατού είναι πως έχει στρογγυλό στόμα, με οξύτητα συνήθως μέτρια και φρουτώδη χαρακτήρα. Παράλληλα είναι ανάλαφρη, έτσι μπορεί εύκολα να πάρει τη θέση του Pinot Grigio και ότι αυτό αντιπροσωπεύει (αν με πιάνετε), με μεγάλη ευκολία. Αυτά είναι γνωστά εδώ και καιρό, αυτό όμως που ανακαλύπτουμε τώρα είναι πως η Κυδωνίτσα δεν είναι μόνο αυτά αλλά μπορεί να πάρει κι άλλη τροπή, αποδεικνύοντας πως μάλλον δεν γνωρίζουμε τόσο καλά, ακόμα, τις ελληνικές ποικιλίες και το δυναμικό τους. Διαβάστε παρακάτω και θα καταλάβετε τι εννοώ.

Οι Κυδωνίτσες που μας «τράβηξαν την προσοχή» αρχικά ήταν οι κλασικές, αν μου επιτρέπετε τον όρο. Είναι αυτές που έχουν μέτριο ή μέτριο (-) σώμα, μέτρια οξύτητα και αρώματα κυδωνιού, αχλαδιού, λευκών λουλουδιών και εσπεριδοειδών. Θα διαλέξω δυο πολύ χαρακτηριστικές αυτού του στυλ να σας προτείνω, που ήταν και οι πρώτες που δοκίμασα πριν χρόνια, σε ένα ταξίδι στην Ελαφόνησο.

Η πρώτη είναι η Κυδωνίτσα του Τσιμπίδη (Οινοποιητική Μονεμβασιάς) και η δεύτερη (και δική μου αγαπημένη) η Κυδωνίτσα της Μαρίας Βατίστα. Φίνες και λεπτεπίλεπτες φωνάζουν από μακριά καλοκαίρι. Είναι τέλεια απεριτίφ αλλά μπορούν να παίξουν μπάλα και με ελαφριά, κρύα ορεκτικά με λευκά και φρέσκα τυριά.

Αριστερά: η Κυδωνίτσα της Μαρίας Βατίστα. Δεξιά: η Μέρα Νύχτα του Γκόφα.

Μετά έρχονται οι Κυδωνίτσες της Νεμέας, που ναι, είναι μια κατηγορία μόνες τους αφού διαφέρουν στυλιστικά. Όλο και περισσότερα οινοποιεία της Νεμέας μπαίνουν στο χορό της Κυδωνίτσας και φυτεύουν Κυδωνίτσα στην ευρύτερη περιοχή. Στυλιστικά αυτές οι Κυδωνίτσες πατάνε σε υψηλότερες οξύτητες, πιο λεμονάτο φρούτο και διακριτικό βοτανικό χαρακτήρα. Δεν ξέρω αν γι’ αυτό ευθύνεται το κλίμα και το έδαφος ή το χέρι των οινοποιών της Νεμέας, που, ρε παιδάκι μου, ήθελαν πάντα ένα πιο τσαμπουκαλίδικο λευκό από το Μοσχοφίλερο. Όταν μάθω θα σας πω.

Εξαιρετικές επιλογές για να δείτε τι εννοώ με τα παραπάνω είναι η Μέρα Νύχτα του Γκόφα και η Κυδωνίτσα του Μπαϊρακτάρη. Λεμόνι, κίτρο, γκρέιπφρουτ, λουίζα, ξύσμα lime και λεμονανθοί, σε ένα πιο πλούσιο σώμα, τις καθιστούν περισσότερο κρασιά φαγητού παρά απεριτίφ. Υπέροχες με σαλάτα οσπρίων με πράσινο μήλο, πορτοκάλι και πέστροφα αλλά και με linguine al limone.

Αριστερά: η Lexis Κυδωνίτσα του Ζαχαριά. Δεξιά: η Κυδωνίτσα του Μπαϊρακτάρη.

Σας φαίνονται κάπως εξεζητημένοι οι συνδυασμοί; Μη σκάτε καθόλου, πάρτε τις μαζί στο ταβερνάκι με τα ψαρικά και πάρτε αθερινάκι ή μαριδάκι, ταραμά, χόρτα και μύδια σαγανάκι με μουστάρδα (πράσινη από ζήλεια η Vixen). Αυτή η κατηγορία πάει ένα βήμα παραπέρα όταν μπαίνει στην εξίσωση και το βαρέλι.

Η Κυδωνίτσα από το Κτήμα Παλυβού είναι η πιο πλούσια εκδοχή της ποικιλίας (φωτογραφία: Andro).

Η Lexis Κυδωνίτσα του Ζαχαριά ήταν η πρώτη αυτού του στυλ και οφείλω να ομολογήσω πως μου έκανε κλικ από την πρώτη στιγμή. Φίνα αρώματα αγιοκλήματος, βουτύρου και brioche μπλέκουν με νότες κυδωνιού, βερίκοκου, αχλαδιού, περγαμόντου και ανθών πορτοκαλιάς, σε ένα λιπαρό και νόστιμο σύνολο. Θα την έβλεπα πολύ άνετα δίπλα σε λαβράκι με σπαράγγια και σάλτσα βουτύρου εστραγκόν αλλά και παρέα με ζυμαρικά με κρεμώδεις σάλτσες.

Μια νέα προσθήκη σε αυτή την κατηγορία είναι η Κυδωνίτσα από το Κτήμα Παλυβού που θεωρώ πως είναι η πιο πλούσια εκδοχή της ποικιλίας. Σας το είπα πως κρατάω άσους στο μανίκι μου από το Οινόραμα. Γκρέιπφρουτ, λεμόνι, άγουρο ροδάκινο, πράσινο μήλο, βούτυρο, ανθόμελο,  φρυγανιά, βανίλια συνθέτουν ένα απολαυστικό σύνολο που σχεδόν απαιτεί φαγητό. Γλώσσα meuniere ή κοτόπουλο piccata αλλά και gratin ζυμαρικών με αρακά, μπρόκολο, ξύσμα λεμονιού και Παρμεζάνα θα δώσουν ρέστα.

Και θα κλείσουμε με μια ακόμα «νεμεάτικη» Κυδωνίτσα, όχι ήσυχη αυτή τη φορά, αλλά με μπουρμπουλήθρες. Ο Πάνος Παπαγιαννακόπουλος αποφάσισε πριν κάποια χρόνια να κάνει ένα αφρώδες με την παραδοσιακή μέθοδο, με βάση την Κυδωνίτσα.

Το κομψό αυτό αφρώδες με νότες μπισκότου, περγαμόντου, κυδωνιού και λευκών λουλουδιών και κρεμώδη αφρισμό, είναι τέλειο σαν απεριτίφ (φωτογραφία: Andro).

Το αποτέλεσμα  δικαίωσε και αυτόν και την υπομονή του (δυο χρόνια στη φιάλη δεν τα λες και λίγα). Το κομψό αυτό αφρώδες με νότες μπισκότου, περγαμόντου, κυδωνιού και λευκών λουλουδιών και κρεμώδη αφρισμό, είναι τέλειο σαν απεριτίφ αλλά μπορεί να ταιριάξει πολύ καλά με φρυγανισμένο brioche με raclette και μέλι ακακίας ή με μπουκιές gorgonzola  με κρούστα πεκάν και σταφύλια.

Νομίζω πως φτάνοντας στο τέλος αυτού του άρθρου καταλαβαίνετε πως η Κυδωνίτσα μπορεί να έχει πολλά πρόσωπα και είμαστε  ακόμα στην αρχή για να τα ανακαλύψουμε. Πόσο τέλειο είναι αυτό για μια ποικιλία που πριν 10 χρόνια ήταν στα αζήτητα; Ο πλούτος του ελληνικού αμπελώνα είναι μεγάλος και βρίσκεται μπροστά μας, αρκεί να πάρουμε ένα ποτήρι και να αφήσουμε πίσω μας τις προκαταλήψεις.

ΥΓ: Κάπου πήρε το μάτι μου πως ο εξαιρετικά ταλαντούχος Νίκος Καρατζάς της Oenops έχει μόλις κυκλοφορήσει τη δική του εκδοχή της ποικιλίας. Γνωρίζοντας το στυλ του είμαι σίγουρη πως θα έχει ενδιαφέρον. Περισσότερα όταν τη δοκιμάσω!

//Ευχαριστούμε το Warehouse wine bar για τη φιλοξενία της φωτογράφησης. 

Διαβάστε ακόμα: 100 νέα κρασιά. Η Wive Vixen δοκίμασε αυτά που θα πίνουμε το καλοκαίρι.

TAGS :
wine vixen κρασί

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook