Μου αρέσει πολύ το ‘ANAMA. Αν με ρωτούσαν πώς θέλω να είναι το γλυκό κρασί που προτιμώ, θα τους έδειχνα το μπουκάλι του. Όμορφο, αλλά άδειο. Γιατί το περιεχόμενο δεν θα είχα αντέξει να μην το πιω. Με καλή παρέα και με πολύ διαλεχτά ταιριάσματα.
Εδώ είναι το περίεργο όμως. Νόμιζα πως, έχοντας δοκιμάσει πολλά και διαφορετικά κρασιά και, έχοντας καταλήξει στο προσωπικό μου στυλ, είχα διαλέξει εγώ το ‘ANAMA. Πόσο λάθος έκανα όμως. Τελικά με είχε διαλέξει εκείνο. Και ούτε που κατάλαβα πώς έγινε αυτό…
Πάμε από την αρχή; Τo ‘ANAMA είναι κυπριακό γλυκό κρασί. Αν σας λέει κάτι ο όρος «Κουμανταρία», το διάσημο γλυκό κρασί της Κύπρου με ιστορία αιώνων, τότε είναι ακριβώς αυτό. Μόνο που δεν είναι. Γιατί, λόγω της πρωτοποριακής προσέγγισης στην οινοποίησή του, τυπικά δεν μπορεί να ανήκει στην κατηγορία αυτή.
Εγώ, όμως, δεν ξεκίνησα να τα λέω όλα αυτά για να σας μιλήσω (απλώς) για ένα κρασί. Έχω πολύ περισσότερα να σας πω. Έχω να σας διηγηθώ μια ιστορία αγάπης, έχω να σας περιγράψω ένα πολύ ενδιαφέρον project και, όταν θα σας μιλήσω γι’ αυτό το υπέροχο κρασί, θα είναι για να σας απαριθμήσω τα απίστευτα ταιριάσματα με φαγητό (και όχι μόνο) που μπορείτε να κάνετε μαζί του…
Ιστορία αγάπης
Το εννοώ, δεν το έγραψα κατά λάθος. Γιατί πρέπει να ξέρετε ότι αυτό που κάνει το ‘ANAMA να ξεχωρίζει δεν είναι (μόνο) το κρασί, το οποίο φτιάχνεται από προσεκτικά επιλεγμένα σταφύλια που λιάζονται με θρησκευτική ευλάβεια, για να οινοποιηθεί και να παλαιώσει υπομονετικά για χρόνια μέχρι να κριθεί έτοιμο προς πώληση. Ούτε (μόνο) το πανέμορφο μπουκάλι του, το οποίο φιλοτεχνείται (ένα-ένα) στο χέρι, με καθεμία από τις μόλις 2.000 φιάλες να φέρει τη δική του ασημένια ταυτότητα με τον προσωπικό της αριθμό.
Όχι, εδώ μιλάμε για κάτι πολύ πιο βαθύ. «Εδώ υπάρχει ένας έρωτας μεγάλος», που λέει και το ιστορικό άσμα. Γιατί το ‘ANAMA δεν είναι απλώς ένα κρασί. Είναι ο Λευτέρης Μοχιανάκης, οινολόγος από την Ελλάδα με εμπειρία σε γνωστά οινοποιεία. Είναι και η Χριστίνα Αποστόλου-Μοχιανάκη, Κύπρια που έζησε μεγάλο μέρος της ζωής της στο Λονδίνο, designer με ειδίκευση στο κόσμημα και με απαράμιλλη αισθητική. Είναι ο Λευτέρης και η Χριστίνα που συναντήθηκαν κατά λάθος, ερωτεύτηκαν ο ένας τον άλλον κεραυνοβόλα, αποφάσισαν να παντρευτούν και να ζήσουν στην Κύπρο και να φτιάξουν μαζί το ‘ANAMA, έτσι ώστε αυτό να αντικατοπτρίζει τη δουλειά, αλλά και την ψυχή τους ταυτόχρονα. Ε, τώρα πείτε μου, υπήρχε περίπτωση αυτό το κρασί να μην είναι μοναδικό;
Με διάλεξε
Πάνε, νομίζω, δύο χρόνια από τότε που δοκίμασα το ‘AΝΑΜΑ για πρώτη φορά. Με είχε ενθουσιάσει με την πρώτη! Και όσες φορές το πρόσφερα σε φίλους και γνωστούς, η αντίδραση ήταν αντίστοιχη. Όσο δε για τα άδεια μπουκάλια στο τέλος, αυτά γίνονταν πάντα ανάρπαστα από τις κοπέλες της (εκάστοτε) παρέας!
Ενώ όμως εγώ το καυχιόμουν ότι είχα ανακαλύψει ένα τόσο σπάνιο και ψαγμένο κρασί, φαίνεται τελικά ότι το ‘AΝΑΜΑ είχε επιλέξει εκείνο εμένα. Ταιριάζαμε, δηλαδή, και το καταλάβαμε μάλλον ταυτόχρονα. Έτσι, μια ωραία πρωία (στην κυριολεξία, είχε λιακάδα και μόλις είχα πιεί τον πρώτο μου espresso), έλαβα την πρόσκληση από τη Χριστίνα και τον Λευτέρη να πάω στην Κύπρο και να φωτογραφηθώ για (και με) το ‘AΝΑΜΑ, ως ένας από τους χαρακτήρες που θα πρωταγωνιστήσουν στην καινούργια επικοινωνιακή του καμπάνια.
Δεν μπορώ να πω πολλά για αυτό το νέο project, γιατί είναι ακόμα στα σκαριά. Θα σας πω, όμως, ότι πέρασα τέλεια με τα παιδιά στην Κύπρο. Η φωτογράφιση είχε απίστευτο γέλιο (βλέπετε κάποιες “making of” φωτογραφίες), ενώ όταν τελείωσε, βγήκαμε, φάγαμε, ήπιαμε και μετά ξεκουραστήκαμε και ξαναρχίσαμε από την αρχή (τα φαγοπότια, όχι τη φωτογράφιση). Α, και αντί να μείνω σε κάποιο ξενοδοχείο, όπως θα έκανα σε ένα κλασικό επαγγελματικό ταξίδι, τα παιδιά με φιλοξένησαν στο πανέμορφο ξύλινο σπίτι τους στο βουνό, σε υψόμετρο 650 μέτρων ανάμεσα στα δέντρα και με τέλεια θέα, όπου βρίσκεται και το «εν εξελίξει» οινοποιείο τους. Το σπίτι (όχι το οινοποιείο) το μοιράζονται με τον Περσέα, ένα θηριώδες αλλά αξιαγάπητο Ροτβάιλερ (φιλαράκος μου πλέον), τον Τάκη, ένα ημίαιμο λαμπραντοροειδές Τζακ Ράσελ, καθώς και το γάτο τους, τον Γκίζμο!
Μέσα σε αυτό το διήμερο γνώρισα καλά τη Χριστίνα και τον Λευτέρη, και έμαθα πολλά και για εκείνους, αλλά και για το ‘AΝΑΜΑ. Για παράδειγμα, έμαθα ότι κάθε φιάλη περνάει από τα χέρια τους 17 φορές μέχρι να είναι έτοιμο προς πώληση (μην κάνετε τον πολλαπλασιασμό επί 2.000, θα τρομάξετε). Έμαθα επίσης (και αυτό το εκτίμησα πολύ) ότι ο Λευτέρης θεωρεί το ‘AΝΑΜΑ το «βιογραφικό» του, καθώς δείχνει τι ξέρει, τι πιστεύει για το κυπριακό κρασί, αλλά και τι μπορεί να κάνει. Έμαθα ακόμα ότι τα παιδιά ξεκίνησαν το περίφημο «The ‘AΝΑΜΑ Concept» κυριολεκτικά από το μηδέν και, παρά τις πολλές και συνεχείς αντιξοότητες, δεν σκέφτηκαν ούτε για ένα δευτερόλεπτο να τα παρατήσουν. Τέλος, έμαθα – και εντυπωσιάστηκα – ότι το ‘AΝΑΜΑ, εδώ και καιρό, προπωλείται προτού καν παραχθεί! Μάλιστα στην Κίνα, όπου η κουλτούρα βασίζεται πολύ στη σημασία και το συμβολισμό των αριθμών, υπάρχουν συλλέκτες και fans του ‘AΝΑΜΑ, οι οποίοι (προ)παραγγέλνουν κάθε χρόνο τον ίδιο αριθμό φιάλης!
Έμαθα και κάτι άλλο, είναι όμως τόσο φρέσκο και τόσο σημαντικό, που ορκίστηκα να μην πω τίποτα. Όταν θα γίνει, όμως, θα είναι πολύ μεγάλη υπόθεση, από πολλές απόψεις. Και να ξέρετε ότι θα είναι ένα επίτευγμα που πολλά «σπίτια» στο Porto, στο Jerez, αλλά και στο Sauternes, θα ήθελαν να βάλουν στο «παλμαρέ» τους. Δεν τα έχουν καταφέρει όμως…
Για φοβερά ταιριάσματα
Το ‘ANAMA είναι ένα κρασί με δυνατή, αλλά ισορροπημένη γλυκύτητα, αισθητές τανίνες, πολύ σωστή οξύτητα, αρώματα και γεύσεις που παραπέμπουν σε αποξηραμένα φρούτα, μέλι, σοκολάτα, καφέ, καραμέλα και κάποια εξωτικά μπαχάρια. Δεν κάνω τεχνική ανάλυση, απλώς θέλω να σας δείξω ότι το έχω ψάξει πολύ μέχρι να καταλήξω με τι ταιριάζει – και σ’ αυτό το διήμερο στην Κύπρο, το ψάξαμε ακόμα περισσότερο!
Κατ’ αρχάς, είναι κρίμα ένα τόσο περίπλοκο κρασί να το συνδυάσει κάποιος μόνο με γλυκές γεύσεις. Δεν φαντάζεστε πόσο εκπληκτικό παιχνίδι προκαλεί δίπλα σε ένα μπλε τυρί ή σε ένα αλμυρό, αλλά πολύ παλαιωμένο, κίτρινο τυρί. Το ίδιο ισχύει και για εκλεκτά αλλαντικά μακράς ωρίμανσης, αλλά και για ένα καλοψημένο κομμάτι foie-gras.
Συνεχίζοντας, το ‘AΝΑΜΑ αγαπάει πολύ την αλμυρή καραμέλα και τα αλατισμένα (και ψημένα) αμύγδαλα, ενώ, μπαίνοντας στα γλυκά, η μαύρη σοκολάτα, οι καραμελωμένοι ξηροί καρποί και τα αποξηραμένα σύκα ή οι χουρμάδες είναι οι πιο απολαυστικοί συνήθεις ύποπτοι για να ταιριάξουν τέλεια μαζί του. Και εννοείται, τέλος, ότι το ‘AΝΑΜΑ συνοδεύει εξαιρετικά ένα μυρωδάτο αραβικό καφέ ή ένα φίνο κουβανέζικο πούρο.
Αναζητώντας το ‘ANAMA
Σας έφτιαξα; Το ελπίζω. Και πάω στοίχημα ότι, για όσα ταιριάσματα βρήκα, δοκίμασα και απαρίθμησα εγώ, κάποιος που θα ενθουσιαστεί ανάλογα θα βρει (τουλάχιστον) άλλα τόσα! Όπως είπα, όμως, το ‘ANAMA είναι κρασί πολύ μικρής παραγωγής. Κυκλοφορεί σε μόλις δύο χιλιάδες χρονολογημένες και αριθμημένες φιάλες ετησίως. Μετά την εγχώρια αγορά στην Κύπρο και τις εξαγωγές σε μέρη μακρινά και εξωτικά, στην Ελλάδα φτάνουν πραγματικά ελάχιστες.