Wine Vixen: 10 Αγιωργίτικα για τις κρύες (;) νύχτες του χειμώνα

Μπορεί ο καιρός να ζέστανε ξαφνικά αλλά αυτά τα κρασιά έχουν μια… user friendliness και μια επιπλέον θαλπωρή που εγκρίνει η Wine Vixen.

Ναι το ξέρω, σας έχω πρήξει αυτές τις μέρες με Grenache και Chenin και με ιστορίες του παγκόσμιου αμπελώνα. Αλλά τώρα που άρχισαν κάποια λίγα κρύα (;), αφενός, και αφετέρου η ανάγκη μου για επιστροφή στην comfort zone μου με οδήγησαν στο Αγιωργίτικο. Γιατί Αγιωργίτικο, θα μου πείτε. Λοιπόν αυτό το σταφύλι έχει μια ζεστασιά, μια θαλπωρή και φέρνει στο νου μου μνήμες από Κυριακάτικα τραπέζια, με μαμαδίστικα φαγητά. Παράλληλα, τα παρακάτω διαμαντάκια είναι κρασιά που από άποψη τιμής δεν θα σας προβληματίσουν. Κοινώς, μπορείτε να ανοίξετε μια φιάλη (ή και δυο) χωρίς να το πολυσκεφτείτε (είναι όλα κάτω από 27 ευρώ, με τα περισσότερα να παίζουν κοντά στα 15-18).

Η πιο αιθέρια και παράλληλα fun έκφραση της ποικιλίας.

Αγιωργίτικο Naturε Τετράμυθος

Είναι σίγουρα η πιο αιθέρια και παράλληλα fun έκφραση της ποικιλίας. Δεν έχει χαρακτήρα δρυός (νομίζω απλά ζυμώνει σε 5τονη δρύινη δεξαμενή) αλλά φρούτου κόκκινου φραουλένιου και κερασένιου, με μια υπόνοια κανέλας και κακάο. Ζουμπουρλούδικο αλλά και ελαφρύ, με τανίνες μετάξι, είναι το Αγιωργίτικο που πίνεται και άνευ συντροφιάς ή μπορεί να δέσει καλά και με πάστα με ντοματένιες ελαφριές σάλτσες αλλά και πλατό αλλαντικών.

Κρασί προορισμένο για κρεατοφαγία μερακλήδικη.

Μονοπάτι Αϊβαλής

Πιθανά να το έχω πει ξανά αλλά η επανάληψη είναι η μητέρα πάσης μαθήσεως, οπότε το ξαναλέω: Το Μονοπάτι είναι σίγουρα το πιο αγαπημένο μου κρασί του Αϊβαλή και ένα από τα τοπ Αγιωργίτικα σταθερά για μένα. Συμπύκνωση που κόβεται με το μαχαίρι, ελαφρώς Amarone στυλ, με τονισμένο αλκοόλ, πλούσιο σώμα, ώριμο φρούτο και έντονες αλλά καλαγυαλισμένες τανίνες που δίνουν δομή στο κρασί και το προορίζουν για μεγάλη κρεοφαγία, μερακλήδικη. Στηθοπλευρές με κόκκινο κρασί και five spice στη γάστρα, σιτεμένες σταβλίσιες μπριζόλες (μη σας πω και rubia gallega) και burger με medium παχύ μπιφτέκι, μπέικον και barbeque sauce. Στο τελευταίο αμάρτημα έχω υποπέσει κατ’επανάληψη.

Ένα γεμάτο, βελούδινο κόκκινο κρασί φτιαγμένο για αγριογούρουνο με δαμάσκηνα ή τας κεμπάπ με παχνάτο ρυζάκι.

Νεμέα Παλαιά Κλήματα Παπαιωάννου

Τα χρόνια πέρασαν, τα στυλ ή τα γούστα μπορεί να άλλαξαν αλλά τα Παλαιά Κλήματα του Παπαιωάννου παραμένουν μια διαχρονική αξία. Το γαλλικό και το αμερικάνικο βαρέλι παλεύουν με το πυκνό, γλυκό, κόκκινο και μαύρο φρούτο και τις νότες σοκολάτας και βανίλιας και δημιουργούν ένα γεμάτο, βελούδινο κόκκινο κρασί φτιαγμένο για αγριογούρουνο με δαμάσκηνα ή τας κεμπάπ με παχνάτο ρυζάκι.

Αυτό το κρασί είναι ένα «κομψό κρασί».

Μαύρος Κώνος Στροφιλιά

Αν έπρεπε να χρησιμοποιήσω μόνο μια λέξη για να το περιγράψω αυτή θα ήταν «κομψό». Το υψόμετρο αλλά και η υποδειγματική οινοποίηση δίνουν τον τόνο και συνθέτουν ένα κρασί με δροσιστική βυσσινάτη οξύτητα, φίνες τανίνες και μεθυστικά μωβ λουλούδια. Σε αυτό το κρασί θέλω να βάζω δίπλα εξίσου φίνες γεύσεις όπως ένα φιλέτο μοσχαρίσιο ή ένα ριζότο με μανιτάρια και θυμάρι.

Υπέροχο με μοσχαράκι Bourguignon και πατάτες Dauphinoise.

 Νεμέα Grande Cuvee Σκούρας

Όταν σας γράφω για τα αγαπημένα μου comfort Αγιωργίτικα απλά δε γίνεται να λείπει από τη λίστα. Αρχικά γιατί είναι ένα κρασί φίλων, που έχω μόνο όμορφες αναμνήσεις να το περιβάλλουν και κατά δεύτερον γιατί, όπως και να το κάνουμε, το κρασί τα σπάει. Αν προτιμάτε πιο πλούσια ή βελούδινα Αγιωργίτικα τότε ναι, πιθανόν να πρέπει να επιλέξετε κάποιο άλλο από τη λίστα. Αν όμως σας αρέσουν τα κρασιά που πατάνε σε τονισμένες οξύτητες (λόγω υψομέτρου) και δεν εντυπωσιάζουν με το πληθωρικό στόμα αλλά με την απίθανη, σαν κέντημα, ισορροπία τους και την εντυπωσιακή τους μύτη, τότε εδώ είστε. Υπέροχο με μοσχαράκι Bourguignon και πατάτες Dauphinoise αλλά με ένα wagyu denver steak με βούτυρο μυρωδικών και πατάτες τηγανητές, για να κάνουμε και το χατίρι του Δημήτρη.

Θα απογειώσει μια amatriciana ή μια ελαφρώς πικάντικη pizza με nduja.

Νεμέα Τρουπής

Στην ίδια λογική κυμαίνεται και η Νεμέα του Τρουπή, μιας και αυτή προέρχεται από τον αμπελώνα Ψάρι της Νεμέας, στα 730 μέτρα υψόμετρο. Ναι κι όμως δεν κάνουν μόνο Μοσχοφίλερα, αλλά πιστέψτε με, ότι κάνουν το κάνουν καλά. Ήπια οινοποίηση, λίγο βαρέλι, ζουμερό στόμα, τραγανά κόκκινα φρουτάκια, λίγη βιολέτα και πικάντικες νότες θα απογειώσουν μια amatriciana ή μια ελαφρώς πικάντικη pizza με nduja. Για πιο comfort καταστάσεις δοκιμάστε σουτζουκάκια με ατζέμ πιλάφ.

Αυτό το κρασί λοιπόν είναι ιδανικό για μοσχαρίσια μάγουλα ραγού, με παπαρδέλες και κρέμα παρμεζάνας.

Lexis Ν Ζαχαριάς

Τα παλιά αμπέλια δίνουν το λιγοστό φρούτο τους και αυτό παντρεύεται με το γαλλικό βαρέλι δίνοντας ένα στιβαρό κόκκινο κρασί με αρώματα μαύρου κερασιού, μύρτιλου, βανίλιας, πιπεριού, αστεροειδή γλυκάνισου, καφέ και καπνού, με τραγανή οξύτητα και καλοδουλεμένες τανίνες. Αυτό το κρασί λοιπόν είναι ιδανικό για μοσχαρίσια μάγουλα ραγού, με παπαρδέλες και κρέμα παρμεζάνας. Το πιπέρι μην το λυπηθείτε. Επειδή βλέπω να εξανίσταται κάποιος από βάθος «μας πήξατε στο μοσχάρι μαντάμ» μπορείτε να το ταιριάξετε και με χουνκιάρ με αρνάκι (αρνάκι κοκκινιστό με πουρέ μελιτζάνας και κεφαλογραβιέρας).

Μία Νεμέα μεστή και πληθωρική.

Νεμέα Κτήμα Γαίας

Η Νεμέα της Γαίας είναι αυτό που λέμε κλασικό και αγαπημένο, μιας και ακολουθεί ένα ελαφρώς μπορντολέζικο στυλ, που ταιριάζει γάντι στην ποικιλία. Κάθε γουλιά με φέρνει πιο κοντά σε ένα χιονισμένο τοπίο, με το τζάκι να καίει και εγώ να κρατάω το ποτήρι μου και να χαζεύω από το παράθυρο όσο ετοιμάζεται το φαγητό. Τι φαγητό; Κάτι μεστό και πληθωρικό όπως αυτή η Νεμέα. Ιδανικό θα ήταν ένα οσομπούκο που έχει λιώσει για ώρες στη γάστρα, με κρασί και λαχανικά και πέφτει από το κόκκαλο ενώ παράλληλα το μεδούλι έχει γίνει αφρός να το αλείψεις στο χωριάτικο ψωμί. Λίγο σαλάκι έτρεξε, δε θα σας πω ψέματα.

Είναι το απόλυτο κρασί της Κυριακής.

Δρυόπη Reserve Τσέλεπος

Είναι το κρασί της Κυριακής και αυτό που έχω στο μυαλό μου όταν σκέφτομαι μια κλασική βαρελάτη Νεμέα, με την μακρόχρονη παραμονή της σε γαλλικά βαρέλια (παλιά και νέα) και πικάντικο κόκκινο φρούτο. Κεράσι, μαρμελάδα φράουλα, δαμάσκηνο, βανίλια, γαρύφαλλο, σοκολάτα και καπνός και στόμα γεμάτο και μαλακό. Την ίδια σκέψη ακολουθεί και μια άλλη, πιο μοβόρικη, που φωνάζει «φέρτε μου ένα παστίτσιο να το σκίσω».

Παίζει στα κλασικά αρώματα με τη διαφορά πως είναι πιο γήινο και πιο ξηροκαρπάτο.

Νεμέα single vineyard Μπίζιος

Αν δεν το έχετε δοκιμάσει πραγματικά αξίζει τον κόπο. Έχει μπόλικο φρούτο, πικάντικες και καπνιστές νότες, ζωηρή οξύτητα και μέτριες τανίνες. Ναι παίζει στα κλασικά αρώματα που λίγο πολύ έχουν αναφερθεί παραπάνω (κόκκινα φρούτα, μπαχάρια, βανίλια), με τη διαφορά πως είναι πιο γήινο και πιο ξηροκαρπάτο. Θα μπορούσε πολύ άνετα να συνοδεύσει μπαμπάτσικες μακαρονάδες με κιμά, παστιτσάδα με κόκκορα ή χοιρινό dolceforte (μια περίπλοκη σάλτσα της Τοσκάνης με αποξηραμένα φρούτα, σοκολάτα, κρασί και ξηρούς καρπούς) με πουρέ πατάτας.

Υ.Γ. Μαμά βγάλε τις Νεμέες και τα παστίτσια, έρχομαι!

Διαβάστε ακόμα, Wine Vixen : «Chenin Blanc, το σταφύλι που με στέλνει αδιάβαστη!»

TAGS :
wine vixen Αγιωργίτικο

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook