Μην καταλήξετε σαν τον Christian Bale στο American Psycho (denofgeek.com).

    Ούτε που θυμάμαι πότε ήταν. Κάπου στο βάθος του Νοεμβρίου. Τώρα έχουμε Φεβρουάριο και αισθάνομαι πως ο χρόνος τρέχει δίχως να κάνει βήμα. Επίσης, δεν θυμάμαι πού ακριβώς πέφτει το γραφείο μου. Σε λίγο αν με αφήσει κανείς λυτό στο κέντρο της Αθήνας δεν θα ξέρω αν θα πρέπει να πάρω τον ένα ή τον άλλο δρόμο για να με οδηγήσει στη δουλειά μου.

    Η μόνη διαδρομή που έχω μάθει εδώ και μήνες είναι «κουζίνα-μπάνιο-σαλόνι-μπαλκόνι» και ξανά από την αρχή. Σαν χάμστερ σε ρόδα που γυρνάει γύρω από τον άξονά της και ζαλίζει. Για κάποιες κατηγορίες εργαζόμενων η δουλειά στο σπίτι δεν είναι νεωτερισμός. Δεν χρειάστηκε να έρθει η πανδημία για να τους χώσει στην τρύπα του σπιτικού τους. Για ρωτήστε έναν μεταφραστή (επί παραδείγματι) να δείτε τι θα σας πει για τη δουλειά του.

    Ανοίγουμε το κομπιούτερ μας όταν πρέπει (όπως θα κάναμε στο γραφείο μας) και το κλείνουμε όταν έχουμε ολοκληρώσει το ωράριο μας.

    Για όλους εμάς, όμως, αυτή η αλλαγή είναι ολότελα παράξενη. Οι μεγάλες επιχειρήσεις κάνουν συνεχώς update στις έρευνές τους για τις επιδράσεις που έχει στους εργαζόμενούς τους η κατ’ οίκον εργασία. Τα αποτελέσματα δεν είναι καλά. Ο κόσμος αρχίζει να κουράζεται και να μπουχτίζει. Από την άλλη, η αθρόα επιστροφή στα γραφεία αυτή τη στιγμή δεν ενδείκνυται λόγω της πανδημίας που δεν υποστέλλει τη σημαία της.

    H Google, ήδη, σχεδιάζει ένα μικτό σχήμα στο οποίο, σε πρώτη φάση, οι εργαζόμενοί της θα μπορούν να προσέρχονται στο γραφείο το πολύ δύο ημέρες την εβδομάδα και τις υπόλοιπες να συνεχίσουν να δουλεύουν από το σπίτι. Είναι μια κάποια λύση, καθώς μ’ αυτόν τον τρόπο κάπως επανασυνδέεσαι με τον έξω κόσμο και ταυτόχρονα διασφαλίζεις και το κοινό καλό. Το σχέδιο, φυσικά, τελεί υπό την αίρεση των καθολικών lockdown που για κάποιον καιρό ακόμη θα χρειαστεί να είναι στην ημερήσια διάταξη.

    Και στο μεταξύ, τι κάνουμε; Πώς την παλεύουμε στο σπίτι; Μπορεί κανείς -έστω λίγο- να ξεγελάσει τη βαρεμάρα του δουλεύοντας από το σπίτι; Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν, αλλά κάποιες συμβουλές είναι ικανές να λειτουργήσουν. Κάποιες για περισσότερο καιρό, κάποιες άλλες για βραχύ. Μέχρι τη στιγμή που θα μπορούμε να βγούμε ξανά όλοι στους δρόμους.

     

    1. Φτιάξτε μια ρουτίνα

    Ως τώρα κατηγορούσαμε το βάσανο της δουλειάς διότι μας υποχρεώνει να ακολουθούμε καθημερινά ένα συγκεκριμένο πλάνο δράσης. Αυτό το λες και ρουτίνα. Τώρα που μας λείπει καταλαβαίνουμε πως δεν είμαστε ο Ιντιάνα Τζόουνς, αλλά απλοί εργαζόμενοι που χρειάζεται να κάνουν κάποια πράγματα με στερεότυπο τρόπο για να μην χαθούμε. Αυτό ακριβώς πρέπει να επιβάλλουμε στον εαυτό μας. Να σηκωνόμαστε καθημερινά την ίδια ώρα. Να ανοίγουμε το κομπιούτερ μας όταν πρέπει (όπως θα κάναμε στο γραφείο μας) και να το κλείνουμε όταν έχουμε ολοκληρώσει το ωράριό μας. Να μην αφήνουμε τον εαυτό μας να περισπάται από την τηλεόραση ή κάποιο ραδιόφωνο. Να μην πιάνουμε την κουβέντα στο τηλέφωνο ωσάν να είμαστε σε διακοπές. Αυτά που δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε στο γραφείο μας -παρουσία όλων- ας συνεχίσουμε να το κάνουμε κατά μόνας.

    Διεκδικείστε τον δικό σας χώρο, έστω για τις ώρες που διαρκεί η βάρδιά σας.

    2. Δημιουργήστε τη δική σας γωνιά στο σπίτι

    Για όσους έχουν έτσι κι αλλιώς δικό τους γραφείο στο σπίτι το παρακάτω θα το καταλάβουν απόλυτα και θα το επιβεβαιώσουν. Με τα παιδιά να τρέχουν δεξιά κι αριστερά μέσα στο σπίτι, τα τηλέφωνα να χτυπούν, τη σύζυγό να μας μιλάει, δεν θέλει και πολύ να γίνει το μυαλό μας φιδές. Τίποτα πιο αντιπαραγωγικό από αυτό. Δοκιμάστε να βρείτε μια γωνιά στο σπίτι που -τουλάχιστον- είναι λιγότερο θορυβώδης από τις άλλες. Διεκδικείστε τον δικό σας χώρο, έστω για τις ώρες που διαρκεί η βάρδιά σας. Ξέρω, δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι διαμερίσματα με άπλετα τετραγωνικά. Προς θεού, το θέμα δεν είναι η άνεση, αλλά να γίνει κατανοητό από όλους (στο μέτρο του δυνατού) ότι θέλετε την αυτονομία σας.

     

    3. Να κάνετε διαλείμματα 

    Στη δουλειά δεν το κάνετε; Γιατί όχι και στο σπίτι; Μα ένας καφές ή ένα τσιγάρο (καλύτερα να το μειώσετε, κιόλας), ένα κλασικό lunch break. Λίγο ξεμούδιασμα για να μην πιαστείτε στην καρέκλα. Το οφείλετε στον εαυτό σας. Μην πέσετε με τα μούτρα στο κομπιούτερ. Θα χάσετε την μπάλα, κινδυνεύετε να ιδρυματοποιηθείτε. Οταν λέμε «ρουτίνα» εννοούμε τα πάντα. Το διάλειμμα ανήκει σ’ αυτή την κατηγορία. Θα σας έλεγα πως λίγο επιτόπιο τροχάδην θα βοηθήσει να ξεμουδιάσετε, αλλά αυτό, το ξέρω, δεν θα το ακολουθήσουν όλοι. Κι όμως, βοηθάει. Αιματώνεται ο εγκέφαλος. Μην παραλείπετε να τρώτε κάτι ελαφρύ, όπως θα κάνατε στη δουλειά.

    Το να φοράς όλη τη μέρα πιτζάμα είναι κάπως. Μοιάζεις σαν συνταξιούχος που δεν έχει να κάνει τίποτα.

    4. Οχι στο «πιτζάμα πάρτι»

    Κατά τη γνώμη μου, το δυσκολότερο από όλα. Πώς καταφέρνεις να μην κυκλοφορείς καθημερινά με τις πιτζάμες σου; Προφανώς και δεν γίνεται να φορέσεις κοστούμι και γραβάτα μέσα στο σπίτι. Θα φάνταζε ολότελα αστείο (στα όρια του γελοίου). Εντούτοις, το να φοράς όλη τη μέρα πιτζάμα είναι κάπως. Μοιάζεις σαν συνταξιούχος που δεν έχει να κάνει τίποτα. Εσείς/εμείς, όμως, έχουμε να κάνουμε. Ισως μια ενδιάμεση λύση να βοηθούσε. Ας πούμε μια φόρμα ή έστω ένα τζιν παντελόνι. Μια ζακέτα, ίσως, που είναι και στη μόδα. Κάτι, τέλος πάντων, που να μην παραπέμπει σε κρεβάτι, αλλά σε γραφείο. Το τι φοράμε αντανακλά άμεσα στο πώς αισθανόμαστε και για ποιο πράγμα είμαστε έτοιμοι.

     

     

    Διαβάστε ακόμα: Προβολή στο μέλλον: θα πάμε κάποια στιγμή σε εστιατόριο και δεν θα ξέρουμε τι να κάνουμε.

     

     

    x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

    Button to top