Οι ποιητές μας για ένα κορίτσι το φθινόπωρο

«Θυμήθηκα τα πόδια σου./ Τώρα ζουν άλλοι εκεί». (Edward Hopper, «Morning Sun», 1952).

Αλέξιος Μάινας, «Σεπτέμβρης κάτω από τον λόφο»

Το έμβολο της λύπης.

Πλησιάζοντας το παλιό μας σπίτι θυμήθηκα
τα χρόνια που περάσαμε μαζί.
Τον δρόμο που έσβηναν τα φύλλα.
Θυμήθηκα τα πόδια σου.
Τώρα ζουν άλλοι εκεί.
Μια οικογένεια με δυο ξανθά παιδιά.
Ένας τυφλός για σένα άντρας.

Χτύπησα και ζήτησα να μ’ αφήσουν να δω
την ξύλινη σκάλα, την ταπετσαρία στο καθιστικό,
τ’ αραβουργήματα.
Το τζάμι με τη μοναξιά.

Μπήκα και μ’ άφησαν να δω
τα ξύλινα σκαλιά που οδηγούσαν πάνω.
Τη βροχή. Τον Αύγουστο. Τον τσακωμό.
Τη μεταμέλεια και τον πόνο.

Ανέβηκα κι αντίκρισα
τα βράδια που ’χες λείψει.

(Από τη συλλογή «Ο διαμελισμός του Αδάμ», Ελβετία, 2018, ιδιωτ. έκδοση.)

Ακούστε: The Daydream – I Miss You

Στην επόμενη σελίδα: «Με αγκαλιά τη γάτα της Τάι-Πεχ Σεπτέμβρη μήνα».

1 2 3 4 5

TAGS :
ποιήματα Ποίηση Φθινόπωρο

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook