Πόσο πιστεύει κανείς ότι μπορεί να παραταθεί η ζωή του; (σκηνή από την ταινία «Self/less»).

    Ο 46χρονος Μπράιαν Τζόνσον ξέρει ότι είναι ότι ένας περίεργος άνθρωπος. Ζώντας μέσα στην τεχνολογία, είναι επιχειρηματίας που δραστηριοποιείται στο συγκεκριμένο χώρο, θεωρεί πως αξίζει τον κόπο να παλέψει για την αθανασία του. Όχι σε φιλοσοφικό επίπεδο, αλλά σε πραγματικό.

    Μόνο που είναι πολύ βαριά η… καλογερική του για να καταφέρει (;) να υπερβεί τα ανθρώπινα. Σηκώνεται καθημερινά στις 4.30 π.μ., τρώει όλα του τα γεύματα πριν από τις 11.00 το πρωί και πηγαίνει για ύπνο – μόνος – στις 20.30, χωρίς εξαίρεση.

    Αν ακολουθήσει κανείς την παράνοια του Τζόνσον θα πρέπει να τρώει καθημερινά μόνο βραστό μπρόκολο, κουνουπίδι, μανιτάρια και σκόρδο.

    Τις ώρες που μεσολαβούν, καταπίνει περισσότερα από 100 χάπια, λούζει το σώμα του με φως LED και κάθεται σε μια ηλεκτρομαγνητική συσκευή υψηλής έντασης που πιστεύει ότι θα ενισχύσει το πυελικό του έδαφος. Όλα αυτά γίνονται στην υπηρεσία της επιβράδυνσης του ρυθμού γήρανσής του. Ο απώτερος στόχος του; Να μην πεθάνει!

    Αλήθεια, αξίζει τον κόπο; Οι ειδικοί στην μακροζωία επιμένουν πως το ανθρώπινο σώμα δεν μπορεί να «χακαριστεί» έτσι. Μέχρι στιγμής, ο Τζόνσον έχει ξοδέψει δύο χρόνια για να βελτιώσει αυτό που αποκαλεί Blueprint, ένα σύστημα συμπεριφορών που έχει σχεδιαστεί ο ίδιος για να τον φροντίζει καλύτερα από ό,τι μπορεί το δικό του μυαλό.

    Μοιράζεται επίσης τις (εξαντλητικές) λεπτομέρειες στο Διαδίκτυο, έτσι ώστε όποιος θέλει να μπορεί να ακολουθήσει τη δική του διαδικασία, με πολύ λιγότερο από την αναφερόμενη δαπάνη του που φτάνει στα 1,8 εκατ. ευρώ ετησίως. Φαίνεται πως η «αθανασία» κοστίζει πολύ ακριβά.

    Ποιος θα δεχόταν να ελέγχουν το σώμα του καθημερινά μια ομάδα ειδικών και να παρακολουθούν τα επίπεδα χοληστερόλης μέχρι το μήκος των τελομερών του; Ποιος θα ήταν σε θέση να δέχεται καθημερινές «σκοπιές» στο DNA του και επεμβάσεις ώστε να μην ξεφτίσουν τα χρωμοσώματά του;

    Ακόμη χειρότερα: αν ακολουθήσει κανείς την παράνοια του Τζόνσον θα πρέπει να τρώει καθημερινά μόνο βραστό μπρόκολο, κουνουπίδι, μανιτάρια και σκόρδο, ενώ η «πουτίγκα με ξηρούς καρπούς» περιλαμβάνει σπόρους chia, καρύδια macadamia και μούρα.

    Επιπλέον, παίρνει 54 χάπια το πρωί, και τα υπόλοιπα ανάμεσα σε θεραπείες δέρματος, θεραπεία με κόκκινο φως και περισσότερες μετρήσεις. Ζει συνήθως σε κατάσταση περιορισμένων θερμίδων, δεν πίνει αλκοόλ και δεν βγαίνει ποτέ το βράδυ.

    Ο Τζόνσον έχει αποφασίσει να ζήσει για πάντα. Αδικος κόπος (φωτογραφίες: Magdalena Wosinska).

    Ολο αυτό το τρελό πράγμα δεν έχει κανένα έρεισμα στην επιστήμη. Ο Δρ. Τσαρλς Μπρένερ, βιοχημικός που μελετά τη μακροζωία και τη γήρανση, λέει στον Guardian: «Οι άνθρωποι έχουν το σύνολο γονιδίων, το οποίο περιορίζει τη διάρκεια ζωής μας. Δεν υπάρχει τίποτα στο πρωτόκολλο του Μπράιαν Τζόνσον που θα άλλαζε τη μέγιστη διάρκεια ζωής του. Υπάρχουν άνθρωποι που γέρασαν εξαιρετικά καλά και έζησαν από 110 έως 122 χρόνια. Κανένας από αυτούς τους ανθρώπους δεν είχε πολύ αυστηρές πρακτικές όπως αυτή του Τζόνσον. Μπορεί κανείς να πει ότι έχει βάλει τον εαυτό του σε μια καλύτερη τροχιά γήρανσης, αλλά δεν μπορεί να πει ότι έχει αντιστρέψει ή εξαλείψει τη γήρανση».

    Μια ύπαρξη χωρίς πίτσα, μπύρα και ξενύχτι μοιάζει να μην υπάρχει καθόλου.

    Τι γίνεται με τις άλλες κριτικές που δέχεται μια τέτοια προσπάθεια; Οι πιο συνηθισμένες είναι ότι η ζωή του Τζόνσον πρέπει να είναι μίζερη, ότι μια ύπαρξη χωρίς πίτσα, μπύρα και ξενύχτι μοιάζει να μην υπάρχει καθόλου, ότι θα μπορούσε να τα κάνει όλα αυτά για χρόνια και μετά να τον χτυπήσει ένα λεωφορείο. Οσο για τη σεξουαλική του ζωή; Ολότελα ανύπαρκτη.

    Είμαστε φθαρτοί, μπορεί να μην το ξέρουμε από την πρώτη μέρα που γεννιόμαστε, αλλά καθώς αποκτούμε συνείδηση της ζωής μας αντιλαμβανόμαστε πως όλο αυτό που ζούμε είναι πεπερασμένο. Δεν θα αντέξουμε για πάντα και ίσως αυτός ο χρονικός περιορισμός να δίνει μεγαλύτερη αξία στη ζωή μας. Ποιος θέλει να γίνει Μαθουσάλας έχοντας πληρώσει τόσο υψηλό τίμημα;

    Οι freak της τεχνολογίας, ανάμεσά τους και ο Τζόνσον, κυρίως τα πουλέν της Silicon Valley έχουν μια εμμονή με τις μετρήσεις, την ποσοτικοποίηση των δεδομένων, την αδυσώπητη προσπάθεια για βελτιστοποίηση και την αντιμετώπιση της γήρανσης ως μηχανικού προβλήματος που πρέπει να λυθεί. Είναι, όμως, ένα μηχανικό θέμα η ζωή μας;

    Προφανώς και πρέπει να προσέχουμε την υγεία μας. Να αθλούμαστε, να τρεφόμαστε όσο το δυνατόν πιο υγιεινά, να μην κάνουμε αλόγιστες καταχρήσεις. Ολα αυτά είναι καθημερινές «δαπάνες» που τις δεχόμαστε, καθώς δεν θέλουμε να πεθάνουμε νωρίς και να χάσουμε το προνόμιο μιας ακόμη μέρας στη Γη.

    Το σημαντικό, όμως, είναι να ζήσουμε ως άνθρωποι με σάρκα και αίμα και όχι σαν ινδικά χοιρίδια που έχουν μπει σε ένα εργαστήριο με σκοπό να εκπληρώσουν ένα πείραμα που εξαρχής γνωρίζουμε ότι δεν θα έχει ευτυχή κατάληξη.

     

    Διαβάστε ακόμα: Gabor Maté, ο γιατρός-γκουρού που αγγίζει τη ρίζα των ψυχικών τραυμάτων μας.

     

     

    x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

    Button to top