Βόλτα με βροχή, έτσι, χωρίς λόγο!

Η βόλτα δεν είναι παιχνίδι τένις στο Rolland Garros ή αγώνας Formula 1 που η βροχή θα αναγκάσει τους διοργανωτές να τα σταματήσουν. Photo Credit: Jon Siegel/flickr

Στην πόλη, στις παραλίες, στα λίγα πάρκα. Στην εξοχή. Οπουδήποτε. Σαββατοκύριακα και απογεύματα συνήθως. Σε μέρη όμορφα. Σχεδόν άπειρες οι θετικές επιπτώσεις μιας απλής βόλτας. Μόνοι χαμένοι στις σκέψεις μας. Με μικρή ή μεγάλη παρέα. Να κάνουμε κάτι. Ίσως και να μην κάνουμε απολύτως τίποτα. Έχουμε, όμως, όλοι μας παρατηρήσει αγελαίες συμπεριφορές που έχουν να κάνουν με τον καιρό;

Ήλιος και όλοι βγαίνουν. Μικροί, μεγάλοι, σκυλιά, καρότσια, ποδήλατα. Πλήθος. Ένα ψιλόβροχο, μια συννεφιά ή λίγο κρύο είναι αρκετά για να αδειάσουν ωραία μέρη. Να μετατραπούν σε παράδεισο για λίγους, μακριά από τον πολύ κόσμο που μένει σπίτι του, να αναδείξουν την ομορφιά τους.

Δεν θα λιώσουμε, δεν είμαστε από ζάχαρη. Η τεχνολογία που έχουμε αναπτύξει οι άνθρωποι μας προστατεύει από πολλά φυσικά φαινόμενα και μας επιτρέπει να μην εξαρτώμαστε από αυτά σε μεγάλο βαθμό. Δεν μπορεί στη σημερινή εποχή να καθορίζονται όλες οι επιλογές μας από την ηλιοφάνεια.

Βγαίνω μια βόλτα με κριτήριο τον καιρό. ΑΝ αυτό είναι το concept, αποτελεί ζωώδη συμπεριφορά. Μια ενστικτώδη αντίδραση την οποία δεν συναντάμε ούτε στα άλλα ανώτερα θηλαστικά. Πώς είναι δυνατόν; Δεν είναι wind surfing που θα απολαύσουμε αν φυσάει. Ούτε παιχνίδι τένις στο Rolland Garros ή αγώνας Formula 1 όπου η πολλή βροχή θα αναγκάσει τους διοργανωτές να τα σταματήσουν.

Πώς μπαίνεις στο μυαλό ενός ανθρώπου που παραδίδει στον καιρό την όποια ελεύθερη βούληση διαθέτει, για μια απλή βόλτα; Μάλλον μη σκεπτόμενος τις επιλογές που έχει: να πάρει μια ομπρέλα ή να φορέσει κάτι άλλο. Ίσως μη σκεπτόμενος καθόλου… Ετεροκαθορισμός εντυπωσιακά δυσανάλογος από κάτι που έχουμε σχεδόν δαμάσει. Σχεδόν ύβρις στα ανθρώπινα επιτεύγματα.

Βγαίνω μια βόλτα επειδή γουστάρω. Έχω διάθεση, κάτι με έφτιαξε, κάτι με χάλασε. Επειδή έτσι. Χωρίς λόγο. Προσαρμόζομαι, αν χρειάζεται, στον καιρό έξω και ξεκινώ. Κάθομαι, αράζω δίπλα στη θάλασσα, στην Ακρόπολη, στα κοντινά βουνά. Περπατάω αργά ή γρήγορα σε μια προκυμαία, οπουδήποτε. Τρέχω. Αστικές περιοχές, πεζοδρόμια, φανάρια. Κτίρια, διασταυρώσεις. Εξοχή. Μικρά ταξίδια του σώματος και ίσως μεγάλα του μυαλού.

Δεν χρειάζεται να “λάμπει ο ήλιος” έξω. Στη σκιά της εξέλιξης και του πολιτισμού, βγείτε βόλτα και με βροχή. Όμορφα είναι!

Διαβάστε ακόμα: Το Α.Ε.Π. της ευτυχίας και το παράδειγμα του Εκουαδόρ.

TAGS :
Αθήνα βόλτα βροχή καιρός Πόλη

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook