Πώς η Πατρίτσια Χάισμιθ έγραψε τον «Ταλαντούχο Κύριο Ρίπλεϊ» 
Έτσι γεννήθηκε η ταινία «Dr. No» και ο μύθος του James Bond 
«Μετά από μένα»: μια σπάνια ποιητική σπουδή από τον Γιάννη Τζανετάκη 
Αύγουστος Κορτώ: «Η ζωή είναι ζαριά, κι αν έχει κάποιο νόημα είναι το κυνήγι της ηδονής κι η αποφυγή του πόνου» 
Ποιος πάτησε πρώτος στην κορυφή του Έβερεστ; Ο Χίλαρι ή ο Νοργκάι; 
«Κερδίζοντας τις εκλογές δεν κερδίζεται, σε καµία περίπτωση, η εξουσία. Γι’ αυτό, στο καθήκον µας για τη διεκδίκηση της δηµοκρατίας, καλούνται όλοι όσοι δεσµεύονται για την αλλαγή και όλοι όσοι επιθυµούν να καταστήσουν την αξιοπρέπεια κυβερνητική προτεραιότητα».
Σε ένα άρθρο στο περιοδικό Triunfo, µε ηµεροµηνία 22 Σεπτεµβρίου 1973, έντεκα ηµέρες µετά το πραξικόπηµα στη Χιλή, ο Μανουέλ Βάθκεθ Μονταλµπάν θυµόταν ότι ο Σαλβαδόρ Αγιέντε είχε δηλώσει στην ανυπόµονη νεολαία του Κινήµατος Επαναστατικής Αριστεράς (MIR): «∆εν επιλέξαµε το πεδίο. Το παραλάβαµε. Έχουµε την κυβέρνηση, αλλά όχι την εξουσία».
Η ιστορία, που συνηθίζει µε το σκληρό της τρόπο να δίνει δίκιο στους απαισιόδοξους της νόησης και να το παίρνει από τους αισιόδοξους της βούλησης, είδε το θάνατο τόσο του Αγιέντε όσο και του Μιγέλ Ενρίκεθ, γενικού γραµµατέα και βασικού ιθύνοντος του MIR τη στιγµή του στρατιωτικού πραξικοπήµατος. Και οι δύο βρήκαν το θάνατο οπλισµένοι, µαχόµενοι, µε την αξιοπρέπεια και το κάλλος των ηρώων, αλλά χωρίς καµία πιθανότητα να κερδίσουν στο πεδίο της αλήθειας των όπλων. Ο Αγιέντε ήξερε ανέκαθεν ότι το συγκεκριµένο πεδίο ήταν αδύνατο να νικηθεί µε δεδοµένες τις συνθήκες της Χιλής· ο Ενρίκεθ ίσως όχι τόσο.
Τη στιγµή που τα γράφω αυτά (σ.σ.: Το βιβλίο κυκλοφόρησε στα ισπανικά το 2014) όλα τα γκάλοπ στη χώρα µας συµφωνούν ότι το PODEMOS είναι πια η τρίτη πολιτική δύναµη, µε πρωτοφανή ποσοστά στήριξης. Κάποιες δηµοσκοπήσεις µάς τοποθετούν στη δεύτερη θέση στην άµεση πρόθεση ψήφου, ακόµα και στην πρώτη στα πιο χαµηλά ηλικιακά στρώµατα. […]
Ξέρω ότι είναι δύσκολο, αλλά είναι συνάµα και απόλυτα πιθανό να διαθέτει το PODEMOS σε ένα κοντινό µέλλον επαρκείς εκλογικές στηρίξεις για να ηγηθεί της αλλαγής. Είναι θεµελιώδες ωστόσο να αντιληφθούµε ότι το να κερδίσουµε µια εκλογική αναµέτρηση δε σηµαίνει, ούτε κατά διάνοια, ότι κερδίσαµε την εξουσία, όσο συνετές κι αν είναι οι αξιώσεις µας. […]
«Το παρόν βιβλίο φιλοδοξεί να καταστεί μια ταπεινή εργαλειοθήκη για τον τρόπο δράσης όσων αγωνίζονται για μια αξιοπρεπή κοινωνία», γράφει ο Pablo Iglesias.
Κερδίζοντας τις εκλογές δεν κερδίζεται, σε καµία περίπτωση, η εξουσία. Γι’ αυτό, στο καθήκον µας για τη διεκδίκηση της δηµοκρατίας καλούνται όλοι όσοι δεσµεύονται για την αλλαγή και όλοι όσοι επιθυµούν να καταστήσουν την αξιοπρέπεια, που απορρέει από την αποτελεσµατική εφαρµογή της Οικουµενικής ∆ιακήρυξης των Ανθρωπίνων ∆ικαιωµάτων, κυβερνητική προτεραιότητα.
Σήµερα, δυστυχώς, δεν φιλοδοξούµε να εξαλειφθεί το Κράτος, να εξαφανιστούν οι φυλακές, ούτε να γίνει η γη παράδεισος, αλλά φιλοδοξούµε να πηγαίνουν όλα τα παιδιά καθαρά και χορτάτα σε δηµόσια σχολεία, που θα είναι, φυσικά, τα καλύτερα που υπάρχουν, να λαµβάνουν όλοι οι ηλικιωµένοι µια σύνταξη και να περιθάλπονται στα καλύτερα νοσοκοµεία χωρίς αυτά να αποτελούν προνόµιο των πλουσίων, και να µπορεί να πάει στο πανεπιστήµιο οποιοδήποτε άτοµο, ανεξαρτήτως της οικογενειακής του καταγωγής, να µην κόβουν σε κανέναν τη θέρµανση το χειµώνα αν δεν µπορεί να την πληρώσει, να µην µπορεί καµία τράπεζα να αφήσει στο δρόµο µια οικογένεια χωρίς εναλλακτική κατοικία, να µπορεί όλος ο κόσµος να δουλεύει υπό αξιοπρεπείς συνθήκες χωρίς να αναγκάζεται να αποδέχεται επαίσχυντους µισθούς ή συνθήκες εργασίας, να µη διώκεται κανείς για τις απόψεις του, να µην είναι η παραγωγή πληροφοριών προνόµιο των πολυεκατοµµυριούχων, να µη χρειάζεται να γονατίζει µια χώρα µπροστά σε ξένους κερδοσκόπους. Με λίγα λόγια να είναι η κοινωνία σε κατάσταση να παρέχει τις ελάχιστες υλικές προϋποθέσεις που καθιστούν δυνατή την αξιοπρέπεια και την ευτυχία.
Αυτοί οι µετριόφρονες στόχοι, που σήµερα φαίνονται τόσο ριζοσπαστικοί, αντιπροσωπεύουν τη δηµοκρατία.
//Το κείμενο που φιλοξενεί η στήλη είναι απόσπασμα από τον επίλογο (με τίτλο «Κερδίζοντας τις εκλογές δεν κερδίζεται η εξουσία») του βιβλίου του Pablo Iglesias «Διεκδικώντας τη Δημοκρατία – Πολιτική για καιρούς κρίσης», που μόλις κυκλοφόρησε –σε μετάφραση από τα ισπανικά της Χρύσας Μπανιά– από τις εκδ. Λιβάνη. Την έκδοση προλογίζει ο Αλέξης Τσίπρας.
Διαβάστε ακόμα: Αλκίνοος Ιωαννίδης – «Όσοι ζούμε με άνεση, είτε κλέψαμε είτε όχι, οφείλουμε μια απολογία σε όσους το σύστημα εκμεταλλεύτηκε και εκμηδένισε».
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
