Γιάννης Κόντος: «Το τρέξιμο δεν είναι μόνο αυτό που φαίνεται...»

Περνώντας δίπλα στη Δρακόλιμνη, Zagori Mountain Running 2013

Ποια είναι η βασική σας ασχολία στη ζωή;
Φωτοδημοσιογράφος.

Γιατί τρέχετε;
Όταν μετά από μια επιτυχημένη καριέρα ως πρωταθλητής κωπηλασίας κατέκτησα το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και αποφοίτησα από την Γυμναστική Ακαδημία, θεώρησα ότι ο κύκλος μου στον αθλητισμό είχε κλείσει. Η ενέργεια που μετέφερα ως πρώην αθλητής και η τάση για να κάνω κάτι δημιουργικό, σε συνδυασμό με το ενδιαφέρον για τη φωτογραφία, με οδήγησαν στη φωτοδημοσιογραφία.

Ο αθλητισμός δεν έχει τόσο να κάνει με αδρεναλίνη όσο με άλλα στοιχεία του χαρακτήρα, όπως αποφασιστικότητα, επιμονή, αντοχή στην κόπωση, αυτοπεποίθηση. Είναι μια προσπάθεια να ξεπεράσεις τον εαυτό σου… Όλα αυτά ήταν ισχυρά εφόδια για μένα, ώστε να ακολουθήσει ένας εξίσου επιτυχημένος κύκλος στη φωτοδημοσιογραφία. Σχετικά πρόσφατα επέστρεψα στον αθλητισμό, συγκεκριμένα στο τρέξιμο, αναζητώντας την ηρεμία, τον προσωπικό διαλογισμό και τη χαμένη αξιοκρατία της ζωής μας.

Ποιος είναι ο στόχος σας;
Κατά καιρούς βάζω διάφορους στόχους στο μυαλό μου, τους οποίους συνήθως καταρρίπτω και προχωρώ παρακάτω. Ως ερασιτέχνης δρομέας, οι στόχοι μου δεν μπορεί παρά να είναι γήινοι από πλευράς επίδοσης και θέσης τερματισμού. Για το 2013 είχα βάλει δύο στόχους: Μια καλή επίδοση στον ορεινό Μαραθώνιο του Ολύμπου την οποία και πέτυχα, και έναν προσωπικό άθλο, τον διεθνή Υπερμαραθώνιο βουνού 160χλμ. (Virgin Forest Ultra Trail) στο Παρανέστι Δράμας.

Το πέρασμα στα Ζωνάρια, Olympus Marathon 2013 – ©Photo: GO Experience

Ποιο είναι το κίνητρό σας για να βγείτε από την πόρτα, ακόμα και όταν είστε κουρασμένος;
Το κίνητρο είναι η προσήλωση στο στόχο και η συνέπεια στην καθημερινή προπόνηση.

Έχετε κάποιο ρούχο ή αξεσουάρ-φετίχ που φοράτε στο τρέξιμο;
Δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο φετίχ. Στην προπόνηση συνήθως φοράω τα χειρότερα ρούχα μου, και στους αγώνες τα καλύτερα.

Τρέχετε μετά μουσικής; Ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι;
Όταν τρέχω μόνος μου, συνήθως τρέχω μετά μουσικής. Το αγαπημένο μου τραγούδι είναι το «The Lonely boy» των Black Keys!

Τι σας «ρίχνει» στο τρέξιμο;
Τα αυτοκίνητα και ο κόσμος που δεν αντιλαμβάνεται ότι το τρέξιμο για κάποιους είναι μέρος της καθημερινότητάς τους.

Και τι σας «ανεβάζει» περισσότερο;
Όταν βγάζω την προπόνηση όπως την έχω σχεδιάσει.

Τρέχοντας στις όχθες του Βοϊδομάτη ποταμού, Zagori Mountain Running 2013 – ©Photo: Michalis Anagnostopoulos

Τι σκέφτεστε όταν διανύετε μεγάλες αποστάσεις;
Κατασκευάζω με το μυαλό μου υποθετικά σενάρια με μικρές δόσεις αλήθειας.

Από που αντλείτε έμπνευση για να πάτε ένα χιλιόμετρο παρακάτω, όταν φτάνετε στα όριά σας;
Δεν υπάρχουν όρια. Όρια βάζει μονάχα το μυαλό και η αρνητική διάθεση.

Το τρέξιμο είναι για εσάς και διαλογισμός; Νιώθετε ότι σας ωφελεί και ψυχικά;
Απόλυτα. Όταν τρέχω, τακτοποιώ τη σκέψη μου και βάζω το μυαλό μου σε μια σειρά. Καταστρώνω «σχέδια» και δημιουργώ τη «στρατηγική» της ημέρας. Αντλώ δύναμη και παίρνω σημαντικές αποφάσεις για ζητήματα που με απασχολούν. Οι προσωπικοί και επαγγελματικοί στόχοι φαντάζουν πιο εύκολοι.

Είναι αλήθεια ότι προκαλεί έναν γλυκό «εθισμό»; Πόσο εξαρτημένος νιώθετε;
Κάθε φορά που τρέχεις απελευθερώνονται στον ανθρώπινο εγκέφαλο ενδορφίνες, οι οποίες είναι γνωστές και ως οι ορμόνες της χαράς, το περίφημο «runner’s high». Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη θετική διάθεση και το πλατύ χαμόγελο του δρομέα στην ανόητη ερώτηση «Μα, γιατί τρέχεις;»

Τι σας έχει μείνει από την εμπειρία της συμμετοχής σας σε αγώνες;
Μέχρι σήμερα έχω λάβει μέρος σε πολλούς ορεινούς και δρομικούς αγώνες από 10χλμ. έως 130χλμ. Επιτυχημένους θεωρώ τους αγώνες στους οποίους τερμάτισα αναίμακτα, δίνοντας το μέγιστο των δυνατοτήτων μου.

Ποια είναι η κορυφαία σας επίδοση έως σήμερα σε μαραθώνιο;
Σε δρομικό μαραθώνιο ακόμα δεν έχω πετύχει την επίδοση των 3 ωρών που έχω βάλει ως στόχο. Η καλύτερη επίδοσή μου μέχρι σήμερα είναι στoν 30ο Κλασικό Μαραθώνιο της Αθήνας με χρόνο 3:08:49. Σε ορεινό μαραθώνιο η επίδοση και οι χρόνοι είναι σχετικοί, καθώς εξαρτώνται άμεσα από τη φύση της διαδρομής και τις κλιματολογικές συνθήκες. Σαν σημαντική επίδοση κρατώ την 37η θέση στον φετινό Olympus Marathon με χρόνο 6:11:10.

Στο φαράγγι του Ενιπέα, Olympus Marathon 2013 – ©Photo: GO Experience

Ποιο είναι το αγαπημένο σας υγιεινό σνακ;
Powerblend: Μπανάνα, Μούσλι, Γιαούρτι 2%, Γάλα, Μέλι, Πάγο. Τα χτυπάς στο μπλέντερ 1′ μετά την προπόνηση και ξεκινάς τη μέρα σου!

Έχετε τραυματιστεί τρέχοντας;
Έχω τραυματιστεί πολλές φορές, αλλά το έχω ξεπεράσει. Οι καλές επιδόσεις απαιτούν μια χρυσή ισορροπία ανάμεσα στην προπόνηση και τον τραυματισμό.

Πού τρέχετε συνήθως και γιατί;
Τρέχω στο Άλσος Συγγρού στα Ανάβρυτα, στο γήπεδο Χαλανδρίου, στην Πάρνηθα και τον Υμηττό. Διαλέγω τοποθεσίες μακριά από κίνηση και αυτοκίνητα για να μπορώ να προπονούμαι οποιαδήποτε ώρα και στιγμή.

Ποιο είναι το ωραιότερο σημείο που έχετε τρέξει;
Έχω τρέξει σε πολλά όμορφα μέρη συμμετέχοντας σε αγώνες βουνού. Θα μπορούσα να ξεχωρίσω τον ορεινό αγώνα 50χλμ. Zagori Mountain Running που διασχίζει τη μοναδική φύση της Τύμφης και του Ζαγοριού περνώντας από τη χαράδρα του Βίκου, τον Βοϊδομάτη ποταμό και την αλπική Δρακόλιμνη. Επίσης, τον ορεινό μαραθώνιο Taygetos Challenge με αφετηρία και τερματισμό την υπέροχη Καρδαμύλη και την οροσειρά του Ταϋγέτου. Ένας μοναδικός αγώνας που συνδυάζει βουνό και θάλασσα.

Έχετε τρέξει στο σκοτάδι και πού;
Στους αγώνες υπεραποστάσεων που ξεπερνούν τις 12 ώρες είσαι αναγκασμένος να τρέχεις νύχτα με φακό κεφαλής. Η πρώτη μου εμπειρία ήταν όταν έτρεξα τον ορεινό αγώνα Virgin Forest Ultra Trail 128χλμ. στην οροσειρά της Ροδόπης. Ο αγώνας κινείται στο Δάσος Παρανεστίου του Νομού Δράμας, όπου βρίσκεται και το μοναδικό στην Ευρώπη Παρθένο Δάσος. Η αίσθηση τη νύχτα στο δάσος είναι μαγική!

Ο τερματισμός, Olympus Marathon 2013 – ©Photo: GO Experience

Πώς μετράτε την απόσταση που διανύετε;
Χρησιμοποιώ πάντα ρολόι με ενσωματωμένο GPS.

Barefoot (ξυπόλυτο) τρέξιμο;
Ναι! Με βοήθησε να ξεπεράσω έναν σοβαρό τραυματισμό μου, αλλάζοντας παράλληλα το δρομικό μου στιλ.

Το τρέξιμο σας βοήθησε να ξεπεράσετε κάποια εξάρτηση;
Το τρέξιμο δεν είναι μια απλή, ανιαρή διαδικασία κατά την οποία απλώς βάζεις το ένα πόδι μπροστά από το άλλο. Το τρέξιμο δεν είναι μόνο αυτό που φαίνεται ‒είναι πολύ περισσότερα πράγματα. Ο καθένας μπορεί να διαλογιστεί μέσα από αυτό και να ανακαλύψει πτυχές του εαυτού του που δεν γνώριζε ότι υπήρχαν.

Τελικά έχει πλάκα να τρέχεις, ή είναι συνήθεια για μαζοχιστές;
Σε ερασιτεχνικό επίπεδο πάντα, το τρέξιμο έχει σίγουρα πλάκα όταν πρόκειται για μικρές αποστάσεις των 5-10χλμ. Όσο ανεβαίνουν τα χιλιόμετρα και φτάνεις στα όρια του μαραθωνίου μπορεί να γίνει μια ευχάριστη μαζοχιστική συνήθεια γιατί εκεί εισέρχεται και ο παράγοντας «πόνος». Στις υπεραποστάσεις (συνήθως μετά τα 70-80χλμ.) το τρέξιμο αποτελεί μια καθαρά εγκεφαλική διεργασία. Η καταπόνηση είναι σημαντικά μεγαλύτερη γιατί εκεί εισέρχεται και το στοιχείο της υπερβολής. Όμως, η υπερβολή δεν είναι αυτή που οδηγεί στο παλάτι της σοφίας;

Γιατί νομίζετε ότι όλοι έχουν «τρελαθεί» τα τελευταία χρόνια και παίρνουν τους δρόμους τρέχοντας;
Δεν νομίζω ότι έχουν τρελαθεί, απλώς βρίσκουν στο τρέξιμο κάτι το οποίο όλοι οι υπόλοιποι δεν μπορούν να δουν. Επίσης, το τρέξιμο είναι ανέξοδο και αποτελεί το ιδανικό αγχολυτικό στις μέρες μας.

Έχετε κάποιον αγαπημένο δρομέα;
Από ξένους τον Ισπανό Kilian Jornet Burgada. Από Έλληνες τον Γιάννη Κουρκουρίκη και τον Δημήτρη Θεοδωρακάκο!

Λίγο πριν τον τερματισμό στο Καλλιμάρμαρο, 30ος Κλασικός Μαραθώνιος Αθηνών 2012 – ©Photo: Marathon Photos

TAGS :
τρέξιμο φωτογραφία

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook