Στέφανος Κασσελάκης: η εικόνα νίκησε τη θλιμμένη αριστερίλα

Ηρθε για να μείνει (φωτογραφία: Menelaos Myrillas / SOOC).

Με μια ατάκα αριστερόστροφης κλίσης, χθες, ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναφερόμενος στις εσωκομματικές εκλογές στον ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποίησε το γνωστό γνωμικό του Μάο: «Μεγάλη αναταραχή, υπέροχη κατάσταση».

Κι όμως, αν πρέπει να παίξουμε στον μαοϊκό βιότοπο, υπάρχει μια άλλη ρήση του που προσυπογράφει αυτό που συνέβη χθες στην Κουμουνδούρου: «Η στρατηγική λέει να μισείς τον αντίπαλό σου, αλλά η τακτική λέει να τον παίρνεις στα σοβαρά».

Οι προύχοντες του ΣΥΡΙΖΑ ποτέ δεν πήραν στα σοβαρά τον Στέφανο Κασσελάκη. Τον λοιδόρησαν, τον μετέτρεψαν σε αποσυνάγωγο της αριστερής ιδεολογικής «καθαρότητας», οίκτιραν τους οπαδούς του, του κόλλησαν την ετικέτα του UFO που δεν έχει καμία συνειδησιακή εμπλοκή να «χρησιμοποιήσει» τη Μακρόνησο για να ενισχύσει το στίγμα του. Ουδείς σκέφτηκε πως όλα αυτά, αντί να του αφαιρούν δυνάμεις, τον τροφοδοτούσαν με περισσότερες.

Αν πρέπει να ευχαριστήσει κάποιους σήμερα ο Κασσελάκης για το εκθαμβωτικό 45% (στα όρια του πολιτικού σεισμού) που έλαβε στον α’γύρο των εσωκομματικών εκλογών του ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι τους ψηφοφόρους του, αλλά τον Τσακαλώτο, τον Φίλη, τον Τζουμάκα και όλη εκείνη την κάστα των παλαιοκομματικών που σκιαγράφησαν τον Κασσελάκη ως την κάθετη εφόρμηση της δεξιάς στα έγκατα της αριστεράς. Πέτυχαν διάνα!

Το διαρκές πρόβλημα στην ελληνική αριστερά ήταν η έλλειψη αυτοκριτικής διάθεσης. Λες και τα πάντα είναι -καρμικά- καλώς καμωμένα και τα λάθη έρχονται από συμπαντική συμπαιγνία, οι αριστεροί σαν τον Τσακαλώτο πιστεύουν πως κατέχουν το αναφαίρετο δικαίωμα να εκδίδουν φετφάδες.

Ακόμη και μετά την καταπόντισή του στην τριτο-τέταρτη θέση, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος το μόνο που βρήκε να κάνει ήταν μια πρόχειρη (εντελώς του ποδαριού) κοινωνιολογική ανάλυση για το πώς το πρόσωπο και η εικόνα έχει καταφέρει να εισχωρήσουν στην πολιτική. Αργά έπεσε στην πραγματικότητα. Πολύ αργά και τσαλακωμένος.

Καλό είναι να του θυμίσει κανείς πως το νεανικό πρόσωπο του Τσίπρα και η άφθαρτη εικόνα του ήταν εκείνα τα στοιχεία που τον έχρισαν επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ και στη συνέχεια πρωθυπουργό. Η εικόνα πάντα παίζει ρόλο είτε το θέλει είτε όχι ο «καθαρόαιμος» ιδεολόγος.

Ποιος θα ήθελε για αρχηγό του κόμματός του έναν άνθρωπο που η αύρα του είναι φοβική και ανασούμπαλη, που τα ελληνικά του είναι προβληματικά (σε σημείο ακόμη και ακατανοησίας) και που, εντέλει, δεν δείχνει διάθεση να αναστοχαστεί τα λάθη του. Αν ως πολιτική ο Ευκλείδης Τσακαλώτος εννοεί την υπερφορολόγηση που επέβαλλε στη μεσαία τάξη, την εποχή που ήταν Τσάρος της καθημαγμένης ελληνικής οικονομίας, τότε καλύτερα η εικόνα του Κασσελάκη.

Μπρος στον γκρεμό του πλήρους αφανισμού, οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ (νέοι και παλαιότεροι) μπήκαν στο παραβάν με το ένστικτο της αυτοσυντήρησης να πάλλει τις καρδιές τους. Ο μοναδικός που είναι σε θέση να τους προσφέρει μια ελπίδα σωτηρίας είναι ο Κασσελάκης.

Ακόμη και η Αχτσιόγλου που ως πρόσφατα εμφανιζόταν η μόνη ελπίδα, μπρος στο ορμητικό κύμα που σήκωσε ο εκ Χανίων υποψήφιος, άρχισε να φαντάζει μικρό, ανέμελο κυματάκι που δύσκολα θα ρηγματώσει τη στεριά που έχει χτίσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Ο μεγάλος ηττημένος (Menelaos Myrillas / SOOC).

Ναι, ο Κασσελάκης είναι ο αστάθμητος παράγοντας. Ναι, κολυμπάει σε θολά νερά. Ναι, ουδείς γνωρίζει ποια είναι η πολιτική του ταυτότητα και πού θέλει να οδηγήσει τον ΣΥΡΙΖΑ σε περίπτωση που αναδειχθεί πρώτος την επόμενη Κυριακή. Το άγνωστο -πολλές φορές- αντί να προκαλεί φόβο, εγγράφει υποθήκες. Κι ας μην ξέρεις αν θα επιβεβαιωθούν.

Το σφόδρα πιθανό είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ που ξέρουμε ως τώρα, την επόμενη ημέρα δεν θα είναι ο ίδιος. Ο μέχρι πρότινος κίνδυνος μιας διάσπασης, τώρα κοντοζυγώνει. Θα είναι η δεύτερη ηχηρή αποχώρηση στελεχών μετά το φευγιό των Λαφαζανικών, της Κωνσταντοπούλου και του Βαρουφάκη. Τι τα θέλετε, η αριστερά πάντα ζούσε με το ιό των διασπάσεων μέσα στο σώμα της.

Aπό την άλλη, αυτό το πιθανό σχίσμα μπορεί να λειτουργήσει επ’ ωφελεία του κόμματος. Από το να μετατραπεί σε γκρουπούσκουλο, καλύτερα να γίνει κάτι άλλο αναδιατάσσοντας  τις γραμμές του, λουστράροντας την ιδεολογία του και αφαιρώντας από πάνω του ιδεοληψίες περασμένων ετών.

Υπάρχουν δύο κόσμοι αυτοί τη στιγμή στον ΣΥΡΙΖΑ. Ο ένας είναι ένας παλιός που περιλαμβάνει αθώους ιδεολόγους, αρτηριοσκληρωτικούς καθαρολόγους, πασοκικά σταγονίδια και πάσχοντες από χρόνια αριστερίλα. Υπάρχει και ο άλλος ΣΥΡΙΖΑ (αδιαμόρφωτος ακόμη) που πιστεύει πως ένα αριστερό κόμμα οφείλει να ακολουθεί την πορεία των πραγμάτων και να τάσσεται με τη συγχρονία των εξελίξεων.

Ουδείς γνωρίζει αν ο Κασσελάκης θα καταφέρει να εκφράσει αυτόν τον δεύτερο κόσμο, ωστόσο ελλείψει άλλου υποψηφίου με τέτοια χαρακτηριστικά γνωρίσματα, είναι ο μόνος που μπορεί να σώσει τον ΣΥΡΙΖΑ από βέβαιο μαρασμό.

ΥΓ: Αμφιβάλλει, άραγε, κανείς ότι ο Τσίπρας ψήφισε Κασσελάκη; Αρκεί να θυμηθούμε την αντιπολίτευση που δέχθηκε από τον Τσακαλώτο.

Διαβάστε ακόμα: Στέφανος Κασσελάκης: Ο νέος καραβοκύρης της Αριστεράς;

TAGS :
Αλέξης Τσίπρας Σύριζα

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook