Κεν, Τσε ή Πασιονάρια; Ποιος θα είναι ο νέος αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ;

Σαν πεντάδα… μπάσκετ.

Η «Ομπρέλα», οι «προεδρικοί», οι «πασοκογενείς», οι «6+6+», η «ΡΕΝΕ» και Κύριος οίδε πόσοι άλλοι. Το αυριανό (2/9) συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ για την ανάδειξη του νέου αρχηγού του μοιάζει με συνάθροιση όλων των φυλών του Ισραήλ. Μακάρι, βέβαια, να είχαν όλοι αυτοί ως κοινό στόχο στην επιστροφή στη… γενέθλια γη.

Ολες οι τάσεις που διαφεντεύουν τις τύχες του κόμματος, καίτοι προγραμματικά δεν έχουν τρομερές διαφοροποιήσεις μεταξύ τους (όσο κι αν διατείνονται για το αντίθετο), στην ουσία εδώ και καιρό αποδύονται σε κρυφές μάχες, τακτικισμούς, βολές από μακριά και εκ του συστάδην. Ουσιαστικά μοιράζουν τα ιμάτια ενός κόμματος που μετά τις τελευταίες εκλογές εμφανίζεται σχεδόν ρακένδυτο.

Ως τη στιγμή που εμφανίστηκε ο Κασσελάκης και άναψαν τα αίματα. Ακόμη κι αυτό, έστω και αν έγινε με επικοινωνιακούς όρους (άρα ξένους προς την μενταλιτέ του ΣΥΡΙΖΑ), φαίνεται πως θα δώσει λίγο παραπάνω χρώμα στην μέχρι πρότινος ανεμική κούρσα διαδοχής του Αλέξη Τσίπρα.

Το ζητούμενο, όμως, παραμένει ένα: ποιος θα είναι ο επόμενος επικεφαλής. Μπορεί οι παλαιοί αριστεροί να επιμένουν πως η προσωπολατρεία απέχει πολύ από τη στόχευση ενός κόμματος όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο δεν πρέπει να λησμονούμε πώς περιέβαλαν τα στελέχη και οι ψηφοφόροι των νεότευκτο Τσίπρα όταν του έδωσε το χρίσμα ο Αλαβάνος. Ναι, οι ιδέες έχουν σημασία, αλλά τα πρόσωπα έχουν τον δικό τους ίσκιο.

Εδώ και καιρό προβάλλει ως φαβορί η Έφη Αχτσιόγλου. Εχει διείσδυση σε πολλές -αντικρουόμενες- ομάδες, κάνει γκελ στον κόσμο, είναι δυναμική γυναίκα, έχει δημόσια παρουσία που δεν περνάει απαρατήρητη, ενώ έχει να επιδείξει τις πρωτιές που έχει λάβει κατά καιρούς σε εκλογικές μάχες και εσωτερικές εκλογές. Η, δε, θητεία της ως υπουργού, αν μη τι άλλο, μετράει.

Βασικός αντίπαλος ήταν και ως την τελευταία στιγμή αναμένεται να είναι ο Ευκλείδης Τσακαλώτος. Κατά πολλούς είναι η αριστερή συνείδηση του ΣΥΡΙΖΑ. Ποιος ξέρει, όμως, αν αυτή η συνείδηση, έπειτα από τόσα στραπάτσα, βρίσκεται εν υπνώσει;

Υπήρξε κοντά στον Τσίπρα, αλλά και απέναντι του μέσω της κίνησης των «53+». Ως εκ τούτου έχει συγκροτημένη ομάδα και ψάχνει να αλιεύσει ψήφους κι από αλλού. Είναι περίεργη φυσιογνωμία ο Τσακαλώτος.

Παρά τα «δύσκολα» ελληνικά του και την ανεμική ρητορική επιρροή του, είναι μια μορφή που μετράει στους αριστερούς. Βέβαια, βαρύνεται για την υπερφορολόγηση που επέβαλλε ως υπουργός Οικονομικών και για την κάπως αναλλοίωτη θωριά του παλαιού αριστερού που δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του.

Την κούρσα της διαδοχής τρέχουν ως μικρά, αδύναμα αουτσάιντερ ο Νίκος Παππάς και ο Στέφανος Τζουμάκας. O πρώτος υπήρξε ένας κλασικός «προεδρικός», πολύ κοντινός του Τσίπρα, επί ημερών κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ έλυνε και έδενε στο Μαξίμου, ωστόσο τα χτυπήματα που δέχθηκε εσχάτως από το Ειδικό Δικαστήριο τσαλάκωσαν το πρεστίζ του.

Δεν είναι και λίγο ένας πρώην υπουργός να καταδικάζεται -έστω και με αναστολή- για παράβαση καθήκοντος. Το μέχρι πρότινος Νο2 στον ΣΥΡΙΖΑ έχει κατρακυλήσει πολύ στην κομματική πυραμίδα, ενώ πολλοί αριστεροί ψηφοφόροι δεν θέλουν καν να αναφέρονται στο όνομά του.

Όσο για τον Στέφανο Τζουμάκα, δεν είναι η πρώτη φορά που θέτει υποψηφιότητα για την θέση του προέδρου ενός κόμματος. Το είχε πράξει και το 2012 όταν ήταν στέλεχος του ΠΑΣΟΚ. Φαίνεται πως του αρέσει η θέση, απλώς δεν έχει καταφέρει να την κερδίσει. Προφανώς και δεν θα τα καταφέρει ούτε και τώρα.

Ως τώρα αυτοί οι τέσσερις υποψήφιοι συγκροτούσαν ένα καρέ έτοιμο για μάχη ως το τέλος. Μέχρι τη στιγμή που εμφανίστηκε ο άγνωστος «Χ», Στέφανος Κασσελάκης, που ανέτρεψε όλα τα δεδομένα και μετέτρεψε μια βαρετή εσωτερική μάχη σε ξέφρενη λοταρία με άγνωστους νικητές.

Έχουν γραφτεί τα πάντα για τον βίο και την πολιτεία του τις τελευταίες ημέρες. Από τις ερωτικές προτιμήσεις του έως τα καράβια του και από τη στήριξη που έχει από τον Πολάκη έως το αμερικανικό στιλ του που θέλει να κάνει τον ΣΥΡΙΖΑ σαν τους Δημοκρατικούς των ΗΠΑ μ’ αυτόν στη θέση… Μπάιντεν στο πολύ πιο νέο.

Η αλήθεια είναι, πάντως, πως μέσα σε πυκνό χρονικό διάστημα έδειξε πως δεν κατεβαίνει για να καταλάβει τη θέση του «λαγού». Εχει συσπειρώσει κόσμο τριγύρω του, ενώ το σόου που έκανε στους τάφους των Βενιζέλων επικοινωνιακά του έδωσαν πολλούς πόντους. Θα καταφέρει να προσπεράσει τον Τσακαλώτο; Αν ναι, τότε θα πρόκειται για έκπληξη ολκής, αλλά και για ισχυρό μήνυμα στην κομματική νομενκλατούρα.

Υπό άλλες συνθήκες η εκλογή του νέου αρχηγού στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα προκαλούσε σημαντικές μετατοπίσεις και κραδασμούς στο πολιτικό σύστημα. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει αυτή τη στιγμή. Η νωπή επικράτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και το βαθύ αίσθημα απογοήτευσης που κυριαρχεί μέσα και πέριξ του ΣΥΡΙΖΑ δεν προσφέρουν άρτο και θέαμα.

Οποιος κι αν εκλεγεί αρχηγός είναι βέβαιο πως θα χρειαστεί να περάσει διά πυρός και σιδήρου για να καταφέρει να στήσει το κόμμα ξανά στα πόδια του. Το τραύμα που φέρει είναι βαθύ και δεν επουλώνεται με την αλλαγή προσώπων. Στο κάτω κάτω, αυτό ας το παραδεχθούμε, κανένας από τους πέντε υποψηφίους δεν μπορεί να συγκριθεί με τον Τσίπρα κι αυτό από μόνο του είναι ένα απαισιόδοξο συμπέρασμα.

Διαβάστε ακόμα: Στέφανος Κασσελάκης. Ο νέος καραβοκύρης της Αριστεράς;

TAGS :
Αλέξης Τσίπρας Σύριζα

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook