Γιώργος Γρηγοριάδης: «Στην Baresquare ασχοληθήκαμε νωρίς με το software. Είδαμε μπροστά»

«Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Ντεπό Θεσσαλονίκης. Εκεί πέρασα τα πρώτα 20 χρόνια της ζωής μου και εκεί βρίσκονται σήμερα και τα γραφεία της εταιρείας μας».

Αυτός ο άνθρωπος είναι η περίπτωση ενός φωτεινού, ξεχωριστού μυαλού. Δεν πιστεύω πως όσα πέτυχε στον σκληρό και άκρως ανταγωνιστικό τομέα της τεχνολογίας είναι μόνο αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς, όπως θέλουμε να λέμε οι περισσότεροι για την επιτυχία. Νομίζω πως τελικά κάποιοι άνθρωποι γεννιούνται με χάρισμα και μια δυνατότητα παραπάνω από του μέσου όρου… εκτός κι αν αυτοί ενεργοποιούν το χάρισμα ενώ στους υπόλοιπους παραμένει εν υπνώσει.

Ο Γιώργος Γρηγοριάδης ο οποίος διαπρέπει παγκοσμίως είναι σίγουρα τετραπέρατος: αυτή η λέξη που λέγαμε μικροί τον χαρακτηρίζει σίγουρα. Είναι όμως και επίμονος, δείχνει ήρεμος και μετρημένος, πρέπει να είναι τολμηρός κι ας μην το προβάλει, και σίγουρα ξέρει καλά ότι κερδίζεις αν βλέπεις μπροστά και αν εμπιστεύεσαι συνεργάτες, πορεύεσαι χρόνια μαζί τους και παραμένεις ανοιχτός σε ανταλλαγές απόψεων και ιδεών. Αν δηλαδή επενδύεις στο σύνολο.

«Σε μαθήματα όπως η φυσική και τα μαθηματικά, που είχα γρήγορα ένα feedback από το σχολείο, έγινα πολύ καλός, αλλά ήταν και κάπως τυχαίο».

Αυτή τη στιγμή, η εταιρεία του επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι χρησιμοποιούμε τα ψηφιακά δεδομένα καθώς παρέχει λογισμικό και υπηρεσίες ανάλυσης επόμενης γενιάς σε παγκόσμια brands όπως η Sony, η Siemens, η Condé Nast κ.α. Διατηρεί γραφεία σε Λονδίνο και Θεσσαλονίκη, και μέσα στο 2021 χρηματοδοτήθηκε με επιπλέον 2,5 εκατ.δολ. προκειμένου να επιταχύνει τον ρυθμό ανάπτυξης του λογισμικού της και να το διαθέσει σε περισσότερες παγκόσμιες εταιρείες.

Ηταν το 2014 όταν γεννήθηκε η ιδέα της Baresquare. Ο Γιώργος Γρηγοριάδης και οι πρώτοι του συνεργάτες, Παναγιώτης Τζαμτζής, Αλέξανδρος Μυλόπουλος και Νίκος Βογιατζής, αντιλήφθηκαν ότι ο… χειροκίνητος τρόπος συλλογής αλλά και ανάλυσης δεδομένων, δεν είναι αυτός ο οποίος μπορεί να βοηθήσει τις επιχειρήσεις να αναπτυχθούν γρήγορα. Γι’ αυτό το λόγο σχεδιάστηκε η πλατφόρμα της Baresquare, η οποία αυτοματοποιεί την διαδικασία ανάλυσης των δεδομένων, εντοπίζει προβλήματα και συμβάλει στη βελτιστοποίηση της ψηφιακής παρουσίας των εταιρειών.

– Πού και πώς μεγαλώσατε;

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Ντεπό Θεσσαλονίκης -εκεί πέρασα τα πρώτα 20 χρόνια της ζωής μου και εκεί βρίσκονται σήμερα και τα γραφεία της εταιρείας μας. Η λέξη Ντεπό προέρχεται από την αντίστοιχη γαλλική, επειδή όταν η Θεσσαλονίκη είχε τραμ, εκεί πήγαινε και πάρκαρε το τραμ -ήταν δηλαδή η «αποθήκη» τους. Έχω έναν μεγαλύτερο αδερφό, τον Γρηγόρη και οι γονείς μου ήταν άνθρωποι οι οποίοι δούλευαν πάρα πολύ και ξεκίνησαν με πολλές δυσκολίες – ο ένας έχει πιο δύσκολη ιστορία από τον άλλο. Κατάφεραν όμως και οι δύο, με πολύ μεγάλο κόπο να «εκπαιδευτούν». Αυτό, για το μέρος και τη χρονική περίοδο που μεγάλωσαν, οτιδήποτε πάνω από Δημοτικό ήταν σούπερ κατόρθωμα. Πήγαν στο Γυμνάσιο με πολύ μεγάλες δυσκολίες, ο πατέρας μου μάλιστα σε μεγαλύτερη ηλικία πήγε σε νυχτερινό σχολείο.

– Τα παιδικά σας χρόνια ήταν δηλαδή φτωχικά;

Όχι, όταν οι γονείς μου απέκτησαν παιδιά, είχαν ήδη μια οικονομική σταθερότητα. Και όταν ήμουν 15 χρονών, τα πράγματα στην οικογένεια, από οικονομικής άποψης, άλλαξαν αρκετά προς το καλύτερο και έτσι μπόρεσα να σπουδάσω όσο και ότι ήθελα χωρίς να χρειαστεί να δουλεύω παράλληλα.

– Ο αδερφός σας ασχολείται και εκείνος με την επιχειρηματικότητα;

Όχι, καμία σχέση. Ο αδερφός μου για πολλά χρόνια ήταν ελεγκτής ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων στη γεωργία και τώρα δουλεύει στο εκπληκτικό εγχείρημα που λέγεται περιβαλλοντικό πάρκο Θέρμης – ασχολείται με αυτή την κρίσιμη αλλαγή που πρέπει να κάνουμε ως κοινωνία, να αναπτύξουμε, δηλαδή, περιβαλλοντική συνείδηση.

«Και μόνο οι λέξεις επιχειρηματικότητα και επιχειρηματίας στα ελληνικά και στα αγγλικά σημαίνουν διαφορετικά πράγματα».

– Ήσασταν καλός μαθητής στο σχολείο;

Σε μαθήματα όπως η φυσική και τα μαθηματικά, που είχα γρήγορα ένα feedback από το σχολείο, έγινα πολύ καλός, αλλά ήταν και κάπως τυχαίο. Αν δηλαδή στην τετάρτη δημοτικού μου έλεγε κάποιος δάσκαλος  «τι ωραία ποίηση γράφεις, Γιώργο» μπορεί τώρα να έκανα κάτι διαφορετικό. Απλώς έτυχε όταν έλυνα σωστά και γρήγορα τις ασκήσεις στα μαθηματικά, ο δάσκαλος να πει «Μπράβο, Γιώργο!» πράγμα που για μένα λειτουργούσε ως ένα πολύ σημαντικό κίνητρο. Παρ’ όλα αυτά έγραφα πολύ καλές εκθέσεις και έχω μεγάλη αγάπη για την ελληνική γλώσσα. Στην ελληνική εκπαίδευση, όμως, τουλάχιστον τότε, υπήρχε ο διαχωρισμός ανάμεσα στη θετική και θεωρητική κατεύθυνση, που ήταν λες και υποχρεωτικά το ένα σε απέκλειε από το άλλο.

– Και στις μέρες μας δεν έχει αλλάξει προς το καλύτερο η εκπαίδευση. 

Γενικά ακόμη και σήμερα, στην ελληνική πραγματικότητα αντιμετωπίζεις δυσκολίες που στο εξωτερικό δεν υφίστανται. Για να δώσω ένα παράδειγμα, η επιχειρηματικότητα με την οποία ασχολούμαστε είναι κάτι πάρα πολύ δύσκολο να εκφράσεις στα ελληνικά. Και μόνο οι λέξεις επιχειρηματικότητα και επιχειρηματίας στα ελληνικά και στα αγγλικά σημαίνουν διαφορετικά πράγματα. Το entrepreneurship είναι ένας από τους πιο βασικούς τομείς της αμερικανικής οικονομίας και του δυτικού κόσμου. Στην Ελλάδα, η λέξη επιχειρηματίας έχει μια σκιά πάνω της. Άρα εμείς, μέσω της επικοινωνίας της επιχείρησής μας, πρέπει να αρθρώσουμε την επιχειρηματικότητα στη σωστή βάση της -και είναι κάτι πολύ δύσκολο αλλά και ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά που κάνουν την ομάδα μας διαφορετική.

«Οι άνθρωποι αγοράζουν την εμπειρία, το κέρδος ή το status που παίρνουν μέσα από αυτήν, αλλά σε καμία περίπτωση δεν αγοράζουν αλγόριθμο».

– Άρα ακόμη και οι λέξεις που χρησιμοποιούμε, παίζουν ρόλο για το πώς φαινόμαστε αλλά και πώς μας αντιμετωπίζουν οι άλλοι.

Φυσικά, γιατί τελικά υπάρχει κάτι που κάνει τη λέξη επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα να μοιάζει λίγο γκρίζα, ενώ το entrepreneurship να είναι κάτι θαυμαστό. Σε 10 μέρες έχουμε μια πρόκληση, θα πάμε στο Νυμφαίο, στον Αρκτούρο, για μια συνάντηση ανασυγκρότησης της ομάδας από την αρχή. Θα έρθουν συνεργάτες μας από την Αμερική, τη Γερμανία και την Αγγλία με τους οποίους προσπαθούμε από κοινού να δούμε ποια είναι η καινούργια ιδέα που θα μας φέρει μαζί. Πρόκειται για το entrepreunerial team και με κάποιο τρόπο, πρέπει και στα ελληνικά, όταν κάνω συζητήσεις με τους Έλληνες συνεργάτες, να μπορώ να το αποδείδω σωστά, για να καταλάβουμε ότι όλοι μαζί προσπαθούμε, όλοι μαζί επιχειρούμε, όλοι μαζί ρισκάρουμε και όλοι μαζί θα φέρουμε το αποτέλεσμα.

– Τι σπουδάσατε τελικά;

Τελειώνοντας το λύκειο, μπήκα στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο για να σπουδάσω πληροφορική. Ήταν όμως τέτοια τα χρόνια εκείνα, το ‘97 δηλαδή, που δεν είχα δει καν υπολογιστή στη ζωή μου μέχρι τότε. Πήγα σε κάτι που δεν ήξερα καθόλου, το μόνο που με γοήτευε ήταν κάτι που είχα ακούσει να λένε, ότι οι υπολογιστές θα αλλάξουν τον κόσμο. Δεν καταλάβαινα όμως τίποτα στο κομμάτι του προγραμματισμού και γενικά, αν και τελείωσα τη σχολή, δεν ήμουν ένας από τους καλύτερους φοιτητές της. Αυτό που σίγουρα κατάλαβα ήταν ότι… ωραία η επιστήμη των υπολογιστών στη θεωρία, αλλά η εφαρμογή της είναι το σημαντικό, και είναι κάτι που δεν καλύπτεται στον τομέα της πληροφορικής. Το άλλο ήταν μια περίεργη αγάπη και έλξη για την πληροφορία, που είναι κάτι που το κάνω μέχρι σήμερα.

Ο Γιώργος Γρηγοριάδης συνομιλεί με την Μία Κόλλια στo Atrium Greek Bistrot του ξενοδοχείου Herodion. Στο επίκεντρο της συζήτησης, τα επιχειρηματικά του σχέδια.

– Μέχρι τότε δεν είχατε αγγίξει το κομμάτι της επιχειρηματικότητας, έτσι δεν είναι;

Το είχα αγγίξει με έναν τρόπο, καθώς ένας συμφοιτητής μου με τον οποίο δουλεύουμε ακόμα μαζί, έφτιαχνε προγράμματα που βασίζονταν σε κάποιες ιδέες που είχα και εγώ προσπαθούσα να τις πουλήσω – άλλο που αποτύγχανα συνέχεια! Όταν ήρθε η ώρα να σκεφτώ τι είναι αυτό που με εμπνέει για να το ακολουθήσω, μιας και δεν ήμουν καλός προγραμματιστής, ήθελα να λύσω τον γρίφο που αφορούσε το γιατί πολλές φορές ένα ωραίο πρόγραμμα μπορεί να μην το αγοράζει κανείς και ένα άλλο, που δεν είναι τόσο ωραίο, να το αγοράζει. Σε ένα ΜΒΑ στη Διοίκηση Επιχειρήσεων που έκανα στο Βέλγιο κατάλαβα ότι στην πραγματικότητα αυτός ο γρίφος έχει να κάνει με τους ανθρώπους. Τι θέλουν στη ζωή τους, και αν καταλαβαίνουν το όφελος από αυτό που χρησιμοποιούν.

– Και πού καταλήξατε;

Στο ότι οι άνθρωποι αγοράζουν την εμπειρία, το κέρδος ή το status που παίρνουν μέσα από αυτήν, αλλά σε καμία περίπτωση δεν αγοράζουν αλγόριθμο. Πρώτο έρχεται το συναίσθημα πάντα. Παγκοσμίως σήμερα το σύγχρονο software development γίνεται ανθρωποκεντρικά. Βασίζεται πάνω στις ανάγκες του ανθρώπου και στο πώς μπορεί η τεχνολογία να τις ικανοποιήσει.

 – Πώς προχώρησατε από εκεί και πέρα, έχοντας κάνει και το ΜΒΑ σας;

Τελειώνοντας και με αυτό, συνέβη αυτό που λέμε ευθυγράμμιση πλανητών. Εκείνο τον καιρό άρχιζε γενικά το big data analysis, οι ποταμοί δεδομένων δηλαδή, κι εγώ, με τις γνώσεις που είχα από τον προγραμματισμό και το πώς φτιάχνονται τα sites, ήξερα τη γλώσσα για να εξηγήσω σε ομάδες management τι μπορούν να κερδίσουν από αυτά τα δεδομένα. Ήταν η κατάλληλη στιγμή για μένα κι έτσι μπόρεσα και μπήκα στη Sony Ευρώπης, ξεκοκαλίζοντας βέβαια και όλα τα manual, σε σημείο που μέσα σε δύο μήνες ήξερα περισσότερα πράγματα από οποιονδήποτε άλλον για το πώς λειτουργεί αυτή η τεχνολογία -τα analytics- που είναι και η βάση όλων όσων ασχολούμαι μέχρι σήμερα.

 – Μιλάμε για ασύλληπτο όγκο πληροφοριών.

Ακριβώς. Επειδή η πληροφορία είναι τεράστια, εμείς φτιάχνουμε μια τεχνολογία που διαλέγει τα πιο κρίσιμα κομμάτια και τα μεταφέρει στον χρήστη σε απλή γλώσσα, ώστε αυτός να μπορεί να πάρει γρήγορα τις σωστές αποφάσεις πάνω στο θέμα που τον ενδιαφέρει. Οι αλγόριθμοί μας μπορούν να αυτοματοποιήσουν τις ανάγκες του χρήστη, χωρίς να χρειάζεται πλέον να γράφουμε εμείς παραλλαγές του αλγόριθμου.

«Είδαμε μπροστά και είπαμε ότι το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε εμείς καθημερινά ως απλοί αναλυτές, σε 10 χρόνια θα το αντιμετωπίζουν όλοι».

– Πώς το σκεφτήκατε εσείς όλο αυτό και όχι κάποιος άλλος; Τι είναι αυτό που σας ξεχώρισε;

Η αλήθεια είναι ότι οι ανταγωνιστές μας είναι λίγοι. Στην πραγματικότητα, αυτό που με ρωτάτε είναι τι διαφορετικό υπάρχει στο Σαν Φρανσίσκο, στη Νέα Υόρκη, στο Βερολίνο, στο Τόκιο και στη Θεσσαλονίκη. Έχει λοιπόν να κάνει με το πώς οι αγορές παγκοσμίως φτιάχνουν software -πώς διαλέγουν ιδέες για υλοποίηση. Εμείς ασχοληθήκαμε με αυτή την ιδέα πριν ακόμα υπάρξει η ανάγκη. Είδαμε μπροστά και είπαμε ότι το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε εμείς καθημερινά ως απλοί αναλυτές, σε 10 χρόνια θα το αντιμετωπίζουν όλοι οι αναλυτές αλλά και όλοι οι άνθρωποι γενικά, αφού χρησιμοποιούμε την πληροφορία όλο και περισσότερο. Δουλέψαμε λοιπόν γύρω στα 5 χρόνια πάνω σε μια πολύ καινοτόμα ιδέα και γι’ αυτό εδώ και ένα χρόνο που βγήκαμε στην παγκόσμια αγορά, έχουμε ένα προϊόν που είναι πέντε χρόνια μπροστά. Έχουμε λυμένα θέματα που οι Αμερικανοί ξεκινούν τώρα να τα λύσουν.

– Τώρα, λοιπόν, τι πρέπει να κάνετε; 

Αυτό που έχουμε να κάνουμε τώρα είναι να εξηγήσουμε και να πουλήσουμε το προϊόν μας. Αυτό που μας διαφοροποιεί είναι ότι μείναμε μαζί ως ομάδα, χτίσαμε κρυφά μία τεχνολογία που την πιστεύαμε βαθιά και ήταν πολύ διαφορετική, και τώρα που αρχίζει σιγά σιγά να συντονίζεται ο κόσμος, εμείς πάμε γρήγορα. Η ελληνική επιχειρηματικότητα είναι για πολύ καιρό αργή και μετά πάει πάρα πολύ γρήγορα. Η εταιρεία μας, η Baresquare, τώρα πουλάει μόνο στην Αμερική κι αυτό είναι μεγάλο πράγμα, γιατί εκεί είναι οι σωστοί πελάτες και μπορούμε και τους απευθυνόμαστε. Θέλω να πω επίσης ότι στην Κίνα για παράδειγμα, οι επιχειρήσεις κάνουν αυτό που λέει το κράτος ενώ στην Αμερική κάνουν αυτό που λένε οι πελάτες. Τέλος στην Ελλάδα έχουμε ανθρώπους με καταπληκτικά μυαλά, δουλευταράδες και πιστούς σε αυτό που κάνουν, κι αυτό είναι κάτι που μας ξεχωρίζει.

– Πόσοι άνθρωποι δουλεύουν στην εταιρεία σας;

Είναι 50 άτομα, από τους οποίους περισσότεροι από τους μισούς δουλεύουν στη Θεσσαλονίκη και οι υπόλοιποι είναι Αμερικανοί, Άγγλοι, έχουμε παντού ανθρώπους.

– Λέτε πως αυτό που κάνατε ήταν τουλάχιστον πέντε χρόνια μπροστά από την εποχή του. Θα σας πείραζε αν σε δυο χρόνια δεν μπορείτε πλέον να δείτε τόσο μακριά;

Ποτέ δεν λέω δεν πειράζει. Αν αυτό που κάνω τώρα δεν τρέξει γρήγορα, θα πρέπει μετά να μας οδηγήσει πίσω να φτιάξουμε το καινούργιο σε μια επταετία. Δηλαδή η στιγμή για εμάς είναι τώρα. Τώρα πρέπει να εκμεταλλευτούμε το ανταγωνιστικό μας πλεονέκτημα, που είναι επόμενης γενιάς, αλλά πρέπει και να χρησιμοποιούμε τα καλύτερα μέσα πώλησης στις ανεπτυγμένες αγορές για να φτάσουμε εκεί που πρέπει.

Στο επιχειρείν, κάθε κίνηση μετράει.

– Το ενδιαφέρον σας δηλαδή τώρα εστιάζεται στις πωλήσεις και όχι τόσο στην εξέλιξη του προϊόντος σας;

Υπάρχουν δύο βασικές προσεγγίσεις για το πώς να φτιάξει κάποιος μία εταιρεία. Η μία είναι να είσαι δυνατός στις πωλήσεις και να προσπαθήσεις να ακούσεις την αγορά και να φτιάξεις ένα προϊόν, οπότε αυτό σημαίνει ότι πηγαίνεις μπροστά με marketing και πωλήσεις. Ακούς την αγορά και ανταποκρίνεται. Η άλλη προσέγγιση είναι να πας με ένα προϊόν και μετά να πείσεις τον κόσμο ότι το χρειάζεται, χωρίς καν να το ξέρει. Εμείς ακολουθούμε τον δεύτερο τρόπο, που σημαίνει ότι η πρόκληση δεν είναι το αν το προϊόν μας είναι σούπερ -ξέρουμε ότι είναι το καλύτερο. Το θέμα είναι ότι πρέπει να μπει σωστά τώρα στην αγορά για να το μάθει και ο κόσμος.

– Τι προβλήματα θα μπορούσε να αντιμετωπίσει μια εταιρεία όπως η δική σας;

Μια εταιρεία σαν τη δική μας θα μπορούσε να μην εξηγήσει καλά τι κάνει στους ανθρώπους που θα της διαθέσουν τα κεφάλαια για να λειτουργήσει, οπότε να μην έχει επαρκή χρηματοδότηση, ή μπορεί να βγει έξω από την αγορά επειδή είναι το αουτσάιντερ και δεν τη γνωρίζουν, άρα δεν την εμπιστεύονται.

 – Υπάρχουν φιλικές αγορές ή οι νόμοι που τις διέπουν είναι παντού οι ίδιοι;

Όλες οι αγορές κάνουν πάντα το ίδιο πράγμα, σε όλο τον κόσμο. Η διαφορά τους είναι φάσης και όχι συμπεριφοράς. Η Αμερική τώρα παίρνει την τεχνολογία μας, η Ευρώπη δεν την παίρνει ακόμα. Αργότερα η Αμερική θα φτάσει στο peak. Η Ελλάδα είναι στο μηδέν, θα αρχίσει να παίρνει αυτή την τεχνολογία όταν οι άλλοι θα την εγκαταλείψουν.

– Η Ευρώπη έχει πεθάνει οικονομικά όπως λένε ή όχι;

Όχι, η Ευρώπη πρέπει απλώς να ξαναβρεί λίγο τον δρόμο της -και αυτός ήταν ο λόγος που πήγα στο Βερολίνο, όπου εκεί βρίσκεται και το fund που έχει επενδύσει σε εμάς και σκοπός του είναι να δώσει στην Ευρώπη την ευκαιρία που της αξίζει. Η Ευρώπη είναι το καλύτερο μέρος, είμαστε ώριμοι, έχουμε ισορροπία, καλά συστήματα υγείας, είμαστε πιο κοινωνικοί από οποιονδήποτε άλλον στον δυτικό κόσμο, κάτι που ίσως φέρνει και νωθρότητα, που δεν πρέπει να αφήσουμε να επικρατήσει. Το θέμα με τα προσωπικά δεδομένα η Ευρώπη το έφερε στο τραπέζι, οι υπόλοιποι ίσως και να μην το έκαναν ποτέ.

«Η Ευρώπη είναι το καλύτερο μέρος στον πλανήτη, είμαστε ώριμοι, έχουμε ισορροπία, καλά συστήματα υγείας, είμαστε πιο κοινωνικοί από οποιονδήποτε άλλον στον δυτικό κόσμο, κάτι που ίσως φέρνει και νωθρότητα, που δεν πρέπει να αφήσουμε να επικρατήσει».

– Κίνα και Ινδία; 

Για την Ινδία δεν ξέρω πολλά, σίγουρα διαθέτουν ένα βαθύ εκπαιδευτικό σύστημα. Επειδή όμως δεν έχουν πολλά αγαθά, αυτό είναι και το κίνητρό τους, γι’ αυτό όπου πάνε, σαρώνουν. Οι διευθυντές μεγάλων εταιρειών παγκοσμίως είναι Ινδοί σήμερα σε ποσοστό άνω του 50%. Την Κίνα, χωρίς να είμαι ειδήμων, θα πρέπει να τη δούμε σε δύο επίπεδα: στο επίπεδο του ατόμου, όπου η απόλυτη επιτυχία είναι να μη διαφέρεις καθόλου από τον διπλανό σου, επειδή θέλεις να είσαι κομμάτι της ομάδας. Το δεύτερο επίπεδο είναι το συλλογικό: Έχει να κάνει με το αμερικανικό και το κινεζικό όνειρο. Το αμερικανικό όνειρο είναι ο άνθρωπος να κάνει αυτό που θέλει. Το κινεζικό όνειρο είναι η Κίνα να κάνει αυτό που θέλει, πρώτα το έθνος και μετά ο άνθρωπος.

 – Έχετε ελεύθερο χρόνο;

Έχω ελεύθερο χρόνο, ίσως λιγότερο συγκριτικά με άλλους ανθρώπους. Ταξιδεύω πολύ, λόγω δουλειάς κυρίως και έχω διάφορα ενδιαφέροντα. Μου αρέσει πολύ η τέχνη του καφέ, κατά καιρούς ασχολούμαι με τη φωτογραφία και τώρα μου αρέσει πολύ να χαλαρώνω παίζοντας μουσική, γιουκαλίλι συγκεκριμένα. Επίσης το καλό είναι ότι η δουλειά μου είναι πολύ κοινωνική, μιλάω με πολλούς ανθρώπους.

«Η Νέα Υόρκη είναι το μέρος που πηγαίνουν οι πιο ανταγωνιστικοί άνθρωποι από όλο τον κόσμο για να πάρουν μέρος στον πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα και να νικήσουν κάποιοι».

– Ποια είναι οι μεγαλύτεροί σας πελάτες;

Είναι η Sony Electronics και η Condé Nast εκδοτική (σ.σ. Vogue κ.α.), με τα 14 brands που διαθέτει.

– Και τέλος: Νέα Υόρκη!

Αυτό που μπορεί να καταλάβει κάποιος στη Νέα Υόρκη είναι το πώς διαμορφώνονται οι παγκόσμιες εξελίξεις. Είναι το hub που πηγαίνουν οι πιο ανταγωνιστικοί άνθρωποι από όλο τον κόσμο για να πάρουν μέρος στον πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα και να νικήσουν οι καλύτεροι. Αυτοί οι κάποιοι θα διαμορφώσουν τις εξελίξεις σε κάθε επίπεδο -τέχνη, τεχνολογία, εμπόριο. Και όχι τόσο η Νέα Υόρκη όσο στο κέντρο της, το Μανχάταν, που δεν χωράει άλλα διαμερίσματα πλέον, έχει ολοκληρωθεί ως πόλη. Το άλλο ωραίο που συμβαίνει στη Νέα Υόρκη είναι ότι όσα λεφτά και να έχεις, για να πας γρήγορα κάπου, θα πάρεις το μετρό. Το ίδιο βαγόνι που παίρνει και η νοσοκόμα που έρχεται από το Μπρούκλιν. Και έτσι, εκεί συναντιούνται όλοι οι άνθρωποι που ζουν στην απίθενη αυτή μητρόπολη.

//H συνέντευξη και η φωτογράφιση έγιναν στo Atrium Greek Bistrot του ξενοδοχείου Herodion, Ροβέρτου Γκάλι 4, Ακρόπολη

Διαβάστε ακόμα: Το διαχρονικό success story του Χρύσανθου Πανά.

TAGS :
business start up

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook