Κομπάρσος και στον Περάκη…

Ο Σωτήρης Κακίσης σε καρέ τής «Πίσω Πόρτας» του Γιώργου Τσεμπερόπουλου. «Κόντεψα να πεθάνω πάνω στα γυρίσματα, σαν κασκαντέρ απροόπτως σ’ εκείνο το κλειστό γυμναστήριο του Στρέφη, με καύσωνα μεγάλο στην Αθήνα και χωρίς αιρ-κοντίσιον εκεί μέσα»…

Σας έλεγα, όχι πολύ καιρό πριν, για τις μικρο-εμφανίσεις μου στον κινηματογράφο, για κάποια μου περάσματα από καμιά δεκαριά ως τώρα ταινίες ως ηθοποιός, ως κομπάρσος, στον Αλέξη Δαμιανό, στον Γιώργο Πανουσόπουλο, στον Γιώργο Τσεμπερόπουλο, αλλά και στην «Όλγα Ρόμπαρντς» του Χρήστου του Βακαλόπουλου…

Για τον Τσεμπερόπουλο, νομίζω πως δεν είχα πει πως κόντεψα να πεθάνω πάνω στα γυρίσματα, ως κασκαντέρ απροόπτως σ’ εκείνο το κλειστό γυμναστήριο του Στρέφη, με καύσωνα μεγάλο στην Αθήνα και χωρίς αιρ-κοντίσιον εκεί μέσα, του λόγου μου με σμόκιν σε δεξίωση όπως κι αρκετοί άλλοι, εγώ όμως τελείως άμαθος σε τέτοιες καταστάσεις, σε ασφυξία κανονική, πολύωρη, δυσκολεμένη, αναγκαστική. Αυτά έχει όμως το σινεμά, τι να κάνουμε…

Πλάκα, πάντως, έχουν οι κωμικές μου περιπέτειες στις ταινίες του Περάκη, του επίσης φίλου μου πολύ, και αγαπημένου. Όλα άρχισαν στον «Βίο και Πολιτεία» του: όπου στο τέλος, κι εκεί με καύσωνα αλλά ευτυχώς ευάερο και νυκτερινό, ο Πανουσόπουλος κι εγώ κλοσάρ έξω από τη βιτρίνα ενός μαγαζιού ηλεκτρικών συσκευών θα βλέπαμε τηλεόραση.

Νίκος Περάκης, Γιώργος Πανουσόπουλος (φωτογραφία Σωτήρης Κακίσης).

Μάλιστα, ήταν να είναι κι ο Στέφανος ο Κουμανούδης μαζί μας, κι ευτυχώς που δεν ήρθε, και γλίτωσε εκείνος από αυτήν τη δοκιμασία, μια και ήταν ήδη ο Στέφανος με προβλήματα στην υγεία του. Το αστείο: χρειάζεται στοπ-καρέ για να μας διακρίνει στην οθόνη κάποιος, τόσο κρατάει το σκοτεινό αυτό πλάνο, έφταιγε κι ο Πανουσόπουλος που τρώει κάτι φιστίκια και τα φτύνει προς τη βιτρίνα, προς τη μηχανή…

Ύστερα, ήταν η «Θηλυκή Εταιρεία». Καλεσμένος δεξίωσης πάλι εγώ, πάλι προς το τέλος, όπου ο Καφετζόπουλος μου ψιθύρισε πάνω στο πλάνο που θα χαιρετιόμασταν: «Στρίψε λίγο έτσι, κλέψτο κάπως, γιατί θα φαίνεται μόνο ο σβέρκος σου στο φιλμ». Ε, κάτι τέτοιο περίπου φάνηκε, αν θυμάμαι, καλά κι εδώ…

Διαβάστε ακόμα: Κυνηγώντας τον Βέγγο!

Σωτήρης Κακίσης, Νίκος Περάκης (φωτογραφία Γιώργος Πανουσόπουλος).

Μετά, ήταν τα περί τη «Φούσκα», όπου μού ’χε ο Περάκης –αυτό το ξαναέχω διηγηθεί– γράψει ρόλο ηθοποιού κανονικότατου, κι έκανα πίσω εγώ, εκεί που θά ’τανε να φανώ λίγο παραπάνω, και δεν φάνηκα. Ετοιμαζόμουν στην «Ψυχραιμία» του να πω “ναι” για κείνο το βιντεοκλίπ με την Τζούλια Αλεξανδράτου, μην τον ξανα-στεναχωρούσα σκεφτόμουνα τον Νίκο, αλλά ευτυχώς με απάλλαξε ο ίδιος την τελευταία στιγμή, γιατί και πολύ αντεργκράουντ θα ήμουνα στον αιώνα τον άπαντα με το κορίτσι αυτό πρώτη μούρη εγώ, ο γράφων τα ποιήματα…

«Βίος και Πολιτεία» | «Θηλυκή Εταιρεία» | «Σειρήνες στη Στεριά»

Στις «Σειρήνες» του «στη Στεριά» πήγα. Με τον Πανουσόπουλο συν-κομπάρσο μου πάλι, όχι κλοσάρ αυτήν τη φορά, υπουργοί ολόκληροι οι δυο μας, κι έμεινα κι εκεί κάποια ώρα, και πάλι άντε να μας δεις, να μας εντοπίσεις στα πλάνα μετά. Γιατί κουράστηκα κι εδώ κι έφυγα, πήρα κι ένα τάπερ με φαγητό από το κέτερινγκ, να γυρίσω σπίτι μου να ξαποστάσω. Και μου ξανάλεγε ο Νίκος αργότερα: «Πού πήγες; Σου είχα γκρο-πλαν αυτήν τη φορά, και το έκανα, αφού δεν σ’ έβρισκα, σε άλλον»…

Έλα, ντε, πού πήγα; Πού είχα πάει; Καταλήγω πως στον Περάκη, στα φιλμ του, η πιο μεγάλη μου συμμετοχή είναι αυτή: χτύπησε αρκετά πρωί το κουδούνι του σπιτιού μου, κι ήταν ο Νίκος από το δρόμο. «Ν’ ανέβω; Γιατί έχουμε ένα προβληματάκι εδώ κάτω». Ανέβηκε μ’ ένα κορίτσι. «Η πρωταγωνίστριά μου. Γυρίζουμε τη «Λίζα και την Άλλη» σήμερα στο δάσος σας, κι είχαμε κλείσει το Saloon για κάλυψη, αλλά από μια ώρα και μετά, κι η κοπέλα θέλει να πάει τουαλέτα επειγόντως. Μπορεί εδώ, σ’ εσένα;»

Νομίζω πως μ’ ευχαρίστησε γι’ αυτό ο Περάκης στους τίτλους της ταινίας αυτής. Θυμάμαι καλά;

Κοινή συνέντευξη του Γιώργου Πανουσόπουλου, του Νίκου Περάκη και του Γιώργου Τσεμπερόπουλου στον Σωτήρη Κακίση.

Διαβάστε ακόμα: Κώστας Πασχάλης για πάντα.

TAGS :
Κακίσης κασκαντέρ κομπάρσος Περάκης σκηνοθέτης τανία

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook