Οι νεότεροι ποιητές μας για την παιδικότητα

«Εκεί που τελειώνουν τα κεραμίδια/ Της νοσταλγίας/ Ξεκινούν οι σημύδες της παιδικής εποχής». (Carl Larsson, «Lisbeth at the Birch Grove», 1910).

Ελευθερία Κυρίτση, «Οι καμπύλες των λεπιδόπτερων»

Εκεί που τελειώνουν τα κεραμίδια
Της νοσταλγίας
Ξεκινούν οι σημύδες της παιδικής εποχής
Πιάνουν ξανά τις κρυψώνες απ’ το σκουριασμένο μπράτσο
Οδηγούν στη σέπια εποχή της μνήμης

Μέσα απ’ το παλτό διακρίνονται ακόμη υπολείμματα χαράς
Τυλιγμένης σε ρυζόχαρτο
(Ουτοπικός ομφάλιος λωρίσκος)
Το παρελθόν είναι το
Μέλλον κατ’ επανάληψη

Κάποτε είχε γεύση βουτύρου
Έλιωνε στο μικρό στόμα
Πριν ξεχαστεί στην άλλη βιασύνη
Εκείνη που μας ψήλωνε κάθε τρίμηνο

Στριφογυρίζω στα άδεια δάχτυλα τώρα
Την έξωση της ελπίδας
Εκείνο το ρυζόχαρτο που η απουσία του
Με φέρνει πιο κοντά σε όσα θα ήμουν

Όταν θα μεγάλωνα

(Από τη συλλογή «Χειρόγραφη πόλη», εκδ. Μανδραγόρας, 2013)

Στην επόμενη σελίδα: «Το παιδί που κάποτε υπήρξα».

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

TAGS :
Ποίηση ποιητές

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook