Πιθανόν να είμαι επηρεασμένη από το πρόσφατο ταξίδι μου στην Ελλάδα και εικάζω πως δεν είναι μια θεματολογία που περιμένατε από μια Wine Vixen αλλά θα ήθελα να σας πω πως όταν δεν πίνω κρασί πίνω πάντα τσίπουρο! Τα ελληνικά αποστάγματα έχουν διανύσει χιλιόμετρα τα τελευταία χρόνια και υπάρχουν πραγματικά πολλά διαμαντάκια εκεί έξω. Οι επιλογές άπειρες: αποστάγματα οίνου, στεμφύλων ή σταφυλής, ακόμα και αποστάγματα οινολασπών, παλαιωμένα ή μη, μονοποικιλιακά ή χαρμάνια, με αρωματικά βότανα ή άνευ.
Σε αυτό το άρθρο – και ενώ κάθομαι στο δωμάτιο μου στο Rust της Αυστρίας (όπου έχει πραγματικά ψόφο) – θα σας κάνω μια λίστα με τα αγαπημένα μου τσίπουρα/αποστάγματα (πάντα χωρίς γλυκάνισο) που συνδυάζω πάντα με μεζεδάκια στη λιακάδα. Τα παλαιωμένα άλλωστε τα έχει καλύψει ο αγαπημένος μου Δημήτρης Μότσος σε άρθρο του εδώ. Για πάμε.
Απόσταγμα Ξινόμαυρου Τσιλιλής
Η σειρά αυτή του Τσιλιλή είναι φοβερή γιατί πραγματικά γεύεσαι την κάθε ποικιλία. Αυτό που ξεχωρίζω είναι το απόσταγμα από Ξινόμαυρο όπου στη μύτη συναντάμε γλυκιά τομάτα, τριαντάφυλλο, αστεροειδή γλυκάνισο και γλυκόριζα. Απίθανα γλυκόπιοτο και ισορροπημένο με το αλκοόλ να είναι εξαιρετικά ενταγμένο στο σύνολο, χωρίς να ξεχωρίζει. Θα έβαζα δίπλα του μεζέδες κλασικούς και ελληνικούς όπως ένα πικάντικο σαγανάκι γαρίδας από τον Μακαρέλο, εμπλουτισμένο με φρέσκια τηγανητή πατατούλα (if you know you know).
Τσικουδιά Syrah 35N
Η αγάπη μου στις τσικουδιές 35Ν είναι νομίζω γνωστή. Φανταστείτε πως είναι το μόνο πράγμα που ζητάω κάθε φορά που κάποιος έρχεται να με δει στο Λονδίνο. Έχω δει ότι έβγαλαν και από Malvasia αλλά δεν την έχω δοκιμάσει ακόμα οπότε θα προτείνω την σταθερά αγαπημένη μου 35N Syrah, που είναι πιο έντονη και στιβαρή, με αρώματα κόκκινων φρούτων και πικάντικο χαρακτήρα. Τι θα έβαζα δίπλα του; Είτε ένα κομμάτι της παστρουρμαδόπιτας που κάνω σπίτι με παστουρμά κόντρα από τον Γιώργο στον Πειραιά, κασέρι Βόλου και ντομάτα, είτε μια μερίδα παστουρμαδοπιτάκια του Εβίβα, με την πικάντικη σαλτσούλα ντομάτας πιπεριάς on the side (ένα δάκρυ κύλησε).
Hefebrand Lost Lake Distillery
Ατέλειωτη ευχαρίστηση, παιδιά μου. Όλα τα τσίπουρα των Ζαχαριάδων (Lost Lake) είναι ποιήματα, κάθε ένα με τον δικό του μοναδικό χαρακτήρα. Το Hefebrand είναι απόσταγμα οινολασπών από πολλές ποικιλίες όπως Μαλαγουζιά, Ασύρτικο και Sauvignon Blanc. Είναι πολύπλοκο και φοβερά γαστρονομικό με αρώματα φρυγανισμένου ψωμιού, μανιταριού, εσπεριδοειδών και πυρηνόκαρπων φρούτων. Για το λόγο αυτό ζητάει και εξίσου πολύπλοκα πιάτα όπως ένα μπουγιουρντί με 4 τυριά στο πήλινο, χωρίς ντομάτα, όπως το κάνουν στο Μέτσοβο, παρέα με φρέσκο ζυμωτό ψωμί.
Πειρίθοον τσίπουρο χωρίς γλυκάνισο
Αν αναζητάτε ένα τσίπουρο που να μοσχοβολάει λουκούμι τριαντάφυλλο και φράουλα τότε μόλις το βρήκατε. Σχετικά ελαφρύ στο στόμα και στρογγυλό, θα αδειάσει πριν καν το καταλάβετε. Ιδανικά συνδυάστε το με πικάντικους μεζέδες όπως τηγανιά με λουκάνικο και πορτοκάλι ή πεϊνιρλί με σουτζούκι. Μη σας ξεγελάει, η “γλύκα” του και το πλούσιο φρούτο του μπορούν να τα βάλουν με τα θηρία.
Τσίπουρο χωρίς γλυκάνισο Special Κωστέα
Καίει ο ήλιος και οι ακτίνες του ζεσταίνουν το κρύο του Χειμώνα. Είναι περίπου 12:30 και είναι Σάββατο. Αν ήμουν Ελλάδα θα έπιανα ένα τραπεζάκι δίπλα στη θάλασσα ή στο Χοχλιδάκι στο Ψυχικό, με τον ήλιο από πάνω μου. Θα παράγγελνα έναν Κωστέα και μια πιατέλα με παστά. Έναν τσίρο με άνηθο και φρέσκο κρεμμύδι, μια λακέρδα, έναν γαύρο μαρινάτο με σκόρδο και μαϊντανό. Το τσίπουρο του Κωστέα είναι πραγματικά φτιαγμένο για τέτοιες μέρες και τέτοιους μεζέδες. Πληθωρικό, αρωματικό, βοτανικό, πικάντικο και ρωμαλέο, σίγουρα θα κερδίσει μια θέση στην καρδιά σας.
Δεκαράκι Ροδίτης
Τελικά, ο Ροδίτης παρόλο που δεν είναι το πιο αρωματικό σταφύλι κάνει σίγουρα φοβερά τσίπουρα/ αποστάγματα. Το Δεκαράκι έχει έντονο φρουτώδη χαρακτήρα και μια αδιόρατη γλύκα, ενώ έχει απίστευτα ευγενικό στόμα. Θα έβαζα δίπλα του έναν καγιανά με παστό χοιρινό όπως κάνουν στην Πελοπόννησο. Εναλλακτικά θα του ταίριαζε και ένα σαγανάκι Φορμαέλας με πικάντικη μαρμελάδα σταφύλι.
Τσικουδιά Μανουσάκης
Έχω μεγάλη καψούρα με την τσικουδιά του Μανουσάκη, χρόνια τώρα. Γίνεται από σταφύλια Roussanne και έχει γεμάτο σώμα και πλούσια αρώματα κίτρινων φρούτων, μελιού και δημητριακών. Είναι απολαυστική και σκέτη όταν είναι παγωμένη αλλά αγαπά και τις έντονες γεύσεις. Θα της πήγαινε μια παλαιωμένη γραβιέρα Κρήτης με μέλι ή μια τηγανιά με απάκι, ρίγανη και λεμόνι, με πατάτες σπαστές.
Τσίπουρο χωρίς γλυκάνισο Αποστολάκη
Αν με παρακολουθείτε στο Instagram ξέρετε. Είναι ιεροτελεστία κάθε μου επιστροφή στην Ελλάδα: Τσίπουρο Αποστολάκη με ρεγγοσαλάτα και καλαμαράκι τηγανητό στη θάλασσα, στο Μακαρέλο ή με χταποδάκι ψητό και μαστιχωτό στον Προκόπη. Είναι αυτό το τσίπουρο που πάει με όλα και που αρέσει σε όλους (ακόμα και σε εκείνους που πίνουν τσίπουρο με γλυκάνισο ή ούζο) για τον αρωματικό, φρουτώδη και λουλουδάτο χαρακτήρα του. Κοινώς είναι το τσίπουρο που εννοούμε πάντα σπίτι όταν λέμε “βάλε ένα τσίπουρο”.
O/Purist
Είναι τσίπουρο, είναι gin, είναι απόσταγμα; Μήπως είναι λίγο από όλα τελικά; Είναι χωρίς αμφιβολία το πιο ιδιαίτερο τσίπουρο που έχω δοκιμάσει ποτέ. Αδιανόητα βοτανικό και mineral, με πολύ χαρακτήρα και πραγματικά σχεδιασμένο για φαγητό ή για cocktails. Το δεύτερο το εννοώ, θα το έβλεπα άνετα σε ένα dry martini ή σε ένα πειραγμένο Bloody Mary με παντζάρι και δεντρολίβανο. Θα αφήσω αυτή γκάμα στον λατρεμένο φίλο και ικανότατο Γιάννη Κοροβέση και θα σας μιλήσω μόνο για την plain απόλαυση του. Το O/Purist είναι φοβερός παρτενέρ για θαλασσινούς μεζέδες με μπόλικο umami όπως στρείδια, κυδώνια ή αχινό αλλά και με πιάτα με βότανα όπως λαχανοντολμάδες θαλασσινών ή linguine με μαραθόριζα, λεμόνι, κάπαρη και γαρίδες.
ΥΓ1: Είμαι συνιδρύτρια του κινήματος ΟΧΙ ΠΑΓΟ ΣΤΟ ΤΣΙΠΟΥΡΟ ΡΕ. Προτιμώ πάντα να απολαμβάνω τα αποστάγματα μου δροσερά ή παγωμένα και όχι με πάγο. Επίσης, δικάστε με, αλλά παρά την μακρόχρονη θητεία μου στη Λάρισα και τα τσιπουράδικα του Βόλου δε μπορώ να πιώ τσίπουρο με γλυκάνισο, ούτε γουλιά.
ΥΓ2: Το βασικότερο συστατικό της τσιπουροποσίας είναι η παρέα και ένας καλός «μπαρής» να σιγοντάρει την όλη φάση.
Διαβάστε ακόμα: Wine Vixen, Grenache, η «γνωστή – άγνωστη» ποικιλία.