Κατεβαίνοντας τη Μητροπόλεως, στρίβεις αριστερά στην Πεντέλης, στο παλιό υπουργείο Παιδείας (εκεί όπου είναι ένα εκκλησάκι) και στο δεξί σου χέρι συναντάς μια «τρύπα» γεμάτη κόσμο μέσα και (όταν ο καιρός το επιτρέπει) έξω στο πεζοδρόμιο. Ο Κώστας και η γυναίκα του Πόπη μέσα από τον πάγκο, δυο νέοι άνθρωποι, συνεχίζουν τη δουλειά του παππού ‒και συνονόματου‒ του Κώστα, ο οποίος είχε το μαγαζί στην Πλάκα, στην οδό Αδριανού, απέναντι από το Αμφι-θέατρο του Σπύρου Ευαγγελάτου, και το δούλευε με τη γυναίκα του. Το μότο παραμένει πάντα το ίδιο «Ωραίο το σουβλάκι μας…, όμως όχι άγχος», όπως και η μικρή ψησταριά ‒με το ζόρι πενήντα πόντους. Ο Κώστας ψήνει και η Πόπη τυλίγει, μοιράζοντας εναλλάξ στον κόσμο που περιμένει στωικά (πίνοντας τσιπουράκι ή καμιά μπύρα) το διάσημο σουβλάκι ‒όπου αντί για τζατζίκι, βάζουν δροσερό γιαουρτάκι.
Έχετε υπόψη σας, πρώτον πως εδώ το να ζητήσεις πατάτες θεωρείται ιεροσυλία και δεύτερον ‒για να μη μείνετε με την όρεξη‒ ότι γύρω στις δυόμισι το μεσημέρι το μαγαζί μπορεί να έχει κατεβάσει τα ρολά λόγω ξεπουλήματος. Άλλες εποχές…
// Πεντέλης 5, Σύνταγμα, τηλ. 210 3228502.

Στα χνάρια του παππού (στο κάδρο δεξιά) και συνονόματου του Κώστα, ο οποίος είχε το μαγαζί στην Πλάκα.