Το κρασί έρχεται από τη Σαντορίνη που αποτελεί παγκοσμίως πλέον εχέγγυο ποιότητας.
Θερινό απομεσήμερο για ψαροφαγία στου Παπαδάκη, παρέα με ένα πολύ σοβαρό κρασί: Σε μια ποδαράτη βόλτα στους δρόμους του Κολωνακίου, έκανα pit-stop στον κλασικό πλέον Παπαδάκη και γευμάτισα παρέα με την Kallisti Reserve Boutari. Παρέα με την ομορφότερη, δηλαδή, αφού αυτό σημαίνει «Καλλίστη»: μια από τις πιο εμβληματικές ετικέτες του Μπουτάρη και από τις πλέον ιστορικές και καταξιωμένες του πολυθρύλητου αμπελώνα της Σαντορίνης.
Συνήθειό μου αποτελεί τα τελευταία χρόνια, όταν προκύπτουν μέρες που η δουλειά στο γραφείο είναι πιο χαλαρή και καταφέρνω να δραπετεύω νωρίτερα, να αφήνω το αμάξι κάπου στο κέντρο και να διασχίζω τα πιο γοητευτικά του σημεία με τα πόδια.
Στους πρόποδες του Λυκαβηττού, στο στενάκι της Φωκυλίδου πλάι στα σκαλάκια, θα βρείτε τον Παπαδάκη.
Απαραίτητη προϋπόθεση να υπάρχει ακόμη φως, ώστε να μπορώ να απολαμβάνω την ομορφιά της πόλης ήσυχα και απερίσπαστα. Σε μια τέτοια εξόρμηση ο δρόμος με οδήγησε στους πρόποδες του Λυκαβηττού, στο στενάκι της Φωκυλίδου δίπλα στα σκαλάκια, και στον νόστιμο, αθηναϊκό «Παπαδάκη».
Το φιλέτο ροφού ήταν ξαπλωμένο επάνω στο κριθαράκι, μυρωδάτο από την κακαβιά στην οποία είχε βράσει, παρέα με κολοκύθι, καρότο, σελινόριζα και χυμό λεμονιού.
Έπιασα το ακριανό τραπεζάκι στον εξωτερικό χώρο, εκείνο που «επιβλέπει» καλύτερα τους λιγοστούς διαβάτες του στενού και τα σκαλάκια της Βουκουρεστίου, χάζεψα με την ησυχία μου το μενού και κατόπιν ωρίμου σκέψεως – η οποία σχεδόν πάντα με οδηγεί σε εντελώς τυχαίες αποφάσεις- παρήγγειλα τον ροφό μανέστρα, με λαχανικά και λεμονάτη σάλτσα.
Φρέσκος ροφός, τρυφερό κριθαράκι, «νευρώδης» Kallisti Reserve Boutari: Εξαιρετικός συνδυασμός.
Πλάι του ζήτησα να έρθει ένα ποτήρι Κallisti Reserve Boutari. Ένα εντελώς comfort πιάτο φαγητού, με ένα κλασικό και αγαπημένο κρασί, μια εμβληματική και πρωτοποριακή Σαντορίνη, η οποία, ακόμη μετά από τόσα χρόνια, εξακολουθεί να αποτελεί εχέγγυο ποιότητας και σταθερότητας.
Πάντα ζητώ με ευγένεια το κρασί μου να έρχεται με το φαγητό, ποτέ νωρίτερα, όχι μόνο τις φορές που πειραματίζομαι με γαστρονομικούς συνδυασμούς, αλλά και στις πιο χαλαρές εξόδους μου. Έτσι, μερικά λεπτά αργότερα κατέφθασε το πιάτο, μαζί με την Kallisti Reserve Boutari σε άψογη θερμοκρασία.
Η Kallisti Reserve Boutari είναι μυρωδάτη και αναδίδει φρουτένια αρώματα.
Το φιλέτο ροφού ήταν ξαπλωμένο επάνω στο κριθαράκι, μυρωδάτο από την κακαβιά στην οποία είχε βράσει, παρέα με κολοκύθι, καρότο, σελινόριζα και χυμό λεμονιού. Η Kallisti Reserve Boutari ευωδιαστή κι εκείνη, αναδίδοντας φρουτένια αρώματα κυδωνιού, ροδάκινου και κίτρου -αναπάντεχο ταίριασμα και με τις ανθισμένες νεραντζιές της Φωκυλίδου. Άρωμα Ελλάδας!
Το ιώδιο που έρχεται στη μύτη σε δεύτερο χρόνο, μαζί με την ευγενή αλατότητα του οίνου στο στόμα, έδεσε αρμονικά με τον ζωμό της κακαβιάς στον οποίο είχε «δέσει» το πιάτο και το φιλέτο ροφού: Σοφιστικέ αλλά απλός και «φωτεινός» συνδυασμός.
Με την εγγύηση της οινοποιητικής Μπουτάρη.
Η εμφιάλωση της Kallisti Reserve Boutari του ’20 που δοκίμασα, φρέσκια και με αρκετά χρόνια μπροστά της για παλαίωση, με εξημερωμένη παρόλα αυτά οξύτητα και καλαίσθητη μεταλλικότητα, πλούσιο όγκο στο στόμα, στιβαρή δομή και ενσωματωμένη αίσθηση βαρελιού, συνόδευσε αρμονικά τόσο στην αρχική αίσθηση στο στόμα τον ροφό, όσο και στην επίγευση.
Σίγουρα σε κερδίζει το χρώμα του.
Αλλά ας χαλαρώσουμε λίγο ακόμα: Στο δεύτερο ποτήρι Kallisti Reserve Boutari ομολογώ ότι έπαψα να εξετάζω τα στοιχεία ευθυγράμμισης κρασιού – φαγητού και να προσπαθώ να ανιχνεύσω βαθύτερες εκλεκτικές συγγένειες. Μοναχά έφερα το λεπτό ποτήρι στα χείλη και άφησα το κρύο ελιξήριο της Σαντορίνης να ξεδιπλώσει τα δώρα του αυθορμήτως. Res ipsa loquitur, κύριοι ένορκοι!
Διαβάστε ακόμα: Πώς θα αναβαθμίσετε ένα οικονομικό κρασί, για να μεγιστοποιήσετε την απόλαυση.
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
