Wine Vixen – δοκιμή στο Λονδίνο: Ποια είναι τα καλύτερα Bordeaux του 2019;

Όλα τα σπουδαία κρασιά του Bordeaux συγκεντρώθηκαν στο Vintner’s Hall πριν λίγες ημέρες.

Την Τρίτη 31 Οκτωβρίου, φόρεσα τα καλά μου και κατευθύνθηκα στο Vintner’s Hall, στο City του Λονδίνου για την οριζόντια δοκιμή, της χρονιάς 2019, των κρασιών του Bordeaux, σαν μαθήτρια του Master of Wine πλέον. Διαβάζω ξανά την παραπάνω πρόταση καθώς, δυο χρόνια πριν, αυτό θα αποτελούσε σενάριο της πιο τρελής και επιστημονικής φαντασίας αλλά ξέρετε πως η ζωή έχει πάντα μεγαλύτερη φαντασία κι από αυτήν του Spielberg.

Στην ιστορική αυτή αίθουσα έχουν μαζευτεί σχεδόν όλα τα σπουδαία κρασιά του Bordeaux: λευκά, ερυθρά, γλυκά, ξηρά, First growths και τα υπόλοιπα φυσικά, από Δεξιά και Αριστερή όχθη αλλά κι από το Sauternes και το Barsac. Τα κρασιά είναι στημένα στα τραπέζια ανά περιοχή και μπορεί κανείς να σερβιριστεί μόνος του και να δοκιμάσει με την ησυχία του. Το μοναδικό τραπέζι που έχει κάποιον να σερβίρει είναι το τραπέζι με τα 5 μυθικά κρασιά όπως το Margaux και το Lafite.

Εύκολα καταλαβαίνει κανείς γιατί αν αναλογιστεί πως αυτές οι φιάλες χτυπάνε αστρονομικά ποσά. Πριν ξεκινήσουμε μαζί αυτή τη δοκιμή ας δούμε λίγο κάποια στοιχεία για τη χρονιά του 2019. Ήταν μια πολύ καλή χρονιά αλλά δε φτάνει εκείνες τις χρονιές του 2005, 2009, 2010, 2015 ή του 2016, όπως λέει η Jane Anson στο Decanter. Οι παραπάνω χρονιές έχουν βαθμολογηθεί με 4.5 – 5 αστέρια από το Bordeaux Institute of Wine and Vine Science (ISVV) ενώ η χρονιά του 2019 πήρε 3.5 – 4 αστέρια. Όχι κι άσχημα.

Ο Richard Bampfield MW λέει πως είναι μια χρονιά που έχει μεγάλο δυναμικό παλαίωσης ενώ είναι προσιτή και τώρα, στη νεότητά της. Επειδή Χριστούγεννα έρχονται και όλο και κάποιο κρασί θα κάνετε δώρο σε σας ή σε κάποιον άλλο, πάρτε μολύβι και χαρτί για να σημειώσετε τα sos.

“Είμαι ξεκάθαρα Pessac-Leognan girl.” λέει η Wine Vixen του Andro.

Pessac–Leognan

Τα λευκά του Pessac–Leognan, τα καλύτερα του Bordeaux, παρουσιάζονται για πρώτη φορά σε αυτό το tasting, που γίνεται κάθε χρόνο υπό την ομπρέλα του Ινστιτούτου των Masters of Wine. Εδώ συναντάμε τα iconic Chateau Smith Haut Lafite και Domaine de Chevalier. Ξεκινάμε με το πρώτο και συνειδητοποιώ πως αυτό είναι υπόδειγμα “βαρελάτου” λευκού. Ναι, το βαρέλι υπάρχει και φαίνεται αλλά φαίνεται εξίσου το φρούτο, η φυτικότητα του Sauvignon και ένας μαγευτικός ανθικός χαρακτήρας. Στο στόμα πλούσιο, με συμπύκνωση και απίθανη οξύτητα. Στις σημειώσεις μου έχω γράψει με κεφαλαία ΈΠΟΣ. Από το δεύτερο οινοποιείο δοκίμασα το Petit Cheval. Είναι πολύ πιο συγκρατημένο αρωματικά αλλά στο στόμα αποζημιώνει τρελά με σφιχτή δομή και κρεμώδη υφή. Αυτό το κρασί θα ήθελα πάρα πολύ να το δω μετά από μια δεκαετία. Πιστεύω πως έχει πολύ μέλλον μπροστά του. Από πιο προσιτές επιλογές σας έχω το Opalie από Chateau Coutet (που είναι στο Barsac βέβαια). Εξαιρετικά αρωματικό, με πληθωρικό τροπικό φρούτο και άνθη εσπεριδοειδών και βουτυράτο στόμα. Και πάμε στα κόκκινα και πραγματικά δεν ξέρω αν υπάρχουν λόγια για να τα περιγράψω. Είμαι ξεκάθαρα Pessac-Leognan girl.

Ξεκινάμε από το Chateau Haut Brion που έκανα το λάθος να το δοκιμάσω πρώτο και αφενώς σταμάτησε η καρδιά μου, αφετέρου έθεσε τον πήχη πολύ πολύ ψηλά για όλα τα επόμενα. Βελούδινο, με βιολέτες, κόκκινα φρούτα του δάσους,  tonka, γλυκά μπαχάρια και κέδρο και ένα απίθανο στόμα με εντυπωσιακή συμπύκνωση και μέτριες (+) αλλά ώριμες τανίνες. Το καλύτερο κρασί της δοκιμής.

Μετά ακολούθησε το La Mission Haut Brion, όπου γοήτευσε με την αιθέρια φύση του και τον τρόπο που κούμπωνε το βαρέλι με το πλούσιο δαμασκηνένιο φρούτο. Για να μη φαρμακωθούμε με την τιμή σας έχω και τα υπόλοιπα, σαφέστατα πιο προσιτά διαμαντάκια της περιοχής. Επενδύστε σε Malartic Lagraviere και Couhins-Lurton. Χρυσή και εγγυημένη αγορά, ακούστε με.

Lynch Bages: ωραίο στόμα, με καλοδουλεμένες τανίνες, αναζωογονητική οξύτητα και πυκνό κόκκινο φρούτο συνδυασμένο με φυτικές νότες και μωβ άνθη.

Pauillac

Το Pauillac είναι διάσημο τόσο για τα Premier Crus του όσο και για τα πλούσια και καλά δομημένα κόκκινα του, που μπορούν να παλαιώσουν μοναδικά. Δοκίμασα το Lafite από τα first growths. Θεωρώ πως ήταν κρίμα να δοκιμάζω αυτό το κρασί τόσο νέο, θέλει σίγουρα χρόνο για να ξεδιπλωθεί αλλά σαφέστατα μιλάμε για ένα μεγάλο κρασί.

Σε πιο χαμηλές τιμές βρίσκουμε τα Lynch Bages, Pichon-Longueville Comtesse de Lalande και Chateau Pichon-Longueville au Baron de Pichon-Longueville. Και τα τρία είχαν πολύ ωραίο στόμα, με καλοδουλεμένες τανίνες, αναζωογονητική οξύτητα και πυκνό κόκκινο φρούτο συνδυασμένο με φυτικές νότες και μωβ άνθη. Αν έπρεπε να διαλέξω ένα, αυτό θα ήταν το Comtesse de Lalande.

Αν θέλετε να ποντάρετε σε κάτι ακόμα πιο οικονομικό τότε το Clerc Millon θα σας αποζημιώσει με τη γλυκιά του μύτη και το κλασικό στυλ του (να σημειωθεί πως πίσω από το Clerc Millon βρίσκεται το Mouton Rothschild).

Στο St Estephe βρίσκουμε τα διάσημα Cos d’Estournel και Montrose.

St Julien και St Estephe

Το μικροσκοπικό χωριουδάκι St Julien μπορεί να μην έχει κανένα First Growth αλλά έχει κλασσικό, αρρενωπό στυλ και σταθερά υψηλή ποιότητα. Εδώ βρίσκουμε τα Léoville Barton και Lagrange.  Βλέπουμε πιο αυστηρό προφίλ, με πιο τονισμένες οξύτητες και δυναμικό παλαίωσης Χαιλάντερ (ιδίως το Léoville Barton).

Και τα δυο, με τα μάτια κλειστά, με αυτή τη δομή και τη συμπύκνωση τα έβλεπα άνετα με αιματοβαμμένα steak, ακόμα και τώρα που είναι “φρέσκα”.  Στο St Estephe βρίσκουμε τα διάσημα Cos d’Estournel, Montrose και Calon-Ségur. Για τo Calon-Segur έχω γράψει στις σημειώσεις μου “Cabernet on steroids από χιλιόμετρα”. Αυτό μεταφράζεται σε πολύ έντονα αρώματα φρούτων του δάσους, πιπεριάς, πούρου, κέδρου, ευκάλυπτου και γλυκόριζας.

Στον αντίποδα, το Cos d’Estournel έχει μύτη γεμάτη cassis, κόκκινο κεράσι και κράνο με κομψές νότες καπνού και μέντας. Το Montrose έχει τελείως δικό του στυλ με κρεάτινες και γήινες νότες που πλαισιώνονται από μαύρα φρούτα και καφέ. Στο στόμα βρίσκουμε μαύρα κεράσια, μούρα και κακάο. Πολύ ιδιαίτερο, μου άρεσε!

Τις εντυπώσεις κέρδισε το Brane-Cantenac με τις βιολέτες, τα τριαντάφυλλα και τα γαρύφαλλα στη μύτη να πρωταγωνιστούν.

Margaux

Το χωριό του ομώνυμου First Growth Chateau και ένα από τα διασημότερα του Bordeaux έχει πολλά να επιδείξει μιας και διαθέτει 20 cru classe οινοποιεία. Ξεκινάμε με το βασιλιά της περιοχής, το Chateau Margaux. Επιδεικνύει με άνεση γιατί είναι First Growth διαθέτοντας ίσες ποσότητες πρωτογενών χαρακτηριστικών και κλασικής, διαχρονικής μπορντολέζικης φινέτσας, με το βαρέλι, το τσάι και τα μπαχάρια του. Μαγευτικό τώρα, σίγουρα θα γίνει συγκλονιστικό στο μέλλον.

Προχωράμε με Chateau Brane-Cantenac, D’Issan, Kirwan και Rauzan-Ségla. Για μένα τις εντυπώσεις κέρδισε το Brane-Cantenac με τις βιολέτες, τα τριαντάφυλλα και τα γαρύφαλλα στη μύτη να πρωταγωνιστούν. Υπέροχο στόμα, με πλούσιο φρούτο και τονισμένη οξύτητα που χαρίζει φρεσκάδα και ισορροπία στο σύνολο. Δεύτερο στην καρδιά μου ήρθε το Kirwan, με το βελούδινο, κομψό και βυσσινάτο στόμα του. Εξαιρετικά φίνα το d’Issan και το Rauzan-Segla, με το δεύτερο να κλείνει λίγο το μάτι στο Pauillac.

St. Emilion: Πιο μαλακά κρασιά από την Αριστερή όχθη και προσιτά ακόμα και στη νιότη τους, τώρα δηλαδ

St Emilion

Βρισκόμαστε στη Δεξιά όχθη και στο Merlot – based territory. Πιο μαλακά κρασιά από την Αριστερή όχθη και προσιτά ακόμα και στη νιότη τους, τώρα δηλαδή. Ξεκίνησα τη δοκιμή με το Cheval Blanc. Βοτανική μύτη, άνθη, μαύρα φρούτα και μεταξένιο στόμα αλλά με τανίνες που θα το ταξιδέψουν μακρυά στο χρόνο.

Σειρά έχει το Angélus. Λιωμένη κουβερτούρα,  φουντούκι, γραφίτης, ευκάλυπτος, μέντα, ιώδιο, αστεροειδής γλυκάνισος, μαύρο τσάι, φραγκοστάφυλο και κόκκινο δαμάσκηνο πακετάρονται σε ένα πολύ στιβαρό στόμα με πλούσιες, κασμιρένιες τανίνες.

To Sauternes και το Barsac είναι διάσημα για τα βοτρυτιζέ γλυκά κρασιά τους,

Sauternes – Barsac

To Sauternes και το Barsac είναι διάσημα για τα βοτρυτιζέ γλυκά κρασιά τους, με το Sauternes να αξιώνει πολύ υψηλότερες τιμές από το γείτονα του. Η δοκιμή ξεκίνησε με το Barsac όπου το Coutet (είδαμε το ξηρό του πιο πάνω) πήρε κεφάλια. Απίθανη ισρροπία μεταξύ γλύκας και οξύτητας, αρώματα ποσέ μήλου, αχλαδιού, κυδωνιού και μανταρινιού, σε ένα γήινο φόντο. Προχωρώντας στο Sauternes δοκιμάστηκαν τα Guiraud, Rabaud Promis, Rieussec και Suduiraut.

 Ξεχώρισα τα Rieussec και Guiraud. To πρώτο είχε όλο το φάσμα των εσπεριδοειδών, ξηρών καρπών και πυρηνόκραπων φρούτων, συνοδευόμενα με ωραία οξύτητα. Το δεύτερο από την άλλη είχε πολύ εντυπωσιακή συμπύκνωση και ζηλευτή πολυπλοκότητα. Κομπόστα ροδάκινο, αποξηραμένο βερίκοκο, μέλι ακακίας, φλούδα πορτοκαλιού, μανταρίνι, καραμελωμένος ανανάς και σαφράν. Υπέροχο!

Υ/Γ: Αυτό το άρθρο είναι αφιερωμένο στο ισόβιο επαγγελματικό μου έτερον ήμισυ (παρόλο που έχουμε πάψει να δουλεύουμε μαζί από το 2021) που έχει έρωτα με το Bordeaux και κάνει ένα νέο βήμα στην καριέρα του.

Διαβάστε ακόμα: Wine Vixen. Έτσι θα φτιάξεις τη δική σου κάβα.

TAGS :
bordeaux wine vixen

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook