«Στα ολλανδικά βουνά», τραγουδούσαν κάποτε οι Nits. Μόνο που το Άμστερνταμ δεν έχει ούτε λόφο και το BMW i3 δεν είναι μια παραίσθηση.

«Στα ολλανδικά βουνά», τραγουδούσαν κάποτε οι Nits. Μόνο που το Άμστερνταμ δεν έχει ούτε λόφο και το BMW i3 δεν είναι μια παραίσθηση.

Στον υπόγειο του Λονδίνου το πρωί συμβαίνει το «Tube Crush»: φωτογραφίες τραβιούνται ανύποπτα, ποστάρονται στο web, το σπινθήρισμα του φλερτ μεμιάς ανάβει, βρίσκει το δρόμο και φουντώνει, κι εξαπλώνεται πριν καν ο Τομ Τζόουνς με μια λευκή πετσέτα γύρω από το λαιμό προλάβει να ανακατέψει τον αφρό με το πινελάκι.

Σε τι μπερδεμένο σταυροδρόμι βρίσκεται το αυτοκίνητο, μπροστά σε όλα αυτά! Στα ’60s ο νεανικός έρωτας καρποφόρησε σε έναν ‒εξαγνισμένο, πλέον, τότε‒ Σκαραβαίο ή σε ένα Mini, στα ’70s μεταμορφωμένος σε φαμίλια ζούσε μέσα σε μια υπέροχη Citroen DS και στα ’80s γέμιζε ένα τεράστιο Renault Espace ή το πρώτο SUV (Range Rover του 1970). Και πήγαινε εκδρομές. Και πήγαινε και στη δουλειά.

Κατά τη BMW, η σημερινη «αυτοκινητική επανάσταση» πρέπει να περιλαμβάνει ένα αυτοκίνητο που να είναι πολύ πιο «έξυπνο», smartcar όπως smartphone. Μια νέα κουλτούρα!

Τώρα; Τι είδους σταυροδρόμι είναι τούτο; Τι πρέπει να κάνει το αυτοκίνητο; Σε τι πρέπει να μεταμορφωθεί, για να πείσει κάποιον στο «Tube Crush» ότι αξίζει για δαύτο να κάνει τριπλάσια ώρα για τη δουλειά, να ψάχνει να παρκάρει, να πληρώνει πολλά από τα μάλλον λίγα που κερδίζει; Η αυτοκίνηση, για να εξακολουθεί να βγάζει χρήματα, μιας και κάνει υπολογισμούς και οι υπολογισμοί δείχνουν ότι το 2030 τέσσερα μπιλιούνια κόσμος θα ζει σε μεγαλουπόλεις, προσπαθεί να μπολιαστεί κι αυτή μέσα στο σπινθήρα.

Οι δύο μεγάλες ψηφιακές οθόνες, τα υλικά του εσωτερικού και ο μονάχα αμυδρός υπόκωφος ηλεκτρικός θόρυβος του i3 δίνουν μια αίσθηση οδήγησης πρωτόγνωρη.

Οι δύο μεγάλες ψηφιακές οθόνες, τα υλικά του εσωτερικού και ο μονάχα αμυδρός υπόκωφος ηλεκτρικός θόρυβος του i3 δίνουν μια αίσθηση οδήγησης πρωτόγνωρη.

Προσπαθεί να πάρει κι αυτή φωτιά μαζί με τη φωτιά των νέων. Να καταλάβει τι νιώθουν όλα τούτα τα μιλιούνια που μπαινοβγαίνουν κάθε μέρα στη γης, να τρυπώσει κι αυτή στις μυργμηγκοφωλιές και τα λαγούμια στα υπόγεια μητροπολιτικά τρένα! Να ακούσει τον σύγχρονο, «ηλεκτρονικό», μοντέρνο άνθρωπο του σύγχρονου άστεως, όπως αυτός λαξεύεται κάθε μέρα από τηλέφωνα και δίκτυα ασύρματα.

Η BMW δεν κρύβει ότι θέλει να γίνει πιονέρος ‒και δεν είναι, βέβαια, η μόνη. Φαίνεται να πιστεύει ότι δεν μπορεί να περιμένει κι άλλο η πιο μεγάλη «αυτοκινητική επανάσταση» μετά την πατρογονική, που ήταν ‒πριν από έναν αιώνα‒ η ανακάλυψη της γραμμής μαζικής παραγωγής από τον Henry Ford.

Πρέπει να είναι, η τωρινή μετάλλαξη της αυτοκίνησης, σημαντικότερου μεγέθους από το Fiat 124 ή την Toyota Corolla, που έδωσαν χειροπιαστά από τις εσχατιές της Σιβηρίας μέχρι το βράχο του Γιβραλτάρ σε κάθε άνθρωπο την πολυτέλεια του αυτοκινήτου. Πρέπει να είναι σημαντικότερου μεγέθους από τις διάφορες εφευρέσεις ασφάλειας (ABS, αερόσακοι, traction control) ή από την παγκόσμια υβριδική πειθώ του Toyota Prius.

Το i3 χωρίζεται στο θάλαμο επιβατών (Life module) που αποτελείται από ελαφρά υλικά, όπως πλαστικό ενισχυμένο με ανθρακονήματα, και στο δάπεδο (Drive module) που περιλαμβάνει τα μηχανικά μέρη. Μόνη παραφωνία, η χαμηλή βαθμολογία προστασίας πεζών στις δοκιμές πρόσκρουσης.

Το i3 χωρίζεται στο θάλαμο επιβατών (Life module) που αποτελείται από ελαφρά υλικά, όπως πλαστικό ενισχυμένο με ανθρακονήματα, και στο δάπεδο (Drive module) που περιλαμβάνει τα μηχανικά μέρη. Μόνη παραφωνία, η χαμηλή βαθμολογία προστασίας πεζών στις δοκιμές πρόσκρουσης.

Και κατά τη BMW, η τωρινή «αυτοκινητική επανάσταση» πρέπει να περιλαμβάνει ένα αυτοκίνητο που να είναι πολύ πιο «έξυπνο», smartcar όπως smartphone, και όχι ένα, απλά και ξερά, μικρό ατομικό τρόλεϊ. Μια νέα κουλτούρα! Η οποία, επιμένει ακλόνητα η BMW, δεν πρέπει ούτε καν να διανοηθεί να υιοθετήσει το σύνηθες πρόταγμα σε μια κατάσταση τέλματος: «πλήρες γκρέμισμα όλων, και μετά ολική ανοικοδόμηση». Η BMW επιδιώκει μια συνέχεια της κουλτούρας της. Η κουλτούρα της συντίθεται πρωταρχικά από μια τεχνολογική βάση: το i3 πρέπει να έχει τη μηχανική, οδηγική και στο εσωτερικό απτή ποιότητα της BMW. Μηχανικά, το πέτυχε με έναν ηλεκτροκινητήρα και με μπαταρίες ιόντων-λιθίου που φορτίζονται στη διάρκεια της νύχτας από οικιακή πρίζα (ή σε μισή ώρα από σταθμό ταχείας φόρτισης) και προσφέρουν αυτονομία 160 χιλιομέτρων, απόδοση 170 ίππων και 250 Nm ροπής, επιτάχυνση 0-100 χλμ./ώρα σε 7,2 δευτερόλεπτα.

Οδηγικά το πέτυχε εκμεταλλευόμενη τη χωροταξία: τοποθετώντας στο δάπεδο τις μπαταρίες, που καλύπτουν τα 230 από τα 1.195 κιλά του i3, σε συνδυασμό με τη χρήση ελαφρών υλικών (και ενισχυμένου με ανθρακονήματα πλαστικού) και την τοποθέτηση του ηλεκτροκινητήρα δίπλα στον πίσω αριστερό τροχό, κράτησε πολύ χαμηλά το κέντρο βάρους και πέτυχε οδική συμπεριφορά τέτοιας σαφήνειας και στιβαρότητας που δεν φτάνει καν το μυαλό σου βλέποντας το i3.

Σε σχέση με την απτή ποιότητα του εσωτερικού, το πέτυχε ακριβώς όσο μαρτυρά η τιμή των 36.150 Ευρώ για ένα αυτοκίνητο καταδικασμένο αποκλειστικά για την πόλη – ή μήπως δεν είναι μόνο πόλης; Σε ένα βενζινάδικο σε κάποιο βουνό της Ελλάδας του δεκατρία τούτη την ώρα ο μπακανιάρης ο μάστορας στριφογυρνάει ένα πολύπριζο και γελάει και το χρυσό του δόντι αστράφτει στο φεγγαρόφωτο.

Το αντίθετης φοράς άνοιγμα των πλευρικών θυρών, τα λεπτά καθίσματα και η έλλειψη μεγάλου κινητήρα και τούνελ μετάδοσης (κιβωτίου ταχυτήτων) στο κέντρο, έχουν ευεργετήσει τη χωροταξία.

Το αντίθετης φοράς άνοιγμα των πλευρικών θυρών, τα λεπτά καθίσματα και η έλλειψη μεγάλου κινητήρα και τούνελ μετάδοσης (κιβωτίου ταχυτήτων) στο κέντρο, έχουν ευεργετήσει τη χωροταξία.

Τέλος πάντων, η απτή ποιότητα: Το ταμπλό έχει δύο μεγάλες ψηφιακές οθόνες, και ξύλο ευκαλύπτου, και οι πόρτες έχουν πλαστικό με ίνες από κενάφ. Το κενάφ είναι ένα υλικό πολύ της μόδας: απορροφά τριπλάσια ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα από ένα δέντρο! Να κάτι ωραίο. Και η βυρσοδεψία του δέρματος έχει γίνει με ειδικό υγρό που παράγεται από φύλλα ελιάς, παραπεταμένα στο λιοτρίβι. Και οι πίσω πόρτες επίσης ανοίγουν με αντίθετη φορά.

Μέχρι στιγμής το i3 έχει γίνει πιονέρος χάρη στην κίνηση μόνο με ηλεκτρισμό σε όλη τη διάρκειας μιας ακόμα μέρας της μαρμότας στη δουλειά. Και χάρη στην παραγωγή του με πλήρως ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, στη Λειψία και ‒εν μέρει‒ στις ΗΠΑ. Στην ατμόσφαιρα, ωστόσο, πλανιέται μια ακόμα μεγαλύτερη «αυτοκινητική επανάσταση»: τα «applications! Η «πρέζα» του 21ου αιώνα, η τύφλα, ο κόσμος μια παραίσθηση! Οι ψηφιακές «εφαρμογές», ένα έργο που γίνεται δια της αφής.

Το i3 είναι σε διαρκή και πλήρη σύνδεση με το smartphone του κατόχου του. Αυτό, και οι δύο οθόνες του ταμπλό, είναι μπολιασμένα με εφαρμογές που ανά πάσα στιγμή αναφέρουν: πότε και που υπάρχει σταθμός φόρτισης, πόση ενέργεια απομένει, που υπάρχουν θέσεις στάθμευσης, πότε και που έχει συμφόρηση ή κλειστούς δρόμους, που να πρέπει να παρκάρεις και ποιο μέσο μεταφοράς να πάρεις για να φτάσεις εκεί που θέλεις, ποιοι θέλουν να μοιραστούν μια θέση στο αυτοκίνητο μαζί σου, ποιοι ενδιαφέρονται να νοικιάσουν τώρα τη θέση στάθμευσής σου. Υπάρχουν apps που δείχνουν από μακριά πόση ώρα απομένει για τη φόρτιση ή που ενεργοποιούν τον κλιματισμό, σε μια αφόρητη μέρα παγωνιάς ή στο φριχτό λιοπύρι. Κι άλλα πολλά! Άνεση, άνεση, κι ο κόσμος όλος σε τρεις οθόνες.

Οι μπαταρίες του i3 βρίσκονται στο δάπεδο και ο ηλεκτροκινητήρας του πίσω από τον αριστερό τροχό. Προαιρετικά, μπορεί να τοποθετηθεί μικρός δικύλινδρος κινητήρας βενζίνης 650 κ.εκ., για την αύξηση της αυτονομίας στα 300 χιλιόμετρα.

Οι μπαταρίες του i3 βρίσκονται στο δάπεδο και ο ηλεκτροκινητήρας του πίσω από τον αριστερό τροχό. Προαιρετικά, μπορεί να τοποθετηθεί μικρός δικύλινδρος κινητήρας βενζίνης 650 κ.εκ., για την αύξηση της αυτονομίας στα 300 χιλιόμετρα.

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top