Μανώλης Ανδριωτάκης: «Έτσι ένα έλασσον μυθιστόρημα με έκανε γραφιά»

«Ο 16χρονος εαυτός μου, άγουρος και διψασμένος για εμπειρίες, είδε στον ‘’Γραφιά’’ του Ταχάρ Μπεν Ζελούν τις δυνατότητες της τέχνης, τις δυνατότητες της ζωής, και ταυτίστηκε με τη φιλοδοξία να καταγράψει κάποτε κι εκείνος την εμπειρία, και να τη μοιραστεί», θυμάται ο Μανώλης Ανδριωτάκης. (Σκίτσο: Χρήστος Παπανίκος)

Ίσως να είναι υπερβολή. Η ζωή δεν μπορεί να αλλάξει από ένα και μόνο βιβλίο. Ωστόσο, κάποια βιβλία μπορούν να γίνουν καταλύτες που την κατάλληλη στιγμή, στις κατάλληλες συνθήκες, μπορούν να συμβάλουν σε μια μεγάλη ή μικρότερη αλλαγή. Το βιβλίο που υπήρξε καταλυτικό για τη δική μου ζωή ήταν «Ο Γραφιάς» του Ταχάρ Μπεν Ζελούν.

Θυμάμαι το βιβλιοπωλείο απ’ όπου το αγόρασα, καθώς και την έξαψη που μου είχε προκαλέσει η ανάγνωσή του. Ήμουν μόλις 16 χρόνων. Ο συγγραφέας περιγράφει τη ζωή ενός μοναχικού ανθρώπου και τον ακολουθεί απ’ την Ταγγέρη, στο Παρίσι και τα Χανιά. Είναι ένας ασθενικός νέος που γίνεται γραφιάς. Το βιβλίο δεν είναι ένα κλασικό αριστούργημα. Αλλά μέσα του υπάρχουν αισθήσεις κι αρώματα που ξύπνησαν μέσα μου την περιέργεια για τόπους και ιστορίες και μου ενέπνευσαν το δώρο της συγγραφής. Θυμάμαι ότι με είχε συγκινήσει η δύναμη της αφήγησης απ’ την αρχή, από εκεί που το νεαρό παιδί παρακολουθεί τη ζωή να περνά, παρατηρώντας το ταβάνι του δωματίου.

Γιατί μου άλλαξε τη ζωή; Γιατί, μέσω αυτού του μάλλον ταπεινού μυθιστορήματος, συνειδητοποίησα ότι ήθελα κι εγώ να γίνω γραφιάς. Το βιβλίο αυτό μου γέννησε την ανάγκη να γράψω. Αλλά και να διαβάσω. Με τον «Γραφιά» ξεκίνησα μια περιπέτεια που δεν τελειώνει. Είναι η περιπέτεια της γραφής και της ανάγνωσης, της μυθοπλασίας και της ενδοσκόπησης. Ο 16χρονος εαυτός μου, άγουρος και διψασμένος για εμπειρίες, είδε στον «Γραφιά» τις δυνατότητες της τέχνης, τις δυνατότητες της ζωής, και ταυτίστηκε με τη φιλοδοξία να καταγράψει κάποτε κι εκείνος την εμπειρία, και να τη μοιραστεί.

«Ο Ταχάρ Μπεν Ζελούν περιγράφει τη ζωή ενός μοναχικού ανθρώπου και τον ακολουθεί απ’ την Ταγγέρη, στο Παρίσι και τα Χανιά. Είναι ένας ασθενικός νέος που γίνεται γραφιάς».

Το γεγονός ότι ένα έλασσον έργο μπορεί να σου αλλάξει τη ζωή είναι κάτι πολύ παρήγορο για εμένα. Πρώτα απ’ όλα αποδεικνύει το ότι δεν υπάρχουν μικρά και μεγάλα έργα, κάθε έργο δυνητικά μπορεί να συναντηθεί μ’ έναν αποδέκτη και να του αλλάξει τη ζωή. Δεν είναι μόνο τα αριστουργήματα που συγκλονίζουν τους ανθρώπους. Ακόμα κι ένα ξεχασμένο από κοινό και κριτικούς μυθιστόρημα μπορεί να το κάνει αυτό. Ο σπόρος χρειάζεται πάντα το κατάλληλο έδαφος για να καρπίσει.

Ως συγγραφέας τώρα πια νιώθω ευγνωμοσύνη για τον «Γραφιά» του Μπεν Ζελούν, κι ελπίζω τα βιβλία μου να αλλάξουν έστω ένα νέο άνθρωπο, όπως άλλαξε εκείνος εμένα.

//Το τελευταίο μυθιστόρημα του Μανώλη Ανδριωτάκη «Η μεγάλη εικόνα» κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα. 

Διαβάστε ακόμα: Γιώργος Τζιρτζιλάκης – «Τι είναι αυτό που άλλαξε τόσο δραματικά από το «είμαστε όλοι Έλληνες» του Percy Shelley μέχρι τα περιβόητα εξώφυλλα της Αφροδίτης στο Focus;

TAGS :
βιβλίο έμπνευση Η μεγάλη εικόνα Μανώλης Ανδριωτάκης συγγραφέας

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook