Είναι ίσως ο πιο γνωστός συγγραφέας στην Ελλάδα. Κάθε βιβλίο του γίνεται αυτομάτως μπεστ σέλερ. Οι αναγνώστες του τον αγαπούν παθολογικά. Αυτοί που τον αρνούνται, διακατέχονται από το ίδιο πάθος της άρνησης. Το σίγουρο είναι ότι ο Αύγουστος Κορτώ δεν γίνεται να περάσει απαρατήρητος. Τα... Περισσότερα
Αύγουστος Κορτώ: «Η ζωή είναι ζαριά, κι αν έχει κάποιο νόημα είναι το κυνήγι της ηδονής κι η αποφυγή του πόνου»
Θα πρέπει να την είδαμε μαζί ο ήλιος κι εγώ, καθώς την είχαμε ανάμεσά μας. Γιατί τη στιγμή που έσκανε εκείνος μέσα από τη θάλασσα, έσκανα κι εγώ κεφάλι από τη λαμαρίνα ανεβαίνοντας τη σκάλα του τελευταίου καταστρώματος. Την έβλεπα από το πλάι. Καθόταν πάνω... Περισσότερα
Αντώνης Σουρούνης: Με τη Χάριετ στο πλοίο ένα καλοκαίρι
Από τη συνάντησή τους το 1846 στο στούντιο του γλύπτη James Pradier, μέχρι τον βίαιο χωρισμό τους το 1855, ο Γκουστάβ Φλωμπέρ και η ποιήτρια Λουίζ Κολέ αντάλλαξαν αμέτρητα γράμματα. Ο Φλομπέρ ήταν τότε ένας ορμητικός νεανίας, μόλις 25 ετών. Η Λουίζ ήταν 35 (παντρεμένη,... Περισσότερα
Ο ερωτικός Φλωμπέρ προς την Λουίζ Κολέ: «Θα σε μπουκώσω με όλες τις χαρές της σάρκας»
Η ύπαρξη, η προδοσία, η αθανασία. Ο Μίλαν Κούντερα δεν υπήρξε ποτέ ένας συγγραφέας που του αρκούσε να διηγηθεί (μόνο) ιστορίες ανθρώπων. Η ψίχα της ανθρώπινης κατάστασης ήταν αυτή που τον δονούσε. Το αθέατο, το υπερβατικό (αλλά όχι με όρους μεταφυσικής), το ά-λογο και το... Περισσότερα
Η «αβάσταχτη» σπουδαιότητα του Μίλαν Κούντερα
Κάθε ανάγνωση θυμάται μιαν άλλη. Συχνά, ωστόσο, απολύτως διαφορετικά βιβλία συνδέονται μεταξύ τους χάρις στη συγκυρία να διαβαστούν ταυτόχρονα. Το Δέρμα του Μαλαπάρτε περιέχει το κεφάλαιο που τιτλοφορείται «Σάρκινα ρόδα». Είναι ένας εκθαμβωτικός υφολογικά λίβελος, με στόχο τις «ηδυπαθείς στρατιές ομοφυλοφίλων που σπεύδουν απ’ όλη... Περισσότερα
Προδημοσίευση: Κώστας Μαυρουδής, «Το αλάτι του Bad Ischl»
1.  ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΕΝΤΥΠΕΣ περί τροφής μαρτυρίες ήρθαν με το Αναγνωστικό της πρώτης Δημοτικού. Εκεί πρωτοείδα τον πρασινοκόκκινο καρπό στα χέρια μικρών ηρώων: «Έλλη, να ένα μήλο.  Λόλα, να ένα άλλο.  Έλα, Μίμη, έλα.  Έλα, μήλα, μέλι» Εκεί γνώρισα, εν συνεχεία, το παπί («πα, πα,... Περισσότερα
Γιάννης Ευσταθιάδης: Αυτές οι γεύσεις των παιδικών του χρόνων τον σημάδεψαν για πάντα
Δεν είναι απλά «ένας ακόμα δημοσιογράφος που έγινε συγγραφέας». Ο Μάικλ Λιούις είναι μια ανεπανάληπτη περίπτωση γραφιά, που γράφει απίθανα διαφορετικά αλλά άκρως ενδιαφέροντα και mind changing βιβλία. Από το μυαλό και τα πληκτρολόγια του άλλωστε μας έχουν προκύψει τόσο διαφορετικές ιστορίες και βιβλία (που... Περισσότερα
Ο απίθανος κύριος Μάικλ Λιούις
– Άσθμα Οι κρίσεις αρχίζουν όταν είναι δέκα ετών και συνεχίζονται σε όλη τη ζωή του. Είναι οξύτατες και διαρκούν πάνω από μία ώρα, ως και δέκα ημερησίως. Επειδή εκδηλώνονται συχνότερα την ημέρα παρά τη νύχτα, ο Προυστ γίνεται νυχτερινός τύπος – πέφτει για ύπνο... Περισσότερα
Αλαίν ντε Μποττόν: «Αυτά τα σωματικά δεινά ταλάνιζαν τον Προυστ»
Είναι συγγραφέας που τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα (εξ ημισείας με τον Σπύρο Γούλα) τη χρονιά που μας πέρασε για το βιβλίο του «Βορράς». Ζει στα Εξάρχεια, εργάζεται στη διαφήμιση, ταξιδεύει, παρατηρεί και γράφει για τη δική του γενιά. Πρόκειται για έναν αεικίνητο... Περισσότερα
Φοίβος Οικονομίδης: «Θέλω να πειραματιστώ και να βρω νέους τρόπους να πω πράγματα»
Γιατί πήγαμε; Τι ακριβώς θέλαμε στα βάθη της Ανατολίας; Ήταν ο μεγαλοϊδεατισμός μας ο μέγας εχθρός μας που οδήγησε στην καταστροφή του 1922; Σε λίγο καιρό συμπληρώνονται 100 χρόνια από εκεί τη μαύρη σελίδα της ελληνικής ιστορίας κι ακόμη δεν έχουν μελετηθεί όλες οι πτυχές... Περισσότερα
Ηλίας Μαγκλίνης: γιατί πήγαμε στα βάθη της Ανατολίας το ’22 με αποτέλεσμα την ολική καταστροφή;
Μπείτε σ’ έναν κήπο γεμάτο φυτά, χόρτα και άνθη. Όσο πιο γελαστοί θέλετε. Την πιο ήπια εποχή του χρόνου. Δεν θα μπορέσετε να ρίξετε το βλέμμα σας πουθενά χωρίς ν’ ανακαλύψετε κάποιο μαρτύριο. Όλα αυτά τα συγκεντρωμένα φυτικά είδη τελούν, το ένα περισσότερο, το άλλο... Περισσότερα
Τζιάκομο Λεοπάρντι: «O κήπος δεν είναι η κατοικία της χαράς»
Αν μια τραγωδία είναι η αρχή, η επούλωσή της είναι η συνέχεια και η αποδοχή το τέλος. Δεν υπάρχει καμία  αναντίρρητη γραμμικότητα στο πώς υποδέχεται ένας άνθρωπος τα γυρίσματα της ζωής του. Ούτε και κάποιος νόμος που πρέπει να ακολουθήσει κατά γράμμα. Κάθε άνθρωπος είναι... Περισσότερα
Κωνσταντίνος Καμάρας: «Με στοιχειώνει ακόμη το 62% του δημοψηφίσματος»
Ολα ξεκίνησαν όταν ο μικρός Μορίς άκουγε τον πατέρα του να του διηγείται ιστορίες βγαλμένες από την Τόρα, τις οποίες και καρύκευε με κάμποσες ρατσιστικές λεπτομέρειες. Αυτό κόστισε πολλές αποβολές στον μικρό, αλλά με κάποιο τρόπο του έφτιαξε μια πρώτη «μαγιά» για το πώς δημιουργεί... Περισσότερα
Μορίς Σέντακ: ο αγαπημένος συγγραφέας των παιδιών τώρα και στα ελληνικά
Υπάρχουν αυτοί που τον θεωρούν «κόκκινο πανί» πριν καν ανοίξει το στόμα του. Είναι τόσο σίγουροι πως αυτό που θα πει θα είναι σφόδρα αντίθετο με τις δικές τους απόψεις. Υπάρχουμε κι εμείς που θεωρούμε πως άνθρωποι σαν τον Πέτρο Τατσόπουλο πρέπει να υπάρχουν. Όχι... Περισσότερα
Π. Τατσόπουλος: «Η στάση της εκκλησίας στην πανδημία ήταν εντελώς ηλίθια»
Το σώμα προσφέρει στο υποκείμενο μια ιστορία να διηγηθεί. Και τα ρούχα είναι μηχανήματα επικοινωνίας. Η επιλογή στο ντύσιμό μας προϋποθέτει μια εργασία πάνω στο σώμα, η οποία εκδηλώνεται είτε στο σοβαρό στήσιμο ενός δημόσιου λειτουργού, είτε στην ντροπαλότητα μιας παρθένας, είτε στο ξεσάλωμα ενός... Περισσότερα
Oι πιο stylish διανοούμενοι και καλλιτέχνες
O Χρήστος είναι ένας γαλαντόμος άνθρωπος. Και με αυτή την έννοια, πολύ εύστοχα και πολύ του ταίριαξε που όρισε το βραβείο του σαν μία αναγνώριση της Ελλάδας. Της Ελλάδας που αγαπά ειλικρινά τόσο πολύ – τόσο που δεν το φανταζόμουν όσο καλά και αν νομίζω... Περισσότερα
Χρήστος Χωμενίδης: «O κίνδυνος είναι να πάρεις πάρα πολύ σοβαρά τον εαυτό σου»
Οι διακοπές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς μπορεί να είναι ολιγοήμερες για να είναι αρκετές, εντούτοις, επειδή βρίσκονται στην καρδιά του χειμώνα πάντα τις έχουμε ταυτίσει σε πράγματα που μας αρέσουν, που μας ξεκουράζουν, που μας βάζουν σε μια ιδιαίτερη κατάσταση. Δεν θα μπορούσε να... Περισσότερα
20+1 (νέα) βιβλία της ελληνικής λογοτεχνίας για τα Χριστούγεννα
Εικόνα 1 (από συνέντευξη του Ευγένιου Ιονέσκο): «Είδα τον Σάμιουελ Μπέκετ παρέα με τον ζωγράφο Bram Van Velde στην Coupole. Πέρασαν ώρες μαζί, ακίνητοι, δίχως να ανταλλάσσουν ούτε  λέξη. Όταν χώρισαν, ο Μπέκετ είπε: «Ωραία ήταν! Να το ξανακάνουμε». Εικόνα 2 (μεταφέρει ο Φιλίπ Σολέρ):... Περισσότερα
Σάμιουελ Μπέκετ: Ο σημαντικότερος συγγραφέας του 20ου αιώνα;
Είναι ένας από τους πλέον επιδραστικούς συγγραφείς της σημερινής ελληνικής λογοτεχνίας. Καίτοι αθέατος από το «παιχνίδι» των social media, χαίρει της ευρύτερης προβολής. Κάθε βιβλίο του ανεβαίνει αμέσως σχεδόν στις λίστες των ευπώλητων. Για τον ίδιο, η δημιουργική φάση χωρίζεται σε δύο περιόδους: αυτή της... Περισσότερα
Ισίδωρος Ζουργός: «Κουβαλάμε περισσότερο Βυζάντιο σήμερα από όσο φανταζόμαστε»
Στις 10 Νοεμβρίου του 2007, τα πνευμόνια της γέρικης αμαξοστοιχίας παρέδωσαν πνεύμα. Αλλά πρώτα, έφτυσαν φωτιά πάνω στην Αμερική. Για πάνω από μισόν αιώνα. Ο Norman Kingsley Mailer, ο ερασιτέχνης μποξέρ, ο πιο ακούραστος πυγμάχος της άλλης πλευράς του Ατλαντικού, ρίχνεται στο ταπί. Είναι ένας... Περισσότερα
Το αμερικανικό όνειρο του Νόρμαν Μέιλερ
Button to top