Άρης Μαραγκόπουλος: «Με έξι βιβλία προς την ελευθερία»

«Σε αντίθεση με τους συμμαθητές μου στο σχολείο και τους συμφοιτητές μου στο πανεπιστήμιο, εγώ διάβαζα τη γλώσσα του κατακτητή (αγγλικά), ζωγράφιζα, φωτογράφιζα, διάβαζα τους ποιητές του ‘’Ίκαρου’’, ζούσα στον καταδικό μου ελευθεριακό κόσμο (Μαρξ-Τζόις-Πικάσσο). Γράφω πάντα αντλώντας από εκείνα τα παρθένα χρόνια της μαθητείας».

Θυμάμαι πολύ καλά τα έξι πρώτα βιβλία που ερέθισαν τη νεότητά μου. Όλα τους, με τον ανοίκειο, για τα τότε αθώα μου μάτια τρόπο τους, σχεδίασαν εντός μου κάποιες μικρές χαραμάδες ελευθερίας (από τότε που καταλάβαινα τον εαυτό μου ένιωθα ότι δεν απολαμβάνω –κι ότι ούτε ο υπόλοιπος κόσμος απολαμβάνει– όση ελευθερία έχει κανείς ανάγκη για να ζει πραγματικά «σαν άνθρωπος»).

1. 1958: «Ροβύρος ο Κατακτητής», του Ζιλ Βερν (στη στερεότυπη έκδοση της «Ατλαντίδας» με το σκληρόδετο κόκκινο εξώφυλλο). Ηλικία: 9-10 χρονών (ώστε μπορεί κανείς να φαντάζεται ό,τι τρέλα θέλει, ώστε λοιπόν με το γράψιμο…).

2. 1960: «O Eραστής της λαίδης Τσάτερλι», του Nτέιβιντ Χέρμπερτ Λόρενς. Ηλικία: 12-13 χρονών (Θεέ μου, θέλω ΚΙ ΕΓΩ να κάνω ΑΥΤΑ τα ερεθιστικά πράγματα, Θεέ μου τι ανατριχίλα είναι αυτή…).

3. 1961: «Κατά Σαδδουκαίων», του Μιχάλη Κατσαρού. Ηλικία: 13-14 χρονών (ο Μιχάλης ήταν θείος μου, το βιβλίο υπήρχε στο σπίτι από το 1953, που πρωτοεκδόθηκε. Ώστε, είπα, ένας άνθρωπος που τον ξέρω τόσο καλά κρύβει ένα τόσο μαγικό κόσμο, ώστε ΑΥΤΟ είναι η ποίηση – κι όχι τα ανώφελα στιχάκια του σχολείου)!

4. 1963: «Μικρό Φιλοσοφικό Λεξικό», των Ρόζενταλ και Γιουντίν. Ηλικία: 15-16 χρονών (ώστε όσα σκέφτομαι εγώ για τον κόσμο τα έχουν σκεφτεί κι άλλοι, ώστε ΣΙΓΟΥΡΑ οι περισσότεροι λεφτάδες είναι απατεώνες και κλέφτες, ώστε ΣΙΓΟΥΡΑ ο Θεός ΔΕΝ δημιούργησε τον κόσμο, κλπ. κλπ.)

«Picasso», του Hans L.C. Jaffè. «Ώστε είναι αλήθεια πως μπορεί κανείς να ζωγραφίζει ελεύθερα, ελεύθερα, ελεύθερα!», είχε σκεφτεί ο Άρης Μαραγκόπουλος όταν το διάβασε σε ηλικία 17-18 χρονών.

5. 1966-67: «Ulysses‒, του Τζέιμς Τζόις. Ηλικία: 17-18 χρονών (ώστε είναι αλήθεια πως μπορεί κανείς να γράφει ελεύθερα, ελεύθερα, ελεύθερα!)

6. 1966-67: «Picasso», του Hans L.C. Jaffè. Ηλικία: 17-18 χρονών (ώστε είναι αλήθεια πως μπορεί κανείς να ζωγραφίζει ελεύθερα, ελεύθερα, ελεύθερα!)

Τα άλλα παιδιά, π.χ. οι συμμαθητές μου στο σχολείο, διάβαζαν Βενέζη, Μυριβήλη, Καζαντζάκη, Καραγάτση, και οι συμφοιτητές μου στο πανεπιστήμιο, οι πιο προχωρημένοι, Βασιλικό, Ταχτσή και Στρατή Τσίρκα. Όχι εγώ, όχι τότε ακόμα. Εγώ βρισκόμουν αλλού. Διάβαζα τη γλώσσα του κατακτητή (αγγλικά), ζωγράφιζα, φωτογράφιζα, διάβαζα τους ποιητές του «Ίκαρου», ζούσα στον καταδικό μου ελευθεριακό κόσμο (Μαρξ-Τζόις-Πικάσσο), καταβάλλοντας σκληρή προσπάθεια να καταλάβω τον σκληρό κόσμο: γράφω πάντα αντλώντας από εκείνα τα παρθένα χρόνια της μαθητείας.

//Ο Άρης Μαραγκόπουλος είναι συγγραφέας, μεταφραστής, κριτικός και ιδρυτικό στέλεχος των εκδόσεων Τόπος όπου και διευθύνει το τμήμα λογοτεχνίας. Τελευταίο του βιβλίο το δοκίμιο πολιτισμικής θεωρίας «Πεδία Μάχης Αφύλακτα» (Τόπος 2014)

Διαβάστε ακόμα: Θοδωρής Τσεκούρας: «Η επαφή μου με την προσωπικότητα του Dali ήταν το πρώτο βήμα για να ξεπεράσω την ντροπαλότητά μου μέσα από την τέχνη»

TAGS :
Picasso βιβλίο Μαραγκόπουλος

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook