Αυτό το καλοκαίρι τα παιδιά του Warehouse των Εξαρχείων άνοιξαν ένα μικρό, αλλά πολύ συμπαθητικό μαγαζί στην Πλάκα, που αγαπάει τις φυσαλίδες και τους αφρώδεις οίνους.

Η άνοιξη για πολλούς είναι η καλύτερη εποχή. Δεν θα πω το αντίθετο, όμως για εμάς που η γύρη μας «σκοτώνει» είναι ένα μαρτύριο. Και ειδικά αυτός ο μήνας Μάϊος που ταιριάζει γάντι στην Αθήνα μας. Κάθε βράδυ φοράει τα ανοιξιάτικά της, γεμίζει τις πλατείες της με κόσμο και μεθάει από τις μυρωδιές από τις νεραντζιές και τα ζουμπούλια. Ένα λοιπόν από αυτά τα βράδια που δεν ήθελα να κάψω άλλα εγκεφαλικά κύτταρα βλέποντας τηλεόραση, βρέθηκα να σουλατσάρω στα στενά της Πλάκας. Χάθηκα μέσα στο πλήθος των τουριστών που φέτος έχουν έρθει από νωρίς στην πόλης μας, αλλά γρήγορα κουράστηκα. Αποτραβήχτηκα αναζητώντας κάτι πιο χαλαρό. Θυμήθηκα ότι εκεί κοντά στα όρια με το Σύνταγμα, τα παιδιά του Warehouse των Εξαρχείων έχουν ανοίξει ένα μικρό, συμπαθητικό μαγαζί που αγαπάει τις φυσαλίδες και τους αφρώδεις οίνους. Δεν το πολυσκέφτηκα και τράβηξα προς τα εκεί.

Αφρώδη και ημι-αφρώδη κρασιά από τον ελληνικό αμπελώνα, cava από την Ισπανία, σαμπάνιες από τη Γαλλία, Prosecco, Moscato d’Asti και Franciacorta από την Ιταλία αλλά και κάποια λιγότερο γνωστά από την Αγγλία και την Τασμανία, είναι κάποια από αυτά που θα βρεις στον κατάλογό του.

Φτάνοντας στο ξέφωτο της Υπερείδου με το πλατάνι, βρέθηκα μπροστά στο Warehouse CO2. Τα λίγα τραπέζια και ο ψηλός πάγκος κάτω από τις φυλλωσιές ήταν γεμάτα έτσι βολεύτηκα στην μικρή, ξύλινη μπάρα του εσωτερικού. Ο Γιώργος Λουκάς, ένας από την ομάδα των ιδιοκτητών, ήταν πίσω από την μπάρα. «Αν ήρθες για καφέ, ήρθες λάθος ώρα» μου λέει με το γνωστό του χαμογελαστό ύφος: «Απόψε θα μιλήσουμε για μπουρμπουλήθρες». Η αλήθεια είναι ότι όσες φορές έχω συναντηθεί με τον Γιώργο μιλάμε μόνο για καφέ. Με αφορμή αυτόν γνωριστήκαμε όποτε λογικό και επόμενο. Εκείνη την ημέρα όμως τα πράγματα ήταν διαφορετικά και η όλη μας κουβέντα θα πήγαινε γύρω από την δεύτερη αγάπη του Γιώργου, το κρασί. Και δη το αφρώδες.

Δοκιμάστε cava, το εξαιρετικό ισπανικό αφρώδες και θα ξεχάσετε το prosecco. Όχι όμως και τη σαμπάνια…

Στο μικρό και κομψό Warehouse CO2 λοιπόν, όπως μου εξήγησαν, μπορείς να βρεις μια μεγάλη ποικιλία από αφρώδη κρασιά είτε σε μπουκάλι είτε by the glass. Αφρώδη και ημι-αφρώδη κρασιά από τον ελληνικό αμπελώνα, cava από την δεύτερη πατρίδα μου την Ισπανία, σαμπάνιες από τη Γαλλία, Prosecco, Moscato d’Asti και Franciacorta από την Ιταλία αλλά και κάποια λιγότερο γνωστά από την Αγγλία και την Τασμανία. Κοινώς οι επιλογές σου είναι αρκετές. Εγώ για αρχή είπα να δοκιμάσω την ισπανική cava -γιατί άραγε;- για να περάσω από τις γαλλικές σαμπάνιες, από το ιταλικό terroir για να καταλήξω στα δικά μας ντόπια. Με λίγα λόγια έβαλα όλη την Μεσόγειο σε ένα ψηλό φινετσάτο ποτήρι και την ήπια.

Μπρουσκέτες, τυριά και αλλαντικά θα σας κάνουν παρέα ενώ απολαμβάνετε ένα ποτήρι κρασί.

Στην ωραία αφρώδη μου βόλτα είχα και όμορφη παρέα. Μπρουσκέτες, τυριά, αλλαντικά έτσι για το τσίμπημα και την κουβέντα που όσο περνούσε η ώρα τόσο πιο χαλαρή γινόταν. Το φαγητό στο Warehouse CO2 μπορεί να έχει απλά συνοδευτικό ρόλο, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν το έχουν προσέξει. Μαθαίνω ότι σιγά σιγά θα μπουν και άλλα κρύα πιάτα που να μπορεί να υποστηρίζει η μικρή κουζίνα που βρίσκεται πίσω από την μπάρα. Όχι όμως πολλά πράγματα. Είπα εδώ πρωταγωνιστές είναι οι μπουρμπουλήθρες.

Φυσικά, από το πρωί έως κάποια στιγμή το απόγευμα, όποιος θέλει μπορεί να απολαύσει κι έναν καφέ.

Φτάνει η ώρα να ρωτήσω για τον καφέ. Δεν θα μπορούσα να μην το κάνω. Είναι άλλωστε ένα πάθος που μοιραζόμαστε με τον Γιώργο. Με πληροφορεί ότι θα σερβίρει από το πρωί μέχρι κάποια στιγμή το απόγευμα. Wisecup φυσικά. Τον καφέ που έχουν και στα Εξάρχεια και καβουρδίζει ο ίδιος και γενικά θα ακολουθήσει την ίδια φιλοσοφία. Δεν μιλάμε παραπάνω για αυτό και επιστρέφουμε στην χαλαρή μας καλοκαιρινή πλέον συζήτηση. Και τα τραπεζάκια έξω συνέχιζαν να γεμίζουν, να αδειάζουν και να ξαναγεμίζουν.

Και κάπως έτσι, ξεχνώντας, αλλεργίες, τις συζητήσεις για το Survivor – τι κακό και με δαύτο- αλλά και τον αποκλεισμό του Παναθηναϊκού από το Final4 είπα να αφήσω το συμπαθητικό Warehouse CO2 και να πάρω το δρόμο για την επιστροφή. Θα ξαναπάω όμως, πρωί για καφέ, αλλά και βράδυ για ένα κρασί. Θα φέρω και τους φίλους μου να γνωρίσουν τον Γιώργο, γιατί είναι καλός αμφιτρύωνας και ξέρει να σε κάνει να περνάς καλά.

//Warehouse CO2, Υπερείδου 1, Αθήνα, τηλ. 210 3247048.

 

Διαβάστε ακόμα: Athens Fine Drinking by World Class – Όλη η πόλη ένα τεράστιο μπαρ

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top