Η στρεβλή βάση του «Τη υπερμάχω»

O Eρντογάν θεωρεί πως είναι νικητής, ενώ στην πραγματικότητα υπονομεύει τη χώρα του (AA Photo).

Κερδίσαμε, δεν χάσαμε

Νταξ, ο Σουλτάνος Ρετζέπ υπό τις ανεξέλεγκτες πλέον αστοχίες του δηλώνει Πορθητής. Όμως, υπονομεύει την χώρα του εισπράττοντας διεθνή κατακραυγή για την δραματική υποχώρηση της κοσμικότητας στην Τουρκία.

Αντίθετα, εμείς βρισκόμαστε σε στάτους καλής ηγεσίας. Μια χαρά πήγαμε τελικά Έβρο/Αγία-Σοφία/«Ορούτς-Ρέις», αφού ο αυτο-εξουδετερωμένος Ερντογάν αναγκάζεται να υποχωρήσει. Για να μην συμπεριλάβουμε και την σύγκριση γύρω από την Κορωνοκρίση-Οικονομία, όπου κυριαρχεί η επιτυχής πρωτοφανής ένεση των 72 ευρω-δισ-μυρίων.

Και η βαθύτερη ουσία είναι ότι η Τουρκία είναι απομονωμένη από σχεδόν όλο τον πλανήτη. Για πρώτη φορά, τόσο έντονα, τόσο ξεκάθαρα. Αν και αυτό πρέπει να μας ανησυχεί γενικότερα, αφού το πληγωμένο αγρίμι καθίσταται ολοένα πιο επικίνδυνο και απρόβλεπτο, το εθνικό πένθος δεν ταιριάζει στην φαρέτρα μας, που ολοένα γεμίζει και μάλλον εθνική αισιοδοξία προοιωνίζεται.

Από πρόσφατη διαδήλωση στη Θεσσαλονίκη κατά της απόφασης του Ερντογάν να μετατρέψει την Αγία Σοφία σε τζαμί (Konstantinos Tsakalidis / SOOC).

Εθνική παραμύθα περί ‘Πόλης’, τέλος

Ας μην περάσει απαρατήρητη και η δήλωση Αρβελέρ («Η Αγία Σοφία πέθανε το 1453… ο Ερντογάν σήμερα απλά κλέβει ένα μουσείο από την ανθρωπότητα»), που δείχνει τα μεγέθη του πραγματικού και του φανταστικού.

Να το πάμε λίγο παρακάτω αυτό; Η Μεγάλη Ιδέα πέθανε μαζί με τις δραματικές εξελίξεις του 1920-1922: τότε οι Έλληνες της Πόλης ήταν σχεδόν ο μισός πληθυσμός, σήμερα το ένα δεκάκις χιλιοστό. Άρα, τότε δυνάμει η Πόλη μπορούσε να γυρίσει πίσω, εφεξής ποτέ πια. Και αυτό ουδόλως μειώνει την εθνική μας αυτοπεποίθηση, ας την στρέψουμε απλώς σε άλλους στόχους ρεαλιστικότερους/ειρηνικότερους/σημαντικότερους.

Άλλως ειπείν, πείτε εκεί ψηλά του Μακαριστού, που «δάκρυζε» κάνοντας με το κουταλάκι γκλιν-γκλον στο ποτήριον του, ότι η Κωνσταντινούπολη είναι αμετάκλητα Τουρκική και έτσι θα πορευθούμε στο μέλλον. Ας απομονωθούν οι έμποροι εθνικών παραμυθιών: απέσβετο και λάλον ύδωρ, τέρμα και το «εξαδάκτυλο» σανό.

Παναγία, η Υπέρμαχος Στρατηγός της Πόλης;

Ας πούμε ακόμα λίγα στο πλαίσιο των ανωτέρω. Ως τώρα ξέραμε ότι στους «Χαιρετισμούς» η Ορθοδοξία ψέλνει «Τη Υπερμάχω». Και όταν συλλογιζόμασταν τους στίχους του σπουδαίου «Ακάθιστου Ύμνου» νοιώθαμε λίγο κάπως, αφού το ξεκαθαρίζει: Ζήτω η Θεοτόκος που έσωσε την «Πόλιν της» από τους Κακούς.

Θα μας σώσει η Παναγία από τους Κακούς;

Ώσπου πέρασαν χρόνια πολλά και προχτές μάθαμε κάτι ακόμα καλύτερο: ότι σύμφωνα με την κάτωθι τοιχογραφία της Αγια-Σοφιάς, η Θεομήτωρ με το Βρέφος αγκαλιά υποδέχεται εξ αριστερών της τον Μεγάλο Κωνσταντίνο που της προσφέρει την Κωνσταντινούπολη και εκ δεξιών τον Ιουστινιανό που της προσφέρει την Αγια-Σοφιά… Καλό;

Τι συμπεραίνουμε από αυτό το αγιογραφικό παραμύθι; Η εκάστοτε εξουσιολιγούρικη/φαρισαϊκή ηγεσία της Εκκλησίας, ιδιαίτερα στα θρησκόληπτα χρόνια του Βυζαντίου, γλείφοντας τις πολιτικές ηγεσίες, τις αναγόρευε σε αγιότητες.

Η Θεομήτωρ με το Βρέφος αγκαλιά υποδέχεται εξ αριστερών της τον Μεγάλο Κωνσταντίνο που της προσφέρει την Κωνσταντινούπολη και εκ δεξιών τον Ιουστινιανό που της προσφέρει την Αγια-Σοφιά.

Δεν είχε σημασία αν ένας αυτοκράτορας έσφαζε -αντιχριστιανικότατα- λαούς, συγγενείς ή φίλους, αν ήταν δολοπλόκος και συνωμότης, όταν μπορούσε να εξαγοράσει την ‘αγιοσύνη’ του, σε αγαστή συνεργασία με το ιερατείο.

Πώς; Ανταλλάσσοντάς την με προνόμια στους Νονούς της «Αγιότητάς» τους, τους Υποκριτές-και-Φαρισαίους Ηγέτες της Εκκλησίας. Γουίν-γουίν-σιτσουαίησον (και-όλοι-μαζί-μένουμε-ευχαριστημένοι: διεφθαρμένες εθνικο-θρησκευτικές ηγεσίες και παραμυθιασμένες μάζες). Όπως βέβαια συνέβαινε παντού στον πλανήτη, όχι μόνο στο Βυζάντιο. Μη θυμηθούμε τα «συγχωροχάρτια» των καθολικών!

…Σε συνέχεια της παραπάνω εικόνας: Ο Ιβάν Σαββίδης με την οικογένεια του, σε αγιογραφία στον Ιερό Ναό του Αγίου Πνεύματος στο Πρόχωμα, ένα ποντιακό χωριό έξω από τη Θεσσαλονίκη. Την εκκλησία -με τον επίχρυσο τρούλο- έχτισε ο Ιβάν Σαββίδης το 2003 στη μνήμη των γονιών του. Φωτό: Αλέξανδρος Αβραμίδης / Kathimerini.gr

Αντιχριστιανική παραμύθα

Έτσι, όμως, χτιζόταν πάντα κάποιος εκρηκτικός, σύμπλοκος εθνικο-θρησκευτικός μύθος: Υπάρχουν άπειρες πόλεις κανονικές, αλλά μια μόνο Περιούσια, η Βασιλεύουσα του Περιούσιου Λαού, όπως και Άπειρος Ιερός Σανός για να ταΐζονται όσοι απολαμβάνουν τέτοια άκρως Αντιχριστιανική Εθνική Μυθολογία. Πράγματι, εκείνους τους αιώνες μπορεί αυτή να ήταν η νόρμα σε κάθε αυτοκρατορία. Δεν σημαίνει όμως ότι πρέπει κι εμείς σήμερα στον 21ο αιώνα να μασάμε τον ίδιο σανό.

Χαλαρώσωμεν, λοιπόν. Νομίσαμε ότι μας πήραν την Εθνική Γούνα και βγήκαμε με πένθιμες καμπάνες σε τη-υπερμάχειες ολονυκτίες στους Ιερούς Ναούς, να την κλάψουμε. Πήραν-την-Γούνα-πήραν-την, ολοφύρεται ο λαός ‘για την Αγια-Σοφιά που χάνουμε’. Αλλά πρόκειται περί παρεξήγησης. Μια χαρά είναι η γουνίτσα μας, απλώς σάλταρε ο Σουλτάνος και διαδίδει φαίηκ-νιους (όπως εξηγήσαμε στην αρχή) και εμείς τζάμπα τσιμπάμε φοβικώς/ηττοπαθώς.

Τα έχουμε ξαναπεί αναλυτικά: όσοι πιστεύουν ότι υπάρχει Θεός της Ελλάδος και ότι η Παναγιά υπερμάχεται της «Πόλης» είναι απλώς αντίχριστοι. Μη σοκάρεστε. Ο Χριστός αγάπη θέλει, γι αυτό σταυρώθηκε, όχι για να πολεμάμε εν ονόματί του. Ο Χριστός, ο Θεός και η Παναγία είναι εξ ορισμού οικουμενικές αγιότητες όχι εθνικές. Και θα μας πείτε: «ποιος είσαι εσύ, άθεε, αντικληρικαλιστή, που θα πεις ότι ο Ακάθιστος Ύμνος είναι μια αντιχριστιανική Ύβρις»;

Ε, το λοιπόν, ούτε άθεοι είμαστε, ούτε αντικληρικαλιστές (γέλια), είμαστε «δεν-ξέρω-δεν-απαντώ», και θέλουμε να είμαστε οι αλογόμυγες του παρακμιακού σταύλου που παρενοχλούμε το αποχαυνωμένο ψωράλογο μέσα στην μακαριότητά του. Και το «Τη υπερμάχω» είναι ένα αληθινά πανέμορφο διαμάντι, ένα κοσμικό τραγούδι (πάνω του έχτισε την Συννεφιασμένη Κυριακή ο Τσιτσάνης) που περιγράφει εθνικά (όχι θρησκευτικά) πάθη μας και μπράβο μας. Οπότε μην ανακατώνουμε τα-του-Καίσαρος με τα-του-Θεού, και γινόμαστε φαιδροί και καθόλου χριστιανοί.

Και μποϋκοτάζ… έχουμε (Konstantinos Tsakalidis / SOOC).

Κάποιος πρέπει να μας μιλήσει για το Ρεξόνα

Αν, λοιπόν, οι όποιες επιτυχίες μας είναι δουλειά της εθνικής ηγεσίας, η σανοφάγος κοινωνία μας (το ψωράλογο που λέγαμε) έχει ακόμα θεματάκια. Βουτηγμένη στην διπλή ίωση (σαν-να-λέμε-και-Η1Ν1-και-ΚΟΒΙΝΤ) αυτή η Μπαλκάν-κομμουνίστ-ελληνορτοντόξ-κοινωνία του καθ’-ημάς-εθνικού-ισλάμ σέρνεται πίσω από τις επιταγές του Κοσμά Αιτωλού.

Έλεγε ο Πατροκοσμάς: «Δεν είστε Έλληνες εσείς, είστε Χριστιανοί Ορθόδοξοι». Και ο Μεγάλος Δούκας Νοταράς: «Καλύτερα τουρκικό φακιόλι παρά τιάρα παπική». Άλλως ειπείν, μισείστε ελεύθερα Αριστοτέλη και Δύση*. Όθεν και τρώμε σήμερα τις δύο κυρίαρχες Μπαλκάν ιώσεις: την Ελληνορθόδοξη-Παΐσια-Δεξιά και την Κουμουνιζμένη-Παΐσια-Αριστερά, βοήθειά μας.

Και το μοναδικό εμβόλιο απέναντί τους είναι κάθε μοχλευτική διερώτηση/αναρώτηση που αναμετράται με την αφελή βεβαιότητά τους, όπως και κάθε παρενοχλητική αλογόμυγα που υπονομεύει την μακάρια στατική αφασία. Θυμηθείτε και όσα λέγαμε για την προνεωτερική κοινωνία, που συνιστά άχρηστη μητρική πλάκα στον εθνικό μας υπολογιστή/κράτος, μόνο με τέτοια εμβόλια θεραπεύεται αυτό το εθνικό υποκείμενο νόσημα.

Δεν θέλουμε να χαλάμε την γιορτή, δεν είμαστε κατά των εθνικών μύθων (αφελής ουτοπία η ζωή χωρίς μύθους). Όμως, ακόμα και το εθνικο-μυθολογικό οπλοστάσιο χρειάζεται διαρκές φρεσκάρισμα, έτσι ώστε να ανανεώνεται δημιουργικά το ενδιαφέρον των πολιτών περί του εκάστοτε εθνικού οραματικού κύκλου «Ποιοι-ήμασταν-ποιοι-είμαστε-πού-θέλουμε-να-πάμε».

Κρίσιμο παραλειπόμενο

Άρθρο 90, μια ακόμα Ιερά Ντροπολογία…

Κερασάκι στην τούρτα, προχτές στην Βουλή έγινε θαύμα: πραγματοποιήθηκε «Αγία Περαίωση» δίκην πακέτου εκκλησιαστικών φορολογικών «αιτημάτων», για να μην πικραίνεται το Ιερόν Ταμείον (δουλίτσα να γίνεται). Παρόμοια ιερά (διακομματικά) ρουσφέτια είχαν περάσει άλλες τρεις φορές (2014-2016-2017), οπότε οι υποκριτικές «διαμαρτυρίες» ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ είναι ως μη γενόμενες.

*Να πού χάνει η ανορθολογική αντιδυτική «αριστερο-δεξιά» εθνική βλαχο-ανάλυση. Πράγματι η Δυτική Εκκλησία ευθύνεται για τις Σταυροφορικές καταστροφές και την Ιεροεξεταστική αθλιότητα. Αλλά, κατόπιν Αναγέννησης/Διαφωτισμού, ο διάχυτος Δυτικός Φιλελληνισμός μάς χάρισε την Παλιγγενεσία και όσα συστηματικά ξελασπωτικά προνόμια έκτοτε και ως σήμερα απολαμβάνουμε. Να-τα-λέμε-κι-αυτά οι αχάριστοι Αντιδυτικοί, Αντιαμερικάνοι, Αντιγερμανοί, Αντιευρωπαίοι. Επειδή ο Ερντογάν βουτάει στο πιο βαθύ ισλάμ, δεν χρειάζεται να πλειοδοτούμε στο καθ’ημάς ιμάμ, μπαϊλντισμένο με Μπαλκάν-κομμουνίστ-ορτοντόξ κρεμμυδάκια…

Διαβάστε ακόμα: Βεβαίως αγαπάμε Πατρίδα και Σημαία.

TAGS :
Αγία Σοφία κωνσταντινούπολη ορθοδοξία τουρκία

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook