Γιατί αξίζει να ανακαλύψουμε και στην Ελλάδα το τρίτο αθλητικό μέγα-θέαμα παγκοσμίως, μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες και το Παγκόσμιο Κύπελλο.
35 χρόνια από το θάνατο του εμβληματικού «αθηναιογράφου» ελάχιστα σημεία θυμίζουν ακόμα μια πόλη που στα βιβλία του, σύμφωνα με τον Βασίλη Βασιλικό, «ακόμα κι όταν βρέχει είναι ‘‘αγαπησιάρικη’’».
Κάθε συζήτηση για τις βιβλιοθήκες (εθνικές, κρατικές, πανεπιστημιακές, δημοτικές, σχολικές) στην πρωτεύουσα είναι άγραφα κεφάλαια από τη «Βιβλιοθήκη» του Μπόρχες.
Γιατί έσβησαν τα κοσμικά ζαχαροπλαστεία, τα λογοτεχνικά στέκια και τα καφενεία, που κάποτε έδιναν ευρωπαϊκό αέρα στην Αθήνα;
Η πρόσφατη εγκατάσταση της «Ανταλλακτικής Βιβλιοθήκης» στη Δεξαμενή και γιατί – ως αντίληψη και πρακτική– η ιδέα αξίζει την έμπρακτη υποστήριξη του διαβάτη-αναγνώστη.
Μαζί με την «επιστροφή στο ποδήλατο» εμφανίστηκε και η μάστιγα των κλοπών. Το αριστούργημα του Βιτόριο ντε Σίκα αναβιώνει, στην Αθήνα και όχι μόνο.
Γιατί η χαρτογράφηση και σήμανση με καλαίσθητες επιγραφές κάποιων κτιρίων που στέγασαν σημαντικές προσωπικότητες, θα έπρεπε να μπουν, επιτέλους, στην ατζέντα του Δήμου Αθηναίων;
Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο να διαβάσετε στο μετρό, τον ηλεκτρικό ή το τραμ από βιβλία που γράφτηκαν σε αυτά ή που αναφέρονται σε αυτά. Γράφει ο Κώστας Θ. Καλφόπουλος.
