Ο Βυσσινόκηπος του Κτήματος Παλυβού.

Ναι το ξέρω, οι Προβηγκίες και τα παλ τριανταφυλλί ροζέ είναι chic και trendy αλλά τα βαθύχρωμα ροζέ είναι σέξι και όσο κι αν δεν το πιστεύετε, πολύ σοφιστικέ. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα από αυτά που σας αρέσουν.

Αν τα παλ ροζέ είναι η Margot Robbie (φίνα και τσαχπίνικα, με «τέλειες αναλογίες») τότε σίγουρα τα πιο σκούρα, με το πιο μεσογειακό ταπεραμέντο είναι η Ashley Graham (juicy, που αγαπούν το φαγητό και τον ήλιο και δε μασάνε πουθενά) που ανακηρύχθηκε η πιο σέξι γυναίκα για φέτος, σύμφωνα με το περιοδικό Maxim. Μην αρχίζετε τη μουρμούρα ακόμα δεν άρχισα και διαβάστε παρακάτω, μπορεί και να αλλάξετε γνώμη και να τραγουδάτε μαζί μου «γλειφιτζουρί το χρώμα που μ’ αρέσει πιο πολύ».

Tα ρουστίκ ροζέ Ξινόμαυρα και οι παλαιωμένες ροζέ Rioja έχουν χρώμα που θυμίζει το ηλιοβασίλεμα.

To… ηλιοβασιλεματί χρώμα

Λοιπόν, ας πιάσουμε για αρχή το βασικότερο, για κάποιους, το χρώμα. Ναι τα παλ ροζέ έχουν αυτά τα αιθέρια, απαλά χρώματα του σολομού, του κρεμμυδιού, του ροδοπέταλου, της νερομπογιάς που ναι μεν έχουν τη γοητεία τους αλλά ποιος μπορεί να αντισταθεί στα χρώματα του ηλιοβασιλέματος την ώρα που ήλιος βουτάει στη θάλασσα; Αυτό το βαθύ πορτοκαλί, πορφυρό χρώμα, το γνωστό ηλιοβασιλεματί, είναι μάλλον το πιο αγαπημένο μου χρώμα και αυτά τα κρασιά που μου το θυμίζουν μου τραβάνε πάντα το μάτι στο ράφι.

Τέτοιες αποχρώσεις έχουν τα rustic ροζέ Ξινόμαυρα και οι παλαιωμένες ροζέ Rioja για παράδειγμα. Ή το γλειφιτζουρί που λέω παραπάνω, που είναι αυτό το έντονο ροζουλί- φούξια χρώμα που έχουν τα γλειφιτζούρια, τα ζαχαρωτά και οι καραμέλες που λατρεύουν τα παιδιά, που είναι άκρως παιχνιδιάρικο και ελκυστικό. Τέτοιο χρώμα έχει ο Βυσσινόκηπος του Παλυβού για να καταλάβετε.

To Moschopolis 8 «βλέπει» θάλασσα.

Αυτά τα ροζέ αγαπούν το φαγητό. Μερικές φορές είναι οριακά κρίμα να μη συνδυάζονται με το κατάλληλο πιάτο.

Πώς προκύπτει αυτό το βαθύ ροζέ

Αν αφήσουμε όμως το χρώμα στην άκρη και αφεθούμε μόνο στο κρασί, εκεί είναι που βρίσκεται όλο το ζουμί. Τα παλ ροζέ προκύπτουν από πολύ σύντομη παραμονή της φλούδας του σταφυλιού με το μούστο (ή και με χρήση λευκών ποικιλιών). Στα πιο σκούρα από την άλλη, δε βιάζονται τόσο οπότε η εκχύλιση είναι πιο μακρά ή χρησιμοποιούν ποικιλίες με περισσότερες ανθυακυανίνες (κοινώς χρώμα, μην ψαρώνετε). Πως μεταφράζεται αυτό;

Πιο έντονα αρώματα μεν αλλά ενδεχομένως και τανίνες. Αυτό εξηγεί λοιπόν γιατί, όπως είπα στην αρχή, αυτά τα ροζέ αγαπούν το φαγητό. Μερικές φορές νομίζω πως είναι οριακά κρίμα να μη συνδυάζονται με το κατάλληλο πιάτο. Και πιστέψτε με η γκάμα των πιθανών συνδυασμών είναι πολύ μεγάλη, από θαλασσινά μέχρι κρεατικά. Δε μπορώ, ας πούμε, να διανοηθώ καλύτερο συνδυασμό για φιλέτο τόνου με peperonata και ψητά τοματίνια από το Moschopolis 8 ή πίτσα μαργαρίτα με ρουστίκ Ξινομαυρίσια ροζέ όπως το ροζέ της Oenos Nature.

To διάσημο Whispering Angel που ανήκει σαφώς στην κατηγορία των παλ ροζέ.

Οι Φοίνικες πριν 2600 χρόνια φύτεψαν αμπέλια στην Προβηγκία και κάπως έτσι ξεκινάει το στόρι.

Η μακρά ιστορία του 

Και για να σας αποτελειώσω, πάμε να δούμε λίγο την ιστορία και τη γεωγραφία. Οι Φοίνικες πριν 2600 χρόνια φύτεψαν αμπέλια στην Προβηγκία και κάπως έτσι ξεκινάει το στόρι. Το ενδιαφέρον είναι πως το AOC Cotes de Provence ιδρύθηκε το 1977 αλλά από άποψη εμπορικής επιτυχίας όλα άλλαξαν το 2006, όταν ο Sacha Lichine αγόρασε το διάσημο Château d’Esclans και λίγο αργότερα λάνσαρε το διάσημο Whispering Angel (για το ευρύ κοινό) και το iconic Garrus (για τους μύστες).

Tο iconic Garrus (για τους μύστες). Το ανοιχτόχρωμο δημιούργημα του Sacha Lichine.

Όλοι γνωρίζουμε το παλ στυλ της Προβηγκίας αλλά ίσως να μην ξέρουμε πως Προβηγκία είναι και το Bandol και εκεί τα πράγματα σοβαρεύουν ή μάλλον «σκουραίνουν». Το Bandol είναι το μεγαλύτερο appellation εντός της Προβηγκίας με έτος ιδρύσεως του AOC το 1941 παρακαλώ. Η βασική ποικιλία είναι το Mourvedre εδώ (αν και συνεχίζουμε να μιλάμε για blend), εξου και το πιο σκούρο χρώμα (κατά περίπτωση βέβαια, δεν είναι απόλυτο) και σαφέστατα το πιο γαστρονομικό προφίλ (που γίνεται καλύτερο με το χρόνο, ναι αυτά τα ροζέ παλαιώνουν).

Το Domaine de la Begude είναι το μεγάλο αστέρι της Προβηγκίας.

Το Domaine de la Begude για παράδειγμα, που είναι και μεγάλο αστέρι της περιοχής, φλερτάρει πολύ με το ηλιοβασιλεματί χρώμα που αναφέρω πιο πάνω και παλαιώνει υπέροχα. Από την άλλη μεριά το Chateau Romassan (Domaine Ott) παίζει σε πιο ανοιχτές αποχρώσεις μεν αλλά στο στόμα η δομή του είναι πιο στιβαρή από τα παλ ροζέ που πιθανά να έχετε κατά νου.

Tο Chateau Romassan (Domaine Ott) παίζει σε πιο ανοιχτές αποχρώσεις.

Δώστε έμφαση στο Domaine de la Mordoree και το Tavel του Guigal και συνδυάστε τα με κλασικά σάντουιτς με pastrami, πίκλες και Emmental και pate de campagne.

Το άλλο μεγάλο κρασί της ζώνης (και του κόσμου στην κατηγορία ροζέ), το Domaine Tempier παίζει κάπου στη μέση χρωματικά αλλά και έχει απίστευτα γοητευτική μύτη αλλά και υφή στο στόμα. Βέβαια τα ροζέ από τη Γαλλία δεν έρχονται μόνο από την Προβηγκία και εκεί υπάρχει όλο το ζουμί των σκουρόχρωμων ροζέ. Υπάρχει ένα σπουδαίο appellation κοντά στο Ροδανό, που φημίζεται για τα βαθιά ροδί ροζέ του, το Tavel.

To Tavel είναι ένα βαθύ ροδί ροζέ.

Στο χαρμάνι επιτρέπονται αρκετές ποικιλίες αλλά επικρατούν το Grenache Rouge και το Syrah, ενώ το appellation ιδρύθηκε το 1936. Λέγεται μάλιστα πως οι Έλληνες που ζούσαν εκεί π.Χ. ξεκίνησαν την αμπελοκαλλιέργεια. Αν έχετε βρεθεί στο Paleo στον Πειραιά σίγουρα θα σας έχει σερβίρει κάποιο ο Καϋμενάκης. Αν όχι αξίζει σίγουρα να τα αναζητήσετε.

To Domaine de la Mordoree.

Δώστε έμφαση στο Domaine de la Mordoree και το Tavel του Guigal και συνδυάστε τα με κλασικά σάντουιτς με pastrami, πίκλες και Emmental και pate de campagne. Μετά πάμε από Ισπανία μεριά και κατά τη γνώμη μου στα πιο ενδιαφέροντα ροζέ του πλανήτη. Οι παλαιωμένες Rioja δίνουν άλλη αίγλη στην κατηγορία βαθύχρωμα ροζέ. Είναι αυτή η ιδιαίτερη κατηγορία ροζέ που παίζει με παλαίωση σε βαρέλι και φιάλη και εξελίσσεται υπέροχα στο χρόνο.

Πρέπει να δοκιμάσετε την Vina Tondonia Rosado Gran Reserva.

Στην Ισπανία θα βρείτε ζόρικα ροζέ που “δέρνουν” και στην περιοχή της Ribera del Duero, τα clarete.

Αν έχετε δοκιμάσει έστω και μια φορά στη ζωή σας την Vina Tondonia Rosado Gran Reserva καταλαβαίνετε ακριβώς τι εννοώ. Εκτός από τη Rioja όμως στην Ισπανία θα βρείτε ζόρικα ροζέ που “δέρνουν” και στην περιοχή της Ribera del Duero, τα clarete. Απαρτίζονται από πολλές ποικιλίες, λευκές και κόκκινες, κατά τα λεγόμενα field blends (πολλές ποικιλίες φυτεμένες σε ένα αμπελοτόπι).

To Bendito Destino Clarete, του δικού μας Τέρρυ Κανδύλη.

Βάλτε δίπλα στο Bendito Destino Clarete του δικού μας Τέρρυ Κανδύλη, μοσχάρι tartare, σολομό gravlax με παντζάρι και ξινή κρέμα.

Πολλοί λένε πως είναι σαν ελαφρύ κόκκινο άλλοι λένε πως είναι μια κατηγορία από μόνο του. Λευκά και κόκκινα σταφυλάκια ζυμώνουν με τα στέμφυλα (σαν να είναι κόκκινο κρασί), παραδοσιακά σε μεγάλα βαρέλια. Το αποτέλεσμα έχει εντυπωσιακή πολυπλοκότητα και στιβαρή δομή. Αναζητήστε τα Dominio del Aguila Picarο και το Bendito Destino Clarete, του δικού μας Τέρρυ Κανδύλη και βάλτε δίπλα τους μοσχάρι tartare, σολομό gravlax με παντζάρι και ξινή κρέμα.

To θεσπέσιo Cerasuolo d’Abruzzo.

Και κλείνουμε με λίγη Ιταλία και τα θεσπέσια Cerasuolo d’Abruzzo, που όπως υπονοεί το όνομα τους μοσχοβολάνε κεράσι (και έχουν και αντίστοιχο χρώμα). Το Decanter σε άρθρο του το αναφέρει ως το σοβαρό ροζέ της Ιταλίας και δε θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο. Η ποικιλία, κατά κύριο λόγο, είναι το Montepulciano και τα κρασιά έχουν τραγανή βυσσινάτη οξύτητα και ήπιες τανίνες. Δομικά μοιάζουν πιο πολύ με ελαφριά κόκκινα οπότε ναι καλά καταλάβατε, θέλουν φαΐ! Μια πικάντικη puttanesca, κεφτεδάκια με σάλτσα τομάτας και πατάτες τηγανητές, χοιρινά μπριζολάκια θα τους ταιριάξουν γάντι.

Τα σκουρόχρωμα ροζέ έχουν σαφέστατα μεγαλύτερη διαδρομή σε βάθος χρόνου και ίσως περισσότερο γαστρονομικό ενδιαφέρον.

Πού θέλω να καταλήξω με όλα τα παραπάνω; Πως τα σκουρόχρωμα ροζέ έχουν σαφέστατα μεγαλύτερη διαδρομή σε βάθος χρόνου και ίσως περισσότερο γαστρονομικό ενδιαφέρον άλλα αυτό δε φάνηκε αρκετό να κοντράρει την εκκωφαντική επιτυχία της Προβηγκίας και του παλ στυλ.

Μην με παρεξηγήσετε, δεν υπονοώ πως τα κρασιά αυτού του στυλ είναι υποδεέστερα, αυτό που θέλω να πω είναι πως καλό είναι να μην κολλάμε σε χρώματα και trends και να βλέπουμε λίγο την ουσία του πράγματος. Και η ουσία είναι: τι θα διάλεγα αν το ποτήρι ή η φιάλη ήταν μαύρη; Ποιο κρασί θα θυμάμαι και αύριο και μεθαύριο; Κάντε αυτό το τεστ στον εαυτό σας, απαντήστε χωρίς ταμπού. Δεν υπάρχει λάθος απάντηση αλλά για το θεό μη σνομπάρετε τα σκουρόχρωμα ροζέ γιατί απλά εσείς θα χάσετε.

 

Διαβάστε ακόμα: 10 κρασιά που μυρίζουν Άνοιξη.

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top