Kαιρός για μπάρμπεκιου στο μπαλκόνι

Για απλές γεύσεις με φίλους.

Λεωφόρος Κηφισίας, Τρίτη μεσημέρι, πνιγηρό μπλοκάρισμα, κόρνες, νεύρα και κάπου στο βάθος να ακούγονται τα ρυθμικά συνθήματα κάποιας πορείας. Δυναμώνω νευρικά την ένταση του ραδιοφώνου και τότε μία μελωδία αρχίζει να ηχεί στα αυτιά μου ξαφνικά αλλά ευχάριστα, σαν τη δροσιά της καλοκαιρινής αυγής και αμέσως με παρασύρει σε ένα – μάλλον – φάλτσο σιγοτραγούδισμα: «Απόψε λέω να μη κοιμηθούμε, να πάμε κατευθείαν για δουλειά, απόψε στ’ ακρογιάλι θα την βρούμε, θα πιούμε όλες τις μπύρες αγκαλιά».

Στο μυαλό έρχεται μία καλοκαιρινή ανάμνηση: εκείνο το βράδυ στο μπαλκόνι πέρυσι. Αρχίζω να ψάχνω αγχωμένα το τηλέφωνο. Στέλνω μήνυμα στην ομάδα των κολλητών στο viber: «Σάββατο βράδυ, γιορτάζουμε την πρώτη πανσέληνο του καλοκαιριού με μπύρες και barbeque στα γνωστά μέρη». Μετά από αυτό τα τηλεφωνήματα άρχισαν να πέφτουν βροχή.

Δεν γίνεται μάζωξη για φαγητό με φίλους δίχως λουκάνικα στο τραπέζι.

Κάποιοι κάπως ψυχαναγκαστικοί φίλοι μου έφτιαξαν σχεδόν αμέσως τη λίστα με τα βασικά και απαραίτητα -όπως είπαν- εγώ όμως ήξερα ακριβώς που να πάω για να βρω τα πάντα και όταν λέω  «τα πάντα» κυριολεκτώ.

Η πρώτη ύλη είναι άκρως σημαντική για ένα επιτυχημένο barbeque.

Το φανάρι ανάβει πράσινο και κάνω αναστροφή για να βρεθώ στο πλησιέστερο Lidl. Είχα ήδη ενημερώσει στο  τελευταίο μου μήνυμα προς την ομάδα ότι αναλαμβάνω τα κρέατα και τις μπύρες- ανήκω και εγώ βλέπετε, στους ψυχαναγκαστικούς της παρέας.

Δεν ξεχνάμε ποτέ να λιπαίνουμε τα κρέατα ενόσω ψήνονται.

Στο μυαλό μου είχα σχεδιάσει το μενού αλλά και το πλάνο των αγορών. Μπαίνω μέσα με τη χαρά και την ορμή του μικρού παιδιού και φυσικά παίρνω το μεγάλο καρότσι γιατί η παρέα είναι και απαιτητική και εγώ σίγουρος ότι θα βγω εκτός λίστας απ’ όσα αρίθμησα στο μυαλό μου.

Ξεκινάμε με μπίρα.

Χωρίς καθυστερήσεις και πολλά πάρε δώσε στα τηλέφωνα, ξεκινάω απερίσπαστος με τα απολύτως απαραίτητα για να μην χρειαστεί να πάω «στη μάχη» χωρίς όπλα. Κατευθύνομαι, λοιπόν, πρώτα στο διάδρομο με τις μπύρες.

Φυσικά δεν ξεχνώ τις Argus Pils και Lager αλλά ούτε και τις ΕΡΜΗΣ Gold με 5% αλκοόλ γι’αυτούς που επιμένουν ελληνικά.

Και αφού τελειώσαμε με τα του ποτού, σειρά έχει ο πρωταγωνιστής της βραδιάς: τα κρέατα. Μπριζόλες χοιρινές λαιμού mix grill με σουβλάκι, πανσέτα και μπιφτέκι, βόεια παραδοσιακά λουκάνικα που στο τελευταίο κυριακάτικο μπάρμπεκιου στο μπαλκόνι τα είχαμε τσακίσει, αλλά και φτερούγες κοτόπουλου με καρύκευμα barbeque για την Μαίρη και τη Σοφία που προσέχουν τη διατροφή τους.

Δεν ξεχνάμε τις μουστάρδες και τις κέτσαπ που θα ανεβάσουν τη γεύση του κρέατος.

Μια χοιρινή ταλιάτα είναι ότι πρέπει για τους πιο «ψαγμένους» καλοφαγάδες. Εννοείται πως μόλις είδα στα ράφια των ψυγείων τα σουτζουκάκια, τα πρόσθεσα, χωρίς ενοχές, στο καρότσι. Τα τελευταία είναι για τον Μίλτο που δεν σταματά σε κάθε τσιμπούσι, να μνημονεύει τα «αξεπέραστα» όπως λέει, παραδοσιακά σουτζουκάκια της μαμάς του.

Προσθέτουμε και λαχανικά στη σχάρα.

Κάνω μια γρήγορη στάση στα τυριά. Γραβιέρα Κρήτης, πεκορίνο Αμφιλοχίας, παραδοσιακό κεφαλοτύρι Νάξουκαι φρέσκια μυζήθρα Κρήτης από τη νέα σειρά παραδοσιακών τοπικών προϊόντων «Νώμα» που θα βρείτε αποκλειστικά στα Lidl μπαίνουν στο καρότσι για το πλατό των τυριών. Μαζί και παξιμάδια. Τι θα τσιμπάμε όσο ασπρίζουν τα κάρβουνα;

Ένα πρώτο τσούγκρισμα για να ανεβάσουμε τη διάθεσή μας.

Προμηθεύομαι τα παξιμάδια λαδιού που η Λουκία τρώει χωρίς σταματημό, αλλά και εκείνα με τα 4 δημητριακά και το χαρούπι που αρέσουν σε μένα. Διαπιστώνω ότι λείπουν η μουστάρδα, η κέτσαπ, η σάλτσα bbq αλλά και η μαγιονέζα από το καλάθι μου. Ξανά πίσω στους διαδρόμους.

Σημαντικό είναι το σωστό αλάτισμα. Εμείς επιλέξαμε χοντρό αλάτι Μεσολογγίου από τη σειρά «Νώμα».

«Ετοιμοπόλεμος» και πλήρως επανδρωμένος πλέον για το πάρτι στο μπαλκόνι, κάνω ένα τελευταίο τσεκ πριν πάω στο ταμείο. Φρενάρω όμως απότομα λίγα βήματα πριν καλησπερίσω την ταμία, όταν στα δεξιά μου αντικρίζω τα αντικουνουπικά: σπρέι και «φιδάκια» για να είμαστε πλήρως καλυμμένοι.

Ένα τελευταίο τσούγκρισμα.

Επιστρέφω στο πάρκινγκ φορτωμένος και λίγο πριν βάλω την πρώτη για να φύγω σκέφτομαι με ανακούφιση ότι, ναι, η μέρα μπορεί να μην ξεκίνησε ιδανικά αλλά τελειώνει όμορφα. Με την προσμονή της Σαββατιάτικης συνάντησης που όπως προφητεύει το τραγούδι «θα πιούμε όλες τις μπύρες, αγκαλιά». Τώρα πια, δεν με ενοχλεί, όση κίνηση και αν συναντήσω στο δρόμο.

Διαβάστε ακόμα: Άρωμα Ελλάδας στο τραπέζι. Η καινούργια σειρά των προϊόντων «νῶμα».

TAGS :
lidl

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook